Ik ben vandaag alweer heel vroeg wakker
geworden en daar was die pijn terug L. Ik
begin vermoeid te geraken en heb nood aan wat rust. Tijdens onze relatie hebben
we, denk ik, elkaar ook veel te weinig rust gegund, wat ons ook vermoeibaarder
en snel opvliegender maaktte. We waren nochtans al op zoek gegaan naar momenten
van rust, maar jammer genoeg durfde er soms op zon moment ook wel enige
spanning ontstaan. Zolang we op die momenten van rust geen totale rust met
elkaar kunnen vinden, denk ik niet dat we als koppel een kans maken. Als we de
komende tijd gaan afspreken als vrienden hoop ik dat we elkaar die rust kunnen
geven, beginnende met niet onze mening op te dringen, maar een open gesprek te
voeren.
Toen ik die pijn vanmorgen voelde, kwamen
terug haatgevoelens naar boven, deze keer in de vorm van wantrouwen. Ik heb ze
wel snel kunnen omdraaien naar mezelf toe want ik was er al mee begonnen om jou
te gaan wantrouwen. Je ziet, enige oefening kan al een beetje kunst baren J. Ik kon al snel in mezelf zeggen dat ik helemaal geen reden heb om jou
te gaan wantrouwen en vroeg me af vanwaar het wantrouwen dan wel kwam? Ik ben
dan maar in mezelf gaan zoeken met de vraag, vertrouw ik mezelf eigenlijk wel?
En ik moest bekennen, nee, ik vertrouw mezelf nog altijd niet even goed. Ik
heb 2 langdurige relaties gehad van 5 jaar en ik ben er bedrogen uit gekomen,
ik bedroog mezelf en ben bedrogen geweest door beide.
Waarom kan ik mezelf dan nog steeds niet
vertrouwen ondanks ik nu 3 jaar de tijd gehad heb om het vertrouwen in mezelf
terug te vinden? Aan mijn voornemens houd ik wel stand, en die zijn dat ik niet
meer mensen en mijn partner ga bedriegen, dat wist ik al dat anders relaties
ook nooit zouden lukken met mij. Toch zit er nog ergens een kwetsuur die nog
genezen moet worden en k denk met die pijn en dat wantrouwen op mezelf te
richten dat ik dit ook kan draaglijker maken voor mezelf ondanks het nu heel
veel pijn doet. Ik maak me alvast opnieuw goeie voornemens daarbij.
Ik ben nu vroeger opgestaan om mijn gedachten
goed te kunnen ordenen en ik ben de laatste dagen die gedachten ook in de
praktijk aan het omzetten, maar ik mag niet overdrijven en ik moet op het gemak
doorgaan anders ga ik misschien wel opgeven als ik er helemaal doorzit. Ik ga
op t gemak blijven oefenen en rustig alle pijn in mezelf helen om een beter
mens te kunnen worden.
