Jacobus Diels zag op 28 april 1792 in het 'Spetsersdorp' Merksplas het
levenslicht in het gezin van Joannes Baptist Diels en Catharina Puls. In de
zomer van 1812 werd hij als fuselier ingedeeld bij de Garde Départementale en
kwam hij terecht in de Antwerpse Falconkazerne, een als nationaal goed in
beslag genomen klooster vlakbij de haven.Na de desastreus afgelopen Ruslandcampagne moesten de Franse troepen zo
snel mogelijk opnieuw op sterkte worden gebracht. Eén van de maatregelen die
hiervoor werden genomen was de oprichting, op 7 februari 1813, van het 37e
Régiment dInfanterie Légère dat uitsluitend werd gevormd door gemobiliseerde
manschappen van de Gardes Départementales. Een eenheid, die al in de laatste
week van die februarimaand werd vervoegd door Jacobus Diels. Het 37e
R.I.L. kreeg Kolonel Louis Marion Jacquet als bevelhebber en werd organiek
opgenomen in het VIe Legerkorps. Dit Korps raakte al van in het
begin betrokken bij de Pruisische nationale opstand van 1813. Op 2 mei stond
het 37e R.I.L. bij Lûtzen op het slagveld. Nog geen drie weken later,
op 20 mei kreeg het, ondanks het feit dat de Fransen er wonnen, bij Bautzen een
flink pak rammel. Op 23 augustus vocht Diels bij Dresden en de volgende dag bij
Pirna. Ook bij de drie dagen aanslepende Volkerenslag in Leipzig was hij van de
partij en ook bij Hannau wist hij op 30 oktober 1813 zonder kleerscheuren de
dodendans de ontspringen, maar zijn geluk was bijna opgebruikt. In de kille voorlaatste
week van november werd Diels immers
tussen Koblenz en Bonn gevangen genomen door Pruisische huzaren toen hij met
een paar metgezellen probeerde de Rijn over te steken. Hij werd eerst opgesloten
in Frankfurt am Main maar .belandde uiteindelijk in februari 1814 in de
Saksische hoofdstad Dresden. Hier werd hij eind mei van datzelfde jaar in vrijheid
werd gesteld. Deze drager van de Medaille de St. Hélène overleed op 11 februari
1879 in de Binkenstad Turnhout, waar hij zich kort na zijn terugkomst uit krijgsgevangenschap gevestigd had....