een korte rondreis langs de voornaamste mayapiramides en verblijf te Mahahual
12-08-2012
zondag 12 augustus 2012
We slapen wat langer dan anders en nemen het ontbijt op de oever van het Baccalar meer. Het is vrij bewolkt en toch wel wat wind, maar nog steeds heel warm. Ik besluit het Mexicaans ontbijt maar eens te proberen... heerlijk! Chilaquiles ( een soort Doritos) met kip erboven op, wat kaas en overgoten met een rode saus.
We pakken in en gaan eerst terug naar Chetumal omdat daar een grote supermarkt is en kopen toch al wel wat basisproducten voor het geval dat er in Mahahual inderdaad nog niets te vinden is. Van daaruit is het toch nog een dikke twee uurtjes rijden.Er is voor ons een condo gereserveerd door de eigenaar van ons huisje in hotel Los 40 Canones, en al bij al valt deze condo goed mee. We hebben 2 slaapkamers, 2 badkamers een keuken en.... een groot terras. En... niet onbelangrijk er is electriciteit en internet, alleen de GSM en TV werkt nog niet, maar daar kunnen we mee leven.
We gaan op verkenning. Na Ernesto heeft men hier al heel hard gewerkt, op sommige plaatsen is men nog bezig maar we merken dat alles eigenlijk terug zijn gewone gangetje begint te gaan.
Het is hier best gezellig , er hangt een aparte sfeer, sfeer die we wel mogen. Er zijn al wel wat winkeltjes open en dus morgen kunnen we op zoek naar een Laundry, want dit begint toch wel nodig te worden.We gaan schuilen voor de regen op een overdekt terras waar we bedient worden door een wel heel spraakzame ober die er verschrikkelijk stoned uitziet en die ons al direct foto's laat zien van de ravage die hier geweest is.
We eten in het restaurant van het hotel dat eigenlijk zo goed als op het strand is gelegen.
We bestellen eerst de nodige Margharitas, guacamole, uiringen, calamares en dan dan een gemixte Mexicaanse schotel met taco's, quesadillas, nacho's, guacamole enz. We bestellen er een Sol cerveza bij. Nog een borrel op ons terras met zeezicht en we kunnen er weeral tegen.
Morgen om 9.30 komt de aangestelde van de eigenaar en weten we waarschijnlijk wanneer we in ons huis kunnen? We kunnen niet wachten, het ziet er hier we HEEEEL goed uit!
Om 9.30h hebben we vandaag afspraak met Becky, de vertegenwoordigster van de huiseigenaar.Best een vriendelijk madammeke en ze deelde ons mede dat wij vanaf morgen namiddag ons huisje kunnen betrekken. De waterleiding was al gemaakt maar het ganse huis moest vanbuiten nog schoon gemaakt worden, alles hing nog vol met palmbladeren, zand enz. en daarna moest het binnen nog opgekuist worden.
We schikken in ons lot en gaan eerst op zoek naar een wasserij . Na lang zoeken vinden we een klein groezelig kotje met binnen enkele wasmachines;waar we onze 7 kg vuile was afgeven. Morgen in de namiddag is hij klaar. Ik vroeg ook om te strijken maar dat begreep de mijnheer van de wasserij toch niet zo goed, dus we zijn benieuwd.
Op naar het strand. We placeren ons in de schaduw en gaan snorkelen. We zien maar enkele grote vissen, we gaan ook niet tot aan het rif maar wel prachtige en enorm grote schelpen, met de dieren nog in.
Na de lunch gaan de kinderen jet-skiën( voor de eerste keer) Ze gaan toch snel, we zien hen er wel een aantal keren van afvallen. Bij hun terugkeer aan wal kan onze jongste niet goed meer bewegen, hij heeft zich enorm bezeerd aan zijn ribben bij het vallen, en hij is echt niet goed. Ik had hen nog gewaarschuwd, maar ja, dan zaag ik.De pijn is toch wel erg en we gaan dan maar terug naar onze condo waar onze plank op bed wordt gelegd om wat te rusten. Naar een apotheker om een of ander zalf te halen en na enige tijd betert het wel wat, maar soepel bewegen gaat alleszins niet.
Deze avond hebben we schitterend gegeten in het restaurant 100% Agave We zitten boven met zicht op zee en krijgen al dadelijk een glaasje met half tequila half een rood spul. We vervolgen met een speciale margharta op basis van komkommer, heerlijk en prachtig gepresenteerd.We eten nog cocktail van pulpo, van garnalen ( op zijn mexicaans) en de kinderen kippenvleugeltjes. Vervolgens twee dikke visfilets gevuld met allerlei zeevruchten, visfilet met kokos en inktvis met look en alles wordt doorgespoeld met 2 liter bier. Voor dit alles betalen we slechts 13 EURO per persoon en krijgen op de koop toe na het eten nog een borrel van het huis. De kans is vrij groot dat ze ons daar nog eens zien!
Onderweg naar het hotel nog een ijsje en de dag is weeral voorbij. We zitten nog wat op ons terras na te genieten. We zijn benieuwd naar ons huis morgen.
Vandaag is de dag! We slapen wat langer en nadat we zijn uitgecheckt besluiten we toch maar al eerst naar ons huisje te rijden om daar onze bagage al af te zetten en om daarna verder inkoopen te gaan doen, want ons koffer zit bomvol. Ons huis is een 11 km buiten Mahahual gelegen via de kustweg, maar deze kustwegh is momenteel nog slecht te berijden door de orkaan er zijn nog diepe putten , plassen, omgevallen bomen enz, zodat we via een omweg moeten gaan.
We gooien gewoon onze bagage af want men is nog volop bezig het huis deftig te maken.We rijden terug naar het dorp, lunchen op het strand en gaan dan inkopen doen in de grootste supermecado van het dorp, die kan vergeleken worden met een dorpswinkeltje 10 jaar geleden. We moeten zo 4 ( ja jullie lezen het goed) winkeltjes doen om alles zo wat te vinden wat we nodig hebben en dan hebben we nog nergens vlees gevonden. In 1 van de winkeltjes werd aan de kassa zelfs elk gekocht product in een boek geschreven...We passeren ook langs de wasserij en ik had het al gevreesd alles is wel proper gewassen maar strijken kennen ze totaal niet, alles is gewoon opgevouwen en sommige dingen zijn vreselijk verrimpeld. Al goed dat ze ons hier niet kennen....
Het is dan ook al voorbij half vier wanneer we terug bij ons huis aankomen. We worden verwelkomt door Didier en Rheina, een koppel dat alles hier zo wat in het oog houdt , opkuist enz en die in een hutje achterin de tuin wonen.Rondom het huis is inderdaad toch wel grote schade vast te stellen, men heeft hier al hard gewerkt maar bij de buren kunnen we zien wat voor een puinhoop het is geweest. Het huis zelf is wel iet of wat groezelig, zonder vuil te zijn, maar er is wel alles wat we moeten hebben alleen het bed in de grote slaapkamer is weer op Mayaformaat is is toch wel vrij smal. We moeten ook zuinig zijn met de energie want die wordt enkel gewonnen via en 6 tal zonnepanelen op het dak en het water voor de douche en afwas is regenwater. Het Wc-papier mag ook niet in de toilet gegooid worden. Jaja ik zei niet zomaar dat we wat gingen robinsonnen! We hebben wel een ongelooflijk prachtig terras vlak aan zee over de gehele breedte van het huis. Het strand is toch ook wel vrij vuil maar dit zou morgen opgekuisd worden.
We installeren ons gaan in de zee zwemmen en genieten van het terras. Tegenvaller is wel dat het internet niet lijkt te werken. Er is ook nog een very close encounter met een lange dunne groene slang die gelukkig even hard verschiet en op de loop gaat. Dit laatste is toch niet voor herhaling vatbaar. Deze avond eten we eens gewoon pasta met saus uit blik en het smaakt.Tegen een uur of 9 begint het in de verte te onweren , onweer dat de hele nacht duurt.We hopen dat we morgen internet hebben of deze blog is verder ten dode opgeschreven....
Deze nacht geen oog toegedaan. Het is binnen enorm warm ( er is hier geen AC) het bed is veel te smal en dan is er nog eens een muskietennet ober dat eveneens veel te klein is zodat dit gewoon op je gezicht hangt. We ontbijten met koffie gezet op zijn Frans want een koffiemachine is hier om energieredenen uit den boze.We installeren ons op het terras , lezen wat en.. gaan vissen want we hebben voor vanavond geen vlees....
Tegen de middag krijgen we bezoek van de vertegenwoordigster van de eigenaar die ons doodleuk mededeelt dat we hier in Mahahual na de orkaan geen vlees zullen vinden, met wat geluk wat kip en dat we best naar Chetumal rijden waar we ineens HEEEEL veel kopen.( minstens2 uur enkele rit) Het internet probleem wordt ook opgelost. Oef!
We gaan snorkelen maar het rift is ongeveer 300 meter in zee en is wat ver om ernaar te zwemmen met de stroming, dit gaat beter met de kayak. Ondertussen zijn er al 3 vissen gevangen ( waarvan er 1 als aas dient) maar dit is toch te weinig om van te eten dus besluiten we toch maar op restaurant te gaan. Een goede 3 km terug richting dorp ( we doen er wel 15 minuten over) stappen we binnen in restaurant Travel In, waar we zo goed als de enige gasten zijn. Nadat we al herhaaldelijk wat commentaar onder elkaar in het Nederlands hadden gegeven zegt de eigenaar ons dat als we uitleg willen we dit ook wel in het Nederlands kunnen krijgen....Was toch even genant. Het eten was echt niet speciaal en er was vrij weinig keuze maar we wijn was wel lekker.
Ondertussen was het beginnen gieten en de weg die we terug moesten was in een mum van tijd omgevormd tot een half zwembad. Vervelend is wel dat we met dit weer niet meer op ons terras kunnen zitten want de regen die van zee komt waait gewoon helemaal binnen.Het regent en waait verschrikkelijk, het begint al wat meer op een storm te lijken en op korte tijd staat alles ( ook binnen) onder water....We proberen een en ander zo goed als mogelijk op te lossen, sluiten alles zeer goed af en gaan slapen, maar horen dan nog de terrasstoelen wegvliegen.
Het heeft de hele nacht gegoten, gegoten en nog eens gegoten. Ook enorm veel wind, we horen het terrasmeubilair zo over het terras waaien. Ondanks dit alles toch vrij goed geslapen. Als we wakker worden is het droog maar er is nog steeds enorm veel wind en er zijn toch wel dreigende wolken.De wind is zelfs zo erg dat de cornflakes uit de lepels vliegen.
Slecht weer dus vandaag.
Niet getreurd een ideale dag om onze grote inkopen te gaan doen in Chetumal, want we hebben niet zo veel zin om vegetariër te worden. Onderweg naar Chetumal hebben we weerom enorme plensbuien en in Chetumal zelf staan hele straten gewoon onder water; Op zeker ogenblik moeten we gewoon spookrijden omdat we niet door het water kunnen....We plunderen de Walmart en op de terugweg stoppen we op algemeen verzoek bij de Burger King!Op de terugweg, het wordt afgezaagd, maar weerom gieten, gieten en nog eens gieten. Veel komt hier toch wel onder water te staan.
Tegen dat we terug thuis zijn is het iet of wat opgeklaard, alleen de wind wil maar niet gaan liggen. Uitpakken, boekske lezen, eten. Na het eten willen we wat kaarten maar ook dit is onmogelijk door de wind en binnen is het toch niet zo gezellig. Hopelijk verandert het weer spoedig want we willen nu wel naar het rif gaan snorkelen.
We worden wekker en de zon schijnt al fel en de wind is toch ook iet of wat gaan liggen.Het ziet er een mooie dag uit.De zee is ook wat blauwer kalmer en helderder dus we maken de kayaks klaar om naar het rif te varen dt iets van een 300 meter uit de kustl igt. We nemen een steen aan een touw mee ( om ginder de kayak vast te leggen) maken de roeispanen vast en wij zijn weg!
De afstand naar het rif is toch iet of wat langer dan gedacht en hoe dichter we naderen hoe woeliger de ze wordt. Geen probleem de heentocht gaat vrij vlot. We gooien ons anker uit en springen in het water. Het is hier inderdaad mooi, vele koralen en prachtig gekleurde vissen, alhoewel ze niet zo veel in aantal zijn. We verkennen wel niet zo veel want we willen in de buurt van de kayaks blijven ( we moeten nog terug geraken)
Maar dan begint het: ik moet vanuit het water terug in de kayak geraken!! Dit is toch niet zo simpel temeer daar er vrij veel hoge golven steeds aankomen. Na veel keer proberen en het tegenhouden van de kayak is het mij gelukt, maar dit geluk was van korte duur want een hoge golf keert de kayak zonder pardon terug om. Hierbij krijg ik deze tegen mijn lip ( dikke lip en gat langs de binnenkant) We proberen zo nog een aantal keren, maar steeds hetzelfde scenario. Hierbij moeten we dan nog sterk oppassen om niet op een uitstekend stuk koraal te worden gekatapulteerd, want dit doet ook geen deugd. Kortom knoeien tot en met en misschien toch niet zo geschikt voor een soepel pluimgewicht? Uiteindelijk besluit ik gewoon naar de kust te zwemmen en de kayak hierbij mee te nemen. Ik vertrek al terwijl de J.L ondertussen in zijn kayak probeert te komen, wat hem uiteindelijk wel lukt. Hij neem mijn kayak op sleeptouw en ik ga aan deze kayak hangen om mee terug te gaan. Het laatste stuk besluit ik evenwel al zwemmend ( snorkelend) af te leggen, wat eigenlijk veel vlotter gaat en een pak minder vermoeiend is. Blij dat we terug zijn. Eigenlijk is dit een beetje gevaarlijk .
Toch wel even bekomen en de schade opmeten. De rest van de dag niets schokkends meer gedaan, nog wat gevist en een strandwandeling gemaakt.Op het strand liggen hier seabeans dat zijn zaadjes en/of vruchten die ergens ter wereld in zoet water gevallen zijn en zo door allerlei waters na een zer lange zwerftoch hier aanspoelen. Zij hebben ondertussen een vrij grote rondachtige gladde structuur.
Deze aond BBQ als avondeten en na het eten spelen we kleurenwies
Vandaag alles op het gemakske!We staan wel vrij vroeg op want we worden wakker van de warmte.Rustig ontbijt en dan maar wat hier voor de deur in de zee gaan vissen. Deze keer met vel succes. We vangen op korte tijde toch een 14 tal vissen. Zij zwemmen allemaal terug behalve 1 grote ( een soort van baars)die ik bewaar voor het avondeten straks.Voor de rest niets schokkends, veel gelezen, wat gezwommen , gekayakt, nog wat gevist, nog wat gelezen enz Op zeker ogenbik worden we opgeschrikt door onze Quinten die tijdens het vissen als het ware bijna aangevallen wordt door een grote fregatvogel.De vis op de BBQ bereid in papilotte met limoen, look en koriander smaakt heerlijk!!!! diegenen die er niet van hebben gegeten ( alle anderen)hebben ongelijk!Tot slot nog wat marshmellows op de BBQ, maar dit duurt niet lang want allerlei stekend ongedierte is ondertussen wakker geworden en hebben ons gevonden. We liggen vrij vroeg in bed want zijn moe van niets te doen.
Toch wat vroeger opgestaan...benieuwd naar het examen van de thuisblijver.
Vandaag gaan we op uitstap naar Xcalak. Dit is een klein dorpje ongeveer 50 km meer naar het Zuiden, vlak bij de grens van Belize ( het vroegere Honduras) We besluiten gewoon de beachroad tot daar te volgen. Het is vrij moeilijk rijden maar we denken dat we met een 4x4 rijden en het lukt wel. Prachtige landschappen ,veel varanen en we komen ook een aantal wilde kalkoenen tegen.Na een goed uur rijden hebben we toch al een 25 km afgelegd , we moeten iet of wat berg op gaan en dan plots..... stopt de weg en is er en rivier. ( de brug is gewoon helemaal weg)Al goed dat we traag reden en een en ander op tijd opmerkten. Er zit niets anders op dan een heel eind terug te rijden ergens een zijweg te zoeken om zo toch nog Xcalak te bereiken. Uiteindelijk komen we op een goede baan en zijn er in een mum van tijd. We dachten dat het hier zoals Mahahual ging zijn, alleen wat kleiner, maar sloeg dit tegen! Er was zelfs geen café of restaurant. Het is een piepklein dorpje dat er eigenlijk heel vervallen uitziet en waar eigenlijk niets te beleven valt. Gewoon een typisch Mexicaans klein dorpje met hutten en me af en toe hier een kleurrijk geschilderd houten huis. We rijden wat rond proberen de kustweg hier nog wat langer te volgen maar dit is hopeloos, de wereld stopt hier gewoon.We gaan een piepklein winkeltje binnen ( we moeten onze bidonnen drinkbaar water inruilen voor volle) en het is wel schrijnend wat er hier maar binnen ligt. Buiten veel snoep is hier echt maar het essentiële , de mensen hebben hier echt niets. De dichtstbijzijnde stad om deftig inkopen te doen ligt op 3 uur rijden van hier.
We keren terug via de normale weg en zijn nu op 45 minuten terug thuis. Onze uitstap wa s niet zo een succes. Dan nog maar wat snorkelen en vissen op ons strand.... eveneens zonder succes. Vandaag is er ook minder wind dan anders met als gevolg dat we 's avonds voor de eerste keer onze Deed moeten bovenhalen want we worden opgegeten door de muggen. Weinig wind heeft ook zijn voordelen want zo gaan onze speelkaarten niet vliegen... In de verte zien we bliksems, maar het is nog af te wachten of dit wel naar hier komt.
Deze nacht is weeral de electriciteit uitgevallen, op zich geen probleem ware het niet dat de ventilators dan niet werken....
We hebben gehoord dat je een 7 km verder naar het dorp goed kan vissen omdat daar een opening is van de mangroven naar de zee en de grote vissen daar komen azen. Wij daar dus naar toe!
Er is inderdaad een grote doorstroming van de achterliggende mangroven naar de zee maar de zee ziet hier roest zelfs bijna zwart en... stinken ongelooflijk! In plaats van mangroven zou je denken dat je voor een open riool staat. Er zijn dus ook grenzen aan onze vishonger en besluiten gewsoon terug naar huis te gaan.
We doen wat alle ( de meeste mensen) doen op vakantie, dus weinig, maar er wordt wel een speurtocht naar seabeans geopend.In de namiddag is het plots spektakel voor de deur. Twee grote boten van de marine houden een klein motorbootje geblokkeerd en ook op het strand zijn een aantal gewapende mariniers geland die dit bootje in het oog houden.
Links in de verte zien we ook dat een groot cruiseschip aangemeerd is in Mahahual. Dit gebeurt hier blijkbaar wekelijks en het kleine rustige dorpje wordt dan overspoeld door duizenden Amerikaanse toeristen die op Disneycruise zijn.We merken dit ook wanneer we 's avonds in het dorp gaan eten. Alles is plots open, het is een drukte van jewelste een enorm verschil met andere dagen.We eten nogmaals in 100% Agave waar we weerom lekker eten en drinken . Op de terugweg naar huis via de beachroad ( een vreselijk slechte weg) waar er normaal niemand meer is, worden we tegengehouden door gewapende mariniers, ze schijnen eens in de auto, bezien iedereen eens en mogen doorrijden.
Vandaag weinig foto's, we zullen zorgen dat we dit morgen goed maken.....
Om 12.30 valt deze nacht de electriciteit en dus ook de ventilator al uit.... Pff! Maar we worden gewekt met goed nieuws van het studerende thuisfront!
Als we ons aan het klaarmaken zijn om te vertrekken worden we plots opgeschrikt door een vreselijk gegil en geroep van onze Quiten.We denken dadelijk dat hij ernstig gevallen is aan het geschreeuw te horen maar dan horen we een slang een slang... We spurten naar beneden en inderdaad beneden aan de trappen op het terras zit weer dezelfde slang dan in de week. Aan het gegil te horen denken we eerst dat hij gebeten is maar dit is gelukkig niet het geval! We grijpen direct naar het fototoestel en kunnen nu toch wel betere foto's maken. Onze Quinbten had deze slang op 10 cm gepasseerd en naar verluid zat deze al in aanvalshouding!Dit is toch wel het gespreksonderwerp van het eerste uur.
We vertrekken op weg naar onze wasserij waar we weer een kleine 10 kg was afgeven.Er is blijkbaar weer een cruiseschip aangekomen en het is een komen en gaan van massa's taxi's ( het is ons een raadsel van waar deze ineens komen) om de Amerikanen op te pikken.
Het plan is om vandaag de weg ten noorden van Mahahual eens af te rijden en het daar eens te verkennen.Zo gezegd zo gedaan. Ter hoogte van Placer verlaten we de grote baan al en zoeken de kustweg op en blijven deze maar volgen en volgen en volgen. Een vreselijk slechte weg en we doen over 50 km ongeveer 4 uur!We kunnen onderweg ook nergens meer terugkeren want er is nergens een zijweg. We hopen dat we in Punta de Herrero( aan het einde van de weg) terug de goede baan opkunnen om zo terug te rijden dus we rijden maar verder. Onderweg wel prachtige natuur, ongelooflijke plantengroei. Waar we bij ons heel veel geld voor betalen overwoekert hier gewoon alles. We zitten dan ook in het Sian Kaan reservaat.Uiteindelijk komen we in Herrero! We stoppen eerst aan de vuurtoren maar daar worden we al dadelijk tegengehouden door een gewapende militair die zegt dat het militair domein is maar uiteindelijk mogen we er toch op. Mooi zicht op de baai! We rijden iets verder naar het dorp .
Ook hier geen café. Het is een klein vissersdorpje met allemaal huisjes op palen op het strand en voor de rest is hier NIETS! We zien zelfs geen winkeltje en stellen ons weerom de vraag van wat deze mensen leven . We vragen aan een van hen of er van daaruit geen goede weg terug is maar.... helaas! De weg die we hebben genomen is de enige weg die hen met de buitenwereld verbindt.
Er zit dus niets anders op dan op onze passen terug te keren. De kinderen kunnen er niet zo om lachen. Na een uur hebben we toch al een 25 km afgelegd en nog wat verder kunnen ge gelukkig de grote baan op zodat de terugweg toch iets sneller is. We hebben eigenlijk de hele dag in de auto gezeten. Terug in Mahahual doen we nog even wat inkopen in de mini mercado en zijn blij dat we terug thuis zijn.Voor de rest : eten, wat lezen en slapen!
Het ziet er weeral een mooie dag uit. Warm en maar een klein beetje wind. Ideaal visweer! Eerst moeten we met kunstaas een vis zien te vangen die dan als aas kan dienen voor de anderen. Al vlug wordt een mooie baars gevangen die opzij wordt gehouden als aas. De JL vangt een enorme geep, wel een vuist dik, zo een dikke hebben we nog nooit gezien en met een bek vol grote tanden!Daarna omt evenwel een einde aan de vispret want een pelikaan gaat met ons aas lopen en het kunstaas blijkt niet meer te werken. Dan nog maar wat snorkelen. Het water is vrij helder en we zien toch wel wat vissen. Voor de rest niets schokkends vandaag. In de late namiddag gaan we onze was ophalen maar bij thuiskomst stellen we vast dat er minstens 2 shorts mankeren. Morgen moeten we dus terug! Na het avondeten zitten we nog wat op het terras wanneer plots Rheina ( ons madammeke dat achteraan in de tuin woont) in paniek bij ons aankomt.Haar man is al 4 uur weg naar Mahahual, zij kan hem niet bereiken en is doodongerust! We denken bij onszelf die zal wel een pint gaan drinken zijn en blijven hangen... maar we stellen toch voor dat de JL met haar in de auto naar en rijdt om hem te gaan zoeken. Ze blijven toch wel lang weg en uiteindelijk komt de JL alleen terug. Hij had op de grote baan de auto van haar man opgemerkt die met vier knipperlichten aan achter een taxi reed aan 30 km/uur. Ze draaien terug en proberen hem te stoppen wat uiteindelijk lukt. De JL dacht eerst dat hij een goede peer ophad maar later is hj er toch niet meer zo zeker van en hij vertelt dat hij overvallen was door banditos en een vriend taxi chauffeur hem gered heeft en ze op weg zijn naar huis...... De JL zet Rheina af , blijft niet langer wachten en komt naar huis. Het heeft echter nog bijna een uur geduurd voor zij ook thuis waren en wij stellen ons nog steeds de vraag waarom hij dan zo traag achter een taxi aanrijdt..... Hier op de oprit valt hij nog eens stil... wat ons eerste vermoeden toch doet toenemen. Enfin we weten het fijne er nog niet van wellicht horen we morgen meer.Het is intussen al vrij laat geworden , de wind is gaan liggen maar dit brengt wel massa's vliegende beesten mee ( kevers met heel grote vleugels)waarop de jacht wordt geopend. We kruipen in ons bed en hopen dat de ventilator het uithoudt, want het is vreselijk warm!
Vandaag is onze laatste dag hier. We worden zeer vroeg wakker van de warmte , de zee is plat als een meer en geen wind. Om 8 uur 's morgens lekken we al van het zweet. We brengen dan ook een groot deel van de morgen al snorkelend in het water en inde schaduw van het terras door. In de namiddag beginnen we toch stilaan wat in te pakken, laten de snorkels drogen, pakken het visgerief in enz. In de late namiddag op naar Mahahual waar we terug langs ons wasserette passeren om de achtergebleven shorts te recupereren... uiteraard is deze toe en er is nergens beweging te zien.
Dan maar naar ons vast adres: 100% Agave, waar we eerst op het strand genieten van onze laatste komkommer margharita. We eten hier ook( wij zijn hier al habitués) en als suggestie is er vandaag langoust.Dit is maar een woord. Het is weerom heerlijk en betalen hier peanuts in verhouding wat we krijgen. Voor 4 cocktails, 4 voorgerechten, 4 hoofdgerechten ( langoust) een fles wijn zijn we nog geen 20 EURO per persoon kwijt en dan krijgen we nog een welkomstdrink en afscheidsdrink van het huis!Na het eten toch nog even naar de wasserij porberen. Deze is uiteraard, gelet op het gevorderde uur nog steeds toe maar door het venster zien we een man in een hangmat liggen. We durven deze te wekken en hij weet dadelijk waarvoor we komen. Dit is dus ook in orde. Morgen vertrekken we richting Playa del Carmen waar we nog 2 keer overnachten maar onderweg stoppen we in Tulum waar we nog een mayasite gaan bekijken.
Vroeg opgestaan en nog verder het laatste ingepakt. We hebben nog wel wat mondvoorraad over maar dat geven we aan Reina en Didier die er enorm blij mee zijn. We nemen afscheid v an hen en van de honden, die ondertussen huisgenoten waren geworden, en het is half tien wanneer we weg zijn. Dag Mahahual! Uiteraard onderweg weeral een controle door het leger. Deze keer moeten we allemaal uitstappen en wordt de auto van binnen helemaal doorzocht. Zelfs een brillenhoesje wordt opengedaan en mijn handtas wordt ook helemaal binnenstebuiten gekeerd. Gelukkig moesten we al onze bagage bniet uitladen. Dan nog eens tanken en die man wees er ons op dat we wel problemen kunnen krijgen omdat de inschrijving van de wagen ondertussen vervallen was...... Van het verhuurbedrijf hebben wij een wagen zonder nummerplaat meegekregen, dat was normaal zeiden ze, en op de achterruit plakt een brief met 2 datums op waarop 1 datum 18 augustus 2012 is, zijnde blijkbaar dus de vervaldatum. Wij hebben wel een contract waarop alles duidelijk vermeld staat dus hopelijk hebben we geen problemen want voor elke stad hebben we controle.
We kunnen goed doorrijden en tegen de middag zijn we in Tulum. Dit is weer een voltreffer. De ruïnes op zich zijn misschien ietsje minder indrukwekkend dat deze van vb. Uxmall maar de ligging is gewoonweg PRACHTIG! Alles ligt in het groen, heel mooi aangelegd en een deel van de runes ligt boven op een rots aan het azuurblauwe water... ongelooflijk!¨Het is hier wel enorm druk en ook erg toeristich, dit zijn we niet meer gewoon. Precies is het hier ook veel warmer dan van waar we komen, er is totaal geen wind en gelukkig valt er een buitje ( van slechts 5 minuten) Het krioelt hier weer van de leguanen en zij doen blijkbaar om ter dikst! We zien ook een neusbeer, dier dat we eigenlijk nog nooit gezien hebben.
We lunchen en rijden nog een klein uurtje verder naar ons hotel in Playa del Carmen Aventura Mexicana het is een vrij klein hotel met wel alle confort, goed kamers; zwembad, spa, terrasje en... we zijn blij dat we airconditioning hebben.
Eerst gaan we de buurt wat verkennen. We zijn van het rustige Ma hahual in Blankenberge terecht gekomen. We zitten vlak bij de hoofdstraat met het ene Italiaans restaurant naast het andere en allemaal brolwinkeltjes. Ik had gehoopt hier toch wat te kunnen winkelen want tot nu toe hebben we nog totaal niets gekocht ( de thuisblijvers zijn verwittigd) We lopen verder naar het strand waar het een drukste van jewelste is, waar iedereen op bedden ligt, te drinken , te eten......
We houden nog een stop om ons op te laden met enkele mojito's en gaan terug naar het hotel waar we ons verfrissen door een duik in het zwembad en jacuzzi.
Deze avond zoeken we een restaurant en komen terecht in.... een Italiaan. Lekker maar wat is het hier toeristisch, ook hier herkennen we niets meer van het Mexico dat we gewoon zijn. We liggen vandaag allemaal héééél vroeg in bed vallen als een blok in slaap waar we genieten van de AC.
Heerlijk geslapen tot wel 9 uur! Na het ontbijt op zoek naar een grote supermarkt want een van onze reiszakken heeft het begeven en is aan vervanging toe. We kopen ook nog gedroogde bloemen van de hibiscus om Jamaica water van te maken. Hierna lopen we gewoon 5th avenue af ( de winkelstraat)Op het einde naar de haven toe zijn wel wat betere winkels maar ze kennen hier allemaal hun prijzen wel.We stoppen bij Starbucks voor een frapucio met caramel , ma ar kopen voor de rest eigenlijk niets. Wel heel veel toeristenbrol.In de namiddag liggen we wat aan het zwembad van het hotel, lezen wat kranten, zwemmen wat. Vervolgens op zoek voor onze aperitief. We gaan binne bij Big LobsterHoe big hun lobster wel wordt aangekondigd hoe small zijn hun cocktails. Ik kan mijn verbazing bij het serveren dan ook niet onderdrukken en er volgende een spontane swanst gij nu?wat men blijkbaar toch begrijjpt en vraagt wat er aan de hand is. Ik zeg dat deze toch wel heel small is waarop de ober gewoon Yes antwoordt En dan heb ik het nog niet over het feit dat er zo goed als geen alcohol in zit!De reactie hierop is dat ik een tweede small cocktail al krijg zodat het ijs al goed kan smelten terwijl het happy hour is en we sowieso een tweede krijgen.Geen goed adres dus. Ondertussen begint het te gieten.We moeten dus wat blijven zitten maar we vertikken het om nog iets te bestellen. Zo vlug de regen wat minder is gaan we op zoek naar een restaurant. Dit is echter wel een voltreffer. We drinken hier een echte aperitief. De guacamole wordt aan tafel bereid en de ceviche is ook heerlijk. Als hoofdgerecht bestellen we surf en turf met langoust en deze is overheerlijk. We laten ons gaan en bestellen nog een dessert en zelfs een pousse café, een tequila met pikante kruiden op de citroen. Het is immers toch onze laatste avond. Dit restaurant is een aanrader alhoewel ze hier hun prijzen ook wel kennen. We betalen het meest van de hele reis,maar we zijn hier natuurlijk in heel toeristisch gebied. Het is al vrij laat als we terug naar ons hotel gaan. We zitten nog wat op ons terras, nemen nog een borrel ( tje) en werken de blog bij. Morgen zit ons Mexicaans avontuur er op. Onze vlucht is om 16 uur in de namiddag we moeten op 13 uur op de luchthaven zijn ( ongeveer 45 minuten rijden vanaf hier) en ervoor moeten we onze ( al dan niet ingeschreven huurauto nog inleveren. We kruipen welgezind en kontent ons bedje in en zijn blij dat we weeral een nacht met airco hebben, want het is weeral broeiend heet!
Deze nacht geen oog toegedaan. Het is binnen enorm warm ( er is hier geen AC) het bed is veel te smal en dan is er nog eens een muskietennet ober dat eveneens veel te klein is zodat dit gewoon op je gezicht hangt. We ontbijten met koffie gezet op zijn Frans want een koffiemachine is hier om energieredenen uit den boze.We installeren ons op het terras , lezen wat en.. gaan vissen want we hebben voor vanavond geen vlees....
