Om 11.50 vertrek vanuit Schiphol richting Signapore. Alhoewel met een half uur vertraging vertrokken zijn we toch vroeger dan voorzien ter plaatse. Een zeer goede vlucht, goede service, veel plaats en niet te vergeten chips en repen Toblerone à volonté! In Signapore nemen we de skytrain naar een andere terminal waar we nog 3 uur moeten wachten. Deze luchthaven is toch wel indrukwekkend, enorm groot en massa’s winkel. Uiteindelijk vertrekken we naar Denpasar waar we omstreeks 12.h30 plaatselijke tijd landen.We kopen een visum, de controle gaat vrij vlot en ook onze bagage staat al op ons te wachten.

Wakker om 8 uur! We ontbijten op het terras aan de zee en omstreeks 10 uur wordt  onze huurauto gebracht: een Toyota Avanza.  We besluiten het dorpje Sanur wat te verkennen, doen een terrasje enz. Onderweg komen we dezelfde dames als gisteren nog eens tegen en krijgen weer een hoop verwijten naar onze kop geslingerd. Aan het strand is er vandaag een botenwedstrijd. Allemaal prachtige visserboten met zeilen, in prachtige kleuren, een zeer aparte sfeer. In de namiddag zwemmen we wat, lopen de dijk volledig af en snuiven de sfeer op. We aperitieven aan de bar van het hotel en s’avonds gaan we eten met de mensen die we dag ervoor waren tegengekomen. Het is een zeer aangename avond met lekker eten en om 11.30 kruipen we onder de lakens.

We hebben vrij lang geslapen, tot 9 uur. Na het ontbijt vertrekken we met de auto richting Bukit. Het is wel druk op de weg doch het autorijden valt goed mee. We stoppen bij de Pura Uluwatu, een van de belangrijkste zeetempels van Bali. We doen onze Sarong aan en worden al direct bestormd door apen. In de tempel zelf mogen we niet binnen, doch rondom hebben we prachtige vergezichten. Op onze tocht worden we steeds vergezeld door apen  die zelfs nogal vrijpostig zijn. Na deze tempel doen we een terrasje in de buurt met een verse kokosnoot en rijden terug richting hotel.  We zwemmen wat, gaan naar een supermarkt en aperitieven op ons terras van de kamer. We  vertrekken richting night market waar we de ogen uit onze kop zien. Ook nog een internetcafé gevonden om de nodige mailtjes naar het thuisfront te versturen . We wandelen nog wat verder en komen uit op een internationale competitie van bonsai boompjes. Massa’s boompjes staan hier het ene al prachtiger dan het andere. We stoppen nog op het “Sanur festival “( muziek en kraampjes) en de kinderen krijgen nog slangen rond hun nek. Het is al wat later geworden en gaan eten in het Bonsai café. Ik eet een vispotje met curry en de Jean-Louis en de kinderen bestellen satés op een mini bbq. Alles wordt zeer mooi gepresenteerd, is heel lekker en als dessert bestellen we nog sweet patatoes  met vanille…. Hmmm! Terug in het hotel zitten we nog even op ons terras.

Vandaag staan we vroeg op want we moeten op tijd zijn voor het Barong Drama in Batubalan.We zij goed op tijd ter plaatse, zitten op de 1^e rij en genieten van dit prachtig Balinees Schouwspel. Prachtige muziek en dans, ongelooflijke maskers. We rijden verder via verschillende dorpjes die elk bekend staan om hun ziversmeedkunst, houtsnijwerk enz  om uiteindelijk aan te komen in Klungung.Hier kunnen we niet door omwille van de grote optochten van kinderen, die allemaal in grote formaties door de stad paraderen en hierbij regelmatig dansjes uitvoeren.We parkeren iets uit het centrum en gaan te voet naar Kerta Gosa, het oude gerechtshof van Klungung. Ook dit is zeer mooi en heeft prachtige muur- en plafondschilderingen.Hierna rijden we verder naar Goa lawah ofwel de vleemuizen grot. Hier hangen duizenden en duizenden vleermuizen, de reuk is uiteraard ook aanwezig.

Terug op weg naar Candidasa waar we onze intrek nemen in twee aangrenzende bungalows gelegen op het strand. Deze zijn evenwel niet al te proper, zij hebben ze precies vergeten te kuisen, maar we zien morgen wel, we hebben in ieder geval een prachtig uitzicht van op ons terras. We gaan op verkenning in Candidasa, doch dit is eigenlijk niet veel meer dan een grote baan . ‘s Avonds gaan we eten in Watergarden en krijgen tijdens het eten een opvoering van de Barong dans. We zitten op een zeer gezellig terras in de tuin , het eten is enorm lekker doch in verhouding is het wel vrij duur. Terug in onze bungalow gaan de kinderen slapen en wij zitten nog wat op ons terras.

Vandaag geslapen tot 9 uur, onze Quinten zelfs tot 11 uur. Intussen hebben wij al in het bijhorende resort lekker en uitgebreid ontbeten. We vertrekken richting Pandang Bay met de bedoeling te gaan snorkelen vanaf het strand. Ter plaatse hangt evenwel een rode vlag en is het omwille van te veel stroming verboden te snorkelen. We zien inderdaad wel wat mensen die hun erg bezeren aan de rotsen. Dan maar terug richting Candidasa en onderweg hebben we prachtige vergezichten op de rijstvelden. Als we stoppen om foto’s te nemen zijn er zelfs mensen die uit hun veld naar ons komen en ons bloemen geven. Iedereen waait en lacht naar ons. Ongelooflijk!We stoppen aan het strand Pasir Putik. Hier kunnen we niet snorkelen ,er zijn enorm hoge golven, waarin de kinderen zich evenwel enorm amuseren. Rond 16.30 uur gaan we terug richting ons hotel om te douchen. Onze Damiaan wil nog wat met zijn vlieger spelen maar er is te veel wind. We aperitieven op ons terras en ’s avonds eten we zeer lekker in ons resort . Hier betalen we de spotprijs van 317.000 Rp ( 25 EURO) voor 4 hoofdgerechten 6 dranken, 2 desserts en 2 koffies. We gaan vroeg slapen want morgen moeten we vroeg op. s’ nachts niet zo goed geslapen de airco flikkert en piept de hele tijd..

We staan op om 7 uur en om 7.30 vertrekken we richting Besakih. We zijn ruim 2 uur onderweg en hebben veel oponthoud door weeral groepen kinderen die gewoon op de weg “ macheren” in formatie. De weg is wel prachtig met zeer veel rijstterrassen. Ter plaatse aangekomen parkeren we onze auto en zien dat er op een weide voor de tempel 2 crematies bezig zijn. We trekken onze sarong aan en gaan kijken. We zien een eerste toren waar men bezig was “ lijken” gewikkeld in witte doeken, uit te laden, en door te geven. Plots zien we een massa volk aankomen met een tweede toren, waarmee men eerst alle richtingen uitdraait om vervolgens deze “ witte doeken” ook uit te laden, door te geven , en deze "restanten van lichamen"worden dan in een grote geul in de grond gelegd. In de eerste toren tellen we 27 lijken en in de tweede 17.Er is een massa volk, iedereen heeft offers bij die   prachtig gemaakt en opgestapeld zijn.Dit is toch wel een zeer aparte ervaring en we zijn tevreden dat we hiervan deel mogen uitmaken. Iedereen is blij en onze aanwezigheid wordt daar zeker geduld, iedereen is enorm vriendelijk. We blijven dit alles toch wel een poosje afzien en besluiten dan de tempel Pura Besakih te gaan bezichtigen. Dit is de grootste tempel in het midden van Bali, ook wel de moedertempel genoemd en deze ligt op de hellingen van de vulkaan Gunung Agung.De  tempel bestaat uit circa 200 bouwwerken verdeeld over 30 complexen, verdeeld over verschillende terrassen.
Dit is inderdaad een immens complex en ook hier hebben we geluk want er is een ceremonie bezig waarbij een soort toneelstuk wordt opgevoerd. Ook hier draagt iedereen offers en we kunnen alles van dichtbij meemaken. Na de tempel gaan we nog even terug naar de crematies. Ondertussen werden alle offers uitgestald , iedereen zit daar maar wat op de grond rond de offers en voor de rest gebeurt daar niet zo veel meer. We rijden dan maar terug. Onderweg langs de baan, zien we dat er ergens een totaal andere crematie bezig is. We stoppen, trekken onze sarong aan en gaan dit alles van nabij bekijken. Hier staan allerlei sarcofagen in verschillende vormen opgesteld ( vissen, stieren, enz.) met daarin telkens een lichaan. Ook hier een massa mensen met allemaal offers en de offers worden gewoon mee op deze creaties vastgebonden. Als dit allemaal gebeurd is wordt het vuur aangestoken. Er zijn hier 7 crematies tegelijk aan de gang. We blijven kijken tot ze bijna volledig zijn opgebrand. Ook dit is wel zeer apart en we beseffen dat we veel geluk hebben dat we ook dit onderweg zijn tegengekomen. Deze ceremonie is moeilijk te beschrijven je moet ze gewoon “meemaken”. Op de terugweg stoppen we nog in Tenangan. Dit is een oud dorp en de inwoners weten zeker dat ze afstammelingen zijn van de goden. Tot op de dag van vandaag practiseren ze een religie die  uit het pre-hindu tijdperk komt. Het is hier precies “ Bokrijk” maar de mensen zijn wel vriendelijk. Terug naar ons resort, we stoppen in een supermakrt, aperitieven op ons terras en zoeken nog een internet café op om even bij het thuisfront te informeren. We eten terug in ons resort waar onze maaltijd opgefleurd wordt door jonge meisjes die een Balinese dans uitvoeren. Het was een bewogen dag, we zijn doodmoe en liggen al om 9 in bed.

We staan op tijd op want om 9.30 uur komt een lokale visser ons oppikken  om in de buurt van enkele eilanden te gaan snorkelen. We moeten met de auto iets verder naar het einde van de baai, we passen onze zwemvliezen en stappen de toch wel zeer smalle boten in Er kan maar twee man en de kapitein in een boot.  Het snorkelen is hier prachtig. We zien al direct een vrij grote schildpad, en massa’s vissen in allerlei kleuren, groot en klein , prachtige koralen met blauwe toppen… kortom onbeschrijflijk.. We blijven ongeveer 1,5 uur in het water en gelukkig was er een laddertje om terug in de boot te geraken, alhoewel dit, wat mij betreft, toch ook niet zo vlot ging.We gaan terug naar onze bungalow, douchen, we rusten , zonnen en zwemmen wat en plots zien we op het strand vlak voor onze deur een massa Balinezen.Iedereen gaat zijn gezicht en handen in de zee wassen en een priesteres  samen met enkele anderen stallen manden en offers uit. Ze beginnen te bidden en besprenkelen alles met water, waarna enkele mannen met dit alles naar zee wandelen en alles uitstrooien. Het bleek om as van een overledene te gaan. Iedereen gaat terug weg en plots zien we kinderen in het water duiken achter de offers ,  zij halen de centen en de manden terug uit het water.Toch ook wel weer een zeer aparte belevenis. We wandelen nog wat rond in Candidasa , doen een terasje en gaan terug naar het resort. Onderweg proberen we een bancontact zonder succes, doch morgen moeten we wel ergens centen vinden, want het wordt dringend.We nemen onze aperitief op ons terras en eten in het resort, waar intussen het water was uitgevallen, zodat we ons niet konden wassen en ook de toilet niet konden doorspoelen. Dit nemen we er maar bij.

Als we opstaan is er nog steeds geen water, we nemen dan maar een emmer uit het zwembad om ons toch iets op te frissen en de toilet door te spoelen. We ontbijten op zijn indonesisch met Mie Goreng.Rond 9.45 uur zijn we vertrekkensklaar. We moeten wel eerst op zoek naar een bancontact of we geraken niet veel verder. We stoppen in Amplu, een zeer levendige stad op zoek naar een bank.We moeten wel een 3 tal banken doen voor we geld kunnen afhalen en besluiten ineens maar genoeg af te halen want op onze verdere reis zullen we niet veel tegenkomen. We rijden verder naar het waterpaleis van Tirtagangga, wat zeer mooi is, en vrij idyllisch. We rijden verder en besluiten de kustweg te volgen, wat evenwel in alle gidsen wordt afgeraden omwille van de slechte weg. Dit is dus zeker iets voor ons en we hebben hier geen spijt van. We rijden door prachtige stukken, door typische dorpen en onderweg komen de kinderen gewoon naar onze auto gelopen, iedereen waait naar ons en hier worden ook de eerste ballonnen uitgedeeld.De natuur is hier onbeschrijflijk. Uiteindelijk komen we aan in  ons hotel in Amed, het Kembali Beach hotel. We nemen onze intrek in twee met elkaar verbonden bungalows, met een prachtig terras met zicht op zee. We hebben grote hemelbedden in prachtige kleuren , prachtige badkamers. Dit alles is gelegen in een zeer mooie tuin, er is een klein maar mooi zwembad en dit alles vlak aan het strand . Het enige nadeel hier is dat we geen ijskast op de kamer hebben en de bar dichtgaat om 20 uur. We verkennen het hotel wat, gaan iets drinken , eten een snack en gaan snorkelen. We kunnen hier snorkelen voor onze deur. Ook hier is het weer onbeschrijflijk mooi, prachtige vissen, blauwe zeesterren, koralen in allerlei vormen en kleuren , we hebben dit nog nooit gezien.

We staan op tijd op , gaan ontbijten want vandaag verlaten we dit klein paradijsje richting Batur krater. We volgen de kust tot voor Bondalem en onderweg worden we nogmaals opgehouden door een ceremoniestoet. We rijden verder richting Kintamani, waar we stoppen aan de Pura Puncak in Penulisan die uitkijkt over het geblakerde landschap rond de Gunung batur als gevolg van een vulkaanuitbarsting. Het bovenste deel is echter in renovatie en eigenlijk is deze tempel niet echt de moeite. We rijden verder naar de Pura Ulun Danu batur, die echter wel zeer de moeite is. Aan de ingang laat de Jean-Louis zich hoedjes aansmeren, en laat zich wijsmaken dat dit nodig is omdat er een ceremonie aan de gang is. Er is inderdaad een ceremonie aan de gang, er is hier een massa volk, maardit is wel echt de moeite, enorm mooi! Hierna rijden we verder naar Danan Batur ( een meer) en gaan op zoek naar ons hotel. We krijgen hier een vrij groezelige kamer, doch volgens de gids is dit hotel het beste….Voor morgen boeken we een trekking “ easy” voor de zonsopgang op de krater van de vulkaan te zien en verkennen de omgeving met de auto. We rijden langs vreselijk slechte wegen, maar o zo mooi. Op de terugweg stoppen we aan een tempel aan het meer Pura Ulun. We zijn hier de enige toeristen. Er is hier een massa volk die allemaal offers bijhebben, er is muziek ,kraampjes en er is blijkbaar een ceremonie voor volle maan aan de gang. We worden hier rondgeleid door vriendelijke Balinezen hebben zeer veel beziens en krijgen zelfs een soort van cake ( deeg) van kokos, rijst en suiker aangeboden. We zijn weeral blij dat we dit gezien hebben, een gewone toerist komt hier niet.. Als we terug in ons hotel komen staat er koffie en thee klaar op ons terras. We worden hier wel door veel mensen aangesproken om “ kunstwerken” te kopen ofwel door gidsen voor een trekking en als we daar niet op ingaan proberen ze wel een “ massage “” aan te smeren. We eten in het hotel, gaan vroeg slapen want we moeten zeer vroeg op.

Deze nacht zeer slecht geslapen, een verschrikkelijk slecht bed. We worden om 4.15 uur wakker gemaakt om de kraterrand te beklimmen voor zonsopgang. We nemen eerst een klein ontbijt en om 5 uur worden we in een kofferbak van een pick-up geladen richting startplaats.We moeten al direct zeer steil klimmer, er zijn hier massa’s trappen waar gewoon geen eind aan lijkt te komen. Dit is ongelooflijk vermoeiend ( en dit is dan nog de easy trekking) Gelukkig is er een man bij die mij wat op sleeptouw neemt, mij een handje geeft en mij als het ware mee naar boven “ trekt” (Deze man gaat gewoon mee om boven wat frisdrank te kunnen verkopen) Dit is vreselijk vermoeiend, we moeten af en toe toch rusten. Omstreeks 6.15 uur zijn we op de top. Het is  prachtig, enerzijds hebben we zicht op zee, Agung en Lombok en aan de andere kant zien we Batur en het meer. Onbeschrijflijk. We zien de zon opkomen, doch de vulkaan zelf kunnen we moeilijk zien, deze is volledig in de wolken. Boven vraagt mijn “ begeleider” of ik geen cola van hem wil komen. Hij vraagt hier 25.000 Rp voor, wat naar Balinese normen zeer duur is, doch hij heeft mij zo goed geholpen dat we hem 100.000 Rp geven voor 3 cola’s. gelukkig gaat de afdaling veel vlotter, we hebben prachtige zichten en zijn rond 8 uur terug in ons hotel, waar we een tweede ontbijt krijgen. We gaan ons wassen, doch het is niet allemaal echt proper, de afloop van het bad loop gewoon met een buis over de grond in een putje , maar we behelpen ons wel.
Vandaag willen we ook een Bali Aga dorp en het kerkhof bezoeken en gaan op de pier in Kendisa op zoek naar een boot.Bij het uitstappen worden we al direct bestormd door vrouwen die vanalles aan ons willen verkopen. We vragen naar een boot doch ze vragen hiervoor 500.000 RP, wat veel te veel is. We kunnen niet afpingelen naar een deftige prijs en stappen terug in de auto, waarna ze zelfs geld willen vragen om enkele minuten te parkeren. Daar doen we echter niet aan mee… We proberen dan met de auto al richting Bali Aga dorp te rijden, doch dit is wel een enorm slechte weg. Onderweg komen we iemand op een brommer tegen, hij zegt zelf van dit dorp afkomstig te zijn, hij heeft een boot en hij wil ons voor 350.000 RP all in naar het dorp en het kerkhof brengen. Deze kans laten we niet liggen. We komen eerst in het dorp, dit is mooi, en zien er zelf een hanengevecht. We krijgen dan de keuze tussen een motorboot of roeiboot om naar het kerkhof te gaan, maar wij kiezen het laatste. Op het kerkhof zien we eerst gewoon rijen met schedels naast elkaar liggen met ervoor gewoon wat afval, bamboe , offers en beenderen doch aan de zijkant zien we 8 “ graves”liggen. Dit zijn eigenlijk gewoon “ lijken” met bamboestokken rond om te vermijden dat de honden zouden beginnen knabbelen. Enkele lijken kunnen we zeer goed zien en we zien zelf ratten eraan bezig… Dit is toch ook wel weer zeer “ speciaal” Voor dit alles staat wel een prachtige wierrookboom waardoor er totaal geen geur hangt. Terug naar onze boot worden we gevolgd door een oude bedelaar maar voor de rest worden we gerust gelaten. Wij zijn weeral zeer blij dit gezien te hebben. We rijden terug langs de slechte weg en lunchen in de buurt van ons hotel. Omstreeks 14 uur komen we aan in ons hotel en stellen vast dat onze bedden nog steeds niet opgemaakt zijn en onze kamer nog niet gekuisd is. Op ons terras genieten we wat van het uitzicht ( dit is gelukkig wel goed) We zijn allemaal zeer moe, onze Quinten valt in slaap en onze Damiaan maakt zelf een vislijn en besluit wat te gaan vissen in het meer. ‘S avonds gaan we op zoek naar een restaurant in de buurt en komen terecht in een hotel-restaurant, met een verschrikkelijk ongezellige eetzaal. Wij zijn hier zo goed als alleen en moeten zeer lang op ons eten wachten. Onze Quinten vindt 2 vliegen in zijn bord, er wordt niet veel meer gegeten, we nemen geen dessert en gaan terug naar het hotel.

We staan op rond 7.30 want vandaag staat er veel op het programma. We bezoeken eerst iets voor Bangli het “ Desa traditional” een oorspronkelijk Balinees dorp. Dit was wel zeer moeilijk te vinden, maar alles oogt er enorm proper. We worden uitgenodigd om te zien hoe de mensen leven. Aan de inkom staat eerst een tempeltje, dan verder is er een keukentje waar ook de oma slaapt en daarachter was een vrij groot modern ingericht huis. Dit huis liet men ons niet zein, wel de tuin met de varkens. Natuurlijk hoe kan het ook anders, moesten we in het buitengaan voorbij een soort winkeltje, waar we uiteindelijk wat doosjes met koffie, cacao en thee kopen. We kijken nog wat verder rond en het begint te regenen. We rijden verder naar Bangli waar we de Pura Kehen bezoeken. Hier zien we een enorme Banyan boom. Verder naar Tirta Empul, een bedevaartsoord voor Balinezen. Dit is een van de belangrijkste tempels op Bali. Vanuit heel Bali komen er mensen om in het heilige water te baden voor gezondheid en geluk. Al het water dat wordt gebruikt bij crematies in Bali komt hier vandaan. Het is hier heel druk we zien enorm veel Balinezen die hier baden, en bidden en er is ook een ceremonie aan de gang. Dit alles is toch weeral vrij indrukwekkend en er hangt een aparte sfeer. Verder op weg nar Tampaksiring waar we de Guning Kawi bezoeken, een complex van tien in de rotsen uitgehouwen candi’s. Deze zijn omgeven door prachtige rijstvelden. We moeten hier wel 361 trappen doen en het is nog steeds aan het regenen.

Hierna rijden we richitng Ubud en gaan op zoek naar onze villa. We worden direct ontvangen door 6 à 7 giechelende meisjes in sarong die onze bagage uitnemen en die ons naar onze villa brengen. Deze is wel zeer mooi, we hebben een living, twee slaapkamers, een zeer moiie buitenbadkamer, een zwembad van 15 meter lang een gazebo en… een ongelooflijk prachtig zicht op de rijstvelden. Als we iets nodig hebben moeten we maar een van de meisjes roepen en zij zorgen wel voor het nodige. Nadat we zijn geïnstalleerd en wat van het terras hebben genoten rijden we naar Ubud centrum en wandelen Monkey Forest road af ( winkelstraat) We drinken eerst een aperitief en gaan dan eten in Bar Pesto. Zeer lekker en we zijn voor 4 voorgerechten, 4 hoofdgerechten, 4 desserts , 2 irish coffeee’s en wijn 513.000 RP kwijt, ofwel 42 EURO kwijt…. Daar kan een mens geen honger en dorst voor hebben.Op de koop toe is hier dan nog gratis internet. Terug in onze villa bellen we naar huis en drinken nog wat Arak. Er is wel veel geluid van kikkers, krekels en andere ondefinieerbare dieren. We slapen zeer goed onder ons muskietennet.

We zijn vrij vroeg wakker, maar we hebben pas ontbijt besteld tegrn 9 uur. We zitten wat op het terras, zien vele locals passeren en hebben goed zicht op eendehoeders. Tegen 9 uur komen 2 dienstmeisjes vragen wat we willen eten en drinken en bereiden zij dit in onze keuken. Zij zeggen wel dat we morgen zelf voor ons ontbijt moeten zorgen en dat zij morgen niet kunnen komen kuisen want het is Galungan en iedereen gaat dan naar de tempel.Ook de was kan dan niet meer gedaan worden.Galungan wordt één keer in de 210-dagen gevierd en markeert de tijd van het jaar waarin de geesten van de voorouders een bezoek brengen aan de aarde. Balinese hindoes voeren tijdens dit feest rituelen uit die bedoeld zijn om de geesten welkom te heten en hen te vermaken. Families offeren voedsel en bloemen, uiten dankbaarheid en smeken bescherming af. Overal op het eiland zien bij de ingangspoort van de huizen 'penjors', lange bamboe stokken meestal versierd met vruchten, kokosbladeren en bloemen. Bij elke poort, zien we kleine bamboe altaartjes speciaal gemaakt voor het feest. Er worden offertjes gebracht, verpakt in geweven palmbladeren.

Na ons ontbijt gaan we naar het birdpark. Dit is echt wel de moeite en gewoonweg “ prachtig”. Ongelooflijk veel vogels, prachtig aangelegd, de kinderen mogen vogels op hen nemen ezn. Daarnaast is het reptielpark , klein maar ook zeer de moeite. We mogen , slangen, leguanen vastnemen en dit is voor de kinderen( en ook wel voor ons) toch wel een topper. Hierna gaan we naar Ubud om te shoppen, en we laten ons eens goed gaan. Tegen 5.30 nemen we de aperitief op ons terras ( arak met tonic) en erna gaan wee ten in Warung Enak., wat toch wel een vrij chique instelling is. Ook hier is er gratis Wifi zodat we in live verbinding staan met het thuisfront. We eten zeer lekker ( o.a. eend) en betalen hier ongeveer 50 EURO voor 4 personen, met voorgerecht, hoofdgerecht, dessert wijn en frisdrank.Dit is wel het duurste dat we tot nu betaald hebben….

Deze nacht zeer slecht geslapen wakker geworden met een blaasontsteking. Doch na de nodige medicijnen gaat het na enkel uren wel wat beter. Vandaag moeten we zelf voor het ontbijt zorgen, doch de meisjes hadden wel alle ingredienten al in huis gehaald.Na het ontbijt vertrekken we naar de Goa lawah, een vleermuizengrot. Dit was eigenlijk een tegenvaller en we begijpen niet goed waarom hier zo veel toeristen komen, we hebben al zo veel mooiere dingen gezien op Bali. We rijden terug naar Ubud. We zien verschillende stoeten voor Galungan en ook kinderen trekken rond om overal centen en snoep te vragen, een beetje zoals driekoningen bij ons. We eten een hamburger met frieten , gaan nog wat winkelen en gaan terug naar onze villa, waar we wat op het terras zitten wat zwemmen enz. Tegen 18 uur vertrekken we naar Petulu. We moesten wel wat zoeken doch uiteindelijk komen we nog op tijd aan. We zien hier honderden witte reigers die zich in de bomen in de hoofdstraat nestelen… dit gebeurt hier alle dagen tegen 18 uur. We wandelen wat rond en onze Damiaan wordt zelfs vrij goed door de vogels “ getrakteerd”Terug naar Ubud waar we weer zeer lekker eten, wat mailtjes sturen en de dag zit er weeral op

Om 7.30 zijn we wakker, we pakken in, ontbijten en vertrekken richting Sangeh naar het monkey Forest..Hier is enorm veel volk, vooral Balinezen en het krioelt hier van de apen. Onze Quinten zijn zakje nootjes is wordt zelfs door een aap gepikt en een aap ging zelfs op zijn hoofd zitten. We wandelen hier wat rond en vervolgen onze weg richting Pura Luhur Batakau. We rijden hopeloos verloren we moeten omrijden door wegomleggingen en komen op een heel ander plaats uit waar we moeten zijn. Uiteindelijk toch gevonden. Er is hier een massa volk en we moeten ver stappen om deze tempel te bereiken. Er zijn ook massa’s ceremonie’s aan de gang. Ook weer een prachtige tempel. We rijden verder in de bergen richting jatiluwi waar er prachtige rijstvelden zijn. De weg gaat zeer traag maar het is er buitenaards mooi. Via Singaraja rijden we verder richting Lovina. Omstreeks 17 uur komen we aan in ons hotel Kubu Lalang, waar we twee “ hutjes” naast elkaar gereserveerd hebben vlak bij het strand. We krijgen een welkomstdrink, ’s avonds eten we in het restaurant van het hotel( zeer veel en lekker)

We staan om rond 8 uur, gaan ontbijten, wat zwemmen en snorkelen in zee. Het is hier ook mooi maar de onderwaterpracht is wel minder dan in Amed. We chillen wat aan het strand en in de namiddag gaan we naar het centrum van Lovina. We lopen wat rond , doen wat winkeltjes gaan terug naar ons hotel om te aperitieven en te dineren.

Vandaag staat een uitstap naar het boedhistisch klooster, Vihar op het programma. We krijgen hier een rondleiding en gaan verder naar Munduk waar we naar een waterval gaan. Onderweg zien we veel koffieplantages rijden door dorpen waar het naar kruidnagel ruikt daar die gewoon op de weg ligt te drogen, en komen voorbij prachtige meren. Aan het Bratan meer doen we een terasje en er is een groep meisjes die vragen of ze met ons op de foto mogen. Terug richting, hotel, nog wat snorkelen, en weerom lekker eten.

Vandaag staan we op om 5h30 want we hebben een dolfijn en snorkeltoer besproken. Om 5.55uur ligt een boot ons op tew achten vlak voor het hotel en we gaan op weg. We moeten een half uurthje varen en zien  een massa bootjes die liggen te wachten om toch maar dolfijnen te spotten. Plots schieten alle bootjes in beweging en ja… daar zijn dolfijnen. We zien regelmatig dolfijnen opduiken zelfs vlak bij. We beleven ook een prachtie zonsopgang. Later gaan we norkelen en zien weerom prachtige vissen waaronder een grote schorpioenvis. Tegen 9 uur zijn we terug in het hotel, we douchen, pakken alles in ontbijten en tegen 11 uur checken we uit. Onderweg stoppen we aan de Taman Ayun, weer een moie tempel en rijden verder terug naar Sanur, waar we onze reis zijn begonnen. We gan terug naar het Gazebo hotel , onderhandelen over de prijs en krijgen een prijs van 76 dollar per nacht i.p.v.104 dollar.Weerom krijgen we een bloemenslinger rondgehangen en welkomstdrink, we krijgen ook nog een betere kamer dan vorige keer. We pakken uit, gaan wat zwemmen en wandelen wat op de dijk. Plots zien we “ Ida” de kwade vrouw van de vorige keer die ons nog kende. We gaan mee naar har winkel , kopen een polo en maken het mensje ongelooflijk gelukkig. We eten in het Bonsai café.

Vandaag platte rust. We doen niet veel meer dan wat zwemmen, aan het strand liggen, wat wandelen, winkelen eten en drinken.

Tanah Lot staat op het programma. Het is een tempel in zee boven op een rots.Bij laag water is de tempel net wel of net niet met droge voeten te bereiken over een zanddam van zo'n twintig meter lang. De toegang is echter beperkt tot de eerste vijf meter van het mini eilandje. Op het toegankelijke deel is een 'grot' met een magische bron. Alhoewel de tempel in de zee ligt, komt er zoet water uit deze bron. We vinden moeilijk de weg doch bij aankomst blijken we geluk te hebben en is het laag water. Deze tempel is inderdaad prachtig gelegen .Hierna rijden we verder naar Kuta een badplaats, die evenwel niet zo gezellig is als Sanur en eigenlijk de moeite niet is. We lopen hier wat rond, doen een terassje, doch deze badplaats kan ons niet echt bekoren, te toeristisch.Terug naar Sanur voor ons dagelijks aperitiefritueel en diner.

Na het ontbijt gaan we wat zwemmen en snorkelen We zien een enorme grote zeester met purperen tchoepen op, veel kleine visjes, ook pietermannen, zeeegels en zelfs een zeeslang. Hier kunnen we tot 200 meter te voet de zee ingaan en er zijn dan ook veel locals met hun netten aan het vissen. De kinderen hebben in Sanur een Mc Dobalds gezien wij ’s middags daarheen. We liggen nog wat aan het strand we kopen twee mooie vliegers en spelen wat. ‘S Avondts eten we terug in het Bonsai cafe en bestellen een gigantische zeevruchtenmand met kreeft, grote gamba’s, krab, snapper, inktvis enz. allemaal overgoten met lookboter. We laten ons goed gaan en hebben hier dan ook het duurste gegeten van de hele reis… losweg 77 EURO voor 4 personen ( met 2 flessen wijn en frisdrank) Er is ook een plaatselijk feest aan de gang waaraan we kop noch staart kunnen krijgen. Eerst ging iedereen naar een buffet en daarna werden er sketches opgevoerd, men zei ons dat dit een soort spel was….Voldaan gaan we slapen.

Vandaag is onze laatste dag. We pakken in , checken uit en de man van onze huurauto komt ons ophalen om ons naar de luchthaven te brengen.