een korte rondreis langs de voornaamste mayapiramides en verblijf te Mahahual
06-08-2012
maandag 6 augustus 2012
Deze nacht toch niet zo goed geslapen. De bedden waren veel te smal en te kort, slechte matras en het muskietennet was dan nog veel te klein.Deze nacht plots paniek en opgewonden gegichel vanuit het kinderbed. In een wip waren de kinderen hun bed uit, onder het licht van de iphone werd een ganse jachtpartij ingezet wat spoedig resuleerde in een enorme kakkerlak die gevangen werd in een glas. Blijkbaar waren de muskietennetten toch niet afdoende om te beletten dat een kakkerlak of het hoof van een van de kinderen was gekropen. Plots werden er allerlei dieren gefantaseerd en ook gezien, waaronder zelfs slangen... Na veel commotie iedereen toch terug in slaap gevallen.
Vroeg opgestaan want we wilden Chitchen Itza Als eersten binnengaan, wat ons ook lukte. We hadden dit wereldwonder ( toch even )voor ons helemaal alleen. Het was wel vrij indrukwekkend, niet alleen qua bouwwerken en uitgestrektheid maar vooral de gravures op de stenen konden ons wel bekoren. We waren er zeer vroeg mar omstreeks 8.30 waren onze kleren al doorweekt van het zweet. Al goed dat we dit niet gisterennamiddag gedaan hebben. Na nog de nodige ontmoetingen met varanen houden we het omstreeks 10.30 voor bekeken en gaan terug naar ons hotel om uit te checken?Na weerom een struggeling om onze bagage in de auto te krijgen op weg naar Izamal.
Izamel is gewoonweg prachtig! Alle gebouwen zijn er in het geel met als blikvanger de?Convente de San Antonio de Padua. Dit is echt prachtig en vrij indrukwekkend. We zitten juist op een terrasje als het begint te regenen, maar na een kwartiertje is daar al niets meer van te zien. We lunchen daar met 4 voor 9 euro !
Verder naar Merida, waar we inchecken in Luz en Yucatan. We krijgen een grote kamer met terras vlak bij het zwembad, we krijgen een welkomstbiertje en in de gang staat een karretje vol met typische sterke drank gratis ter beschikking....We duiken het zwembad in en trekken daarna de stad in. Het historische centrum is vrij gezellig, maar er is wel wat stank door de uitlaatgassen. We lopen wat rond en op zeker ogenblik worden de kinderen zelfs aangesproken door een Mexicaande ? schone? met de vraag of zij met haar op de foto willen, waarop uiteraard met veel gretigheid wordt ingegaan. Op terras doen we ons tegoed aan de nodig cocktails met guacamole en gaan zeer gezellig eten . We ten in een binnentuin, proeven de sopa de limon ( heerlijk) en zijn voor voorgerecht, hoodfgerecht, wijn en frisdrank voor4 persoenn slechts 60 EURO armer.Terug naar het hotel waar de kids in slaap vallen en waar wij op het terras nog iets drinken en de blog bijwerken.Het was een heerlijke dag, en wat ons opgevallen is is dat de Mexicanen helemaal niet opdringerig zijn, zeer vriendelijk , sociaal en behulpzaam.We zien al uit naar morgen!
Goed geslapen vannacht. Alvorens Merida te verlaten besluiten we toch nog even de stad in te gaan op zoek naar de Mercado Municipal. Massa's kraampjes zowel met fruit, groenten, ijzerwaren, heiligenbeelden, kruiden, dieren enz. Een massa volk en veel mensen die aan de kraampjes zitten te ontbijten. Tegen een uur of 10 zijn we terug in ons hotel, we pakken in, voeren onze dagelijkse struggle with luggage en vertrekken richting Uxmal.
Onderweg stoppen we bij Hacienda Ochil, een oude agave boerderij, prachtig gelegen, er is zelfs een kleine cenote.
Verder op weg naar Uxmal waar we tegen de middag aankomen. Wat is het hier onbeschrijflijk mooi! We zijn nog maar pas binnen of we zien al een slang maar zijn te laat om deze te fotograferen. Alle gebouwen zijn in het groen gelegen, het is enorm indrukwekkend en Chichen Itza verdwijnt hiertegen in het niets! We staan gewoon paf! Enkele piramides en bouwwerken kunnen ook worden beklommen en boven hebben we een ongelooflijk zicht op de hele site en de omliggende jungle. Adembenemend! Het afdalen van de piramide is niet voor mensen met hoogtevrees , maar met verstand op nul, is het mij zelfs gelukt! We zijn er al een tijdje als het begint te regenen, maar dit doet deugd en we zijn toch al doorweekt van het zweet. Tegen we in de auto stappen regent het wel enorm fel en zetten we koers naar Campeche, wat toch nog enkele uurtjes rijden is.
We passeren alleen maar zeer kleine dorpjes maar het landschap verandert wel wat, waar we eerst eigenlijk alleen maar wildernis naast de weg zagen, zien we nu af en toe wat landbouw.
Vlak voor we Campeche binnenrijden moeten we stoppen bij een politiecontrole. We moeten onze paspoorten laten zien, en de koffer van de auto ( die we al zo moeilijk toe krijgen) openmaken. Natuurlijk .. het eerste wat ze zien en uitpakken is onze fles Tequila. Gelukkig kunnen ze hier om lachten en we mogen gewoon verder rijden.
We checken in in ons hotel,het Best Western Del Mar, waarna we nog even het oude centrum van Campeche ingaan. Het is al vrij laat maar we kunnen toch al een eerste indruk opdoen. Ook hier is het schitterend prachtig gekleurde huizen, een pracht van een kerk en we eten met zich op het plein en de kerk. Morgen kunnen we hopelijk hier verder op verkenning. Bij onze terugkomst in het hotel vinden we een bericht van waarschuwing in onze kamer voor orkaan Ernesto! Deze wordt hier morgen verwacht, we mogen niet buiten, niet bij het balkon, of naar het zwembad, we moeten allemaal naar de receptie gaan en wachten. Waarschijnlijk is de orkaan tegen dat deze hier komt al wat afgezwakt tot een tropische storm, maar de orkaan is wel in de buurt van ons huurhuis aan wal gegaan. Hopelijk is er niet al te veel schade! In ons hotel zien we nog wat tv om de evolutie van Ernesto te volgen en we hopen dat we morgen toch niet vastzitten in ons hotel ! We houden jullie op de hoogte!!
We worden wakker bij vreselijk slecht weer, regen en vrij veel wind, echt geen weer om dadelijk door te gaan en zeker niet om de ruïnes van Edzna te gaan beklimmen.
Dan maar zeer uitgebreid gaan ontbijten .
Hierna met de auto wat door de stad gereden, waar het eigenlijk vrij stil is. Overal in de weg zijn enorme putten en we moeten goed uitkijken. Enige aansprakelijkheid als wegbeheerder zal hier wel niet bestaan
Het begint wat minder te regenen en we besluiten toch te voet het historische centrum verder te verkennen. Of we nu nat zijn van de regen of van het zweet dit is hetzelfde. Het is hier toch wel mooi, prachtig gekleurde huizen. Er is wel bijna geen volk op straat. Het begint terug wat harder te regenen en ook de wind wordt erger dus terug naar het hotel.
We volgen op de televisie even de verdere evolutie van Ernesto, die normalerwijze in de loop van de namiddag de golf van Campeche zou bereiken. Buiten de regen en wat wind ( het is nog wel vrij warm) merken we weinig van de tropische storm.We besluiten dan maar om wat cultuur op te doen en rijden naar het archeologisch museum gelegen in het Fuerte de San Miguel. Dit zou echt de moeite zijn, maar we hebben pech want het is gesloten omwille van het slechte weer!Wat nu? We hebben ergens een shoppingcentrum gezien, dus dan maar daar heen. In het hele shoppingcentrum zijn slechts 2 winkels open ( omwille van het slechte weer)
Dan maar terug naar het hotel. De kinderen willen wat zwemmen en eventueel naar de gym maar.... dit is ook allemaal dicht wegens het slechte weer.. We zien de mensen ook overal hun ramen met plakband afplakken voor Ernesto die op komst is. In de late namiddag wordt het we Iedereen heeft hier blijkbaar vrijaf gekregen om zich op Ernesto voor te bereiden.In de late namiddag wordt het nog even wat erger, met wat meer wind, maar we denken dat we het meest gemist hebben en Ernesto Campeche wat links ( in dit geval rechts) heeft laten liggen. Ernesto zou wel vlak over de ruines van Calakmul zijn gegaan , daar zou iedereen zijn geëvacueerd, is er geen electriciteit en...en daar gaan we morgen naar toe.
Het was een rare dag vandaag! Wel lekker gaan eten in een typisch Mexicaans restaurant, waar we enkele Yucataanse specialiteiten proeven, de ene al wat lekkerder dan de andere. Ondanks het feit dat we vandaag niet zo actief zijn geweest zijn we toch wel moe en gaan weer vrij vroeg slapen.
Vandaag moeten we toch wel wat rijden, we moeten een kleine 300 km doen richting Calakmul.Bij het uitrijden van Campeche worden we weer tegen gehouden door de politie met het zware geweren in de aanslag. Ze vragen naar onze nummerplaat ( wij hebben er geen, wat volgens het verhuur bedrijf normaal is) We leggen uit dat het een huurauto is en na verdere controle van alle papieren mogen we verder. Enkele km verder nog eens hetzelfde, maar ook hier mogen we zonder probleem doorrijden.
In Escarcega houden we een middagstop voor lunch en het nodige water op te slaan,we gaan nog eens tanken want in Calakmul zitten we in de brousse en is er gewoon niets.Tegen een uur of 3 bereiken we ons hotel Puerta Calakmul dat gelegen is aan de ingang van de mayaruine Calakmul. We zitten hier midden in de brousse en onze kamer heeft geen ramen, alleen maar vliegramen rondom rond zodat we precies buiten slapen. Men zegt ons dat er nog geen electriciteit is tengevolge van Ernesto en ook het internet werkt niet naar behoren.We halen dadelijk onze muggenlotion met deed 50+ boven, want het krioelt hier van de beesten, dit is ook malariagebied.We maken een korte wandeling door de brousse en lekken weeral van het zweet. Het is hier verschrikkelijk vochtig.
Nog wat rusten en tegen het uur van de aperitief begeven we ons richting restaurant. Onderweg worden we evenwel aangesproken door de vorige eigenaar van het hotel die zegt een 8 tal km verderop een grot te weten waar rond valavond miljoenen vleermuizen uitkomen, en als we zin hebben we gerust kunnen meekomen. Daar laten we onze aperitief graag voor. Onze auto in en wij op stap. Er wordt ergens een prikkeldraad losgemaakt en we volgen een pad recht door de brousse. Hier is de schade van Ernesto wel te zien, toch wel wat afgeknakte bomen. Plots komen we aan een afgrond met onderaan een grote grot. Die man gooit een steen naar beneden en dan..... Niet honderden,niet duizend, niet honderdduizenden maar miljoenen vleermuizen komen naar buiten. We weten niet wat we zien, ze blijven maar komen, draaien als een spiraal naar boven om zo in grote zwermen weg te vliegen en na enige tijd staan wij midden tussen de vleermuizen die gewoon rond onze oren vliegen. Een ongelooflijk schouwspel. Naar verluid zouden ze van National Geographic hier ook komen filmen..We blijven daar toch wel wat hangen en het wordt al donker wanneer we terug naar de auto gaan. Het oerwoud zit nu vol met vuurvliegjes die dansen tussen de bomen.We eten in het restaurant van ons hotel, en zitten ook daar precies in een volière, helemaal buiten in het woud maar afgedekt met vliegengaas. ( ondertussen is de electriciteit hersteld) We slapen midden in de jungle en horen alle geluiden, een speciale maar aangename ervaring. Er zitten ook geen beesten in de kamer en alles is vrij confortabel zodat we toch een goede nachtrust hebben.
We hebben onze wekker gezet om 6.30 uur want we willen heel vroeg naar Calakmul. Alhoewel ons hotel aan de ingang ligt is het nog 60 km verder rijden tot aan de ruines en 's morgens vroeg zijn er allerlei dieren te zien; We trekken onze tropenkledij aan, smeren ons vol met Deed 50% en om 7.15 uur zijn we vertrekkensklaar. We zitten pas in de auto en komen die man van gisteren tegen die ons doodleuk vertelt dat Calakmul tot zondag gesloten is omdat de orkaan Ernesto daar gepasseerd is en men volop bezig is op te ruimen. Inderdaad aan de ingang worden we doodleuk terug gestuurd. Sh...t dit is wel een ferme streep door onze rekening want deze site staat op nr. 1 van ons lijstje. Daar staan we dan om 7.15 's morgens in onze tropenkledij... Wat nu? Vlug de gidsen genomen en op zoek naar een alternatief.
We besluiten gewoon naar ons hotel van vanavond te rijden en onderweg te stoppen bij de belangrijkste Maysites. We stoppen eerst bij Chiccana .Dit is een vrij kleine site, en eigenlijk vrij grof.We hebben het hier vlug gezien .. op naar het volgende...
Becan. Dit is wel de moeite. Ook hier kunnen de piramides beklommen worden ( dachten we) en er hangt een touw om de klim en afdaling te vergemakkelijken. Ook van natuur is het hier mooi, midden in de brousse, we merken een slingerende aap in een boom, hebben een ontmoeting met een schorpioen en het krioelt van de papegaaien. Op de parking ontmoeten we Fransen die ons vertellen dat zij normalerwijze vanavond in Rancho Encantado in Baccalar zouden moeten slapen, maar een fax hebben gehad dat zij er niet terecht kunnen door de orkaan. Ja hoor.... dit is ook de plaats waar wij geboekt hebben.
Terug op weg. Onderweg moeten we deze keer stoppen voor een legercontrole, doch ook hier weerom geen probleem. De laatste site voor vandaag Koh.unlich. Hier zien we de gevolgen van Ernesto duidelijk, iedereen is aan het opruimen, overal omgevallen bomen. Vooral de maskers op een van de piramides zijn hier de moeite.We besluiten maar ineens door te rijden naar ons hotel want moest dit inderdaad gesloten zijn door de orkaan hebben we nog tijd om iets anders te zoeken. Wij hebben geluk. Er zijn slechts 3 kamers gespaard van de orkaan en één ervan is voor ons. We krijgen de luxe suite met klein privé zwembadje, groot terras met hangmat en ook binnen is het om U tegen te zeggen. Nu zijn we blij dat we hier zo vroeg zijn, dan kunnen we hier ten volle van genieten.
We lunchen aan de oever van het Baccalar meer, dat hemelsblauw is... prachtig! Tijd om de mails te checken , daar we toch al enkele dagen kampen met internetproblemen. Er is een mail van de eigenaars van ons huurhuis die zeggen dat vooral de tuin en omgeving vrij zwaar getroffen zijn door de orkaan, zij er alles aan doen om voor ons een oplossing te zoeken, maar we waarschijnlijk niet voor woensdag erin kunnen..... Wat nu?We mailen terug dat de tuin ons niet zo veel kan schelen en wachten op antwoord. We nemen de aperitief op ons terras en eten in het hotel aan de rand van het water. We eten en drinken heerlijk!Maar nog steeds geen mail van ons huurhuis...Indien we morgenvroeg niets hebben gehoord zullen we bellen. Het blijft wel spannend!!!
Oef! Deze morgen toch een mail i.v.m. Ons huisje in Mahahual. Er is daar blijkbaar een probleem met de waterleiding vooraleer we onze intrek kunnen nemen en het is hoogtij voor de loodgieters! Ze hopen dat deze vandaag ging komen maar vrezen dat dit eerder maandag of dinsdag zal zijn. Er wordt ons voorgesteld om ofwel hier in Baccalar te blijven in afwachting dat ons huis klaar is ofwel onze intrek te nemen in een Condo in een hotel in Mahahual, dit laatste op hun kosten. Ze voegen er wel aan toe dat er in de dag in Mahahual geen electriciteit is, alleen ' s avonds en er totaal geen gsm ontvangst is.We horen hier in het hotel of we kunnen blijven doch dit kan maar voor 1 nacht al de rest is vol en langer willen we hier ook niet blijven het is hier wel mooi, maar na 2 dagen hebben we het hier wel voor bekeken. We willen gaan snorkelen en vissen! We mailen dus terug dat we hier maar 1 nacht kunnen blijven en dat ze ons morgen mogen verwachten....
We moeten vrees ik wel tot vanavond vrij laat wachten op een antwoord omdat er ook in de dag geen internet is.
Dan maar wat luieren vandaag, wat zonnen aan het meer, wat lezen, wat zwemmen.... enkel in de namiddag even naar het dorp geweest , dat eigenlijk niet zo veel voorstelt.Wel is hier de schade van Ernesto zeer duidelijk zichtbaar, er zijn straten die nog steeds half onder water staan, overal ligt het vol met afgeknakte bomen, daken van huizen en.De natuur kan wreed zijn en zeker voor mensen die al niets hebben..
We hopen alleen dat we vanaf morgen de blog toch kunnen bij houden daar we vrezen dat ook het internet in Mahahual niet fameus zal zijn, hier trouwens ook niet.
Ondertussen hebben een filmpje gevonden van de toestand in Mahahual, onderaan de link.
Tijdens het eten ontvangen we ook een email zeggende dat de condo klaar is voor ons morgen maar dat we best alle inkopen van hier meebregen want in Mahahual alles toe is er zo goed als niets meer voorradig is en ook de bancontact niet meer werkt. Ze voegen er aan toe dat onze vakantie different zal zijn. Van dit laatste zijn we zeker. Wordt alleszins vervolgd
We slapen wat langer dan anders en nemen het ontbijt op de oever van het Baccalar meer. Het is vrij bewolkt en toch wel wat wind, maar nog steeds heel warm. Ik besluit het Mexicaans ontbijt maar eens te proberen... heerlijk! Chilaquiles ( een soort Doritos) met kip erboven op, wat kaas en overgoten met een rode saus.
We pakken in en gaan eerst terug naar Chetumal omdat daar een grote supermarkt is en kopen toch al wel wat basisproducten voor het geval dat er in Mahahual inderdaad nog niets te vinden is. Van daaruit is het toch nog een dikke twee uurtjes rijden.Er is voor ons een condo gereserveerd door de eigenaar van ons huisje in hotel Los 40 Canones, en al bij al valt deze condo goed mee. We hebben 2 slaapkamers, 2 badkamers een keuken en.... een groot terras. En... niet onbelangrijk er is electriciteit en internet, alleen de GSM en TV werkt nog niet, maar daar kunnen we mee leven.
We gaan op verkenning. Na Ernesto heeft men hier al heel hard gewerkt, op sommige plaatsen is men nog bezig maar we merken dat alles eigenlijk terug zijn gewone gangetje begint te gaan.
Het is hier best gezellig , er hangt een aparte sfeer, sfeer die we wel mogen. Er zijn al wel wat winkeltjes open en dus morgen kunnen we op zoek naar een Laundry, want dit begint toch wel nodig te worden.We gaan schuilen voor de regen op een overdekt terras waar we bedient worden door een wel heel spraakzame ober die er verschrikkelijk stoned uitziet en die ons al direct foto's laat zien van de ravage die hier geweest is.
We eten in het restaurant van het hotel dat eigenlijk zo goed als op het strand is gelegen.
We bestellen eerst de nodige Margharitas, guacamole, uiringen, calamares en dan dan een gemixte Mexicaanse schotel met taco's, quesadillas, nacho's, guacamole enz. We bestellen er een Sol cerveza bij. Nog een borrel op ons terras met zeezicht en we kunnen er weeral tegen.
Morgen om 9.30 komt de aangestelde van de eigenaar en weten we waarschijnlijk wanneer we in ons huis kunnen? We kunnen niet wachten, het ziet er hier we HEEEEL goed uit!
