We schikken in ons lot en gaan eerst op zoek naar een wasserij . Na lang zoeken vinden we een klein groezelig kotje met binnen enkele wasmachines;waar we onze 7 kg vuile was afgeven. Morgen in de namiddag is hij klaar. Ik vroeg ook om te strijken maar dat begreep de mijnheer van de wasserij toch niet zo goed, dus we zijn benieuwd. 

Op naar het strand. We placeren ons in de schaduw en gaan snorkelen. We zien maar enkele grote vissen, we gaan ook niet tot aan het rif maar wel prachtige en enorm grote schelpen, met de dieren nog in. Na de lunch gaan de kinderen jet-skiën( voor de eerste keer) Ze gaan toch snel, we zien hen er wel een aantal keren van afvallen. Bij hun terugkeer aan wal kan onze jongste niet goed meer bewegen, hij heeft zich enorm bezeerd aan zijn ribben bij het vallen, en hij is echt niet goed. Ik had hen nog gewaarschuwd, maar ja, dan “zaag” ik.De pijn is toch wel erg en we gaan dan maar terug naar onze condo waar “ onze plank” op bed wordt gelegd om wat te rusten. Naar een apotheker om een of ander zalf te halen en na enige tijd betert het wel wat, maar soepel bewegen gaat alleszins niet. 

Deze avond hebben we schitterend gegeten in het restaurant “ 100% Agave” We zitten boven met zicht op zee en krijgen al dadelijk een glaasje met half tequila half een rood spul. We vervolgen met een speciale margharta op basis van komkommer, heerlijk en prachtig gepresenteerd.We eten nog cocktail van pulpo, van garnalen ( op zijn mexicaans) en de kinderen kippenvleugeltjes. Vervolgens twee dikke visfilets gevuld met allerlei zeevruchten, visfilet met kokos en inktvis met look en alles wordt doorgespoeld met 2 liter bier. Voor dit alles betalen we slechts 13 EURO per persoon en krijgen op de koop toe na het eten nog een borrel van het huis. De kans is vrij groot dat ze ons daar nog eens zien! Onderweg naar het hotel nog een ijsje en de dag is weeral voorbij. We zitten nog wat op ons terras na te genieten. We zijn benieuwd naar ons huis morgen.

We gooien gewoon onze bagage af want men is nog volop bezig het huis “ deftig” te maken.We rijden terug naar het dorp, lunchen op het strand en gaan dan inkopen doen in de grootste supermecado van het dorp, die kan vergeleken worden met een dorpswinkeltje 10 jaar geleden. We moeten zo 4 ( ja jullie lezen het goed) winkeltjes doen om alles zo wat te vinden wat we nodig hebben en dan hebben we nog nergens vlees gevonden. In 1 van de winkeltjes werd aan de kassa zelfs elk gekocht product in een boek geschreven...We passeren ook langs de “ wasserij” en ik had het al gevreesd alles is wel proper gewassen maar strijken kennen ze totaal niet, alles is gewoon opgevouwen en sommige dingen zijn vreselijk verrimpeld. Al goed dat ze ons hier niet kennen....

Het is dan ook al voorbij half vier wanneer we terug bij ons huis aankomen. We worden verwelkomt door Didier en Rheina, een koppel dat alles hier zo wat in het oog houdt , opkuist enz en die in een hutje achterin de tuin wonen.Rondom het huis is inderdaad toch wel grote schade vast te stellen, men heeft hier al hard gewerkt maar bij de” buren “kunnen we zien wat voor een puinhoop het is geweest. Het huis zelf is wel iet of wat groezelig, zonder vuil te zijn, maar er is wel alles wat we moeten hebben alleen het bed in de grote slaapkamer is weer op Mayaformaat is is toch wel vrij smal. We moeten ook zuinig zijn met de energie want die wordt enkel gewonnen via en 6 tal zonnepanelen op het dak en het water voor de douche en afwas is regenwater. Het Wc-papier mag ook niet in de toilet gegooid worden. Jaja ik zei niet zomaar dat we wat gingen robinsonnen!  We hebben wel een ongelooflijk prachtig terras vlak aan zee over de gehele breedte van het huis. Het strand is toch ook wel vrij vuil maar dit zou morgen opgekuisd worden. 

We installeren ons gaan in de zee zwemmen en genieten van het terras. Tegenvaller is wel dat het internet niet lijkt te werken. Er is ook nog een “ very close encounter” met een lange dunne groene slang die gelukkig even hard verschiet en op de loop gaat. Dit laatste is toch niet voor herhaling vatbaar. Deze avond eten we eens gewoon pasta met saus uit blik en het smaakt.Tegen een uur of 9 begint het in de verte te onweren , onweer dat de hele nacht duurt.We hopen dat we morgen internet hebben of deze blog is verder ten dode opgeschreven....

Tegen de middag krijgen we bezoek van de vertegenwoordigster van de eigenaar die ons doodleuk mededeelt dat we hier in Mahahual na de orkaan geen vlees zullen vinden, met wat geluk wat kip en dat we best naar Chetumal rijden waar we ineens HEEEEL veel kopen.( minstens2 uur enkele rit) Het internet probleem wordt ook opgelost. Oef! 

We gaan snorkelen maar het rift is ongeveer 300 meter in zee en is wat ver om ernaar te zwemmen met de stroming, dit gaat beter met de kayak. Ondertussen zijn er al 3 vissen gevangen ( waarvan er 1 als aas dient) maar dit is toch te weinig om van te eten dus besluiten we toch maar op restaurant te gaan. Een goede 3 km terug richting dorp ( we doen er wel 15 minuten over) stappen we binnen in restaurant Travel In, waar we zo goed als de enige gasten zijn. Nadat we al herhaaldelijk wat commentaar onder elkaar in het Nederlands hadden gegeven zegt de eigenaar ons dat als we uitleg willen we dit ook wel in het Nederlands kunnen krijgen....Was toch even genant. Het eten was echt niet speciaal en er was vrij weinig keuze maar we wijn was wel lekker. 

Ondertussen was het beginnen gieten en de weg die we terug moesten was in een mum van tijd omgevormd tot een half zwembad. Vervelend is wel dat we met dit weer niet meer op ons terras kunnen zitten want de regen die van zee komt waait gewoon helemaal binnen.Het regent en waait verschrikkelijk, het begint al wat meer op een storm te lijken en op korte tijd staat alles ( ook binnen) onder water....We proberen een en ander zo goed als mogelijk op te lossen, sluiten alles zeer goed af en gaan slapen, maar horen dan nog de terrasstoelen wegvliegen.

 Niet getreurd een ideale dag om onze grote inkopen te gaan doen in Chetumal, want we hebben niet zo veel zin om vegetariër te worden. Onderweg naar Chetumal hebben we weerom enorme plensbuien en in Chetumal zelf staan hele straten gewoon onder water; Op zeker ogenblik moeten we gewoon spookrijden omdat we niet door het water kunnen....We plunderen de Walmart en op de terugweg stoppen we op algemeen verzoek bij de Burger King!Op de terugweg, het wordt afgezaagd, maar weerom gieten, gieten en nog eens gieten. Veel komt hier toch wel onder water te staan. 

Tegen dat we terug thuis zijn is het iet of wat opgeklaard, alleen de wind wil maar niet gaan liggen. Uitpakken, boekske lezen, eten. Na het eten willen we wat kaarten maar ook dit is onmogelijk door de wind en binnen is het toch niet zo gezellig. Hopelijk verandert het weer spoedig want we willen nu wel naar het rif gaan snorkelen.

 Maar dan begint het: ik moet vanuit het water terug in de kayak geraken!! Dit is toch niet zo simpel temeer daar er vrij veel hoge golven steeds aankomen. Na veel keer proberen en het tegenhouden van de kayak is het mij gelukt, maar dit geluk was van korte duur want een hoge golf keert de kayak zonder pardon terug om. Hierbij krijg ik deze tegen mijn lip ( dikke lip en gat langs de binnenkant) We proberen zo nog een aantal keren, maar steeds hetzelfde scenario. Hierbij moeten we dan nog sterk oppassen om niet op een uitstekend stuk koraal te worden gekatapulteerd, want dit doet ook geen deugd. Kortom knoeien tot en met en misschien toch niet zo geschikt voor een “ soepel pluimgewicht”? Uiteindelijk besluit ik gewoon naar de kust te zwemmen en de kayak hierbij mee te nemen. Ik vertrek al terwijl de J.L ondertussen in zijn kayak probeert te komen, wat hem uiteindelijk wel lukt. Hij neem mijn kayak op sleeptouw en ik ga aan deze kayak hangen om mee terug te gaan. Het laatste stuk besluit ik evenwel al zwemmend ( snorkel”end) af te leggen, wat eigenlijk veel vlotter gaat en een pak minder vermoeiend is. Blij dat we terug zijn. Eigenlijk is dit een beetje gevaarlijk . 

Toch wel even bekomen en de schade opmeten. De rest van de dag niets schokkends meer gedaan, nog wat gevist en een strandwandeling gemaakt.Op het strand liggen hier “seabeans” dat zijn zaadjes en/of vruchten die ergens ter wereld in zoet water gevallen zijn en zo door allerlei waters na een zer lange zwerftoch hier aanspoelen. Zij hebben ondertussen een vrij grote rondachtige gladde structuur. Deze aond BBQ als avondeten en na het eten spelen we kleurenwies