een korte rondreis langs de voornaamste mayapiramides en verblijf te Mahahual
20-08-2012
maandag 20 augustus 2012
Toch wat vroeger opgestaan...benieuwd naar het examen van de thuisblijver.
Vandaag gaan we op uitstap naar Xcalak. Dit is een klein dorpje ongeveer 50 km meer naar het Zuiden, vlak bij de grens van Belize ( het vroegere Honduras) We besluiten gewoon de beachroad tot daar te volgen. Het is vrij moeilijk rijden maar we denken dat we met een 4x4 rijden en het lukt wel. Prachtige landschappen ,veel varanen en we komen ook een aantal wilde kalkoenen tegen.Na een goed uur rijden hebben we toch al een 25 km afgelegd , we moeten iet of wat berg op gaan en dan plots..... stopt de weg en is er en rivier. ( de brug is gewoon helemaal weg)Al goed dat we traag reden en een en ander op tijd opmerkten. Er zit niets anders op dan een heel eind terug te rijden ergens een zijweg te zoeken om zo toch nog Xcalak te bereiken. Uiteindelijk komen we op een goede baan en zijn er in een mum van tijd. We dachten dat het hier zoals Mahahual ging zijn, alleen wat kleiner, maar sloeg dit tegen! Er was zelfs geen café of restaurant. Het is een piepklein dorpje dat er eigenlijk heel vervallen uitziet en waar eigenlijk niets te beleven valt. Gewoon een typisch Mexicaans klein dorpje met hutten en me af en toe hier een kleurrijk geschilderd houten huis. We rijden wat rond proberen de kustweg hier nog wat langer te volgen maar dit is hopeloos, de wereld stopt hier gewoon.We gaan een piepklein winkeltje binnen ( we moeten onze bidonnen drinkbaar water inruilen voor volle) en het is wel schrijnend wat er hier maar binnen ligt. Buiten veel snoep is hier echt maar het essentiële , de mensen hebben hier echt niets. De dichtstbijzijnde stad om deftig inkopen te doen ligt op 3 uur rijden van hier.
We keren terug via de normale weg en zijn nu op 45 minuten terug thuis. Onze uitstap wa s niet zo een succes. Dan nog maar wat snorkelen en vissen op ons strand.... eveneens zonder succes. Vandaag is er ook minder wind dan anders met als gevolg dat we 's avonds voor de eerste keer onze Deed moeten bovenhalen want we worden opgegeten door de muggen. Weinig wind heeft ook zijn voordelen want zo gaan onze speelkaarten niet vliegen... In de verte zien we bliksems, maar het is nog af te wachten of dit wel naar hier komt.
Deze nacht is weeral de electriciteit uitgevallen, op zich geen probleem ware het niet dat de ventilators dan niet werken....
We hebben gehoord dat je een 7 km verder naar het dorp goed kan vissen omdat daar een opening is van de mangroven naar de zee en de grote vissen daar komen azen. Wij daar dus naar toe!
Er is inderdaad een grote doorstroming van de achterliggende mangroven naar de zee maar de zee ziet hier roest zelfs bijna zwart en... stinken ongelooflijk! In plaats van mangroven zou je denken dat je voor een open riool staat. Er zijn dus ook grenzen aan onze vishonger en besluiten gewsoon terug naar huis te gaan.
We doen wat alle ( de meeste mensen) doen op vakantie, dus weinig, maar er wordt wel een speurtocht naar seabeans geopend.In de namiddag is het plots spektakel voor de deur. Twee grote boten van de marine houden een klein motorbootje geblokkeerd en ook op het strand zijn een aantal gewapende mariniers geland die dit bootje in het oog houden.
Links in de verte zien we ook dat een groot cruiseschip aangemeerd is in Mahahual. Dit gebeurt hier blijkbaar wekelijks en het kleine rustige dorpje wordt dan overspoeld door duizenden Amerikaanse toeristen die op Disneycruise zijn.We merken dit ook wanneer we 's avonds in het dorp gaan eten. Alles is plots open, het is een drukte van jewelste een enorm verschil met andere dagen.We eten nogmaals in 100% Agave waar we weerom lekker eten en drinken . Op de terugweg naar huis via de beachroad ( een vreselijk slechte weg) waar er normaal niemand meer is, worden we tegengehouden door gewapende mariniers, ze schijnen eens in de auto, bezien iedereen eens en mogen doorrijden.
Vandaag weinig foto's, we zullen zorgen dat we dit morgen goed maken.....
Om 12.30 valt deze nacht de electriciteit en dus ook de ventilator al uit.... Pff! Maar we worden gewekt met goed nieuws van het studerende thuisfront!
Als we ons aan het klaarmaken zijn om te vertrekken worden we plots opgeschrikt door een vreselijk gegil en geroep van onze Quiten.We denken dadelijk dat hij ernstig gevallen is aan het geschreeuw te horen maar dan horen we een slang een slang... We spurten naar beneden en inderdaad beneden aan de trappen op het terras zit weer dezelfde slang dan in de week. Aan het gegil te horen denken we eerst dat hij gebeten is maar dit is gelukkig niet het geval! We grijpen direct naar het fototoestel en kunnen nu toch wel betere foto's maken. Onze Quinbten had deze slang op 10 cm gepasseerd en naar verluid zat deze al in aanvalshouding!Dit is toch wel het gespreksonderwerp van het eerste uur.
We vertrekken op weg naar onze wasserij waar we weer een kleine 10 kg was afgeven.Er is blijkbaar weer een cruiseschip aangekomen en het is een komen en gaan van massa's taxi's ( het is ons een raadsel van waar deze ineens komen) om de Amerikanen op te pikken.
Het plan is om vandaag de weg ten noorden van Mahahual eens af te rijden en het daar eens te verkennen.Zo gezegd zo gedaan. Ter hoogte van Placer verlaten we de grote baan al en zoeken de kustweg op en blijven deze maar volgen en volgen en volgen. Een vreselijk slechte weg en we doen over 50 km ongeveer 4 uur!We kunnen onderweg ook nergens meer terugkeren want er is nergens een zijweg. We hopen dat we in Punta de Herrero( aan het einde van de weg) terug de goede baan opkunnen om zo terug te rijden dus we rijden maar verder. Onderweg wel prachtige natuur, ongelooflijke plantengroei. Waar we bij ons heel veel geld voor betalen overwoekert hier gewoon alles. We zitten dan ook in het Sian Kaan reservaat.Uiteindelijk komen we in Herrero! We stoppen eerst aan de vuurtoren maar daar worden we al dadelijk tegengehouden door een gewapende militair die zegt dat het militair domein is maar uiteindelijk mogen we er toch op. Mooi zicht op de baai! We rijden iets verder naar het dorp .
Ook hier geen café. Het is een klein vissersdorpje met allemaal huisjes op palen op het strand en voor de rest is hier NIETS! We zien zelfs geen winkeltje en stellen ons weerom de vraag van wat deze mensen leven . We vragen aan een van hen of er van daaruit geen goede weg terug is maar.... helaas! De weg die we hebben genomen is de enige weg die hen met de buitenwereld verbindt.
Er zit dus niets anders op dan op onze passen terug te keren. De kinderen kunnen er niet zo om lachen. Na een uur hebben we toch al een 25 km afgelegd en nog wat verder kunnen ge gelukkig de grote baan op zodat de terugweg toch iets sneller is. We hebben eigenlijk de hele dag in de auto gezeten. Terug in Mahahual doen we nog even wat inkopen in de mini mercado en zijn blij dat we terug thuis zijn.Voor de rest : eten, wat lezen en slapen!
Het ziet er weeral een mooie dag uit. Warm en maar een klein beetje wind. Ideaal visweer! Eerst moeten we met kunstaas een vis zien te vangen die dan als aas kan dienen voor de anderen. Al vlug wordt een mooie baars gevangen die opzij wordt gehouden als aas. De JL vangt een enorme geep, wel een vuist dik, zo een dikke hebben we nog nooit gezien en met een bek vol grote tanden!Daarna omt evenwel een einde aan de vispret want een pelikaan gaat met ons aas lopen en het kunstaas blijkt niet meer te werken. Dan nog maar wat snorkelen. Het water is vrij helder en we zien toch wel wat vissen. Voor de rest niets schokkends vandaag. In de late namiddag gaan we onze was ophalen maar bij thuiskomst stellen we vast dat er minstens 2 shorts mankeren. Morgen moeten we dus terug! Na het avondeten zitten we nog wat op het terras wanneer plots Rheina ( ons madammeke dat achteraan in de tuin woont) in paniek bij ons aankomt.Haar man is al 4 uur weg naar Mahahual, zij kan hem niet bereiken en is doodongerust! We denken bij onszelf die zal wel een pint gaan drinken zijn en blijven hangen... maar we stellen toch voor dat de JL met haar in de auto naar en rijdt om hem te gaan zoeken. Ze blijven toch wel lang weg en uiteindelijk komt de JL alleen terug. Hij had op de grote baan de auto van haar man opgemerkt die met vier knipperlichten aan achter een taxi reed aan 30 km/uur. Ze draaien terug en proberen hem te stoppen wat uiteindelijk lukt. De JL dacht eerst dat hij een goede peer ophad maar later is hj er toch niet meer zo zeker van en hij vertelt dat hij overvallen was door banditos en een vriend taxi chauffeur hem gered heeft en ze op weg zijn naar huis...... De JL zet Rheina af , blijft niet langer wachten en komt naar huis. Het heeft echter nog bijna een uur geduurd voor zij ook thuis waren en wij stellen ons nog steeds de vraag waarom hij dan zo traag achter een taxi aanrijdt..... Hier op de oprit valt hij nog eens stil... wat ons eerste vermoeden toch doet toenemen. Enfin we weten het fijne er nog niet van wellicht horen we morgen meer.Het is intussen al vrij laat geworden , de wind is gaan liggen maar dit brengt wel massa's vliegende beesten mee ( kevers met heel grote vleugels)waarop de jacht wordt geopend. We kruipen in ons bed en hopen dat de ventilator het uithoudt, want het is vreselijk warm!
Vandaag is onze laatste dag hier. We worden zeer vroeg wakker van de warmte , de zee is plat als een meer en geen wind. Om 8 uur 's morgens lekken we al van het zweet. We brengen dan ook een groot deel van de morgen al snorkelend in het water en inde schaduw van het terras door. In de namiddag beginnen we toch stilaan wat in te pakken, laten de snorkels drogen, pakken het visgerief in enz. In de late namiddag op naar Mahahual waar we terug langs ons wasserette passeren om de achtergebleven shorts te recupereren... uiteraard is deze toe en er is nergens beweging te zien.
Dan maar naar ons vast adres: 100% Agave, waar we eerst op het strand genieten van onze laatste komkommer margharita. We eten hier ook( wij zijn hier al habitués) en als suggestie is er vandaag langoust.Dit is maar een woord. Het is weerom heerlijk en betalen hier peanuts in verhouding wat we krijgen. Voor 4 cocktails, 4 voorgerechten, 4 hoofdgerechten ( langoust) een fles wijn zijn we nog geen 20 EURO per persoon kwijt en dan krijgen we nog een welkomstdrink en afscheidsdrink van het huis!Na het eten toch nog even naar de wasserij porberen. Deze is uiteraard, gelet op het gevorderde uur nog steeds toe maar door het venster zien we een man in een hangmat liggen. We durven deze te wekken en hij weet dadelijk waarvoor we komen. Dit is dus ook in orde. Morgen vertrekken we richting Playa del Carmen waar we nog 2 keer overnachten maar onderweg stoppen we in Tulum waar we nog een mayasite gaan bekijken.
Vroeg opgestaan en nog verder het laatste ingepakt. We hebben nog wel wat mondvoorraad over maar dat geven we aan Reina en Didier die er enorm blij mee zijn. We nemen afscheid v an hen en van de honden, die ondertussen huisgenoten waren geworden, en het is half tien wanneer we weg zijn. Dag Mahahual! Uiteraard onderweg weeral een controle door het leger. Deze keer moeten we allemaal uitstappen en wordt de auto van binnen helemaal doorzocht. Zelfs een brillenhoesje wordt opengedaan en mijn handtas wordt ook helemaal binnenstebuiten gekeerd. Gelukkig moesten we al onze bagage bniet uitladen. Dan nog eens tanken en die man wees er ons op dat we wel problemen kunnen krijgen omdat de inschrijving van de wagen ondertussen vervallen was...... Van het verhuurbedrijf hebben wij een wagen zonder nummerplaat meegekregen, dat was normaal zeiden ze, en op de achterruit plakt een brief met 2 datums op waarop 1 datum 18 augustus 2012 is, zijnde blijkbaar dus de vervaldatum. Wij hebben wel een contract waarop alles duidelijk vermeld staat dus hopelijk hebben we geen problemen want voor elke stad hebben we controle.
We kunnen goed doorrijden en tegen de middag zijn we in Tulum. Dit is weer een voltreffer. De ruïnes op zich zijn misschien ietsje minder indrukwekkend dat deze van vb. Uxmall maar de ligging is gewoonweg PRACHTIG! Alles ligt in het groen, heel mooi aangelegd en een deel van de runes ligt boven op een rots aan het azuurblauwe water... ongelooflijk!¨Het is hier wel enorm druk en ook erg toeristich, dit zijn we niet meer gewoon. Precies is het hier ook veel warmer dan van waar we komen, er is totaal geen wind en gelukkig valt er een buitje ( van slechts 5 minuten) Het krioelt hier weer van de leguanen en zij doen blijkbaar om ter dikst! We zien ook een neusbeer, dier dat we eigenlijk nog nooit gezien hebben.
We lunchen en rijden nog een klein uurtje verder naar ons hotel in Playa del Carmen Aventura Mexicana het is een vrij klein hotel met wel alle confort, goed kamers; zwembad, spa, terrasje en... we zijn blij dat we airconditioning hebben.
Eerst gaan we de buurt wat verkennen. We zijn van het rustige Ma hahual in Blankenberge terecht gekomen. We zitten vlak bij de hoofdstraat met het ene Italiaans restaurant naast het andere en allemaal brolwinkeltjes. Ik had gehoopt hier toch wat te kunnen winkelen want tot nu toe hebben we nog totaal niets gekocht ( de thuisblijvers zijn verwittigd) We lopen verder naar het strand waar het een drukste van jewelste is, waar iedereen op bedden ligt, te drinken , te eten......
We houden nog een stop om ons op te laden met enkele mojito's en gaan terug naar het hotel waar we ons verfrissen door een duik in het zwembad en jacuzzi.
Deze avond zoeken we een restaurant en komen terecht in.... een Italiaan. Lekker maar wat is het hier toeristisch, ook hier herkennen we niets meer van het Mexico dat we gewoon zijn. We liggen vandaag allemaal héééél vroeg in bed vallen als een blok in slaap waar we genieten van de AC.
