In afwachting van de profs voor de E3-prijs Harelbeke was er een criterium voor de nieuwelingen met maximum 50 deelnemers. Er waren veel premies en punten te verdienen dus was het al vlug beslist dat ik mijn kans zou wagen.
Bij aankomst in Harelbeke was de eerste die ik tegenkwam Belgisch Kampioen Niels Vanderaerden (die deze wedstrijd tevens won en waarvoor proficiat ! ). Daarna kwam ik Miel Pyfferoen, Jonas Rickaert en Yordi Ganseman tegen En daar kreeg ik dus de zenuwen van want ik zag mijn slaagkansen zo minderen.
Bij aanvang van de wedstrijd werd er meteen deftig op los gefietst en was het dus alles op alles zetten om goed te kunnen volgen. Ik voelde meteen dat mijn benen niet super waren. Het was alsof ik niet vooruit geraakte. Ik moest mij dan ook maar tevreden stellen door achteraan het peloton mee te fietsen.
Halverwege de koers riep ik naar onze pa en ons ma dat mijn benen slecht waren en dat ik niet meer kon. Zij moedigden mij aan, alsook Wiske en Philippe (de ouders van mijn ploegmaat Niels Evraert) maar ik zag het efkes niet meer zitten.
De volgende ronde riep ons ma dat ik moest doorzetten en op mijn tanden moest bijten en dat het wel zou lukken. Beetje bij beetje kon ik opschuiven naar voor.
Enzo Demasure demareerde en kon zo al vlug enkele seconden uitlopen. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde ging Niels Vanderaerden voluit en kon Enzo al vlug bijbenen. Onze pa riep ondertussen dat ik mij ook moest plaatsen voor de eindspurt
Toen de bel de laatste ronde aankondigde zat ik vooraan in het peloton en de laatste kilometer heb ik alles op alles gezet en ben er voluit voor gegaan. Ik kon nipt voor het peloton blijven en behaalde ... mijn eerste podiumplaats. Ik werd nl. derde
Een gure wind en nog 57 deelnemers waren mijn tegenstanders in Ichtegem. Een koers die niet te onderschatten was door het loodzware parcours (mede door de wind) en net voor de aankomst 1,5 km vals plat en niet in het minst de tegenstanders met o.a. Belgisch Kampioen Niels Vanderaerden, Tiesj Benoot, Miel Pyfferoen, Jonas Rickaert...
We dienden 8 ronden af te leggen van net geen 7 km. Het was een snelle koers waarbij er in de eerste ronde al enkele renners dienden te lossen. Ik kon mooi stand houden in het peloton alhoewel mijn benen niet zo goed aanvoelden als vorige week.
Halverwege de koers was er een demarrage van Jonas Rickaert, gepareerd door de Brit Dibben Jonathan. Niels Vanderaerden trachtte hen bij te benen maar zonder resultaat.
Bij het ingaan van de laatste ronde zat ik mooi in het wiel van Niels maar werd naar de kant gedrongen in de spurt zodat ik een paar plaatsen prijs diende te geven. Ik werd hierdoor slechts 21ste Er zat eigenlijk wel een verdiende top 10 in. Volgende week beter
Eindelijk mocht ik mijn eerste wedstrijd van dit seizoen starten. De stoom kwam al uit mijn oren nog voor het startsein werd gegeven en niettegenstaande de verwittiging van onze pa en ons ma kon ik mij toch niet inhouden en schoot ik als een pijl vooruit bij het startsein.
Bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn had ik een voorsprong op het peloton van om en bij de 20 seconden en pakte ik meteen ook mijn eerste premie voor dit jaar. Na 2 ronden kreeg ik versterking van 4 andere renners maar het mocht niet baten. We waren niet sterk genoeg om het peloton voor te blijven. De Catabike-renners met o.a. Saimen De Laeter en Aimé De Gendt namen de koers in handen.
Ik eindigde als 23ste van 86 deelnemers. Ik heb veel moed op het komende wielerseizoen. We zien wel wat het brengt ...
49 deelnemers en de supporters (mémé en Julien, Carla en Mio, zus Yadrinka en onze Chris) op post met een mooi weertje (25°) als extraatje. Opnieuw dank aan hen die mij blijven steunen (in goede en kwade dagen)
Mijn tweede koers op dit parcours dit seizoen. Mijn eerste koers hier was barslecht dus moest ik dit keer beter doen. Er dienden 11 ronden afgelegd te worden, goed voor 70 km.
Reeds van in de eerste ronde was er een demarrage van Jonas Lammens, dit beloofde een heftige wedstrijd te worden. Aan het einde van de tweede ronde was er een valpartij waarvan ik - gelukkig - gespaard bleef maar hierdoor wel een beetje achteraan het peloton bengelde.
Mijn benen voelden goed aan - dankzij mijn masseur Peter - en ik kon mooi opschuiven naar voor. Ondertussen hadden opnieuw een paar mannen gedemarreerd maar we konden ze telkens terug tot de orde roepen.
En dan, in de 5de ronde, opnieuw een demarrage van Jamie Schockaert. Ik ging mee en met een 10-tal renners konden we al vlug een mooie voorsprong opbouwen van 43 seconden. Dankzij onze mooie samenwerking (op commando van Jamie) konden we die voorsprong in stand houden.
Ondertussen werden tante Fabienne en Joyce (die er vandaag niet bij konden zijn) telefonisch op de hoogte gebracht door ons ma (zodat ze toch een beetje aanwezig waren) en mee konden supporteren van op afstand
Op 2 ronden van het einde probeerde Thieme Van Ruymbeke met een 2-tal companen ons bij te benen maar dit lukte (jammer genoeg voor hen en joepie voor ons) niet. Bjarne Trio had ondertussen ook moeten afhaken van ons groepje zodat we nog met 9 overbleven voor de eindspurt.
Ik eindigde op de 5de plaats. Mijn beste plaats tot nu toe Yes, I did it again hé Chrisje. Enne, by the way, mercikes voor de goede bevoorrading samen met onze pa
In tegenstelling tot de voorbije "zonnige" wedstrijden was het vandaag een echt herfstweertje. Koud, een zeer strakke wind en af en toe een paar druppeltjes Voor ons niet zo leuk maar voor de supporters zeker niet. Alvast iedereen opnieuw bedankt voor jullie aanwezigheid en steun tijdens de koers.
Niettegenstaande er dit weekend veel wedstrijden waren kwamen we toch met mooi aantal renners aan de start, 68. Dat zou het er niet echt makkelijker op maken want het parcours bestond uit zeer smalle baantjes met veel bochtenwerk en midden in de kouter. Wind, wind en nog eens wind waar we ook reden
Al vroeg was er een demarrage maar waren er ook enkele valpartijen. Hierdoor miste ik de boot en was ik niet mee met de vluchters. Dan maar een paar keer zelf geprobeerd om het gat te dichten maar dat lukte niet. Geen helpers
Tegen het einde van de wedstrijd waren mijn meeste krachten verspeeld maar onder aanmoediging van mijn peter, tante Fabienne, Joyce, ons Chrisje, onze pa en ons ma ging ik vol moed de laatste ronde in. Daarbij kwam nog dat het lichtjes was beginnen regenen. Net voorbij de aankomst lag een kasseistrook en daar ik met mijn carbon wielen reed had ik .... geen remmen meer . Supergevaarlijk dus.
Bij het aanvangen van de pelotonspurt perste ik al mijn (nog) overblijvende krachten uit mijn lijf en kon ik toch nog een 10-tal plaatsen opschuiven. Goed voor een 22ste plaats in de eindstand.
69 deelnemers stonden aan de startlijn met o.a. Robin Venneman, De Gendt Aime, Penserini Loïc, Robin Van Goethem, Rossignol Bryan, Geerinck Jens, geen pannenkoeken dus om tegen te koersen.
We dienden 10 ronden van om en bij de 7 km. af te leggen op een vrij mooi maar wel heuvelachtig parcours.
De eerste helft van de koers kon ik goed meerijden in de buik van het peloton. In de tweede helft waren er een paar demarrages en die kon ik eveneens goed opvangen, mede dank zij de steun van mijn supporters. Mercikes om opnieuw aanwezig te zijn Chris, Victor, Geert, Kathleen, Jonas, mémé en Julien
Zelf kon ik ook een paar demarrages plaatsen maar ik geraakte niet weg. Wel kon ik een paar keer het gat dichten zodat het peloton telkens kon aansluiten bij de "vluchters". Bij het ingaan van de laatste ronde waren er opnieuw een 4-tal renners gaan vliegen en probeerde ik het gat te dichten. Plots werd ik in het nauw gedreven door een paar "stoere mannen" (althans die denken toch dat ze dat zijn). Hierdoor verloor ik tal van plaatsen (kon er in de spurt nog een paar opschuiven) en behaalde slechts een povere 43ste plaats.
Iedereen was het er mee eens dat ik een mooie koers gereden had en dat ik tevens ook zelf koers gemaakt had wat niet van iedereen kon gezegd worden. Spijtig dat mijn uitslag niet overeenkomt met de wedstrijd die ik gereden heb
Gans de week gierden de zenuwen door mijn lijf en liep ik - tot grote ergernis van ons ma, onze pa en mijn lieve zusjes - op de toppen van mijn tenen.
Ik had mij voorgenomen om bepaalde personen eens te laten zien wat ik in mijn mars had - in tegenstelling tot wat zij over mij denken - en ... het is mij gelukt Ik heb ze een poepie laten ruiken.
Maar liefst 70 renners kwamen aan de start. Ik kreeg al zenuwen bij het zien van "de goeien" en zag mijn "plannetje" al in de mist opgaan maar - koppig als ik ben - zou ik toch tot het uiterste gaan.
Ik had een mooie startplaats. HAD dus. Toen alle renners klaarstonden aan de start moest de wagen met de rode vlag nog passeren en alle renners die achteraan stonden schoven mooi mee zodat de eerste rij uiteindelijk de laatste werd
Toen het startsein gegeven werd en onze pa zag dat ik gans achteraan zat zag hij het al niet meer zitten. Dat was dus buiten bibi gerekend. Ik kon mooi opschuiven naar voor en bij het einde van de eerste ronde zat ik gans vooraan het peloton. Bij de aankomstlijn demarreerde ik en Seppe Kopecky volgde. Bij het einde van de tweede ronde hadden we reeds een voorsprong op het peloton van om en bij de 35 sec. Die liep de volgende ronde op tot 45.
Ons ma (en eigenlijk iedereen die kwam supporteren voor mij) riep dat het nog veel te vroeg was en dat ik mij niet kapot mocht rijden maar daar had ik geen oren naar. Tante Fabienne kon haar eigen ogen niet geloven en vergat zelfs te roepen naar mij
Uiteindelijk konden Jasper Dult (dank voor de steun trouwens in de laatste ronde), Jens Geerinck, Robin De Ketele, Geerinckx Ruben en Tijs Delbaere ons vervoegen en konden we mooi ronddraaien.
We konden een voorsprong opbouwen van 1 minuut 30 op het peloton en zetten zo de ganse wedstrijd naar onze hand. In de laatste ronde had ik een dipje maar dankzij Jasper kwam ik er weer bovenop en haalde een 7de plaats, mijn beste resultaat tot nu toe en vooral : mijn plannetje was gelukt
Dank aan mijn trouwe supporters én iedereen die mij langs het parcours aanmoedigde Mede dankzij deze aanmoedigingen had ik de kracht om de wedstrijd tot een goed einde te brengen.
Ik had niet echt goede benen in het begin van de wedstrijd en bengelde dan ook achteraan het peloton (tot grote ergernis van onze pa en ons ma). Toen ik haar teken deed dat het niet ging riep ze dat het wel zou lukken en dat ik moest doorzetten (wat ik dan ook maar deed)
Naarmate de wedstrijd vorderde voelde ik me beter en beter worden maar het was eigenlijk al te laat want er waren al 14 vogels gaan vliegen.
De derde laatste ronde probeerden Dimitri Soete en ik ons los te trekken van het peloton wat ons ook lukte. Bij het ingaan van de laatste ronde hadden we al een mooie voorsprong.
Ik zette alles op alles en reed de longen uit mijn lijf. Ik kon er nog eentje oppikken die gelost was van de 14 "vluchters" en zodoende werd ik 14de.
Blijdschap alom bij mijn peter, tante Fabienne, Joyce, nonkel Ronny, Lieve en niet te vergeten ons ma en onze pa en de twee zussen.
Hopelijk volgende week in Zingem (thuiswedstrijd dus) gaat het ook zo goed (liefst nog beter)
Toch wat zenuwen deze morgen want het was een "thuiswedstrijd" vandaag. Vele bekende gezichten dus bij de opwarming en start maar ons ma had eigenlijk meer zenuwen dan ik
Grote opkomst van supporters (o.a. mijn oma en Laintje, nonkel Ignace, Lesley, Frank, Ingrid en Eddy, Kathleen en Thomas, enz. ...) waarvoor mijn dank, ook aan de wekelijkse aanwezigen (mijn peter, Tante Fabienne, Joyce, zus Yadrinka, mijn maatje Chris, mémé & Julien, nonkel Ronny & Lieve en niet te vergeten mijn vriend Grégory en masseur Peter).
Om 14u45 (ietsje later dan voorzien door omstandigheden) vertrokken we voor een criterium op gesloten omloop met 52 renners. We dienden slechts 40 km. af te leggen maar reeds van bij het begin werd er duchtig gekoerst.
Ik kon de ganse wedstrijd mooi volgen en demarreerde ook een paar keer. Eén dom foutje : ik demarreerde in de voorlaatste ronde maar aangekomen aan de aankomst bleek dat we nog een rondje moesten al mijn moeite voor niets dus en ook mijn krachten verspeeld voor de eindspurt
Op de 52 renners behaalde ik de 32ste plaats Volgens de wedstrijd die ik gereden heb, kon ik een betere eindplaats hebben behaald
In tegenstelling met woensdag voelden mijn benen goed aan toen ik wakker werd. Dat was al een hele geruststelling want ik wou niet terug afgaan zoals eerder deze week en mijn supporters niet teleurstellen. Trouwens bedankt omdat jullie alweer op post waren
Niettegenstaande er veel koersen waren kwamen toch 57 renners opdagen. We dienden 12 ronden van 5,300 km af te leggen. Een vrij mooi parcours maar nogal veel smalle straatjes waar het moeilijk opschuiven was.
Ik kon mooi meerijden met het peloton (hield me eigenlijk een beetje achteraan in mijn zetel ) wat niet zo naar de zin was van ons ma. Telkens ze me zag riep ze dat ik moest opschuiven. Ze zag ook wel dat ik beter kon maar wist ook wel dat het niet zo makkelijk was om hier naar voor te komen.
De derde laatste ronde waagde ik mijn kans en zette alles op alles om vooraan te geraken wat mij ook lukte. Jonas Lammens kwam als eerste over de streep - waardoor hij een premie op zak had - en ik volgde in zijn wiel, aangemoedigd door mijn peter, tante Fabienne, Joyce, zus Yadrinka, onze pa en mijn maatje Chris.
Al vlug wist Maxim De Greve ons bij te benen maar het peloton liet ons ook niet rijden. Het werd een massaspurt, niet zonder gevaar dus. Ik haalde de 40ste plaats. Heb een mooie wedstrijd gereden maar had toch liever een mooiere einduitslag gehad
Mooi weertje, supporters (mijn peter en tante Fabienne en ons Chrisje) op post en 88 renners aan de start. Wat moet er nog meer zijn ?
Hm, goeie benen enne ..... die had ik niet vandaag
Reeds van bij de start werd er een duchtig tempo gereden. Ik wilde wel volgen maar mijn benen blijkbaar niet dus moest ik van in de eerste ronde lossen van het peloton
Niemand begreep er iets van ... Ons ma vroeg wat er scheelde en onze pa Niet om aan te spreken dus, maar als hij het beter kan ...
Het ging gewoonweg niet. Ik kon nog een groepje dat voor mij reed inhalen en zo 2 ronden met hen meerijden. Daarna moesten we afstappen omdat we al te veel achterstand hadden opgelopen. Ik perste er nog een spurtje uit en haalde uiteindelijk de 71ste plaats
Vergezeld van een stralend zonnetje vertrokken we (ons ma, onze pa, zus Yadrinka, Gregory, ons Chrisje, Stefanie en Céline) om 9.00u richting Geel voor het Belgisch Kampioenschap.
Eerst waren de dames juniores en dames nieuwelingen aan de beurt. Wij gingen van start om 13.45u om daarna opgevolgd te worden door de tweedejaars nieuwelingen.
132 renners gingen van start en dienden 9 ronden af te leggen, goed voor 73,8 km wedstrijd. 93 renners haalden de eindstreep.
Reeds in de eerste ronde werd er gedemarreerd en uiteindelijk konden 6 renners - Jasper Dult, Aimé De Gendt, Jonas Rickaert, Maxime Farazijn, Kevin Deltombe en Niels Vanderaerden - de volledige wedstrijd naar hun hand zetten. Het peloton probeerde hen bij te benen maar jammer genoeg lukte dit niet. Niels ging uiteindelijk met de kampioenentitel lopen. Proficiat !
Spijtig genoeg hadden sommigen in het peloton af te rekenen met pech (o.a. Jonas Lammens en Saimen De Laeter) en konden hun wedstrijd niet afmaken. Anderen (o.a. Thieme Van Ruymbeke, Tiesj Benoot, Dimitri Soete en Glenn Rotty) reden daarentegen een uitstekende wedstrijd.
Ikzelf kon ook mee met het peloton maar ben niet echt tevreden met mijn uitslag. Ik had gehoopt dat ik toch een mooiere uitslag zou behaald hebben maar in de spurt werd ik wat gehinderd en kon ik niet opschuiven naar voor. Ik moet mij tevreden stellen met een 74ste plaats.
Dank aan ons Chrisje, Gregory, Stefanie en Céline om te supporteren. Hopelijk komen de twee laatstgenoemden nog dikwijls supporteren
Daar Borsbeke net naast Herzele ligt mocht ik mij bij ons Chrisje en Sabientje gaan omkleden ... dank hiervoor
Na kennismaking met het parcours zag ons ma het niet echt zitten. Veel kleine baantjes, draaien, bergop en bergaf enne de enorme (tegen)wind niet te vergeten. Om 13.45u gingen we van start met 43 deelnemers om nog te eindigen met ... 22 want de rest waaide er allemaal uit (inclusief bibi) Ik behaalde de 24ste plaats
30 augustus a.s. is het opnieuw in Borsbeke en zal ik mijn best doen om dit goed te maken en een betere prestatie proberen neer te zetten.
Nu vertrek ik naar Luxemburg voor een weekje stage ter voorbereiding op het BK a.s. zondag te Geel.
3de rit Ronde van Oost-Vlaanderen te Denderwindeke
Na bespreking/goedkeuring van mijn trainer en masseur kon ik toch starten in de slotrit van de Ronde van Oost-Vlaanderen. Ik zou wel op mijn tanden bijten en zien wat ik nog kon presteren vandaag.
Het was de zwaarste rit (74 km) met 6 hellingen waaronder de Congoberg. Deze moesten we 6x beklimmen. Ons ma en pa zagen het niet zitten en dachten dat ik na 2 ronden al zou moeten afhaken tengevolge van mijn knie (die nu nog blauwer zag dan de zaterdag). De supporters werden zelfs verwittigd dat ze mochten komen maar niet hoefden want dat ik toch (opnieuw) niet zou uitrijden door mijn blessure.
Eéntje kwam er - ondanks onze verwittiging - toch opdagen, nl. ons Chrisje
Reeds van in het begin van de wedstrijd was er een demarrage en ons ma zag het direct al niet meer zitten. Die dacht dat ik al uit het peloton zou gewaaid zijn bij de eerste doortocht maar ze zat er toch lekker naast
Ronde na ronde kon ik toch blijven aanklampen bij het peloton onder aanmoediging van ons ma, zus Yadrinka, onze pa en ons Chrisje. Bij het ingaan van de laatste ronde moest ik even passen en een ga(a)t(je) van 20 sec. laten op het peloton. Ons ma riep dat ik moest doorbijten en dat het wel zou lukken maar ik zag het efkes niet zitten.
Op de Congoberg raapte ik al mijn resterende krachten bijeen en reed op mijn eentje naar het peloton Oef het was gelukt. Nu nog bijblijven tot aan de eindmeet - wat me ook lukte.
Ik ben Dierickx Yorne
Ik ben een man en woon in Zingem (België) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 24/11/1994 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen, chatten met leuke meisjes.
). Daarna kwam ik Miel Pyfferoen, Jonas Rickaert en Yordi Ganseman tegen 
En daar kreeg ik dus de zenuwen van want ik zag mijn slaagkansen zo minderen.
zodat ik een paar plaatsen prijs diende te geven. Ik werd hierdoor slechts 21ste 
Ik heb ze een poepie laten ruiken.
al mijn moeite voor niets dus en ook mijn krachten verspeeld voor de eindspurt 
want ik wou niet terug afgaan zoals eerder deze week 
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}