Ik krijg de laatste tijd echt schrik van mezelf. Vorige week in de therapie communicatie gaven ze een voorbeeld en we moesten er op 3 manieren op reageren. De eerste was bedeest en verlegen de andere was met veel zelfvertrouwen maar nog beleefd en de derde was kwaad maar nog altijd beleefd. En ik denk eigenlijk niet dat ik een van die manieren zou gebruiken. Het voorbeeld was: Je staat in een supermarkt aan te schuiven aan de kassa. Op een gegeven ogenblik steekt er een oude vrouw u voor en zegt gewoon “jij bent veel jonger jij kan nog wat langer staan”. Er waren mensen in de groep die niets zouden zeggen in het echt. Ik daaraan tegen zou zeggen. Achteraan aanschuiven gelijk iedereen maar wel echt kwaad en als die niet zou vertrekken om achteraan aan te schuiven dan zou het zo zwaar verkeerd kunnen lopen want ik zou aan die kar trekken tot die achter mij staat en als ze al gerief op de band zou gezet hebben dan zou ik da gewoon terug in haar kar smijten. Nu das agressie begrijp ik ook wel. Maar het minste dat ze kunnen doen is het vragen en niet doen. Want als ze het zou vragen zou ik haar laten voor gaan maar niet op de manier omschreven in het voorbeeld. Dan heb ik nog een probleem Helina mijn vriendin heeft een “vriend” nu ja ik kan het geen vriend noemen want als ze zegt dat ze gaat gaan slapen dan houd die gast haar nog uren aan de praat en dan zegt hij dingen waar hij eigenlijk geen zaken mee heeft maar heeft opgevangen. In mijn ogen het typisch voorbeeld van een “viswijf” maar dan in een mannelijk omhulsel. Maar da maakt mij zo kwaad hé echt das niet gewoon. Ik zou die zo graag op zijn “bakkes” gaan geven. Gewoon omdat mijn schatteke haar rust en slaap nodig heeft en ze kan dan ook niet afsluiten. Maar is dat een vriend? Ik heb altijd gedacht dat vrienden het beste met elkaar voor hadden. En die weet ook dat ze haar slaap nodig heeft. Ofwel ligt het aan mij. En dan maakt het mij ook nog eens kwaad dat haar ex haar probeert te manipuleren om dingen die hij haar cadeau heeft gegeven te laten staan. En dan wil ze geen conflicten dan zou ze alles toegeven alleen in haar nadeel en dan moet ik op haar inspelen en dan lukt het wel ma als ik dat dan hoor dan wil ik ook weer op zijn “bakkes” slaan. Ik krijg dus echt schrik van mezelf ben altijd wel al vrij agressief geweest maar dat reageerde ik dan af op materiaal van mij zoals mijn GSM of PC … maar nooit op mensen. Maar nu heb ik soms zelf het gevoel dat ik iemand wil vermoorden. Ben echt niet goed bezig, maar ga dit in therapie brengen en eraan werken.
Tot de volgende.
        Yankee