Ik heb het gevoel dat niets me lukt. Het is te warm om iets te doen. Het enige waar ik direct zin voor heb is om bij H te zijn. Ik heb me vandaag zelf moeten dwingen om me te scheren en te wassen ik weet het is basis hygiëne maar ik vond er de moed niet voor. En dan ook nog eens het feit dat ik vandaag een kamergenoot heb gekregen, niet dat ik daar opzich een probleem mee heb. Maar deze kamer is eigenlijk niet geschikt om met twee op te liggen. Omdat ze niet groot is. Op mijn vorige afdeling had ik een kamer die ver evengroot was voor mij alleen en H heeft een kamer die net zo groot is. En dat dan met die hitte. En dan ook het feit dat er maar 1 lavabo 1tafel en 1 stoel is in deze kamer. Dat maakt dan dat ik niets van privacy meer heb. En ook maak ik er mij zo druk in omdat deze persoon bijna een hele dag op zijn bed heeft gelegen. En dames en heren dat moet ik dan weer voor hebben hij snurkt. Dat moet mij natuurlijk weer overkomen. En dat toen ze mij toen ik op deze kamer gezegd hadden dat ze op deze kamer bijna nooit 2 personen leggen. En er een grote 2 persoonskamer leeg staat. En dan ook nog eens de manier waarop ik er van verwittigd werd. 3 kwartier voor hij kwam. Kwamen ze dood gewoon zeggen dat ik een kamergenoot ging krijgen. En nu ben ik natuurlijk overspoeld. Met een tweestrijd. Die 1 tafel staat vol me gerief van mij. Radio, externe harde schijf. En mijn laptop. En ik wil die wel leegmaken. Heb ook al een stuk verwijderd. Maar ik heb gewoon niet genoeg opslagruimte in deze kamer en dan moet ik ook al mijn gerief aan de lavabo verwijderen. Ik wil da allemaal wel doen want is ook niet plezant voor die mens ma ik weet niet meer waar ik met alles naartoe moet mensen met tips laat het mij weten.
Tot de volgende Yankee.
Mijn allerliefste Helina ik hou van je en ik weet dat ik het je soms niet makkelijk maak met mijn koppige buien, dus sorry van daarnet int café ma ik kan echt niet zonder jou, hoop dat je da weet.
Vandaag gaan we verder met het onderwerp van gisteren maar dan hoe de situatie meer nu is.
Het liegen zit er nog steeds in. En ik probeer elke dag om het onder controle te houden. Heb ook meer inzicht gekregen waarom ik lieg. Ik heb een groot gebrek aan zelfvertrouwen. Ik heb altijd zoiets van ik ben niets en ik kan niets. En ik probeer dat te compenseren met leugens te vertellen over nog altijd alles wat ik in de voorgaande blog heb gezegd. Met dat verschil dat het al beter is. Maar ik wil me ook nog steeds geliefd voelen. En door een leugen kan een mens zich heel geliefd voelen. Want je kan even de meest geliefd persoon zijn. Want je kunt zogezegd alles, je hebt alles, en je kan voor iedereen zorgen. Mede in deze problematiek zit dan ook het feit dat ik geen neen kan zeggen. En zo creëer ik nog meer netten waar ik in verstrikt geraak. Ik zal hierover een voorbeeld geven. Een van de gebeurtenissen uit mijn leven waar ik mij het meeste voor schaam, en dit is helemaal nog niet zo lang geleden. Het is gebeurd tijdens mijn opname in de psychiatrie waar ik nu momenteel nog altijd verblijf enkel gebeurt op een andere afdeling. Ik leerde daar iemand kennen (H), die mijn problematiek begreep want ze had zoiets in dienen aard. Nu na veel geflirt op het internet via MSN begonnen we af en toe stiekem een knuffeltje te geven. En na een tijdje was er zelf sprake van meer. Tot op een weekend ik wou naar de cinema maar door omstandigheden kon ze niet mee. En ik vertel dat aan een ander meisje van de andere leefgroep (E). Dit was via MSN of SMS dat weet ik eigenlijk niet meer. En ik krijg als antwoord mezelf uitnodigen is onbeleefd zeker? Met daarachter oeps, nu heb ik het toch gedaan Ik denk bij mezelf oh leuk dan moet ik toch niet alleen gaan dus ik samen met E naar de cinema. Dit wist H wel. Maar vlak voor de film als we zitten te wachten om de zaal binnen te gaan. Merk ik dat E een beetje stiller was en ik vroeg haar of er iets scheelde. Waarop ze geen direct antwoord gaf. Dus ik vraag niet verder, maar dan na de film krijg ik een mailtje met daarin indirect het feit van dat ze wel iets voelde voor mij omdat we wel op dezelfde golflengte zaten enz. Tot hier was H op de hoogte. En daarin stond ook of ik haar niets wilde vragen. En daar zit het probleem van geen neen te kunnen zeggen en niemand willen kwetsen. Dus ik begin met E ook een relatie. En dan herviel ik ook weer in mijn oude gewoonten. Manipuleren en Liegen zodat het toch maar niet aan het licht zou komen dat ik van twee walletjes aan het eten was. Dit is wel enkele maanden goed gegaan. Maar uiteindelijk was H gezwicht. Mijn eerste reactie Damn mijn tweede reactie eindelijk dus ben ik gaan opbiechten. Kan je verzekeren geen makkelijke opgave. Iets wat je altijd hebt ontkend moeten toegeven. En zeker niet omdat het niet goed te praten valt hoewel H het mij heeft kunnen vergeven en met mij nog altijd de relatie verder zet maar dan zonder E.
Liegen over dingen verkopen enz. is wel verminderd maar steekt in groepen waar ik DENK dat ze mij nawijzen en waar ik me niet goed bij voel komt het wel af en toe nog eens piepen. Zoals ook hier tijdens mijn opname in mijn vorige afdeling wel is gebeurt. Maar die persoon heeft geen enkele gevoelens van kwaadheid gehad en we hebben het kunnen uitpraten. Ook mede omdat ik werd verplicht mijn problematiek aan de groep te brengen. Dus ze wisten ook wel dat zoiets kon gebeuren. Om meer te weten te komen moet je blijven bloggen. Mijn volgende blogs zullen meer gewijd zijn en hoe ermee leren omgaan en wat ze zeggen tijdens mijn therapie en ook mijn relatie. Helina Love ya
Hallo aangezien dit mijn eerste blog item is wil ik zeggen waar ik rond ga werken, en ik wil met deze blog mensen die ook deze problematiek hebben een hart onder de riem steken, en ja met het nodige werk aan mezelf verzekeren ze me dat je daarmee kan leren omgaan
Situatieschets van vroeger
Ik lieg over eigenlijk van alles en nog wat en niet denken aan de gevolgen, het doet er ook niet tegen wie, wanneer en waarom, ik doe het gewoon, en ik heb er eigenlijk op de moment zelf geen besef van. Tot op de moment dat ik verstrikt geraak in een web van leugens dat het uitkomt en dan nog zou ik straal hard ontkennen dat ik heb gelogen. dat terwijl ik met de neus op de feiten word gedrukt. Maar toegeven da doe ik niet. Waarom dat ik dit doe? Ik weet het niet! De leugen ontsnapt, ik vertel ze. En blijf ze steenvast herhalen tot ik denk dat de mensen ze geloven. Leugens over dat ik zoveel dingen kan, zoveel dingen heb, En al die dingen die ik heb wil ik maar al te graag verkopen aan de behoevenden. En daar zijn we dan al aan leugens die zowiezo uitkomen. En dat besef heb ik achteraf wel maar eerst zijn er nog de uitvluchten. er loopt altijd wel iets verkeerd waardoor ik de spullen niet kan leveren. En dit kan ik ook wel enkele weken volhouden. Maar opeens moet je de smoes verzinnen dat het nietmeer kan doorgaan. Maar dan hadden de mensen in kwestie het wel door. En zeker omdat die personen niet de enige gedupeerde waren in de nabijheid. En dan valt het op natuurlijk. Gevolg, een vlucht nieuwe school nieuwe vrienden... En ja daar begon ik natuurlijk opnieuw. Op mijn 16 jaar begon mijn interesse naar de vrouwen terugte komen. En tijdens mijn relaties in mijn jeugd loog ik ook over vanalles wat.
