Iedereen die lid van de Pedaalvrienden wil worden mag enkele keren gratis meefietsen of mountainbiken op eigen verantwoordelijkheid.
Indien men wil blijven meefietsen en/of mountainbiken moet men zich in orde stellen met de aansluiting VWB.
De minimumleeftijd is 16 jaar. Het staat iedereen vrij om vooraf informatie te vragen via davy.de.temmerman@telenet.be of 0476/59.30.41.
Aansluiten kost 32,00 EUR : lidgeld, verzekering en aansluiting bij de VWB inbegrepen. Indien je nu aansluit, ben je lid tot en met 31/12/2019.
Om de aansluiting te regelen kan je :
1. een telefonische afspraak maken met de voorzitter om een datum vast de leggen om meer uitleg te krijgen over de club,en om de aansluiting, betaling en inschrijving in orde te brengen (0476/59.30.41).
of
2. een mail sturen naar davy.de.temmerman@telenet.be met vermelding van je naam en voornaam, volledig adres, geboortedatum, telefoonnummer en emailadres.
Nadien volgt een mail van de club met de betalingsinstructies. Aansluiten betekent ook dat u zich akkoord verklaart met het clubreglement, het verkeersreglement en de aansluiting bij de VWB.
De clubuitrusting dien je afzonderlijk aan te schaffen en te betalen via de club.
De Pedaalvrienden zijn zondagmiddag na 24 uur en 6 minuten koers als 94ste team over de finish gereden op het racecircuit van Zolder. Niet minder dan 168 teams namen deel aan deze slopende wedstrijd die zaterdag om 15.00 uur op gang werd geschoten.
Kortenachtrust De Pedaalvrienden Kris, Davy,Kevin, Pascal, Tom, Robby en Eddy trokken afgelopen weekend naar het racecircuit Terlaemen in Zolder om er 24 uur te fietsen. We vertrokken vrijdag reeds naar Zolder alwaar de tenten werden opgetrokken in de paddock die de komende dagen dienst zou doen als slaapplaats en leefruimte. Omgeven door andere wielertoeristen (sommigen al ietwat professioneler uitgerust) dook het team de nacht in voor een té korte nachtrust. Zaterdagochtend omstreeks 10 uur werden enkele opwarmingsrondjes op het 4 kilometer lange parcours gereden door het team. Als snel kwamen we tot de conclusie dat er veel wind stond ter hoogte van de achterkant van de aankomst streep (het parcours werd in omgekeerde richting gereden) en dat de tweede helling wel steeds pijnlijker zou worden naarmate de uren vorderden.
Startschot Omstreeks 15.00 uur klonk het startschot en vertrok Tom voor het eerste wedstrijdblok. Na 1 uur koers bleek dat we pas 102de stonden in de rangschikking, wel mooi in de tweede kopgroep. Een dosis peptalk later stonden we na 4 uur wedstrijd reeds op de 74ste plaats. Na 8 uur koers vonden we ons team op de 94ste plaats in het algemeen klassement. De pedaalvrienden vonden dat het tijd was om een doelstelling op punt te zetten en besloten te gaan voor plaats 100. Halverwege koers en omstreeks 3 uur s nachts bleek dat Kevin en Kris een knalprestatie hadden neergezet en we reeds op plek 82 stonden.
Krachtsprint De Pedaalvrienden begonnen te dromen van plaats 100. Iets wat we voordien onmogelijk hadden gevonden. Het afsnoepen van plaatsen bleek na een korte nachtrust echter moeilijker en moeilijker te gaan. Ons team schipperde de volgende uren tussen plek 82 en plek 97. Zondagmiddag omstreeks 13 uur stonden we nog steeds op plek 82 waarna er twee zenuwslopende uren volgden die voor het hele team een ware thriller werden.
Fantastisch weekend De Pedaalvrienden legden tijdens de 24 uur van Zolder 217 rondes af, goed voor zon 868 km aan een gemiddelde snelheid van 36,16 km/u. De wedstrijd werd uiteindelijk gewonnen door Cronos Cycling Team 3 met een gemiddelde snelheid van 42,00 km/u gevolgd door Codagex Xperience Center 1 en Atom 6 Cycling Team.
De ontlading was zeer groot binnen De Pedaalvrienden en de uitslag was ver boven wat we verwacht en gehoopt hadden. Het team had een collectief sterke prestatie neergezet. De conclusie van het team was al snel gemaakt: Zo toff, volgend jaar een nieuwe deelname met nog hogere ambities!!
Op zaterdag 18 april vertrokken 6 pedaalvrienden om de uitdaging aan te gaan van de Amste Gold Race. We hadden ons bij cycling support een busje gehuurd om de verplaatsing te maken naar Valkenburg (Nederland). Al heel vroeg 04u00 werd er verzameld op de parking van de vierschaar. Het zag er naar uit dat het een stralende dag zou gaan worden. Daar aangekomen bleek het toch dat het iets kouder aanvoelde dan verwacht en niet iedereen was daarop voorzien. Maar goed we zouden ons wel warm rijden klonk het en deden we dan ook al snel Eens aan de start en we onze rugnummer hadden gekregen, bleek al snel dat er enkele waren die duidelijk wa beter getraind waren. Onderweg op de klimmetjes werd er nu en dan al eens geprik om te zien wie er de sterkste was Maar goed het was geen wedstrijd dus werd er ook al eens gelachen en vooral was het genieten van de goed te berijden wegen en mooie landschappen. Ook de bevoorradingen waren duidelijk waar voor hun geld, we kunnen iedere wielerliefhebber dan ook aanraden om de AGR eens te fietsen. Wij hebben ons alvast geamuseerd.
Op zondag 1 maart begonnen de pedaalvrienden aan hun nieuwe wielerseizoen. Dit jaar specialer dan anders want met nieuwe kledij. De kledij waar we drie à vier jaar mee zullen mogen bewonderd worden werd gesponsord door, frituur 't VeRScHiL en kafé 't Amusement. Traditie getrouw reden we naar de Schelde voor een ritje van +/- 45 kilometer. Maar wel anders was dit jaar, vertrokken we aan 't VeRScHiL en kwamen we aan in 't Amusement. Ook dit jaar konden we terug rekenen op een stralend winterzonnetje en een strakke wind. Zo kort samengevat de pedaalvrienden zijn terug gestrart aan hun seizoen en laat die uitdagingen maar komen.
Na heel wat voorbereiding en trainingen kwamen vier Pedaalvrienden samen (Tom, Kevin, Pascal, Davy) op 13 september om de Vulkanbike Marathon te gaan fietsen. Dat is een mountainbike marathon van 96 kilometer en ongeveer een 2300 hoogtemeters. We hadden afgesproken op de vierschaar om 4u00 om te vertrekken richting Duitsland, naar het stadje Daun, waar de start zou plaatsvinden om 9u00. We hadden dus ruim de tijd om de verplaatsing te maken en om ons niet te moeten haasten. We mochten de aanhangwagen van onze sponsor 't VeRScHil gebruiken om onze fiesten te vervoeren, die op zijn beurt werd versleept door de wagen van Pascal. We reden er een 4uur over om in Daun te geraken, dus hadden we nog een klein uurtje om onze startnummers te gaan halen en ons klaar te maken. 9u00 stipt werd het startschot gegeven en wij stonden klaar om aan onze marathon te beginnen. Al snel werden de wedstrijdrenners van de toerrijders gescheiden. Er volgden al snel enkele mooie bosstroken elkaar op, gelukkig waren we allen goed voorbereid om deze stroken te verteren. De marathon was mooi uitgetekend en de vele vrijwilligers van de brandweer toonden ons niet alleen de weg maar moedigden ons ook aan. Ook de bevoorradingen waren heel goed voorzien van alles wat we maar nodig hadden. We namen dan ook ruim de tijd om onze energie op pijl te houden. Natuurlijk namen we ook ruim de tijd om eens een foto te nemen van de mooie natuur. We mochten natuurlijk het sportieve niet vergeten want de limiet om binnen te komen was 16u00. Onze fietstijd was 6u45, mooi binnen de tijd. We konden natuurlijk nog een betere tijd hebben neergezet als we niet aan alle bevoorradingen 15minuten hadden stilgestaan en nu en dan eens een foto hadden genomen. De doelstelling was uitrijden binnen de tijd en proberen genieten van de tocht/natuur, dus opdracht volbracht. Erna hebben we in de feesttent nog een spaghetti verorberd om even op krachten te komen want er wachte ons nog een 4uur terug met de auto. Eens terug in Brakel hebben we nog wat nagepraat met een pakje friet in 't VeRScHil. Meer foto's kan je bekijken op onze facebookpagina.
Op zondag 8 juni waren vijf leden van onze club en twee van hun vrienden extra vroeg opgestaan voor een van de uitdagingen dit jaar: Tilf-Bastogne-Tilf. Ze hadden om 5u15 afgesproken op de vierschaar in Brakel om dan, nadat de fietsen waren ingeladen en ook chauffeur Erwin was verschenen,samen met een fietsbusje richting Ardennen te vertrekken. Tijdens de iets meer dan twee uur durende rit probeerden enkelen nog wat te slapen. Anderen waren dan weer al druk bezig het verloop van de rit te voorspellen. Eens aangekomen bij de Country Hall Liège, de inschrijvingsplaats,werden de fietsen uitgeladen, de bandjes opgepompt en werd de wieleruitrusting aangetrokken. De zon was al volop aan het schijnen en het leek een prachtige dag te worden. Iedereen was op voorhand ingeschreven waardoor de volgnummers makkelijk konden worden afgehaald zonder al te veel aan te schuiven. Iets voor 8u was iedereen dan ook klaar om te vertrekken voor een rit van 150 km. Vanaf de inschrijving tot de start ging het eerst nog meer dan 2 km in dalende lijn. Later die dag zou de Côte de Boncelles nog terug moeten beklommen worden. Na 27 km door een licht glooiend landschap bereikten we de eerste helling van de dag: de Côte de Chambralles. Dit was meteen ook voor iedereen een goede gelegenheid om te kijken hoe goed de benen waren. Gelukkig werd deze toch wel lastige helling zonder problemen overwonnen. Boven was er een prachtig zicht op de omgeving. De volgende halte was een bevoorrading op 42 km. Op de weg tussen de Côte de Chambralles en die bevoorrading begon het jammer genoeg redelijk hard te regenen. De meesten hadden een regenvest bij, op twee uitzonderingen na. Terwijl de regenjasjes werden aangetrokken reed ons busje ons voorbij. De chauffeur had ons niet zien staan maar we konden hem met de telefoon toch heel vlug bereiken waardoor ook de twee andere leden een regenjas konden aantrekken. Zo ging het onder een regenbui richting bevoorrading. Van deze stop werd gretig gebruikgemaakt om de nodige energie weer aan te vullen. Ook de achterzak werd opnieuw goed opgevuld. Enkele kilometers daarna volgde L'Ancienne Barrière. Deze helling was niet zo lastig, maar wel bijna 5 km lang. Het leek er toen ook op dat het ging stoppen met regenen. Op deze helling hadden we ook een paar supporters staan. De ouders van Kevin waren ook een weekendje in de Ardennen en kwamen dan ook kijken hoe hij het er vanaf bracht. Ook deze tweede helling werd zonder problemen beklommen. Boven werden ook de regenvesten terug uitgedaan want de zon begon te schijnen. Van daar ging het richting Côte de Saint-Jacques. Na ongeveer 6 km bereikten we de voet. Het werd duidelijk dat iedereen toch goed getraind was waardoor ook de verschillen onderling niet te groot waren en er dus ook nooit lang moest worden gewacht. Ook hadden we onderweg en zelfs op de hellingen nog voldoende adem om te zitten babbelen. Na de Côte de Saint-Jacques volgde na 8 km al de Côte de Wanne. Ook een mooie helling met een prachtig uitzicht. Hier werden de regenjasjes in het busje achtergelaten want het was inmiddels al lekker warm en ook de zon scheen volop. De afdaling daarna was echter redelijk gevaarlijk door de vele putten in de weg. Gelukkig viel er niemand en reed er ook niemand lek. Op het einde van de afdaling bevond zich de tweede bevoorrading. Er werd even gestopt om goed te eten en vooral de drinkbussen werden terug volledig gevuld. Het was inmiddels 28 graden. We hadden nu al 82 km afgewerkt en waren dus iets meer dan halfweg. De volgende helling die moest overwonnen worden was de Côte d'Amermont. Toen we links opdraaiden ging het meteen steil omhoog en enkelen, zowel van onze club als andere toeristen, waren hier niet direct op voorbereid. Voor hen was het dan ook enkele meters sleuren en trekken op die eerste steile knik. Daarna volgde een lange uitloper. We waren hier ook dicht bij het circuit van Francorchamps en konden de motoren tot daar horen brullen. Kort daarna volgde de Col du Rosier Est. Dit was een helling van bijna 5 km lang met rondom een prachtig uitzicht. Met onze chauffeur hadden we afgesproken onderweg enkele fotos te maken en ook hier stond hij weer paraat. Na deze helling moesten we meer dan 27 km dalen richten de laatste bevoorrading en de gevreesde Côte de la Redoute. In de vallei tijdens deze afdaling besloot Davy ons allemaal eens proberen te doen afzien en we sloten dan ook aan bij een snel rijdend groepje. Al snel kwamen we aan bij de laatste bevoorrading. Hier tankten we voor de laatste keer nog eens alles vol om dan meteen te beginnen aan Côte de la Redoute. Het was echt snikheet en de warmte zorgde ervoor, misschien ook samen met de reeds 127 afgewerkte kilometers, dat enkelen nu toch wel afzagen. Boven werd even afkoeling gezocht onder de bomen. Op 133 km lag er nog een korte helling, Côte du Hornay, en Kevin had nog voldoende kracht om eens aan te vallen. Boven werd er weer samengetroept. Alleen Pascal besloot om direct door te rijden en de resterende kilometers alleen af te werken. Na 10 km over iets drukkere wegen bereikten we de officiële aankomst. Iedereen was blij dat hij het had gehaald, maar we moesten nog terug, over de Côte de Boncelles, richting inschrijvingsdorp. Deze laatste helling was voor de helft toch net iets te veel van het goede maar niemand wou nu nog opgeven en vroegtijdig in het busje gaan zitten dus beten ze op hun tanden en bereikten we uiteindelijk allemaal de finish. Nog even op de foto en dan vlug de fietsen in de auto, het volgnummer inruilen voor een t-shirt of 5 waarborg, om dan een beetje af te koelen onder een verkwikkende douche. Daarna, rond 4u, keerden we terug huiswaarts. Onderweg praatten we wat na over de geslaagde rit of zaten we wat naar buiten te staren. De reis huiswaarts verliep vlot en iets na 6 u stonden we terug op de vierschaar in Brakel. Iedereen was helemaal tevreden over onze uitstap én onze prestaties.
Verslaggever: Kevin Maes Foto's te bewonder op onze facebookpagina.
Zaterdag 19 april stonden enkele stervelingen, pedaalvrienden klaar om de Peter Van Petegem Classic te rijden. We vertrokken zoals gewoonlijk aan onze sponsor 't VeRScHiL om 08u00. Onze eerste beklimming was niets minder dan Hoogbos, al meteen een goede opwarmer. Maar wat bleek, ondanks deze beklimming in Brakel ligt, was deze niet bekend bij naam. Dus zullen we deze in de loop van het komende jaar eens meer moeten boven rijden zodat deze iets bekender in de oren klinkt De volgende uitstulping in het wegdek klonk alvast heel wat meer bekendheid, de Muur en Kappelmuur. Ook de volgende beklimming de Bosberg is voor de meeste wielertoeristen bekend terrein. De Congoberg, Waagstraat en Kampenheuvel waren in vergelijking met de vorige twee heuvels, laat ons zeggen beter berijdbaar, geen Kasseien Wie kasseien zegt, zegt dan ook Waterrad en Lange Munte, twee stroken die ons kontje eens deden daveren. Jaja, nog niet half goed bekomen en daar was alweer de volgende heuvel, de Molenberg. De heuvels volgden zich nu in een sneltempo op Meersestraat, Armekleie, Elverenberg en bij de meeste uit Brakel bekend! Ja, deze keer bij iedereen van ons de Valkenberg Even slikken want na meer dan 120km deden de beentjes al eens pijn. De Hellenhoek was voor ons de laatste beklimming aangezien we halfweg waren ingepikt. 140 km stond er op de teller toen we terug aan 't VeRScHiL aankwamen. Geen lijken maar we hadden onze beste pijlen allen zeker verschoten, de één al wat meer dan de ander en dan mag ik eens lachen Iedereen was héél tevreden na deze mooie sportieve Van Petegem Classic.
Op zondag 2 maart begonnen de pedaalvrienden aan hun nieuwe wielerseizoen. Net als vorig jaar reden we een ritje naar de Schelde, 45 kilometer. Voor wie reeds enkele kilometers in de winter had gereden was dit goed te doen. Voor wie echter nog niet veel op de fiets had gezeten of zelfs nog helemaal niet, was het net alsof ze bij de tandarts gingen: je weet dat het pijn gaat doen, maar de vraag is hoeveel? Maar goed de weergoden waren ons alvast goed gezind: het zonnetje scheen en meer vraagt een wielertoerist niet. We vertrokken dit jaar net als de voorbije twee jaar, aan onze sponsor, frituur 't VeRScHiL. Na enkele foto's te hebben genomen vertrokken we vol goede moed en met veel zin naar de Schelde. De eerste rit van het jaar was net zoals vorig jaar over redelijk vlakke wegen. Zoals het hoort werd er onderweg veel gebabbeld en natuurlijk ook gelachen. De twee lekke banden die we onderweg mochten vervangen konden de pret niet bederven. In tegendeel! Kort, een goede start van het seizoen en met enkele nieuwe leden in onze rangen kan dat alleen maar beter worden tijdens de rest van het seizoen.
Bij deze onze kalender van 2014. Deze keer heb ik zowel op de weg (WT) als in het veld (MTB) erin gezet. We zullen week tot week beslissen en eventueel aanpassen waar nodig.
Er waren reeds enkele mountainbike-ritten dit jaar, om deze winter bezig te blijven enkele uit onze buurt. Natuurlijk zullen we niet alles kunnen rijden door slecht weer, we zien wel.
Zaterdag 14/09 La Roche Zondag 15/09 Vrijdag 20/09 Nacht VTT - Horebeke Zaterdag 21/09 Zondag 22/09 Zaterdag 28/09 Zondag 29/09 Eindeseizoensrit op de weg Zaterdag 05/10 Zondag 06/10 Dwars door Aaigem - Erpe Mere Zaterdag 12/10 Zondag 13/10 Blosoroute - Zottegem Zaterdag 19/10 Koppenberg VTT - Oudenaarde Zondag 20/10 Blosoroute - Zottegem Zaterdag 26/10 Biking @ Ronse MTB tour - Ronse Zondag 27/10 Twee molen VTT - Herzele Zaterdag 02/11 Zondag 03/11 Halloween VTT - Zwalm Zaterdag 09/11 Zondag 10/11 Blosoroute - Oudenaarde Zaterdag 16/11VTT De Coninck - Herzele Zondag 17/11 Wolfkens VTT - Roosdaal Zaterdag 23/11 Zondag 24/11 De Lotto de Panne Beach Endurance - De Panne Zaterdag 30/11 Klaas VTT - Gavere Zondag 01/12 Egmont VTT - Zottegem Zaterdag 07/12 Zondag 08/12 Wielerpiste - Gent Zaterdag 14/12 Zondag 15/12 14de winterrit - Dendermonde Zaterdag 21/12 Zondag 22/12 Blosoroute - Ronse Zaterdag 28/12 VTT Valerius de Sadeleer - Leupegem Oudenaarde Zondag 29/12 Ritje naar de Schelde met MTB
Zondag 4 augustus kwamen niet enkele maar bijna de voltallige pedaalvriendenploeg aan de start van onze Brakelse vrienden wtc Ter Linde. Mooi weer en veel vrienden om je heen op de fiets wat moeten we nog meer hebben? Natuurlijk een goed uitgestippeld parcour en goeie bevoorrading natuurlijk. Deze keer reden we de 60 kilometer. We reden richting St M. Lierde, Hemelveerdegem, Erwetegem om in Sint-Goriks-oudenhove om onze pitstop te houden. Natuurlijk zoals gewoonlijk tanken we daar eens goed vol en dat konden we deze keer zekers, echt niets te kort. De rit werd verder gezet richting Roborst, Rozebeke, Michelbeke, Elst, St Blasius Boekel, Horebeke, Schorisse, Etikhove, Nukerke terug naar Schorisse, Zegelsem, Opbrakel. Op het laatste toch nog wat hoogtemeters moeten overwinnen, maar al bij al niet echt lastig. Zekers een mooie rit om volgende jaren te herbeleven. Supermooie zondag beleefd hopelijk kunnen we de volgende ritten ook zo veel uit de wind zitten
Zaterdag 20juli stonden enkele pedaalvrienden aan de start van de Boekeltocht. Deze rit word georganiseerd door de voetbalploeg WIK Boekel. We vertrokken deze keer terug van aan frituur 't VeRScHil. Eens in Boekel aangekomen schreven we ons in om de 70 kilometer te fietsen. Enkele straten die ons zekers zullen bij blijven de komende weken en maanden zijn, Molenberg, Horebekeweg, Kappeleberg, Langekouter, Kanarieberg, Houppe, Burreken, Perreveld, Leberg, Pottenberg, Elverenberg, Vissegem. Tussenin kregen we natuurlijk ook bevoorrading die zeer goed was, alles was er wat we nodig hadden. Ook aan de aankomst konden we natuurlijk nog een goeie cola verteren na de gemalen kilometers. Deze keer een mooie zaterdag beleefd
Op zondag 14 juli kwamen enkele pedaalvrienden samen om in Hillegem een fietstocht te rijden van wtc slepend wiel. Zoals gewoonlijk vertrok onze groep aan frituur 't VeRScHil om dan richting Hillegem te fietsen waar onze start van de rit zich bevond. De weersomstandigheden waren super en dus stond er bij iedereen een lach op het gezicht. Eens in Hillegem aangekomen tekenden we aan voor de 40 kilometer. De rit bracht ons eerst naar Oombergen, St L. Houtem, Balegem, Velzeke, Strijpen, St M. Oudenhove waar we een pitstop namen in café De Kroon. Niet heel erg veel was er maar we hadden ook niet veel verwacht. De rit werd verder gezet natuurlijk na de pitstop richting Erwetegem, Wijnhuize, St L. Esse, Herzele, Hillegem. Na nog een drankje te hebben genuttigd bij de organiserende club reden we terug richting Brakel. Deze rit was zekers niet de zwaarste van onze palmares dit jaar, maar zekers eentje om te onthouden voor de volgende jaren. Mooie zondag
Zondag 7 juli vertrokken enkele pedaalvrienden aan t VeRScHil om mee te doen aan Word Flandrien in Herzele. Daar schreven we ons in voor de 80km. De rit zelf ging eerst terug richting Brakel en dan richting Oudenaarde waar we ons konden bevoorraden. Onderweg werd ons een heuvelachtig parcours voorgeschoteld met als hoofdgerecht de Eikenberg. Ook de temperatuur ging stilaan de hoogte in. Na de bevoorrading en met nog dik 40km te gaan trokken we terug richting Zegelsem. Daar moest eerst de Haaghoek en dan de Keiberg worden overwonnen. (Op het parcoursoverzicht stond Leberg maar die hebben we dus niet gedaan) Daarna ging het richting Molenberg. Helaas viel bij Pascal hier de ketting eraf waardoor hij even te voet stond. De volgende moeilijke strook was dan de Paddestraat in Velzeke. Die werd zonder problemen genomen en toen zat meteen ook het lastigste gedeelte van de rit erop. Vandaar ging het dan terug richting Herzele. Rond 11u30 reden we over de aankomst. Het was ondertussen al zeer warm en we besloten dan ook nog even iets te drinken. Daarna trokken we aan een strak tempo terug richting Brakel. Het was een mooie rit met een paar lastige kasseistroken en met niet al te steile hellingen maar toch genoeg hoogteverschil. Perfect voor echte Flandriens
Eens aan de start en we onze rugnummer hadden gekregen, bleek al snel dat er enkele waren die duidelijk wa beter getraind waren. Onderweg op de klimmetjes werd er nu en dan al eens geprik om te zien wie er de sterkste was 
Maar goed het was geen wedstrijd dus werd er ook al eens gelachen en vooral was het genieten van de goed te berijden wegen en mooie landschappen. Ook de bevoorradingen waren duidelijk waar voor hun geld, we kunnen iedere wielerliefhebber dan ook aanraden om de AGR eens te fietsen. Wij hebben ons alvast geamuseerd.
Wie kasseien zegt, zegt dan ook Waterrad en Lange Munte, twee stroken die ons kontje eens deden daveren. Jaja, nog niet half goed bekomen en daar was alweer de volgende heuvel, de Molenberg. De heuvels volgden zich nu in een sneltempo op Meersestraat, Armekleie, Elverenberg en bij de meeste uit Brakel bekend! Ja, deze keer bij iedereen van ons de Valkenberg 
Even slikken want na meer dan 120km deden de beentjes al eens pijn. De Hellenhoek was voor ons de laatste beklimming aangezien we halfweg waren ingepikt. 140 km stond er op de teller toen we terug aan 't VeRScHiL aankwamen. Geen lijken maar we hadden onze beste pijlen allen zeker verschoten, de één al wat meer dan de ander en dan mag ik eens lachen 
Iedereen was héél tevreden na deze mooie sportieve Van Petegem Classic.
