Op deze frisse septemberdag verzamelden twee pedaalvrienden voor de Belgian cycling happening. Een mooi ritje langs de kleine deelgemeenten van Herzele (Herzele, Ressegem, Aaiegem, Woubrechtegem, St Antelinks, Steenhuize). Bevoorrading was aan de Gavers in Geraardsbergen. De rit was goed bepijld, niet al te zwaar. De moeilijkheid lag meer in combinatie van wind en hellingen. Al bij al een mooi training in deze eindeseizoensrit.
Zondag 16 september was het terug verzamelen geblazen. Memorial Jeroen De Backer stond op het programma. De keuze ging naar de 55 kilometer plus de verplaatsing naar Michelbeke zouden we aan 65 kilometer komen. Zoals gezegt vertrokken we in Michelbeke om zo richting Zottegem te fietsen. Zoals de meeste wielerliefhebbers weten, als je van Brakel naar Zottegem fiets dan kom je wel enkele hellingen tegen. Ze hebben daarom nog geen grote naam nodig om pittig te zijn. Eens in Velzeke kregen we ook iets te eten en te drinken, dit alles was tot in de puntjes geregeld. Er kunnen er weinig zeggen dat ze dergelijke bevoorrading hebben georganiseerd. De rit ging verder langs Balegem om zo richting de Zwalmstreek terug te keren richting Michelbeke. Echt een mooie rit en zekers een om in onze agenda van volgend jaar terug te plannen. Wie weet dan wel eens in het veld
Vrijdag 15 september vertrokken enkele pedaalvrienden voor de nachtrit in Horebeke. Voor sommigen onder ons was het de eerste keer dat ze in het donker zouden rijden en dan nog bijkomend zelfs de eerste keer MTB. Iedereen vertrok vol goede wil naar Horebeke. De weersomstandigheden konden niet beter zijn al was er net voor we vertrokken een plasje water uit de hemel gevallen. We konden net voor 20 uur vertrekken wat ons nog de kans gaf om onze lichtjes te sparen. Toen we in Horebeke aankwamen begon de duisternis te vallen en al snel bleek dat er enkelen onder ons niet over de juiste verlichting zou beschikken. Al snel liet zich dat merken door de nodige valpartijen. Niet al te zwaar gelukkig, zodat de humor er wel bleef inzitten. Gelachen werd er zekers, zelf tot buikpijn toe. We reden nooit ver weg van de startplaats, de kerktoren van Horebeke bleef constant in de buurt. De bepijling was in orde, maar het is lang niet zo simpel om steeds alle pijltjes op tijd te zien, waardoor enkelen van ons een bezoek brachten aan de moestuin van een inwoner van Horebeke, en ik vermoed wij niet alleen, zijn sla stond naar het schijnt zeer schoon Offroad singltracks die overdag met de noodzakelijke voorzichtigheid worden bereden, gingen nu bij duisternis veel vlotter, tja, als je het diepe spoor 10 cm naast uw wiel niet ziet, slaag je er soms beter in om eruit te blijven. Het offroadgehalte was minder dan een gemiddelde dagrit, maar dat kunnen we enigszinds begrijpen. Nadat we een mooie beklimming hadden gedaan, doken we met fakkels versierd softroad pad op, richting bevoorrading. De bevoorrading was in orde. Ik zag cola, Adriaan Brouwer, soep en een paar soorten cake en koeken. Zelfs enkele kilometers voor het einde kregen we nog een extra bevoorrading met Jenever. We namen ons allen een Jeneverke. Den aprËs was een van de redenen waardoor we voor Horebeke kozen, en die was in orde. Zo kregen we zelfs na de rit een hotdog en dat kan smaken na zo een rit geloof me.We hebben ons goed geamuseerd, de sfeer was goed, de meesten denken er zelfs al aan om volgend jaar terug te keren.
Zondag 9 september was het terug verzamelen geblazen voor de pedaalvrienden. Met de Baguet clasico voor ogen en natuurlijk het mooie weer waren we vol goede moet gestart. We zouden ter hoogte van de brusselsestraat inpikken op het parcours en 65 kilometer fietsen. Wie deze rit nog niet heeft gereden, kan, moet het zekers eens doen de komende jaren. Het is zekers geen zwaar parcours maar ook niet voor poppen. Een licht briesje zorgde voor wat verfrissing vandaag, maar ook voor wat tegenwind Wat me wel opviel was dat de meeste onder ons het goed deden. De groep bleef goed samen en zo konden we een mooi gemiddelde bij elkaar fietsen. De clasico was echt top en goed uitgestippeld. We hopen volgend jaar dat hij terug op onze kalender kan staan. Echt een topdagje, wat kan fietsen een feest zijn
Zondag 2 sepetember was het terug verzamelen geblazen. Na het zonnige weer van de afgelopen week waren we zekers gemotiveerd om er een mooi ritje van te maken. Onze bedoeling was om in te pikken op het parcours van de gordol ter hoogte van de Valkenberg. Maar al snel bleek dat er geen wegwijzers aanwezig waren, dus besloten we dan ook om eens te gaan kijken bij de start. Daar zagen we ook al snel dat er niets te beleven viel en besloten we dan maar zelf om een ritje uit te stippelen. Eerst via Edelareberg en daarna kort gevolgd door de kapelleberg. Na een stukje vlakkere wegen te heben afgereden kwamen we in zottegem aan om daar Traveins voor onze wielen voorgeschotelt te krijgen. Via Ten bosse verlieten we dan ook Zottegem. Eens in Brakel op vertrouwde wegen gekomen besloten we om via Boembeke, Borgveld, Vissegem naar boven te rijden. Als afsluiter besloten we dan ook nog eens om de Berendries te beklimmen. De gordol was geen rit om van te zeggen die rijden we volgend jaar zekers terug, ik had er meer van verwacht. Al was denk ik, de rit die we zelf hebben uitgestippelt eentje om te herhalen in de toekomst. De 60 kilometers van deze rit waren dan ook iets lastiger. Maar terug een mooie zondag voormiddag beleefd
Offroad singltracks die overdag met de noodzakelijke voorzichtigheid worden bereden, gingen nu bij duisternis veel vlotter, tja, als je het diepe spoor 10 cm naast uw wiel niet ziet, slaag je er soms beter in om eruit te blijven. 
Het offroadgehalte was minder dan een gemiddelde dagrit, maar dat kunnen we enigszinds begrijpen. Nadat we een mooie beklimming hadden gedaan, doken we met fakkels versierd softroad pad op, richting bevoorrading. De bevoorrading was in orde. Ik zag cola, Adriaan Brouwer, soep en een paar soorten cake en koeken. Zelfs enkele kilometers voor het einde kregen we nog een extra bevoorrading met Jenever. We namen ons allen een Jeneverke. 
Den aprËs was een van de redenen waardoor we voor Horebeke kozen, en die was in orde. Zo kregen we zelfs na de rit een hotdog en dat kan smaken na zo een rit geloof me.We hebben ons goed geamuseerd, de sfeer was goed, de meesten denken er zelfs al aan om volgend jaar terug te keren. 
