Zondag 28 april kwamen enkele pedaalvrienden samen om de rit van vorige zondag nog eens te herhalen. Het was aangenaam lenteweer om te fietsen. Vorige zondag hadden we 70 kilometer gereden en dat waren we deze week ook terug van plan. Ook deze week vertrokken we aan onze sponsor 't VeRSchil om 9u00. We reden zoals gewoonlijk via Michelbeke, Roborst, Munkzwalm naar Zingem. Daar kunnen we makkelijk naast de Schelde enkele kilometers vlakke weg afhaspelen. Daar bleek al snel, dat net zoals vorige week de wind niet echt in het voordeel blies. In Zwijnaarde gingen we terug van langs de Schelde om via Oosterzele, Balegem, Velzeke en Strijpen terug te keren naar Brakel. Eens terug in Michelbeke besloten we terug via Borgveld, Vissegem naar Brakel terug te keren en dat kan wel eens pijn doen bij sommigen na de afgelegde kilometers. Zoals gewoonlijk werd er weer heel wat afgelachen en zo mochten we twee weken na elkaar genieten van mooi fietsweer
Zaterdag 13 april waren enkele pedaalvrienden samen gekomen om de Peter Van Petegem Classic te rijden. Om 8u00 hadden we afgesproken om te verzamelen aan 't VeRScHil. Onze eerste helling die we voor de wielen geschoven kregen was Hoogbos. Deze viel al bij al goed mee voor iedereen en dus konden we vol goede moet verder bollen. Goed weer, het zonneke kwam nu en dan als eens piepen, alleen was de wind iets te veel aanwezig. De volgende helling was de Abdijstraat, deze straat ligt zowat parrallel met de muur van Geraardsbergen, dus oja lekker klimwerk. De volgende beklimming was een klassieker de Bosberg, voor veel wielertoeristen bekent uit de Ronde Van Vlaanderen van enkele jaren terug. De Congoberg en de Waagstraat kregen we als laatste hellingen te verteren voor we in Aalst aankwamen. In Aalst was de startplaats van de Peter Van Petegem Classic. Zo, de rit werd verder gezet richting Brakel want daar zouden wij rond zijn, maar eerst moesten we nog enkele kilometers fietsen. Wie klassieker zegt, zegt ook kasseien. Drie stroken kregen we voorgeschoteld waaronder de Lange munte en als dat nog niet genoeg was ook nog eens Kampenheuvel en Hellenhoek als afsluiter. Een dikke 120 kilometers mochten we op onze teller aflezen. Bloed, zweet en tranen van het lachen natuurlijk en een mooie klassieker op onze palmares
Zondag 7 april zijn enkele pedaalvrienden samengekomen om naar Ophasselt een ritje te gaan rijden. Memorial Wilfried Paridaens ingericht door W.T.C Rapide. Iedereen zag het goed zitten want na deze lange winterperiode was het eindelijk eens een mooie zonnige dag, wel nog frisjes maar aangenaam fietsweer We vertrokken zoals gewoonlijk aan onze sponsor 't VeRScHil, om zo richting Smeerebbe-Vloerzegem waar de start van de rit bevond aan het café 't Buitenbeentje te starten. We tekende aan voor de 60 kilometer die ons langs Zandbergen, Nieuwenhove, Denderwindeke, Pollare, Eichem, Outer en Kerksken tot aan de bevoorrading leide die in café Vervoer plaatsvond. De bevoorrading werd overgeslagen want iedereen had nog voldoende bij zich en zo werd de rit verder gezet richting Heldergem, Aaigem waar we dan de beslissing namen om via Herzele, Zottegem terug naar Brakel te fietsen. De voorziene doelstelling van deze dag was 60 kilometer en die werd ruimschoots behaald, eens in Brakel stond er 66 kilometer op de teller. Na deze mooie zondag voormiddag was iedereen dan ook voldaan en zeer tevreden dat ze nog eens goed buiten konden fietsen in aangename omstandigheden. Conclusie, terug een super toffe fietstocht met de pedaalvrienden
en zo mochten we twee weken na elkaar genieten van mooi fietsweer 
lekker klimwerk. De volgende beklimming was een klassieker de Bosberg, voor veel wielertoeristen bekent uit de Ronde Van Vlaanderen van enkele jaren terug. De Congoberg en de Waagstraat kregen we als laatste hellingen te verteren voor we in Aalst aankwamen. In Aalst was de startplaats van de Peter Van Petegem Classic. Zo, de rit werd verder gezet richting Brakel want daar zouden wij rond zijn, maar eerst moesten we nog enkele kilometers fietsen. Wie klassieker zegt, zegt ook kasseien. Drie stroken kregen we voorgeschoteld waaronder de Lange munte en als dat nog niet genoeg was ook nog eens Kampenheuvel en Hellenhoek als afsluiter. Een dikke 120 kilometers mochten we op onze teller aflezen. Bloed, zweet en tranen van het lachen natuurlijk 
en een mooie klassieker op onze palmares 
