Op zondag 8 juni waren vijf leden van onze club en twee van hun vrienden extra vroeg opgestaan voor een van de uitdagingen dit jaar: Tilf-Bastogne-Tilf. Ze hadden om 5u15 afgesproken op de vierschaar in Brakel om dan, nadat de fietsen waren ingeladen en ook chauffeur Erwin was verschenen, samen met een fietsbusje richting Ardennen te vertrekken. Tijdens de iets meer dan twee uur durende rit probeerden enkelen nog wat te slapen. Anderen waren dan weer al druk bezig het verloop van de rit te voorspellen. Eens aangekomen bij de Country Hall Liège, de inschrijvingsplaats, werden de fietsen uitgeladen, de bandjes opgepompt en werd de wieleruitrusting aangetrokken. De zon was al volop aan het schijnen en het leek een prachtige dag te worden. Iedereen was op voorhand ingeschreven waardoor de volgnummers makkelijk konden worden afgehaald zonder al te veel aan te schuiven. Iets voor 8u was iedereen dan ook klaar om te vertrekken voor een rit van 150 km. Vanaf de inschrijving tot de start ging het eerst nog meer dan 2 km in dalende lijn. Later die dag zou de Côte de Boncelles nog terug moeten beklommen worden. Na 27 km door een licht glooiend landschap bereikten we de eerste helling van de dag: de Côte de Chambralles. Dit was meteen ook voor iedereen een goede gelegenheid om te kijken hoe goed de benen waren. Gelukkig werd deze toch wel lastige helling zonder problemen overwonnen. Boven was er een prachtig zicht op de omgeving. De volgende halte was een bevoorrading op 42 km. Op de weg tussen de Côte de Chambralles en die bevoorrading begon het jammer genoeg redelijk hard te regenen. De meesten hadden een regenvest bij, op twee uitzonderingen na. Terwijl de regenjasjes werden aangetrokken reed ons busje ons voorbij. De chauffeur had ons niet zien staan maar we konden hem met de telefoon toch heel vlug bereiken waardoor ook de twee andere leden een regenjas konden aantrekken. Zo ging het onder een regenbui richting bevoorrading. Van deze stop werd gretig gebruik gemaakt om de nodige energie weer aan te vullen. Ook de achterzak werd opnieuw goed opgevuld. Enkele kilometers daarna volgde L'Ancienne Barrière. Deze helling was niet zo lastig, maar wel bijna 5 km lang. Het leek er toen ook op dat het ging stoppen met regenen. Op deze helling hadden we ook een paar supporters staan. De ouders van Kevin waren ook een weekendje in de Ardennen en kwamen dan ook kijken hoe hij het er vanaf bracht. Ook deze tweede helling werd zonder problemen beklommen. Boven werden ook de regenvesten terug uitgedaan want de zon begon te schijnen. Van daar ging het richting Côte de Saint-Jacques. Na ongeveer 6 km bereikten we de voet. Het werd duidelijk dat iedereen toch goed getraind was waardoor ook de verschillen onderling niet te groot waren en er dus ook nooit lang moest worden gewacht. Ook hadden we onderweg en zelfs op de hellingen nog voldoende adem om te zitten babbelen. Na de Côte de Saint-Jacques volgde na 8 km al de Côte de Wanne. Ook een mooie helling met een prachtig uitzicht. Hier werden de regenjasjes in het busje achtergelaten want het was inmiddels al lekker warm en ook de zon scheen volop. De afdaling daarna was echter redelijk gevaarlijk door de vele putten in de weg. Gelukkig viel er niemand en reed er ook niemand lek. Op het einde van de afdaling bevond zich de tweede bevoorrading. Er werd even gestopt om goed te eten en vooral de drinkbussen werden terug volledig gevuld. Het was inmiddels 28 graden. We hadden nu al 82 km afgewerkt en waren dus iets meer dan halfweg. De volgende helling die moest overwonnen worden was de Côte d'Amermont. Toen we links opdraaiden ging het meteen steil omhoog en enkelen, zowel van onze club als andere toeristen, waren hier niet direct op voorbereid. Voor hen was het dan ook enkele meters sleuren en trekken op die eerste steile knik. Daarna volgde een lange uitloper. We waren hier ook dicht bij het circuit van Francorchamps en konden de motoren tot daar horen brullen. Kort daarna volgde de Col du Rosier Est. Dit was een helling van bijna 5 km lang met rondom een prachtig uitzicht. Met onze chauffeur hadden we afgesproken onderweg enkele foto’s te maken en ook hier stond hij weer paraat. Na deze helling moesten we meer dan 27 km dalen richten de laatste bevoorrading en de gevreesde Côte de la Redoute. In de vallei tijdens deze afdaling besloot Davy ons allemaal eens proberen te doen afzien en we sloten dan ook aan bij een snel rijdend groepje. Al snel kwamen we aan bij de laatste bevoorrading. Hier tankten we voor de laatste keer nog eens alles vol om dan meteen te beginnen aan Côte de la Redoute. Het was echt snikheet en de warmte zorgde ervoor, misschien ook samen met de reeds 127 afgewerkte kilometers, dat enkelen nu toch wel afzagen. Boven werd even afkoeling gezocht onder de bomen. Op 133 km lag er nog een korte helling, Côte du Hornay, en Kevin had nog voldoende kracht om eens aan te vallen. Boven werd er weer samengetroept. Alleen Pascal besloot om direct door te rijden en de resterende kilometers alleen af te werken. Na 10 km over iets drukkere wegen bereikten we de officiële aankomst. Iedereen was blij dat hij het had gehaald, maar we moesten nog terug, over de Côte de Boncelles, richting inschrijvingsdorp. Deze laatste helling was voor de helft toch net iets te veel van het goede maar niemand wou nu nog opgeven en vroegtijdig in het busje gaan zitten dus beten ze op hun tanden en bereikten we uiteindelijk allemaal de finish. Nog even op de foto en dan vlug de fietsen in de auto, het volgnummer inruilen voor een t-shirt of 5€ waarborg, om dan een beetje af te koelen onder een verkwikkende douche. Daarna, rond 4u, keerden we terug huiswaarts. Onderweg praatten we wat na over de geslaagde rit of zaten we wat naar buiten te staren. De reis huiswaarts verliep vlot en iets na 6 u stonden we terug op de vierschaar in Brakel. Iedereen was helemaal tevreden over onze uitstap én onze prestaties.

Verslaggever: Kevin Maes
Foto's te bewonder op onze facebookpagina.

15-06-2014 om 20:39 geschreven door Davy