Twee appartementsblokken naast elkaar. Een buurman riep een ander.
- Joske, wanneer ben je jarig?
- In januari. Waarom?
- Ik zal je gordijnen presenteren. Anders ziet het hele huis wanneer uw vrouw u pijpbeurt geeft.
- En wanneer is jouw verjaardag?
- In april. Waarom?
- Ik zal je dan een verrekijker cadeau geven, zodat je goed kan zien wiens vrouw is dat...

 
- Als je een echte gentleman bent, zou je me dat niet aandoen!  
- En als je een echte dame bent, zal je dan niet praten met volle mond!  

Buren van Maria Sharapova zijn ervan overtuigd dat ze 's nachts ook hard aan het treinen is...

Maria Sharapova won de wedstrijd en een miljoen dollar extra ontvangen voor de soundtrack van de nieuwe Duitse pornofilm.

- Meisje, mag ik met je flirten?
- Waarom? Laten we gewoon gaan neuken!
- Oh, wat kan je toch goed flirten!

Man kwam naar de zee, staat op het strand te kijken naar de zee, rookt een sigaretje. Zalig!!!
Opeens ziet hij een goudvis die hem zegt:
- Dag meneer, het is al vijf jaar dat niemand mij heeft gevangen. Nou, doe jij maar dan drie wensen, want anders begin ik me flink vervelen.
 - Ja, ik wil eigenlijk niets!
 - Oh, alsjeblieft. Als ik niets doe, dan verlies ik mijn krachten!
 - Nou! Geef me dan veel geld. En geluk ... Nou ... Oh! Doe het zo dat mijn vrouw en ik altijd samen gaan klaar komen.
 - Allez, zo zal het ook zijn...
Een maand later, dezelfde man loopt naar de zee naar hetzelfde plaats en roept de goudvis: - Laten we mijn derde wens veranderen aub!
- Waarom?
- Ja, alles is goed in bed! Alleen ben ik kotsbeu om op het werk in een nat ondergoed lopen of plotseling een orgasme krijgen!

Een man komt bij de dokter en klaagt over zijn constante hoofdpijn. De arts voert een grondig onderzoek, doet controle op alles, overlegt met zij collega's en na een maand van allerlei tests zegt aan zijn patiënt:
- U zult genezen van uw hoofdpijn alleen op één manier: ik moet uw ballen amputeren.
De patiënt is in shock. Maar ja, niets aan te doen. Hij kan de pijn niet langer verdragen en stemt in met de operatie. Ballen geamputeerd en inderdaad zijn hoofdpijn is voorbij.
Enige tijd later komt deze man naar een duur atelier om een kostuum te bestellen. De klerenmaker kijkt goed naar de man en zegt:
- Wel, wel, u hebt maat 40 voor de kraag, 42 voor uw hemd, 43 voor kostuum, 44 voor de broek, en de 40 voor bijpassend ondergoed.
Man zegt bewonderend: - Wow! Bijna alles is correct, zeg! Uw enige fout is de maat van mijn ondergoed. Ik draag mijn hele leven lang maat 39 en geen 40.
- Het kan niet waar zijn! Als je een ondergoed van maat 39 draagt, dan zou het op uw ballen drukken en dan krijg je constante hoofdpijn als gevolg...

- Hey - zei gynaecoloog.
- Hey, hey, hey...- zegt echo

- Mama, mama, ik heb vandaag met een meisje gekust, op de lippen!
- Ja! En wat zei ze?
- Ik heb het niet gehoord, omdat ze mijn oren met haar knieën dicht maakte...

Twee dames gingen naar de paardenraces. Ze discussiëren op welk paard moeten ze het geld zetten
- Welk cupmaat heb je? - 3 C. - En ik - 4 B. Wij zetten op paard nummer zeven. Paard nummer zeven komt als eerste en ze winnen.
Dan komen twee mannen naar de paardenraces. Zelfde probleem.
- Hoeveel keer heb je seks met je vrouw op een nacht? - 4. - En ik - 5. We zetten alles op nummer 9. Maar als eerste kwam het paard nummer 2. Moraal van het verhaal: niet liegen, hé...

- Hou je van mij?
- Ja.
- Trouwen dan?
- Nee!
- Kom dan van me af!

Zeer intelligent gezin. 17-jarige dochter is zwanger. Iedereen is in shock. Moeder - professor in een universiteit - drinkt tabletten tegen zenuwen en huilt. Vader - ook een professor - zit een twintig jaar oude cognac te drinken. Ze wachten op de komst van de dochter haar vriendje. Op de oprit stopt een rode Ferrari, daar komt een chique geklede rijpe man uit, met een pak van de Yves Saint Laurent en schoenen uit het nijlpaardleder. Hij komt binnen in de woning en zegt: "Luister iedereen, ik ben een zeer bekende persoon, ik heb een gezin en die kan ik niet achterlaten. Maar, uw dochter zal ik ook niet alleen laten. Daarom, als uw dochter mij een zoon schenkt, zal hij twee van mijn fabrieken, 20 miljoen euro, studies in Harvard krijgen, maar uw dochter krijgt ook een permanente alimentatie van twee miljoen euro per jaar. Als ze mij een dochter schenkt, zal ze dan één fabriek, 10 miljoen euro en studies in Oxford krijgen, en uw dochter krijgt levenslang één miljoen euro per jaar. En als ze een miskraam zou hebben...  Plots staat de vader recht, klopt met zijn arm op de schouder van het rijke vriendje van zijn dochter, pakt hem goed vast en zegt: - Luister vriend, dan ga je haar opnieuw neuken... ))))

01-08-2010 om 03:10 geschreven door WooShoo  

Wat leert Europa ons? Ze hebben zelf een grote... probleem.

Van onze speciale correspondente Darya Aslamova die verrast was door Brussel - de hoofdstad van de NAVO en de EU - die klaar is om te ontploffen van alle interne tegenstellingen.

Gepubliceerd door Darya Aslamova op 03.09.2008

Bron: de krant “Komsomolskaya Pravda” (http://kp.ru/)

Directe link: http://kp.ru/daily/24157/371894/

Vertaling in het Nederlands door mij zelf.

Deel 2

Samenvatting van het eerste deel: in het hart van de Europese Unie - in België duiken vele ernstige problemen op. Wonende hier Vlamingen en Walen vechten met elkaar en dromen om de staat in twee te delen. Ondertussen, wordt België meer en meer bewoond door migrerende Arabieren. En dit land wacht de toekomst volgens het scenario voor Kosovo.

"De meest populaire baby naam niet alleen in Brussel maar ook in Antwerpen - Mohammed - zei mevrouw Doornaert. - Ik heb niets tegen migranten, indien zij bereid zijn om te werken en te integreren in de lokale gemeenschap. Maar dit gebeurt niet. De maatschappij is gedwongen om hen te helpen. Arabische illegalen vinden hun schuilplaats van de politie in onze kerken en de kerk kan ze niet verwijderen. Zo doen we niet. Waarom lopen zij niet in hun moskeeën? Omdat ze uit de moskee verdreven worden in een handomdraai. Maar in christelijke kerk kan men zich verbergen voor de wet. De pers kan geen woord kritiek tegen de migranten lossen. U krijgt onmiddellijk een brandmerk "racist".

"Bitter te denken dat de bevolking van België is bereid om hun oude bloed van de kruisvaarders te mixen met Arabisch bloed! - riep ik pathetisch. - En dit in een land waar de helden waren in de leiding van de eerste en de enige succesvolle kruistocht om Jeruzalem te bevrijden!" Mijn pathetische uitspraak raakt een gevoelige snaar bij mevrouw Doornaert. "Inderdaad! - reageert ze. - Europa moet de christelijke geschiedenis niet uit het oog verliezen. Ik vind dat het een onvergeeflijke fout was dat de EU alle connecties met onze christelijke wortels uit haar grondwet had verdreven. Ik heb altijd Paus Johannes Paulus gerespecteerd, hij was een goede mens, maar waarom moest hij zich verontschuldigen voor de kruistochten! Moslims waren de eersten die de christelijke heilige plaatsen veroverd hadden: ze veroverden Jeruzalem en Constantinopol - de grote centrum van het christendom in die tijd. (Stel je voor wat zouden de zonen van de islam hebben gevoeld, als de christenen het Mekka hadden ingenomen?) Echter, heeft Europa geen verontschuldiging gehoord van moslims voor de invasie in onze heilige plaatsen. Waarom moeten Christenen zich schuldig voelen? In een globale wereld, waar de grenzen tussen de volkeren en landen vervagen, is zeer belangrijk dat mensen weten wie ze zijn, waar ze vandaan komen en waar ze naar toe gaan. Eigen identiteit is belangrijk voor mensen. Ik ben een Vlaamse en ben trots over de geschiedenis van mijn volk. De Walen noemen onze nationale gevoelens een folklore! Dit is geen folklore! Dit is ons eigen "ik"!

"Is het waar dat de Waalse PS raad de Arabische migratie aan om later een beroep te doen op de stemmen van de Arabische kiezers?"

"Natuurlijk! Arabieren die komen uit Marokko en Algerije, de voormalige Franse kolonies, spreken alleen Frans, en natuurlijk stemmen ze op de Franstalige socialisten, die hen een sociaal paradijs beloven."

In België groeien als paddenstoelen in de "mest" van het algemeen kiesrecht tientallen liberale politici van twijfelachtige kwaliteit, die iedereen oproepen tot politiek correcte omgang met betrekking tot migranten. Dit zijn voornamelijk activisten van de Franstalige (Waalse) partijen. Ik herinner me nog hoe verbaasd ik was door een gesprek met een van de meest opvallende Waalse politici Olivier Mangain, de voorzitter van de partij FDF. Het ging over de mogelijke ineenstorting van België en onhandelbare tegenstellingen tussen de Walen en Vlamingen. "De essentie van het conflict is als volgt: ten eerste, de Vlamingen willen het geld niet met de Walen delen - legde heer Mangain me uit. - Het begrip van solidariteit is vreemd voor Vlamingen. Ten tweede hebben we verschillende standpunten over migratie. Vlaanderen is en gesloten maatschappijn voor elke buitenlandse cultuur, ze houden niet van vreemdelingen. Bijvoorbeeld, zij weigeren in Vlaanderen een sociale woning aan de Arabische migranten te geven als zij geen Nederlands kunnen spreken." Mijn bic valt op de grond van verbazing. "Maar waarom geven jullie die sociale woningen aan de vreemdelingen?" - "Nou, hoe dan? Ze moeten toch ergens wonen!" - "En u bent verbaasd door een zodanig klein ding als de Vlamingen, die migranten een geschenk geven in de vorm van een sociale woning, er om vragen om een basiskennis van de lokale taal aan te tonen? Dus bij u in Wallonië geven ze woningen gewoon zo maar? Misschien kunnen de Arabieren nog deelnemen aan de verkiezingen zonder de lokale taal machtig te zijn?"

"Natuurlijk! - zei heer Mangain zeer kalm. - Indien een persoon hier in het land niet minder dan drie jaar heeft gewoond, kan hij ook gaan stemmen. Het is niet afhankelijk of de persoon in kwestie de taal kent of niet. Deelname aan de verkiezingen helpt de eerste generatie van migranten om te integreren in de samenleving. En hun kinderen zullen dan compleet Belg worden.

"De Arabieren integreren u veel eerder dan u de Arabieren - pareer ik. - Wat gebeurt er als zij zullen vragen om een moskee te bouwen op uw charmante Grote Markt van Brussel?" - "Ik zie er niets verkeerd in. Wij zijn een open, beschaafde samenleving en geen nationalisten, zoals sommige.”

"U geeft uw land weg zonder er voor te vechten, zonder slag of stoot - merkte ik met spijt. - En als de Vlamingen vrijwillig afstand doen van Brussel, bent u klaar om België in twee onafhankelijke stukken te verdelen?" - "Met Brussel - ja."

Als iemand België van een val kan redden, dan zullen dat de Arabische migranten zijn. Ze willen het land behouden als garant van het gratis eten. "Ze zijn echt dol op de koning, - zegt barones Mia Doornaert. - Het idee van de monarchie spreekt de grote deel van de migranten tot verbeelding. “Misschien omdat de koning - ook een soort van een immigrant is- merk ik. - Niet de Vlaming en niet de Wal. Daarnaast krijgt hij ook een fantastische uitkering."

"Zo lijkt er, ja" - lacht Mia.

Alleen de Arabieren kunnen wij de enige echte Belgen noemen. Het is zoals in een populaire mop over het Belgische Leger. Tijdens de Parade geeft de commandant plechtig zijn bevelen: Vlamingen - naar links! Walen - naar rechts!" (Het is zo dat het leger officieel verdeeld is in twee delen - de Vlaamse en Waalse.) Op het plein blijft alleen een eenzame Arabier staan. "Sergeant Mustafa! Waarom sta je daar nog? "- roept de commandant boos. "Maar wat moet ik dan doen? - klaagt Mustafa. - Ik, de gewone simpele Belg?"

Het aantrekkelijke gezicht van het Europese nationalisme

Ze zijn respectabel, rijk, goed opgevoed en briljant opgeleid. Zij kennen de geschiedenis, spreken verschillende talen en reizen veel. Zij hebben hoge posities in banken, financiële instellingen, luchtvaartmaatschappijen en juridische firma’s. Zij zijn de kleur van de samenleving, de nieuwe Europese nationalisten in kostuums en met dassen. (Niets in vergelijking met “onze” skinheads in Rusland, bezaaid met tatoeages, die ‘s nachts in metro de arme Tadzjieken of andere weerloze vreemdelingen aanvallen.) Hun patriottisme komt nooit tot bloedlust. Ze geloven oprecht in de democratie, eerlijke contracten en wettelijke juridische methoden van conflictoplossing, al behouden ze wel betrekkingen met hun meer radicale collega's in het Baskenland en Noord-Ierland. Nationalisme is modieuze doctrine geworden in Europa. Het is gegenereerd door een soort romantische reactie van de middenklasse op de globaliserende wereld en de politiek correcte vaagheid van begrippen en opvattingen. In een wereld waar grenzen worden gewist en informatie technologie stormt elk huis binnen, wordt de irrationele menselijke behoefte om zich te onderscheiden van de massa maar sterker en sterker.

De nieuwe nationalisten - het is een ketting van politieke contacten, die zich uitstrekt over heel Europa. Het noorden van Italië, Schotland, Frankrijk (partij van Le Pen), het Oostenrijkse en Baskische radicalisten. Een soort van nationalistische International. (Ik heb de connecties tot de Vlaamse nationalisten, bijvoorbeeld, gevonden via Kroatië.)

Ik ben in Vlaanderen, "het platte land", zoals bekende dichters het zeggen. Keurige, nette en verzorgde oude steden, groene weiden met koeien, rijke boerderijen met sterke infrastructuur. Welvarend land, die de hardwerkende mens verheerlijkt. Overal een speciale netheid, die getuigt van een sterke beleidsarm en een goede organisatorische vaardigheden van de eigenaars van dit streek. Vlamingen, zoals hun dichtste "familie" en buren - de Nederlanders, zijn typische burgers, taai en volhard, maar wel verfraaid en geborduurd met de katholieke levendigheid en gratie.

Stad Brugge. In de bar "Voor den onzen", die men niet gemakkelijk zelf zou kunnen vinden in de wirwar van straatjes, hebben de heren Paul en Pieter Vandermoer mij gebracht. De vader en zoon. Familiale opvolging van het nationalisme. Ongelooflijk roodharige en schattige Pieter, ondanks zijn jonge jaren, is al vicepresident van de populaire "Beweging van het Vlaamse volk". We drinken kriek en praten over alles dat mijn nieuwe vrienden in de moderne België stoort. Over de Koning der Belgen, die Nederlands met fouten spreekt ("Dit is de duurste monarchie in de wereld voor de belastingbetaler en, hopelijk, de laatste koning van België"). Over de arrogantie van de Franstalige minderheid, waar het Nederlands al twee honderd jaar lang niet gekauwd geplakt is tussen de tanden (en wij moeten Wallonië ten laste nemen). Over de Vlaamse soldaten die dood vielen tijdens de Eerste Wereldoorlog want ze konden de bevelen van hun Franstalige bevelhebbers niet verstaan. Over de Europese Unie, die tevergeefs de VS tracht te imiteren ("we kunnen niet een smeltkroes van de verschillende naties worden zoals Amerika, we zijn te verschillend, elk met zijn eigen geschiedenis"). Over de Arabische expansie en het racisme tegen de blanken. "Ze noemen de positieve discriminatie - zegt verontwaardigde Pieter. - Wanneer in Antwerpen op de bus een aantal Arabische smeerlappen een vijftigjarige man hebben doodgeslagen die opkwam voor een jonge paar dat door die smeerlappen aangevallen werd, de krant noemde het "een incident". Zeggen dat dit een moord was zou dus niet "politiek correct" zijn.

Peter is trots op de titel van "nationalist". "Mensen trekken onterechte parallellen tussen nazisme en nationalisme. Wat is er mis om trots te zijn op uw wortels? Als ik mezelf niet respecteer, hoe kan ik anderen respecteren? Ik wil in mijn land naar liedjes luisteren in mijn eigen taal en niet alleen in het Frans of Engels, en ik wil zingen over mijn vaderland."

Paul en Pieter dromen van een "chocolade revolutie" - een vreedzame onafhankelijkheid van Vlaanderen. Vuistgevechten zijn geen manier om een conflict op te lossen. "Bent u eigenlijk klaar om te vechten voor uw onafhankelijkheid?" - vroeg ik. Lange pauze. "Voor de vijftien jaar van mijn politieke activiteiten, kan ik me niet herinneren dat we deze optie ooit besproken hebben," - zegt Pieter verbaasd.

"Waarom?" Peter denkt na. "Misschien omdat we veel te goede leven hebben. We hebben dus veel te verliezen."

"We zullen België begraven".

Frank Vanheke, Europarlementslid, is een van de meest beroemde Vlaamse nationalisten. Toen zijn partij, het Vlaams Blok in 2004 aangeklaagd werd voor vreemdelingenhaat en racisme en uiteindelijk verboden was, zei hij: "We zullen een nieuwe partij oprichten. En deze keer zal België haar niet kunnen begraven, maar wij begraven België." Het lijkt dat zijn beloftes komen uit. De nieuwe partij die "Vlaams Belang" heet, geniet van de zeer brede steun van de bevolking. Maar nu is Frank zelf die geconfronteerd wordt met het ontnemen van zijn politieke onschendbaarheid en zijn rechten.

- Het proces waar men ons van racisme beschuldigd duurt al vier jaar - zegt Frank. - En men kan moeilijk uitleggen aan ieder weldenkend mens wat voor bewijsstukken heeft men tegen ons verzameld. Een meisje, lid van onze partij en burger van België, maar de Turk van oorsprong, schreef in de lokale partijkrant een artikel over de barbaarse besnijdenissen bij vrouwen in islamitische landen. Tijdens het proces verklaarde de rechter dat vrouwelijke besnijdenis - een bewezen feit is, maar een dergelijke artikel kan islam "stigmatiseren" en anti-islamitische uitlatingen provoceren. Daarom is het racisme.

Ikzelf verwacht een proces waar ik beschuldigd wordt van racisme met enige doel om mij van de parlementaire immuniteit te beroven - als gevolg van de kleine artikel van 35 woorden. Ik schreef dat artikel niet. Het werd gepubliceerd in de partij folder en berichtte van vandalisme op de christelijke begraafplaats waarbij mensen van Noord-Afrikaanse afkomst enkele graven vernield hebben. Maar de vandalen bleken minderjarig te zijn en volgens de wet mocht de auteur hun nationaliteit niet bekend maken. Zodra het artikel verscheen, hebben de speciale politiemachten het huis van de schrijver bestormd. Hij werd gearresteerd voor 48 uur en zijn huis was doorzocht en zijn computers werden meegenomen. Ik heb onmiddellijk een andere folder verspreid met een publieke verontschuldiging: Ja, we zijn in fout gegaan door het plaatsen van dit artikel, omdat de wet de minderjarige delinquenten beschermt en wij konden de gepubliceerde feiten niet bewijzen. Vijf jaar later moet ik voor de rechter verschijnen in verband met dit feit omdat ik als voorzitter van de partij moreel verantwoordelijk is voor het gedrag van de partijlid.

Wij worden gestraft omdat wij nationalisten zijn en omdat wij deel uitmaken van de beweging die zich verspreidt over de hele wereld. Ik noem het patriottisme. In een globaliserende wereld, willen de mensen een plaats hebben dat ze als thuis kunnen beschouwen. Kijk naar ons! We hebben geen tatoeages, we dragen geen uniform, we zijn gewone mensen. We zijn pacifistische beweging en denken niet aan om het geweld te gebruiken. Onze onafhankelijkheid staat op de sterren geschreven. Het idee is zo sterk en België is zo zwak dat het allemaal automatisch zal gebeuren." "

Wat zal er gebeuren met Europa indien België zou instorten?" - vraag ik.

"Ik geloof niet in een Europese identiteit, hoewel ik zelf een lid ben van het Europees Parlement, - zei Frank. - Instorting van België zal een goed voorbeeld zijn voor de EU. We zijn allemaal onderdeel van de Europese cultuur, maar de rijkdom van Europa zit juist in de verscheidenheid".

"Een Oekraïense nationalist gaf me een grappig idee - zeg ik aan Frank. - Wanneer een bijzondere soort van een krokodil of een hamster verdwijnt, alle internationale organisaties komen in paniek. Greenpeace slaat alarm. Maar bij het verdwijnen van een natie als een zekere subsoort van de mensheid, met hun specifieke cultuur, taal en tradities, niemand beweegt zijn oor. Men vecht voor een of andere gele pinguïn, maar niet voor een mens, laat ons zeggen... Vlaming."

"Ik ben het eens - lacht Frank. - Ik was bij u in Rusland. Toen ik terugkwam in België, was ik geschokt: wat is er gebeurd met mijn land? In Rusland zag ik zoveel blanke mensen! Mensen zoals ik. Als ik zeg "blank", betekent het niet de huidskleur maar de Europese mentaliteit. In Brussel, de hoofdstad van Europa, meer dan 50% van de bevolking is niet van Europese oorsprong. Belangrijkste godsdienst in de scholen is de Islam, 60% van de kinderen - de Arabieren. Ik was in Marokko en zag daar goed opgevoed, gedisciplineerde en goed opgeleide mensen. Ze zijn niet zoals die nietsnutten dat Europa overspoelen. De socialisten gebruiken de vreemdelingen uit Arabische landen als kiezers in hun eigen belang. Als u in België drie jaar verblijft, kunt u in aanmerking komen voor de Belgische nationaliteit. Zelfs als je de taal niet eens kent en niet werkt. Wanneer u een sociale woning krijgt, hoeft u alleen maar een papier te tekenen dat u in de toekomst al het mogelijke zal doen om de taal te leren. Dat is genoeg. Ik ben bang voor de fysieke gevolgen van de islamitische migratie in Europa. Niet voor mezelf maar vooral voor mijn kinderen.

Het probleem is zo groot en de vastberadenheid van de grootste politieke partijen het op te lossen is zo klein. Zodat de volgende generatie zou tot een gewelddadige oplossing moeten komen. Ik kan de woorden van een Britse minister in de jaren zestig herhalen, die waarschuwde voor de catastrofale gevolgen van de expansie van de islamitische volkeren naar het hart van Europa: "Paar decennia later voorzie ik een rivier van bloed!"

30-07-2010 om 02:55 geschreven door WooShoo  

Hoi iedereen.

Hiermee begin ik mijn rubriek "België vandaag en morgen" en eigenlijk ook "Europa vandaag en morgen". Later volgen vele andere artikels en ook mijn eigen mening i.v.m. deze  kwesties.

Uw mening is heel belangrijk voor mij dus laat zeker uw commentaar achter.

In het begin wil ik iedereen waarschuwen dat:

- de mening die geuit is elke artikel is van de auteur van dat artikel zelf en komt niet noodzakelijk overeen met die van mij;

- de bedoeling om op mijn blog artikels te posten die ik zelf interessant vond is enkel en alleen om aan mijn lezers de verschillende visies en standpunten te laten zien van verschillende mensen;

- als er iemand door het lezen van mijn blog of artikels die hier gepubliceerd zijn zich gechoqueerd of beledigd voelt stel ik voor dat deze persoon de website gewoon verlaat om de schade te beperken. Wat mij een logische keuze lijkt.

Wij allemaal moeten de discussies NIET PERSOONLIJK opnemen - het is maar een discussie, woordenwisseling en niets meer.

Hier is de eerste deel van het artikel van de bekende Russische journaliste Darya Aslamova.

Wat leert Europa ons? Ze hebben zelf een grote... probleem.

Van onze speciale correspondente Darya Aslamova die verrast was door Brussel - de hoofdstad van de NAVO en de EU - die klaar is om te ontploffen van alle interne tegenstellingen.

Gepubliceerd door Darya Aslamova op 03.09.2008

Bron: de krant “Komsomolskaya Pravda” (http://kp.ru/)

Directe link: http://kp.ru/daily/24157/371894/

Vertaling in het Nederlands door mij zelf.

Deel 1

Terwijl de wereld de ontwikkelingen in de Kaukasus landen bespreekt in een poging om de etnische en politieke conflict tussen Georgië en Zuid-Ossetië te ontrafelen, in het hart van Europa, in een rustig ogende België brouwt vergelijkbare en even gewelddadig conflict. Twee historische gemeenschappen in het land - Wallonië (ze spreken Frans) en Vlaanderen (ze praten in het Nederlands) - klaar om het Koninkrijk in twee te breken en hun vorst, Albert II, zonder onderdanen achter te laten.

Wat deze situatie pikant maakt is dat de Belgische hoofdstad Brussel momenteel het hoofdkwartier is van de NAVO en de belangrijkste instellingen van de Europese Unie huisvest. Het is dan juist in Brussel dat op maandag in de Europese Parlement de harde uitspraken klonken tegen Rusland in verband met de gebeurtenissen in Georgië. Maar eigenlijk zou de EU zelf moeten oppassen om in de toekomst de brokstukken van een mooie vaas, die België heet, niet hoeven te verzamelen.

- Waarom zijn jullie - Russen - zulke racisten? - vroeg me onverwachts Laurent, mijn Belgische vriend en journalist. We zaten rustig bier te drinken op de Grote Markt in Brussel, een van de mooiste plaatsen in Europa. En plotseling deze aanval.

- Jullie ruziën met Georgië, Estland en Oekraïne. Jullie bombarderen Tsjetsjenië – gooide hij met beschuldigingen. - Wat slecht hebben de Tsjetsjenen jou aangedaan?

- Mij persoonlijk? - Ik heb even nagedacht. - Ze sloegen me een keer in elkaar in een studentenherberg. Ik had zelfs een verklaring bij de politie neergelegd, maar de agenten waren bang om die Tsjetsjenen te gaan arresteren of hen te verhoren.

 - Nou, dit is een voorbeeld van het huiselijk geweld - zei Laurent hooghartig. - Ik bedoelde iets anders: de Russen hebben nog geen democratische waarden die Europa zo koestert.

 - Maar de hele wereld leeft volgens de wetten van huishoudelijke ruzies en geweld - protesteerde ik. - Buurstaten - net als cottageburen met hun eeuwige gekibbel dat "het hek er niet op de juiste plaats staat". Geheel huishoudelijk. Neem jou, Laurent, je bent een Waal. Waarom haat je de Vlaamse medeburgers?

Toen flipte Laurent compleet en begon gefrustreerd met zijn beklaag.

 - Vlamingen zijn waardeloze klootzakken! - schreeuwde hij. - Wij rekenen nog af met ze allemaal! En je mag Vlamingen niet met Tsjetsjenen vergelijken! Hier is er heel andere verhaal! Gans Vlaanderen is een broeinest van extremisme!

Laurent was duidelijk opgewonden en ik lachte, en de mensen aan de naburige tafels keken naar ons met bezorgdheid.

- En wie van ons nu een echte racist? - vroeg ik nadat ik stopte met lachen. - Mensen hebben de eigenschap om te haten. Water kookt overal, alleen in België is de ketel NOG afgedekt met deksel. Het verschil tussen de rijke en de arme landen in dit opzicht is alleen in grootte van haat, dat afhankelijk is van het lokale temperament en het kunnen van de bevolking om deze afkeer een sierlijke vorm te geven. Hier is een metafoor: als een man zijn vrouw slaat in een arme wijk, dan weten alle buren het meteen. Appartementen zijn klein, de muren zijn dun. Wanneer een man zijn vrouw in een rijke villa slaat, niemand weet ervan tot de echtscheiding komt. Echtgenote verdoezelt blauwe plekken en rode van het hele nacht te huilen neus en ogen met cosmetica, springt in een luxe auto en brengt de kinderen naar school. Een idyllische plaatje verbergt het echte leven.  Net als je het hier hebt, in België.

Misverstandland

Afgelopen herfst had een grapjas op het internet schandalige veiling opgestart: "België - Koninkrijk uit drie delen. Startprijs - 1 euro. Kan worden gekocht als een geheel, maar de verkoper raadt het niet aan.»

Ja, kopen is inderdaad beter in stukken en op afbetaling. Want o zo rustige België - het hart van de Europese Unie en het symbool van de Europese eenheid - streeft langzaam maar zeker in de richting van onvermijdelijke ondergang.

"Het historische misverstand dat geen eigen waarde heeft", zo noemde België haar huidige Premier Yves Leterme. Dit relatief jonge staat werd opgericht in de postnapoleon periode (1830) als een naoorlogse buffer tussen Frankrijk en Duitsland. Een soort van tampon, zonder verenigende ideeën, zonder betekenis en doel, met een operette monarchie (de koning was in een grote haast gezocht in heel Europa) en met een ongelooflijk complexe staatsstructuur (zes regeringen en zes parlementen van de drie gemeenschappen - Vlaanderen, Wallonië en Brussel) .

"Belgische natie" – lachwekkend en bijna anekdotisch begrip. Aangezien dat lokale bevolking zelf erover grappen maakt, zijn in België enkel Vlamingen en Walen, maar geen Belgen. Twee volken bestaan in het kader van dezelfde staat als twee aparte eilanden, gescheiden door zee. De omvang van hun eeuwenoude maar beleefde vijandschap moeilijk zelfs voor te stellen! Ze spreken verschillende talen, lezen verschillende kranten, kijken alleen "hun" televisie en supporteren enkel hun voetbalteams, vereren verschillende helden en vieren veel verschillende feestdagen, hun kinderen gaan naar verschillende scholen. De twee naties hebben elkaar duidelijk niet lief en er zijn heel weinig gemengde huwelijken en gezinnen! Het is gemakkelijker om in Jeruzalem de Joods-Arabische familie te vinden dan in Brussel - Vlaams-Waalse. Ik herinner me het verbijsterde gezicht van Alan Lallemand, politieke journalist van de Waalse krant "Le Soir", toen ik hem vroeg over gemengde huwelijken. Na enige reflectie, gaf hij toe dat hij niet wist van zulke voorbeelden. "Maar hoe? - riep ik. - In de internationale Brussel worden blanken eenvoudig getrouwd met de zwarte, Aziaten of Arabieren, maar dezelfde blanken weigeren om van hun blanke medeburgers te houden alleen maar omdat ze een andere taal spreken! "

Alan zei dat persoonlijk heeft hij vrienden onder de Vlamingen, die in Brussel wonen en heeft hij zelfs "contacten aan de ANDERE kant" (in Vlaanderen dus). Hij zei letterlijk: "contacten". Alan had nog een geluk. Omdat het merendeel van de Vlamingen en Walen hebben helemaal geen contact met elkaar. De Wallen vinden dat Vlamingen onbeschaafde boeren zijn zonder manieren, hebzuchtig en gierig en spreken een vreemde "Chinese" taal, die een normaal mens niet kan aanleren. Vlamingen bekijken de Walen als arrogante en aristocratische Franse luien die het bloed van een kleine en hardwerkende Vlaanderen zuigen. Dit is een oeroude haat, historisch verantwoord en besproken tot in het kleinste detail, lijkt op een koffer die klaargemaakt is voor de lange reis. Twee volkeren zouden al lang rustig kunnen scheiden moest er geen geldkwestie tussenstaan, typisch voor alle schijnhuwelijken.

Het is een feit dat op zijn Hollands ondernemende Vlaanderen vreselijk rijk is, maar een socialistische (in de Franse geest) Wallonië is onfatsoenlijk arm. In de jaren ' 60 van de vorige eeuw had de agrarische Vlaanderen ("de moestuin van België") de tweede golf van de industriële revolutie kunnen vangen. Er werden verharde wegen gebouwd, olieraffinaderijen en autofabrieken. De haven van Antwerpen is op één na de grootste maritieme poorten van Europa. Het aandeel van de beroemde Antwerpse diamanten is goed voor 80% van alle verwerkte diamanten in de wereld. Vlaanderen kent twee maal grotere economische groei en een 2,5 maal lagere werkloosheidgraad dan Wallonië.

Elk jaar maakt Vlaanderen een gigantische geldsom aan klein Wallonië - 10 tot 12 miljard (!) Euro (ter vergelijking: de jaarlijkse steun van de EU aan Palestina - net ongeveer 300 miljoen euro). Economen schatten dat elke Vlaming eenmaal per drie jaar een nieuwe auto koopt aan de inwoner van Wallonië. Als België splitst, zou Walen als hondenteken zonder hond vallen. Niet verrassend dat de Walen niet te popelen staan om de onafhankelijkheid te wensen (wie zal ze dan voeden?) en verzetten zich sterk tegen het uiteenvallen van het land. Vlamingen, integendeel, dreigen om alle profiteurs van hun nek te schudden en de nationalistische dromen dat deze natie gedurende enkele eeuwen koesterde daadwerkelijk uit te voeren. Een ander struikelblok is Brussel, de historische hoofdstad van Vlaanderen maar voornamelijk bevolkt door Francophones (zo noemen zichzelf Franstalige Walen). Wie krijgt het hart van de EU - Brussel bij echtscheiding?

De bezette Brussel

Het was al tweeëntwintig uur, toen ik mijn kleine gezellige hotel in het historische hart van Brussel bereikte. Dat was op een steenworp van het centrale plein. Net buiten het hotel struikelde ik over een grimmige menigte Arabieren, ongeveer tweehonderd mensen, omgeven door tv-camera's en verslaggevers met microfoons in de hand. Iedereen was op een torenkraan aan het starren, die naast een oude en vervallen gebouw was geïnstalleerd. Op de top van de kraan klepperde de twee kleine figuurtjes met hun voeten. "Mensen, wat gebeurt er hier?"- Ik vroeg een filmploeg van de lokale tv-zender. "De illegalen Arabieren wonen hier in deze verlaten pand al enkele jaren, - bereidwillig verklaard doodverveelde cameraman. - Nu de eigenaars het gebouw willen renoveren, trachten ze de bezetters hier weg te drijven. Politie onderhandelt met hen, en we wachten allemaal - gaan ze springen van de kraan uit protest of niet."

"Maar kunt u de zaken niet forceren? - vroeg ik onschuldig. - Door een lokale oproerpolitie te sturen? "

"En wat zullen hun advocaten dan zeggen?"

"Advocaten? - Mijn ogen werden opeens groot. - U hebt gezegd dat ze illegalen zijn?"

Nu was de beurt van de cameraman om naar mij te starren alsof ik complete gek was.

"Alle mensen zonder papieren" (zo noemt iedereen illegale immigranten in België. - DA) hebben een advocaat. Dit is normaal..."

Het gebrul van de menigte om ons heen werd steeds luider. Toen ik mijn kleine cameraatje naar boven haalde, vloog een dronken Arabier op me af. Hij wees met zijn vinger naar me en, spugend en schreeuwend, probeerde me iets te bewijzen. "Deze lomperik verbiedt u om hem te filmen - lachte de cameraman. - Gewoon negeren."

"Meneer, dit is een openbare plaats! - Schreeuwde de cameraman in het Frans. - Wilt u niet gefilmd worden, ga dan gewoon weg". Maar het schandaal om ons heen werd steeds groter. Terwijl ik mijn handtas met twee handen vastpakte (er waren veel zakkenrollers in de menigte), zocht ik mijn weg naar het hotel. Maar het was nog niet voorbij.

Om twee uur 's nachts werd ik gewekt door lawaai van het geschreeuw en de wilde kreten. Ik keek uit het raam en zag twee struise zwarte bewakers bij de ingang van de discotheek die drie Arabieren sloegen. Dichtbij danste de Arabische "Support Group" en met het tieren en energieke gebaren protesteerde. Vanuit het venster naast de mijne stak er een verward hoofd met een sigaret in zijn mond. "Ik heb derde nacht geen slaap - klaagde mijn buurman. - Godverdomde Arabieren! Ze zouden hier nog kamelen brengen en dan kan je Brussel niet meer onderscheiden van een of andere Abu-Dhabi."

"Misschien de politie bellen?" - heb ik voorzichtig gesuggereerd.

"Oh ja! De politie kan hier niet mee bemoeien. Dit is een Arabische wijk.

"Hoe bedoelt u? - Ik snakte naar adem. - Het is het historische centrum van Brussel!"

"En dan!? Hier vindt u geen enkele blanke inwoner. Alleen Arabieren en toeristen. Alle blanke zijn al lang gevlucht naar de buitenwijken."

Vechtpartij duurde de hele nacht. De volgende ochtend keek ik met andere ogen naar de schitterende hoofdstad van de Europese Unie. Ik begon de lege oogkassen van de ramen in de oude leegstaande gebouwen in vervallen staten begrijpen. Dat waren ooit prachtige appartementen in levendige straatjes.  Ontelbare obese Arabische matrones paradeerden door de straten in hun mantels en burka's met het hele broedsel van lawaaierige kinderen. Op de Beenhouwersstraat, die beroemd is om de vele chique restaurants, prezen de "donkere" kelners de charme van de traditionele Belgische keuken. De enige maitre-d'hotel met een blank gezicht was van Tunesische oorsprong.

In een prachtige Brussel, de hoofdstad van de eurocraten en nutteloze luxe, kunt u genieten van een ononderbroken toneelstuk met de naam "Het verval van het blanke ras." Hier wordt de meest luie en hebzuchtige gepeupel geaccumuleerd, de ergste afval van emigratie, crème de la crème van de meeste schurken die als levende parasieten profiteren op de etter van decomposerende maatschappij. Onder invloed van een onverklaarbare en mysterieus instinct van zelfvernietiging die behoort aan elke stervende samenleving, heeft de EU niet alleen niets gedaan om het tegen te houden, maar zelfs politiek correct verwelkomt deze stille bezetting van Europa. Meer en meer Arabieren arriveren hier zonder enige sporen in de officiële documenten na te laten. De hartverscheurende posters op straat zoals "Geef bloed om mensen zonder papieren te helpen" en "Doneer geld voor de mensen zonder papieren" ontwaken in iedere eerlijke Europeaan een onbewuste ex-koloniale schuldgevoel.

Centrum van Brussel is volledig ingenomen door migranten. De inheemse bewoners zijn al lang verhuisd naar de rustigere wijken - zei barones Mia Doornaert, diplomatiek redacteur van de Vlaamse krant "De Standaard". - En dergelijke situatie is in heel België. Vooral de arbeiders in Antwerpen hadden geen geluk, vooral wie de enige eigendom had als huis dat gekocht is op hypothecair krediet. Wat gebeurt er dan? Moslim gezinnen bewonen een wijk en de prijs van de woningen daalt direct. Niemand heeft graag moslim migranten als buren, die hun schapen slachten tijdens de islamitische feestdagen in hun tuin, voor de ogen van de kinderen. Het is niet de Belgische manier van leven, laat ons zeggen. Diegenen die geld hebben, zoeken een andere huisvesting. En wat doen de gewone mensen? Ze kunnen hun huis niet meer verkopen en verhuizen naar een andere wijk omdat de prijs van hun huizen gedaald is. Mensen in deze wijken, die altijd stemde voor de Socialistische Partij, stemmen nu alleen voor Vlaamse nationalisten die kritisch spreken over de migratie.

"Het blijkt dat de Belgen centimeter voor centimeter hun land aan vreemden overlaten - merk ik. - De Arabieren hebben de oude Brussel, het centrum van de Europese Unie, zonder enige schot ingenomen. Wat zal er verder gebeuren?"

Dit artikel wordt vervolgd in deel 2

29-07-2010 om 00:00 geschreven door WooShoo  

29-06-2010 om 00:00 geschreven door WooShoo