Onze kleine meid wordt groot!!! Ze gaat volop op ontdekking en heeft recent ontdekt dat ze zelf de zetel in en uit kan, dat wordt opletten geblazen!!
Eigenlijk anders weinig nieuwtjes.... Gisteren om de Sinterklaas en kerstcadeautjes geweest voor ons popje! Alhoewel ze nog te klein is om er veel van te beseffen, mag een pakje toch niet ontbreken he! En mama is er vanaf voor een redelijk bedrag, want mijn kleine uk is immers rap tevreden! Zo haal ik ook geen scheve blikken op mijn hals, die vinden dat dat kind toch wel verwend wordt...
Grr... daar kan ik van ontploffen he!!!!! Verwend, amai nog nie.... Ze wordt hier heel graag gezien, maar om dat verwennen te noemen???
Heb hier al vanalles gehoord... - Al dat speelgoed: ja, meer dan 3/4 gekregen he: wie verwent dat kind dan?? - ze wordt veel te veel gepakt: oh ja??? die lieve schat doet niks liever dan rondlopen en is helemaal tevreden met 2 seconden schootje zitten.... - haar kledij: meer dan de helft in bruikleen of overgenomen van andere kindjes... - ze gaat nooit 'op een ander': neen, dat is niet nodig als wij beiden of 1 van ons thuis zijn... Zou het maar straf vinden om ons meisje te pas en ten onpas bij iemand anders te doen als wij er zelf van kunnen genieten... Het is zogenaamd de mooiste tijd en is zo snel voorbij... waarom zou ik er dan voor kiezen om er geen deel van uit te maken??? Bovendien gaat ze bij de onthaalmoeder, is ze heel sociaal tussen de andere kindjes... niks wijst erop dat ze een mama's of papa's kind is (en so what... ook dat gaat over hoor!) Ze moet toch niet elke dag bij iemand anders gaan toch??? Als we even om boodschappen moeten ofzo, gaat ze bij de buren en ook daar nog geen problemen gehad... - ze is nog nooit ergens anders blijven slapen: dat is nog niet nodig geweest... en als het nodig zal zijn, dan maken wij daar geen probleem van en ons meisje waarschijnlijk ook niet. Wat een gedoe zeg, vroeger bleef de mama thuis en gingen de kinderen NOOIT ergens anders, ze zijn toch ook goed terecht gekomen lijkt me.... -.... ik kan zo wel blijven doorgaan....
't Is wel straf dat iedereen zo vlug commentaar heeft... Goede raad is welkom, maar muggeziften, laat het maar... Moest ik mijn kind nu ernstig tekort doen ofzo... ik zou het nog begrijpen... Maar commentaar leveren op 'graag zien', het is ver gekomen....
Alleszins, wij gaan onze koers niet wijzigen, ons kleine meid is een heel tevreden, blij en sociaal kind... Tot het anders wordt, doen wij gewoon verder als we bezig zijn... Ons kleine meid met heel veel liefde opvoeden, wie daar iets op tegen heeft, die zegt het maar....
Je eerste verjaardag was een succes!!! De foto's liegen er niet om!
Heel vaak dacht mama die dag, en vorig jaar; deze tijd.... Stipt een jaar later dan je geboorte sneden we je taart aan... Wat gaat het snel he!
Je was natuurlijk superlief, superflink en supermooi! Je kreeg honderden kusjes, glimlachjes en vele cadeautjes.... verwennerij alom... maar voor een keertje vond mama het niet erg!
Ondertussen zijn wel al weer 2 maandjes verder en heeft de eerste kies zijn intrede gemaakt! Natuurlijk wals je je daar doorheen! Zo kennen we je...
Wel even een minder momentje gehad toen je onverklaarbare buikloop had... Mama maar elke week bij de kinderarts lopen en steeds geen diagnose krijgen... kon je ook niet helpen he kleine meid.... Maar gelukkig geen grammetje afgevallen, geen infuusje nodig gehad (gelukkig!)! Wel een venijnige bloedafname gehad... niet fijn hoor! Maar ook dan hield je je kranig! Flinke meid!
Mama en papa zijn zo trots op je! Je begrijpt al zoveel, soms schrikken we er zelf van!
Elke dag blijft het genieten he... Elke werkdag geniet mama dubbel van de uurtjes die ze heeft met jou, voor of na het werk... Maar gelukkig heeft mama veel dagen die gevuld zijn met jouw lach he! (stiekem komt die fulltime in april toch razend snel dichterbij.... grr... niet aan denken he) Je hoeft helemaal niet veel naar je opvangmoeke, alhoewel je het daar wel kan vinden met die andere kindjes daar! Je bent dan ook een supersociale meid he!
Niks dan stoef weeral, die mama toch he! (papa ook hoor, maar die typt het hier niet he)
We hebben ook nog leuke vooruitzichten he binnenkort: de Sint, de Sinterklaasshow, een weekje Center Parcs, dat wordt nog meer genieten!!!!!!!!
ik ben alle voorbereidingen aan het doen voor een superdagje voor de kleine meid! We hebben cadeautjes voor alle vriendjes en vriendinnetjes bij de onthaalmoeder, de taart is besteld, de uitnodigingen zijn weg! De verjaardags'kroon' is er, het kaarsje aanstekensklaar... De slingers hangen er al (want popje vindt dit super en kan niet ophouden met Ohhh... te zeggen en met haar vingertje naar slingers en ballonnen te wijzen!!!) LIEF!!!!! De eerste ballon is al gesneuveld tussen poppemie haar grijpgrage vingertjes, maar ze gaf geen kik hoor! superwoman! Ze zocht alles stukjes bij elkaar en deed ze in de prullenmand!
Mijn kleine superlieve schat is al een jaartje bij ons! Elke dag van dat voorbije jaar hebben we genoten met volle teugen! Elk nieuw dingetje dat ze kon hebben we opgemerkt en haar uitvoerig voor geprezen... tegelijkertijd mijmerend dat dat kleine mensje alles zo snel oppikt en zo vlug groot wordt!
Het is een rappe, het moet gezegd... Daar stapt ze, vrolijk en met snelheid, beide handjes gevuld met speelgoed (of wat ervoor kan doorgaan, leve de brooddoos en een lepeltje!)
Amai, 't is een braveke... veel gehoord dit jaar! Supertrots natuurlijk!!!!!!!! 't Is waar, we hebben het getroffen met zo'n supermeid!!!
Enne, als 't allemaal zo bravekes zullen zijn... zou ge niet verder doen?? Tja, da's niet zo eenvoudig he.... anders was er waarschijnlijk al een brusje op komst.... Mag er niet aan denken aan weer die emotionele rollecoaster.... Maar nu... we zijn gelukkig met ons drietjes!!! (we hadden al even gedacht dat we met 2 gingen blijven, dus....) Wat niet wegneemt dat er wel de hoop gekoesterd wordt op zo'n tweede lieve schat! Maar intens gelukkig zijn we nu met wat we hebben, wat nog komen zal, dat zien we nog wel!
Eerst popje haar eerste verjaardag vieren! Met veel toeters en bellen, want iedereen mag weten hoezeer ze ons gelukkig maakt! Dat kleine lieve wondertje....
Al mijn tijd wordt ingenomen met genieten van de lieve kleine meid, maar oef, ik ben hier toch nog eens geraakt!
De vakantie was een voltreffer! De kleine schat heeft het super gedaan op het vliegtuig en op vakantie!! De lokale bevolking was erg geïnteresseerd in chiquitita!
Bij thuiskomst dacht onze kleine pruts dat het tijd was voor nog wat mijlpalen terwijl mama en papa nog congé hadden om daarvan getuige te zijn! Ze stapt ( met hulp natuurlijk), trekt zich recht, kruipt achteruit.... (sinds deze week ook vooruit, maar enkel in haar parkje) Dat verdient een applausje he!
'k Ben supertrots op die kleine pruts en vergeet bijna dat die vooruitgang met het nodige gesmos samen gaat.... : leve de brokjesvoeding! (in de mond, er weer uit, er weer in, even knijpen tussen de vingertjes... waarna het onverbiddelijk op de grond belandt ) en leve de eerste zandbakervaring (wat resulteerde in een tweede middagmaal )
Ik heb het dus druk met de belevenissen van die kleine uk op de voet te volgen, dus vergeef me als de rest nu even moet wijken. Die lieve schat verdient al mijn aandacht!
Haar 1 minuut missen, is er 1 teveel....
Een droom werd werkelijkheid, de werkelijkheid een droom.
Niets is minder waar, ik hoop dat ik nooit ontwaak uit die droom!!!
Dat tandjesgedoe, dat was echt iets voor ons popje, want een weekje erna kwamen tand 3 en 4 er door! Ze kan nu dus al op een koekje bijten, of moet ik zeggen smossen...
Bij de onthaalmoeder loopt het wat minder vlot... Ze gaat niet zoveel en dus is het telkens opnieuw alsof het de eerste keer is... met de nodige traantjes erbij....
Veel verkouden ook... dat hoort erbij zeker???
Haar eerste Pasen heeft ze ook achter de rug... met een paasei dat bijna groter was dan het meisje en welk de mama en papa zullen mogen opeten, al zal dit ook het laatste jaar zijn....
Binnenkort een reisje boeken naar de zon... en de zee, daar zal ons popje van genieten, waterrat dat ze is....
Alweer een maandje geleden, dus hoog tijd voor nog wat nieuwtjes!!
Ons kleine meid heeft haar eerste twee tandjes!! Plots, vorige week, merkte papa dit op! Mama had al een vermoeden, maar die lieve kleine uk wou het niet zo vlug tonen... Wat is ze trots!! Met haar kleine vingertjes voelt ze dat 'nieuws' in haar mondje en maakt er dan geluidjes bij die ze voorheen niet kon! Ze kan 'klakken' met haar tongetje en vindt dit zelf best amusant! Bovendien zegt ze nu 'tata' al heeft ze geen benul van de betekenis....
Haar hoofdje van neen schudden, heeft ze ook beet, en mama probeert haar duidelijk te maken dat dit 'neen' is, maar ze vindt het gewoon grappig!!
Haar handjes gaan alle richtingen uit, als ze op de arm zit, dan strekt ze die, in de hoop zoveel mogelijk mee te graaien op haar weg! En gelijk heeft ze, wat een ontdekkingstocht!!
Ook haar eerste grote verkoudheid heeft ze achter de rug, en is momenteel aan de tweede begonnen... Zielig hoor, een kleine zieke meid, maar ze wordt dan extra vertroeteld natuurlijk!!!
Ondertussen is mama al een maandje aan het werk... Gelukkig is er het ouderschapsverlof waardoor we een dagje extra hebben samen!! De papa is stiekem een beetje jaloers op die quality time, maar heeft dit ook nog tegoed he! Poppemie is het al goed gewoon bij haar moeke en heeft haar daar tot één van de flinkste kindjes ontpopt!!! (mega trots hoor!!!)
We kijken nu samen uit naar de lente, om weer wandelingen te kunnen maken, buiten te spelen, verlof te nemen en te genieten van alle mooie momenten in het verschiet!
Het is niet langer mama- dochter tijd... Mama gaat terug aan het werk...
Dit weekend startte ik... gelukkig was de papa er om bij dochterlief te blijven.... Maar toch... het gemis is verschrikkelijk de eerste dag... Eénmaal op het werk, zit je met je gedachten op je werk, gelukkig maar, maar die glimlach blijft in je hoofd ronddwalen en zo blijf je beseffen dat er thuis 2 mensen op je wachten... De dag is voorbijgegaan en ik was blij terug naar huis te kunnen gaan en mijn kleine uk in mijn armen te sluiten...
De dag erna, hopla, alweer van dat, gelukkig maar een halve dag, waarbij papa af en toe een update deed van de situatie thuis!! En dan een hele middag genieten!!!
Maandag is altijd een rotdag geweest en dat was nu niet anders... We maken ons klaar voor een werkdag en een 'onthaalmoederdag' Dochterlief zag het helemaal zitten, mama hield zich sterk... Een kwartier lang (de weg ernaar toe) tranen in de auto... bij de mama natuurlijk.. Me sterk gehouden bij de onthaalmoeder... Ook de kleine meid trok een pruillipje, maar gelukkig kon mama dit ombuigen.... En dan het afscheid, deurtje dicht, tot vanavond schat... gehuild tot op het werk...
De werkdag gelukkig omgevlogen, papa had al gebeld dat hij z'n kleine poppemie naar huis had gebracht...!
En een megaknuffel bij thuiskomst... wat was het moeilijk... voor ons allemaal... ook de kleine meid had het wat moeilijk gehad blijkbaar...
Lang leek het heel ver weg... toen wat angstvallig dichtbij en plots was het moment daar... mama bracht je de eerste keer bij de onthaalmoeder... SNIF!!!!
Tuurlijk hield jij je wijs, hoe kan het ook anders?? Je zat vrolijk in een relaxje met muziek en bekeek de andere kindjes met veel belangstelling... Mama en papa mochten nog wat bij je blijven.... helaas kwam er een moment van afscheid nemen... Mama hield zich sterk, gaf je een dikke zoen en weg waren we... In de auto kwamen er al tranen.... mama vond het maar niks om haar kleine meid bij iemand anders achter te laten...
Gelukkig hield jouw 'moeke' mama op de hoogte via sms: je had flink gegeten (Trots hoor!!) en een beetje geslapen en je speelde in het parkje...
Maar ondanks dit alles wou mama je toch sneller dan voorzien op gaan halen... Papa was er om mama tegen te houden en gerust te stellen... Dan maar nog eens polshoogte genomen via sms: fruitpapje flink opgegeten!
Een uurtje een half vroeger dan voorzien liet papa mama dan toch haar gangetje gaan en mocht ik jou gaan halen... Je lag te slapen in de schommelrelax; zo tevreden!!!
Mama zag dat er goed voor je gezorgd werd, maar was toch blij om de zorg over jou terug over te nemen...
Nog 2 weekjes, lieve schat, en mama moet je regelmatig aan je 'moeke' overdragen... Maar ik weet dat je het daar goed stelt, kleine meid.... Maar het maakt het helaas niet gemakkelijker (terwijl er hier weeral tranen vloeien...)
) en leve de eerste zandbakervaring (wat resulteerde in een tweede middagmaal 
)
