|
Het is niet langer mama- dochter tijd...
Mama gaat terug aan het werk...
Dit weekend startte ik... gelukkig was de papa er om bij dochterlief te blijven....
Maar toch... het gemis is verschrikkelijk de eerste dag...
Eénmaal op het werk, zit je met je gedachten op je werk, gelukkig maar, maar die glimlach blijft in je hoofd ronddwalen en zo blijf je beseffen dat er thuis 2 mensen op je wachten...
De dag is voorbijgegaan en ik was blij terug naar huis te kunnen gaan en mijn kleine uk in mijn armen te sluiten...
De dag erna, hopla, alweer van dat, gelukkig maar een halve dag, waarbij papa af en toe een update deed van de situatie thuis!!
En dan een hele middag genieten!!!
Maandag is altijd een rotdag geweest en dat was nu niet anders...
We maken ons klaar voor een werkdag en een 'onthaalmoederdag'
Dochterlief zag het helemaal zitten, mama hield zich sterk...
Een kwartier lang (de weg ernaar toe) tranen in de auto... bij de mama natuurlijk..
Me sterk gehouden bij de onthaalmoeder... Ook de kleine meid trok een pruillipje, maar gelukkig kon mama dit ombuigen....
En dan het afscheid, deurtje dicht, tot vanavond schat... gehuild tot op het werk...
De werkdag gelukkig omgevlogen, papa had al gebeld dat hij z'n kleine poppemie naar huis had gebracht...!
En een megaknuffel bij thuiskomst... wat was het moeilijk... voor ons allemaal... ook de kleine meid had het wat moeilijk gehad blijkbaar...
Kan alleen maar beteren he...
02-02-2010 om 10:38
geschreven door jumi
|
