In februari 2006 besloten we de pil achterwege te laten. We waren net verhuisd en gezinsuitbreiding was welkom, maar hoefde nog niet direct.
Februari 2007 besloten we er toch echt voor te gaan! Helaas, meer dan een jaar later waren we nog steeds niet in blijde verwachting
In maart 2008 leek het erop dat er een wondertje op komst was, helaas wezen de testen negatief uit... Maar vanaf dan hebben we besloten om een stapje verder te gaan.
We lieten ons beiden onderzoeken; en wat bleek: zwemmertjes niet beweeglijk genoeg en te weinig aanwezig door een onsteking bij mijn allerliefste ventje. Remedie: infectie bestrijden met medicatie en 3 maand wachten. Wat we dus nu nog steeds aan het doen zijn...
Hopelijk heeft het geholpen en kunnen we een volledig nieuwe start nemen, indien niet, dan zal de natuur een handje geholpen worden...
Het is een weg die we door moeten, mijn ventje en ik. Mijn ventje, de eeuwige optimist en ik, de doemdenker. We houden elkaar in evenwicht!
We delen dit met familie en vrienden en vinden wel wat steun daarin. Maar de grootste hulp komt uit de hoek van mensen die hetzelfde meemaken! Ik hoop dan ook voor allen die zich in dezelfde situatie bevinden dat hun droom heel vlug werkelijkheid wordt!
Fijn dat jullie een kijkje komen nemen op onze blog!
Onze blog gaat over onze weg die we moeten afleggen naar ons wondertje. Na een tijdje hadden we door dat dit niet van een leien dakje zou gaan en zijn we de onderzoeken gestart.
We voelen dat dit misschien een lange weg kan worden en dat het belangrijk is om steun en begrip te vinden en te geven, we zijn immers niet alleen!
Hopelijk kunnen we met deze blog ook anderen een hart onder de riem steken!!
We gaan dus van start en proberen hier regelmatig onze nieuwtjes, hopes en dreams te komen vertellen.
