gegroet,

Hier ben ik weer met een verslag over mijn bangelijk ballonnen leven. Deze week heb ik weer van alles meegemaakt en het begon zo. Ik maakte me klaar om op te stijgen en naar tante Coredelia te gaan. Eenmaal ik opgestegen was werd ik gegrepen door een overweldigende orkaan. Ik tuimelde rond en rond. Ik werd er kotsmisselijk van. Het duurde een tijdje voor de hevige orkaan gekalmeerd was. Opeens was ik terug op het vastland. Ik keek rond maar kon me niet oriënteren. Ik zag 9 ballen die door een metalen constructie in de lucht bleven hangen. Een beetje verder zag ik een manneke pissen en er stonden tientallen Chinezen foto’s te nemen. Jezus, waar was ik nu weer beland. Toen kreeg ik het geweldige idee om de foto’s van de Chinezen aan het pissend manneke te fotobommen. Ik vloog naar het manneke toe en poseerde mooi voor zijn hoofd. 1,2,3 KAAAAASSSS riep ik vervolgens. De Chinezen moesten er zo had om lachen dat hun ogen nog kleiner werden dan daarvoor. Toen hoorde ik een Chinees zeggen “das hiel toch zeel speciaal in Blussel, he”. Toen wist ik het, Ik was in België beland. Dat ene land met het gigantische festival Tomorrowland. Ik wou al zo lang naar Tomorrowland dus nam ik de eerste de beste vlucht richting Boom. Onderweg naar de Schorre kwam ik nog iets bizarder tegen dan dat wild pissend manneke in Brussel. Ik zag een gigantisch kippen kot met daarin een bende losgelaten tieners in te strakke fluo pakjes. Ik was te nieuwsgierig en lande in het kippen kot. Ineens zag ik een beeldschoon meisje met een iets te strak zwemshortje. Ik waagde mijn kans en ging erop af. “Yowww, coole chick in een lekker strak shortje”. De coole chick draaide haar om en het bleek een jongen te zijn. “uhmm, heb je het tegen mij?” vroeg de jongen met de langen haren. “hhahaah mopje man, ik had wel door dat je een gast was. Ik kon toen wel in de grond zakken van schaamte en werd knal rood. “uhmm, gegroet, ik ben Willie”. Ahh dag Willie, ik ben Ibe. Fijne kennismaking Ibe en wat is hier juist aan de hand? Het lijkt wel een kot vol dansende fluostiften. Wel willie, we zijn de laatste 100 aan het vieren, antwoorde Ibe. Hij nam me vast en we begonnen te dansen. Na 10 minuten hoorde ik een geluid dat me lied denken aan een oproep aan de kassa in een winkel. Na die pling, pling, pling volgde nog een luid lang belsignaal. Iedereen ging ineens zoals het in het leger in rijtjes staan en ik besloot om opzoek te gaan naar wat drinken. Ik spotte een drankautomaat en ging er naar toe. Wat?? Alleen maar water. Dat is hier maar triestig ze. Ik besloot om terug opzoek te gaan naar Ibe, maar dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. Hier lopen wel tientallen gasten rond moet lange haren. Na een poosje zoeken vond ik hem terug. Hij zei dat hij mij ging voorstellen aan zijn klas. Ik vloog de klas binnen en zag alleen maar meisjes. Toen begreep ik waarom Ibe dus een verwijft kantje heeft. Maar hoe mijn eerste les in klas 6.12 verliep vertel ik een andere keer.