|
ALOHA KAKAHIAKA -goedemorgen in het Hawaïaans- hier ben
ik weer!
Ik heb zo goed geslapen, ik heb gedroomd over mijn Jack.
In mijn droom bevonden we ons op een onbewoond eiland, ver weg van Hawaï. Het
was al laat in de namiddag, dus ik besloot om een wandeling te doen op het
strand. Het uitzicht was prachtig, het heldere water met de mooie
zonsondergang: “haaaa, wat heeft een ballon nog meer nodig?” dacht ik in
mezelf. Maar al snel voelde ik de eenzaamheid, een zachte bries van de wind
duwde me een beetje naar omhoog, tot ik plots iemand aan mijn slinger voelde
trekken. Euh, nee niet die slinger!
Wanneer ik mij omdraaide zag ik een ballon. Op het eerste gezicht herkende ik
de ballon niet, tot dat ik dichter naar de ballon vloog. Ik kon mijn eigen ogen
niet geloven, hij was het! Mijn knappe, gespierde Jack.
“Naar waar vlieg je schoonheid!” riep Jack.
-“ Nergens” zei ik. “Ik verveel me steendood hier op dit onbewoond eiland.”
“MAG IK MET JE MEE.” Riep Jack alweer.
Nu heb ik het geluk dat ballonnen niet kunnen blozen en dat ik voor altijd door
het leven zal gaan als een groene ballon.
-“Doe maar” antwoordde ik. “MAAR JE MOET NIET ZO ROEPEN!”
“SORRY” riep hij.
“Ik kwam daarstraks van boven de wolken. Het leger weet weer niet wat doen. 25
straaljagers vlogen voorbij mijn oren. Ik hoor geen PATAT meer”
De manier waarop hij dat zei deed me lachen en ik voelde mij plots niet eenzaam
meer.
Hij vertelde het ene verhaal na het andere en we hadden het over koetjes en
kalfjes.
Zo vertelde hij over zijn vader die in het leger zat en waarschijnlijk in één
van die straaljagers zat en over zijn moeder die elke dag schrik had dat zijn
vader zou verongelukken.
We vlogen al een hele tijd rond en voor dat ik het besefte werd het al donker.
Ik had al een hele tijd niets meer gegeten en ik hoorde mijn buik grommen.
“Moet je dringend naar het toilet?” vroeg Jack.
-“ Nee” zei ik, “ik heb verschrikkelijke honger”
We vlogen naar het mooiste ballonnen restaurant van het eiland en zoals jullie
wel weten eten ballonnen enkel helium of lachgas. Ik koos voor lachgas met
stoofvlees smaak en Jack ging voor helium met pikante salami smaak.
Door de gekke stem van Jack heb ik bijna in mijn ballonbroek geplast van het
lachen.
Jack vloog van zijn stoel en ging naar het toilet. Toen hij na 10 minuten nog
niet terug was besloot ik om te gaan kijken. Ik hoorde geluiden die precies uit
de jungle kwamen en vroeg hem of alles oké was.
“MENSENLIEF!” VEEL TE PIKANTE SALAMI. IK WIL HIER WEG! JEZUS CHRISTUS!”
En dus vlogen we naar huis, maar we werden verrast door
een hevige onweersbui.
We werden steeds verder en verder uit elkaar gedreven en konden elkaars stem
niet meer horen, en net op het moment dat Jack uit het zicht verdween, schoot ik
wakker uit mijn droom.
Er was geen Jack meer, geen ballonnen restaurant, geen grappige stem, niks.
De meeste dromen zijn dus echt bedrog. Ik vraag me af of ik hem ooit nog zal
zien?
Maar dat zijn zorgen voor later, nu ga ik naar het stad.
Tot
snel!
|