 |
|
 |
11-04-2016 |
De Pats komen weer thuis |
Pat en Patty komen vandaag weer thuis vanaf Hawaï (zij zijn de dames die hier wonen en op wiens grond Yvon en Sil staan met hun motorhome en travel trailer) Yvon en Sil zijn ze op gaan halen van het vliegveld in Tucson. Ik ben thuis gebleven en ik heb eens een wandeling in de omgeving gemaakt. Nou is dat niet het gezelligste dat je kunt bedenken in deze buurt. De kavels grond zijn groot, soms staat een redelijk huis op met alles opgeruimd rond het huis, maar er staan ook huizen tussen waar het rond het huis een grote puinhoop is. Het is woestijn dus er is geen bestrating, de straat bestaat uit zand en dat is het. In Nederland kun je je daar niets bij voorstellen, geen bestrating geen stoepen, maar zand en nog eens zand. Ik kwam op mijn ochtend wandeling ook niemand tegen, want men wandelt hier niet. Alles gaat per auto. Het was voor mij weer een heel nieuwe ervaring. Vandaag een schitterende regenboog.
11-04-2016, 00:00 geschreven door Wil
|
|
|
 |
12-04-2016 |
door King Canyon naar Watson Peak |
Sil en ik hadden het plan gevat om vandaag door de King Canyon naar Watson Peak te hiken. Hij heeft de berg nog nooit beklommen en waarschuwde me dat het niet makkelijk zou worden. Het weer was prachtig voor een hike, niet te warm en soms een lekker windje. We zijn met de auto naar een parkeerplaats bij de berg gereden en toen rugzakken om en wandelstokken mee. Eerst was het pad zanderig en dat loopt heel moeilijk, na een tijdje kwamen we op een pad met gravel en losse stenen. Ook dat loopt moeilijk, maar we bleven optimistisch. Ik zal verder niet op alle details ingaan van de hike, maar het was zwaar......heel zwaar. We hebben elkaar naar boven gepraat, toen we bijna boven waren dacht ik "ik ga hier zitten en wacht wel tot je terug komt". Ik was uitgeput en volgens mij was mijn bloeddruk naar grote hoogte gestegen, zo erg dat mijn hoofd er van bonkte en ik werd steeds duizelig. Toen ik weer een beetje was bijgekomen, ben ik toch weer verder gegaan. Eindelijk waren we boven en dat is dan een super gevoel. We zijn tot de uiterste punt gelopen en werden met een uitzicht van 360 graden beloond. We hebben boven nog met een stel leuke jonge mensen gesproken en besloten na enige tijd aan de afdeling te beginnen, met het idee dat dat alleen maar makkelijker zou zijn. Niets is minder waar, wat een worsteling. Dat kwam natuurlijk omdat ons lichaam nog niet was hersteld van de klim. We hebben het gered. De klim was 7,5 km en de berg was 1400meter hoog, in totaal hebben we 17.2km geworsteld om naar boven en weer naar beneden te komen. Toen we bij de auto waren hadden we allebei een super gevoel. We hadden het gered.
12-04-2016, 00:00 geschreven door Wil
|
|
|
 |
13-04-2016 |
Mount Lemon |
We hebben vandaag een lange rit naar Mount Lemon gemaakt. Het was een prachtige dag voor een autorit, mijn armen waren nogal verbrand tijdens de hike van gisteren. Ik heb nu kunnen zien hoe groot Tucson is, de stad is heel erg uitgebreid over een groot gebied. Mount Lemon is 2400m hoog en boven op de berg is een skigebied. Dat is bijna niet te geloven als je bedenkt dat Arizona voor een groot deel woestijn is. Er is een verschil van 20 graden tussen het lage gedeelte van de berg en het skigebied. Het was een fantastische rit, aan het begin van de rit naar de top van de berg bestond de vegetatie uit cactussen en struiken. Toen we hoger kwamen werd de berg steeds kaler en naar de top toe groeiden er allemaal bomen. Boven bij het skigebied lag zelfs sneeuw en werd het aardig fris. Er waren heel veel wielrenners op de berg, van een van de wielrensters hoorden we dat ze er vier uur over doen om boven te komen. We hebben ze inderdaad zien ploeteren. De beloning komt bij de afdaling. De fietsers gaan met een noodgang naar beneden. We hebben boven op de berg bij een restaurant een stuk pizza gegeten en zijn toen weer aan de afdaling begonnen. Yvon had s'morgens het vlees voor hachee al in de slowcooker gedaan, dus toen we om 5 uur thuiskwamen was het eten al bijna klaar. Vanavond hebben we bij Pat en Patty gegeten en het was heel erg gezellig. Ik heb weer genoten van de rit over de Amerikaanse highways. Ik voel me hier weer helemaal thuis.
13-04-2016, 00:00 geschreven door Wil
|
|
|
 |
14-04-2016 |
Boodschappendag |
Er moeten vandaag een hoop boodschappen worden gedaan, want morgen komen de eerste Nederlanders hier aan en zaterdag komen Joop en Ine. Zij zijn een dag later omdat zij oponthoud hadden. Zaterdagavond gaan we dan met ons allen eten Pat en Patty zijn daar ook bij. We zijn dan met 11 mensen, het wordt vast heel erg gezellig. Yvon en ik zijn eerst naar de Amerikaanse Makro gegaan, daarna naar een dollarshop en als laatste naar de Walmart. Daar ben je dan een aardige tijd mee bezig. Als beloning hebben we koffie gedronken bij Starbucks en gezellig zitten kletsen, dat kletsen gaat ons trouwens heel erg goed af. s'Avonds hebben we heerlijk zalm van de bakplaat gegeten met groenten en aardappelpuree.
14-04-2016, 00:00 geschreven door Wil
|
|
|
 |
15-04-2016 |
De eerste gasten arriveren |
Een groot deel van de ochtend hebben we besteed aan het klaarzetten van tafels en stoelen voor de ontvangst van de gasten voor dit weekend. We hadden het plan gevat om bij de Pats op het terras te eten, maar een broedende vogel gooide roet in het eten. De vogel werd zo onrustig als we langs het nest liepen dat we besloten om de tafels, stoelen en de bakplaat op de campingplek van Sil en Yvon te plaatsen. Het was een beetje gedoe want het stormde vandaag zo erg dat alles moest worden vastgezet en de tafelkleedjes moesten worden vastgeplakt. In de loop van de middag arriveerden Clemens en Marion en een uur later Hans en Hinde. We hebben gezellig met elkaar gegeten. Morgen komen Joop en Ine nog en dan is de club compleet.
15-04-2016, 00:00 geschreven door Wil
|
|
|
 |
16-04-2016 |
Groep compleet |
Joop en Ine zijn ook aangekomen dus de groep is compleet, we hebben heerlijk bijgekletst en heerlijk gegeten samen. s'Avonds heeft Sil een kampvuur gemaakt en hebben we smores gemaakt, dat wordt altijd een heerlijke knoeipartij en het is zo zoet dat het glazuur van je tanden springt. Vandaag vertrekken we met de hele groep voor 3 nachten naar een camping en gaan daar allerlei leuke dingen doen. De verslagen van ons verblijf op de camping zet ik op een later tijdstip op het blog
16-04-2016, 00:00 geschreven door Wil
|
|
|
 |
17-04-2016 |
Verhuizen naar camping |
Verhuizing naar camping
Met 2 travel trailers en 3 motorhomes zijn we vanmorgen op pad gegaan naar Gilbert Ray Campground. Het was een hele karavaan. Ik zou met de Ipad van Yvon het vertrek filmen, achteraf bleek dat ik mijn vinger op een knopje had gehouden waardoor er alleen foto's werden gemaakt en wel een heleboel dezelfde foto's. Ik heb dus niet gefilmd. Gelukkig stond Hans even verder te filmen en hij weet wél wat hij doet. Aangekomen op Gilbert Ray campground moest er eerst gedumpt worden en water worden getankt. Toen we allemaal een plek hadden gevonden, zijn we boodschappen gaan doen met 5 dames en Joop. Hans ging voor ons allemaal koken. We zijn eerst naar een outlet gereden. Ik hoopte dat er een winkel van Tommy Hilfiger zou zijn en jawel de eerst winkel die we tegen kwamen was een Tommy. Volgens mij was ik de enige die naar Tommy wilde. We zijn dus eerst het hele winkelcentrum doorgesjouwd. We hebben nog bij Starbucks koffie gedronken en op weg naar de auto kon ik eindelijk bij Tommy naar binnen en daar werd van alles aangeboden met fikse kortingen. Ik had al snel een overhemd en een zomerbroek gevonden. Iedereen wilde wel iets kopen. Joop ging even met de manager praten en zocht ons op omdat hij nog 10% korting bovenop de bestaande kortingen had bedongen bij de manager. We blijven Nederlanders dus iedereen ging weer in de rekken snuffelen. Marion had al 2 paar sokken met korting afgerekend en zij ging weer terug naar de kassa, want zij wilde die 10% ook. Het was grote hilariteit en volgens mij maakten wij meer lawaai dan men gewend was in deze winkel. Het bezoek aan de outlet heeft ons veel meer tijd gekost dan we van plan waren en toen moesten we nog naar de Walmart. In de Walmart ging iedereen een andere kant op en ook dat kostte allemaal meer tijd dan we hadden voorzien. Om 7.00u in het donker kwamen we pas aan op de camping, arme Hans was al om 4.00u aan het eten begonnen, dat was dus uiteindelijk koud geworden, maar even in de magnetron en we konden aan tafel. Complimenten voor Hans, we hebben met 9 mensen in de motorhome van Hans en Hinke van een heerlijke maaltijd kunnen genieten.
Gilbert Ray Campground is een camping in een natuurreservaat in de meest groene woestijn van de wereld. De natuur is prachtig met heel veel cactussen en bergen op de achtergrond.
17-04-2016, 00:00 geschreven door Wil
|
|
|
 |
|
 |
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
 |