Ik ben Braet Wim, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wibra.
Ik ben een man en woon in Lotenhulle (Belgie (o-vl)) en mijn beroep is metaalbewerker.
Ik ben geboren op 03/08/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen&sport algemeen.
Meestal koers ik mee met de LFT daar het startuur (14u)past bij mijn weekendwerk en telkens om 18u moet beginnen werken,
Een klein parcour waarvan 19 ronden af te leggen om de wedstrijdlengte van 60km te bekomen. Met een mooie groep c&ds aan de start en een stralende zon vergezeld van een stevige bries. In de beginfase van de wedstrijd een beetje afwachtend gekoerst en na een paar ronden mee met een mooie ontsnapping van ongeveer 15man. Ik deed mijn werk vooraan zoals het hoort maar dit kon niet gezegd worden van alle 15. Zoals op elke wedstrijd is het wel eens vloeken en hopen dat ieder eens zijn deel van het werk doet maar dit zal waarschijnlijk nooit veranderen. Als er nu en dan eens een gaatje viel en er werd niet gereageerd sprong ik er naartoe, eenmaal was de kloof behoorlijk groot en ik reed ze alleen dicht met Luc de Muynck (collega bloggen, www.bloggen.be/luc_de_myunck )in mijn zog. Toen we aansluiting kregen met de leiders viel het terug helemaal stil zodat het 15-tal terug herleid werd. Toen kort daarna er terug demarrages waren wachtte ik bewust af en blijkbaar mochten ze begaan. De kloof werd behoorlijk groot en toen heb ik nog geprobeerd om de kloof de dichten samen met Luc maar het was te laat de 7 vogels waren vliegen. Ik zat behoorlijk te balen want ik reed boven mijn verwachting in niet slecht daar ik gisteren ziek was en me deze morgen ook niet 100% voelde. Dan maar verder rijden tot een groepje ons terug bijhaalde met daarin Kees en om zo de wedstrijd naar het slot te rijden. In de laatste ronde probeerde Kees en ik er nog van weg te rijden maar ze kwamen terug om zo te sprinten voor de 5de C plaat of 8ste algemeen. Ik kon die spurt nog tot een goed einde brengen en zo was er tenminste nog iets die lukte vandaag. Na de koers ben ik dan met wat vrienden met de fiets naar huis gereden kwestie van wat meer kms te doen tegen maandag waar ik deelneem bij de elite zc. te Lovendegem.
Na een nachtje te werken en een slecht geslapen voormiddag is het tijd om op te staan en me snel klaar te maken om vlug nog eens een koersje bij de lft te rijden alvorens af te zakken naar de nodige recepties van communies en vormsels, en niet te vergeten het vormsel van mijn eigen dochter Kérenza maar dit is pas morgen zondag het geval. Op het laatste nippertje aangekomen in Kruishoutem en dus vlug naar de start waar ik ploegmaat Martin mag begroeten. Het is een koers zoals alle andere met nu en dan eens een aanval maar pas halfweg na een poging van mij kwam een mooie ontsnapping van ploegmaat Martin met nog een andere renner tot stand en dit knap gedaan, ik kon een beetje afstoppen en na een paar ronden ging er nog iemand solo naartoe waarop ik na enkele seconden ook solo naar de kop reed. Dus met 4 voorop en en enige tijd kwam er nog 2 man bij waaronder Carlo schollaert. We werkten goed samen maar ik merkte wel dat mijn benen niet goed waren waarschijnlijk te wijten aan de weinige nachtrust. Naar het einde toe wist ik dat het ging moeilijk worden in de spurt door het slechte gevoel. Ik twijfelde nog om eens iets te proberen in de laatste ronden maar door het slechte gevoel wist ik dat dit op niks ging uitdraaien. In de spurt voor de zege werd ik tweede en Martin 6de. Na de finish vlug in de auto om een druk weekend tegemoet te gaan.
Na de zware koers van gisteren rijden we (Gino, Olivier,Dieter,Martin en ikzelf) vandaag naar Hastiére-Par-Delà dit ligt in buurt van Dinant. We hebben de luxe van een bezemwagen te danken aan Martin en bestuurt door Anthony een vriend van Heidi&Martin. Met nog verzuurde benen vertrekken we tegenwind aan de 205km lange tocht richting Ardennen. Halfweg hadden we een dalende kasseistrook die er echt verschrikkelijk bij lag en die wel 2.5km lang was waar plots mijn stuur middendoor brak en ik mij met alle moeite van de wereld nog kon overeind houden door met de ene stuurhelft de fiets onder controle te houden en zachtjes te remmen. Moest ik daar gevallen zijn kon ik de gevolgen niet voorzien, dus een geluk bij een ongeluk. Gelukkig kon ik gebruik maken van de volgwagen om zo tot bij een fietsenmaker te geraken. Nou ja fietsenmaker, ne beenhouwer is er niets bij. Ik heb daar iets kunnen kopen in de vorm van een koerstuur en daar is alles mee gezegd. Ik had wat tape nodig om mijn bekabeling vast te maken langs het stuur maar "tape" dat moet daar nog uitgevonden worden, pfff was mij dat een artiest van ne velomaker. Toen ik terug bij de groep was kon ik mijn weg vervolgen met de makkers. Bij het aankomen in het dorpje van onze bestemming hebben we eerst een streekbiertje genoten op het zonnige terras om vervolgens naar ons gehuurde chalet te trekken en daar kon Martin zijn voorbereide spaghettisaus en spaghetti aan de kook brengen. En ik moet zeggen het was verdomme lekker na zo'n dergelijke tocht. Daarna nog wat scheten van den Dieter verteerd om even daarna in onze nest te kruipen. S'morgens reden Gino en Olivier met de trein terug naar huis en wij drieën, Dieter, Martin en ikzelf reden terug met de fiets naar huis. Dit keer stuurde de gps ons langs de andere kant van Charleroi en die kant was veel mooier dan de heenreis, echt mooie banen en de zon was ook van de partij dus wat moet ne mens meer hebben. Bij de terugreis hadden we een gemiddelde snelheid van 30km/u en als men weet door welke streek men reed is dit een mooi gemiddelde.(vind ik). Het was een leuke 2-daagse en zeker voor herhaling vatbaar. Nu maar hopen dat de benen vlug recuperen om er tegen de volgende koers weer tegenaan te gaan.
Vandaag nemen we deel met de ploeg aan de klassieker te Halle van de vwf. Het is een zwaar parcour met stevige hellingen en de wind die meestal in het nadeel blies. Normaal was het een wedstrijd van 108 km maar dit werden er 120 km daar zij zich daar waarschijnlijk hadden misrekend. De rondes waren 12 km lang. Met meer dan 180 renners aan de start en ik reed meestal in de eerste 30 van het peloton. Na een 65 km was mijn drinken uit en ik wist niet wie er ging staan met volle drinkbussen, dus kon ik ook geen aannemen daar ik daar niemand van de bevoorraders herkende. Al enige km's verder begon ik krampen te krijgen en die kon ik best missen. Ik had nochtans een goed gevoel in de benen maar met krampen gaat dit gevoel vlug weg. Bij het ingaan van de 3de laatste ronde kon ik niet meer recht staan op de trappers daar ik telkens kramp kreeg en bij de hellingen moest ik blijven zitten. Ik dacht bij mezelf hou het rustig en rijd gewoon uit in de groep maar bij het ingaan van de laatste ronde terwijl het juist iets stil viel in het peloton kreeg ik plots de krampen in beide benen en moest ik al leunend tegen een gevel stoppen met trappen en ik schreeuwde het uit van de pijn. Amai, ik heb al dikwijls de kramp gehad maar zoiets had ik nog niet ervaren, precies biljartballen die in mijn dijen opkwamen. Het was balen om de wedstrijd te moeten opgeven, want opgeven staat niet in mijn woordenboek. Al bij al het was een leuke ervaring en nu maar hopen dat benen snel recuperen want morgen vertrek ik met wat teamgenoten naar de Ardennen met de fiets nl. naar Hastiére-Par-Delà (205km),dit ligt in de streek van Dinant.
Naar jaarlijkse traditie is er vandaag parochianenkoers in Maria-Aalter. Normaal is het voor inwoners van groot Aalter maar er worden ook deelnemers toegelaten van andere gemeenten dus m.a.w. een koers voor iedereen. Bij de reeks gevorderden gingen we van start om 17uur en het werd een mooie wedstrijd met aanvallen hier en daar. Vroeg in de wedstrijd reden we met 7man weg maar we draaiden maar met 3 man rond, ik vloekte eens en zei dat het zo niet kon werken, dus werden we terug ingelopen. Na enige tijd reden er 5man weg en die kregen een voorsprong van 30sec. en het leek alsof we die niet meer gingen terug zien. Over halfweg koers werd er gedemarreerd in het peloton door Vincent Evers en ik reed er dan alleen naartoe en kort daarop reageerde het peloton en toen zij bij ons kwamen leek de kloof op de kopgroep plots flink geslonken. Het peloton begon te draaien en na enige tijd kwam alles terug samen. Toen het samenkwam ging ik meteen terug in de aanval daar de meesten dan ook een beetje buiten adem waren (ik ook), ik reed weg en werd kort gevolgd door Vincent die me enige tijd later kwam vergezellen. Halve ronde verder kregen we er Bart Neirynck en Patrick van Hulle nog bij, dus waren we met vieren in de kop van de wedstrijd. We konden stand houden en in de laatste ronde werd er gebabbeld onder ons waardoor de winnaar al bekend was voor de finish. We lieten de winnaar rijden en wij spurten enige tijd later voor de 2e plaats, een spurt die ik won voor Vincent en Patrick. Ik moet zeggen de volgende dag liep ik er erg verveeld bij daar ik die wedstrijd wegschonk, dus als ik vanaf nu nog eens moet beslissen dan rij ik er steeds voor, geen cadeaus meer want het is een vervelend gevoel weten dat je misschien kon winnen maar er toch niet voor ging. Zoals je wel zal zien op de fotos hadden ik en makker Dirk Praet onze beste zonnebril opgezet om de sfeer een beetje op te vrolijken.
Vandaag gestart te Kruishoutem en het was me nogal de wedstrijd. Gezaag tot en met, gasten die vroeger wedstrijden wonnen op hun één been die nu niet kunnen omgaan met concurrentie. Telkens ik of Kees in de aanval trokken reden ze op ons wiel en natuurlijk deden wij dan het omgekeerde. Met een verschil dat ik er mee om kan maar zij niet, ongelooflijk hoe kinderachtig sommige mensen reageren. Slechte verliezers noem ik dit, ik weet het is straffe taal als ik het op mijn blog zet maar het mag geweten zijn en diegene die zich hier geraakt voelen mogen het in hun gat steken. Verder over de koers: goed halfweg gaf ik Kees het sein om te gaan waarop ik bleef zitten en zo reed Kees met een C-renner mooi voorop om zo voorop te blijven. Ik kreeg steeds maar gezeur om mijn hoofd omdat ik het gat niet dicht reed, en al diene blabla, ewel als ze zo goed zijn dat ze dan zelf dat gat dichtrijden. Ik spurte nog op het einde voor de 2de plaats maar werd gehinderd door een gedubbeld renner waardoor ik in de remmen moest en zo toch nog 3de werd. Proficiat aan Kees met de overwinning.
Vandaag gekoerst te Beveren. Met een groot en sterk deelnemersveld C&Ds en grote namen aan de start die om 19u30 gegeven werd. Mooi weer met een stevige bries die in de loop van de wedstrijd fel afzwakte. Het was een mooi parcour van 6.2km met een brede aankomst. Ik reed gans de wedstrijd mee in de kopgroep en nu en dan geprobeerd om de beslissende ontsnapping op touwen te zetten, keer voor keer liep het op een sisser uit. Het zat er nochtans in om weg te geraken. Ik was meestal bij elke ontsnapping van de partij en ik had een goed gevoel in de benen. In de laatste ronde had ik me mooi vooraan genesteld om toch nog eens een laatste poging te wagen om weg te rijden van het peloton want in de spurt ging het gevaarlijk worden voor valpartijen. Het mocht niet baten want net toen ik begon te overwegen om een poging te ondernemen voelde ik mijn fiets achteraan wegschuiven en had meteen door dat ik met een lekke achterband te kampen had waardoor ik mijn armpje mocht in de lucht steken en het pijnlijke woord PLAT over lippen mocht laten rollen. Gelukkig werd ik niet achteraan aangereden want met de ganse meute achter je aan zat die kans er dik in. Besluit van de wedstrijd; goed gereden en toch tevreden dat ik niet in de éérste maar in de laatste ronde plat viel, want anders was het balen, want het was tenslotte een flinke afstand met de wagen om te plaatse te komen voor de wedstrijd.
Vandaag lft te Slypskapelle en het is een mooi parcour van 4.7km met een lange lastige heuvel erin, er staat een stevig briesje dus alles wat nodig is om een deelnemersveld uit elkaar te halen. Bij de Bs rijd ik als enige van ons team.Met een mooi deelnemersveld aan de start. In het begin ging het ernogal zenuwachtig aan toe daar er veel lokale rijders bij waren die natuurlijk vooraan wilden blijven daar ze in eigen streek reden. In de 3de ronde kwamen de renners vooraan die er hoorden te zitten en toen er eentje sprong reed ik er naartoe kort gevolgd door nog 7 anderen en weg waren we met zijn negenen. Het draaide vlot rond en de kloof was gauw gemaakt. Om beurten eens een pogingske om weg te geraken maar het leek al vrij duidelijk dat dit niet gemakkelijk ging zijn daar we allemaal een beetje aan elkaar gewaagd waren. In de laatste ronde sprong er iemand weg bijna op het einde van de heuvel,ik sprong kort daarop naar het wiel en bij het nemen van de volgende bocht zag ik dat we een kleine voorsprong hadden met ons twee. We reden dan hard door en ik zag dat de voorsprong eerst iets kleiner werd maar toen liepen we terug wat uit en we konden die voorsprong behouden tot in de dorpskern waar na wat bochten de laatste rechte lijn van 300m lag naar de meet toe. Bij het nemen van de laatste bocht perste ik er nog een alles uit en de achtervolgers kwamen nog opzetten maar ik zag dat ik dit niet meer kon verliezen en won zo (eindelijk) mijn éérste zege van het seizoen.
Het was een zonnige 1 mei dag met weinig wind en een parcour dat bestond uit 4bochten en slechts 3km lang is met 4 bochten. Men liet ons al weten van voor de start dat als de reeksen samen kwamen het één wedstrijd werd, m.a.w. aanpikken mocht en dat is klote. Bij de C-Ds vertrokken er al meteen 2 renners in de aanval en Nico Deweirdt (ploegmaat) sprong er als derde nog naartoe waarop ik meteen de kop nam van het peloton om Nico een vrije geleide te geven, en dit lukte vrij aardig want de drie konden ruim hun voorsprong snel uitbouwen. Jammer maar helaas moest Nico een ronde verder de rol vooraan lossen daar het daar iets te snel ging, dus was het dus achtervolgen geblazen, maar de 2 leiders bleven gans de koers stand houden. Met een 7-tal renners konden we wegrijden van het peloton maar als ze niet allemaal willen meedraaien loopt het voor geen voor geen meter. Al bij al wij reden ons peloton los en toen de éérste A-B groep(19) de gelosten van de C-Ds voorbij reden,pikten de meeste C-Ds gewoon aan en die A-Bs reden de kloof op ons dicht en al ons gedoe was voor niks, leuk he. Er zijn dan renners van de C-Ds die nog gene kl verricht hebben en die rijden dan plots zo fris als iets voor je uit, Proficiat. Er konden nog een paar renners wegrijden van onze groep(4stuks).Dus toen reden we met de leidende groep A-Bs en het peloton C-Ds samen naar de eindspurt en het was redelijk stuurwerk om vooraan te kunnen blijven. Ik werd nog 11de (6de C). Ik had voelde vandaag dat het bij mij lekker liep, jammer van dat gedoe van het samensmelten van de reeksen anders had er veel meer in gezeten.
Wibra
Categorie CD: 1.Luc Havermans (winnaar cat. C) 2.Didier De Lannoy (C2) 3.Mario Lammens (C3) 4.Hans Verlinden (C4) 5.Luc Van Haecke (winnaar cat. D) 6.Danny Van Oyen (D2) 7.Geert Van Speybroeck (C5) 8.Steven Landuyt (D3) 9.Patrick Watteny (D4) 10.Ivan Wulffaert (D5) 11.Wim Braet (C6) 12.Philippe Hotome (C7) 13.Dirk Mathijs (D6) 14.Walter De Veerman (C8) 15.Henri De Decker (D7) 16.Willy Den Haese (C9) 17.Alain Mortier (C10) 18.Marc Borghgraef (D8) 19.Eric Neelen (C11) 20.Pascal Van De Velde (C12) 21.Françus Van Gorp (C13) 22.Nico De Weirdt (C14) 23.Carlo Schollaert (C15) 24.Idesbald Nevejans (D9) 25.Geert Smet (D10) 26.Luc Dierickx (C16) 27.Franky De Tremerie (C17) 28.Matti De Baat (C18) 29.Gerard Gerritsen (C19) 30.Luc Erauw (D11)
