Vandaag gaan we verder richting Grand Canyon.doch we doen nog eerst een stuk van the historical route 66tussen Needles en Kingman en dit via Oatman.Deze weg is onbeschrijflijk mooi, eigenlijk een kleine weg met vrij veel bochten maar met onbeschrijflijke vergezichten.Na een 45 tal minuten rijden komen we in Oatman ,een zeer oud soort van cowboy dorp waar normalerwijze overal wilde ezels rondlopen, doch wij hebben geen enkele ezel gezien. We maken een wandeling door het dorp ,het is er wel vrij gezellig met allemaal winkeltjes met gadgets e;d. Van de route 66. Dan verder richting Kingman, langs een nog mooiere weg.In Kingman rijden we de autostrade op en dienen nog een 3-tal uur te rijden richting Grand Canyon.Het gaat vrij goed vooruit en rond 14 komen we aan in ons hotel te Tusyan, het Canyon Plaza resort Quality inn. We kunnen reeds inchecken. Het is een mooi hotel met buitenzwembad en binnen een spa en wintertuin. We laden onze bagage uit de auto en rijden iets verder het nationaal park van de Grand Canyon in. Dit is hier onmogelijk te beschrijven dit moet je gewoon zien en ervaren. Het is overweldigend, groots...Wel hangt er iet of wat mist boven de canyon zodat de kleuren minder tot zijn recht komen, maar dit verandert wel in de loop van de namiddag.We maken een grote wandeling lans de south rim van de canyon, zien onderweg talloze eekhoorntjes, roofvogels en op de terugweg zien we zelf van heel dichtbij een hert. Tegen 18.30 zijn we terug in het hotel en de kinderen gaan nog even in de jacuzzi.s' Avonds eten we gewoon in het hotel, buffet à volonté. Niet grandioos maar otoch ook niet slecht en de kinderen doen zich vooral tegoed aan het dessertbuffet. Weer vroeg gaan slapen ( 9.30) want morgen moeten we vrij vroeg op het vliegveld zijn voor een helicoptervlucht.
Vandaag was het vrij vroeg opstaan ( maar dat is uiteraard geen probleem)want om 8 uur dienden we in te checken voor onze helicoptervlucht boven de Grand Canyon Eerst een lekker ontbijt in ons hotel en om kwart voor 8 waren we ter plaatse. Eerst dienden we een video te bekijken voor de veiligheid en omstreeks 8.30 mochten we opstijgen.Niemand van ons had ooit met een helicopter gevlogen, dus het was wel wat spannend, maar oh zo tof! We kregen een koptelfoon met muziek en uitleg ( in het Nederlands). We vlogen eerst boven bossen en plots was hij daar de Grand Canyon! Ongelooflijk! We vlogen tot aan de North Rim en terug, gewoon niet te beschrijven...dit is iets wat je gewoon moet beleven. We vlogen overal tussen en konden alleen maar heel veel respect hebben voor deze prachtige natuur. Na een half uurtje zat het erop. Terug naar het hotel om uit te checken en onze weg verder te zetten. We vertrokken verder nog langs de Grand Canyon richting Page. We rijden door de little painted dessert. Het wordt afgezaagd maar ....het is weerom prachtig! Een woestijn met verschillende kleuren: geel, grijs, bruin, rose, rood enz... We rijden midden door het indianenreservaat. De indianen wonen meestal in een soort van barakken of veredelde stacaravans.Onderweg komen we zelfs nog verschillende andere canyons tegen, en we stoppen waar we maar kunnen om foto's te nemen.Iets voor Page stoppen we bij de horse shoe bend, een meander in de Colorado rivier.We dienen 0,75 mijl te stappen tot aan de horse shoe bend in de hitte en in een zeer apart landschap. Dan zien we de bend recht voor ons, zonder enige afrastering of wat dan ook. We dienen vrij dicht bij de afgrond te komen om een volledig zicht te hebben, de Jean-Louis gaat zelfs op zijn buik aan de rand liggen om toch maar goede foto's te kunnen pakken. Het is niet te geloven dat zoiets in de natuuur bestaat!Ook de rotsen er rond zijn zeer mooi.Op de terugweg dienen we te klimmen in het mulle zand, maar met onze sportieve instelling is dit uiteraard geen probleem!!Iets verder komen we aan het Lake Powel en de Glenn Canyon dam. We verkennen het meer. We dachten dat we al het moois van de dag reeds gezien hadden, maar ook dit is onbeschrijflijk. Het water is blauw uit een boekje en dit te midden in de prachtige rotsen. Daarna zoeken we ons motel op het Page Boy motel, ook dit is een voltreffer. We hebben een zeer ruime kamer met alles op en aan, een terras dat uitgeeft aan de tuin met vlak voor onze deur een tafel met BBQ.De jongens opperen het idee om vanavond gewoon te bbqen op ons terras.We zoeken de Wal Markt op en doen hiervoor inkopen ( ook voor onze apero)Terug in ons motel , nog wat zwemmen , aperitieven met margarita('s) en treffen voorbereidignen voor onze BBQ. Grote amerikaanse steak met een salade.We maken het zeer gezellig, een flesje wijn erbij en genieten maar.....
dinsdag 11 augustus 2009 Antelope canyon en Monument Valley
Vandaag iets langer geslapen ( 7 uur en de kinderen 8 uur) . Na het ontbijt in ons motel vertrokken naar de Antelope Canyon, wat maar een tien minuutjes rijden was. Daar aangekomen moesten we eerst en vooral 6 dollar per persoon betalen om het land van de Navajo's te betreden en dan nog eens 25 dollar per persoon voor de tour. De indianen zijn wel commercanten! We waren er rond 9.15 uur doch de tour vertrok pas om 10 uur, dan maar in de auto met airco gewacht, want buiten en was het veel te warm. Om 10 uur werden we in trucks geladen en reden een 2 à3 miles door mul zand tot aan de ingang van de canyon. De antelope canyon is een slot canyon, dus eigenlijk een soort van kloof in een rots die van binnenuit helemaal door erosie is uitgehold. Daarbinnen was het prachtig! Deze canyon was ongeveer 1/4 mile lang . Door de verschillende lichtinvallen van buitenuit op de diverse plaatsen is het eigenlijk een onwerkelijk geheel. Wij blijven ongeveer een uur binnen , het is er druk maar kunnen toch goed foto's nemen en filmen. Daarna met de truck terug naar de auto. Verder richting Monument valley wat nog ongeveer een 3 uur rijden is. Onderweg in Kayenta stoppen we nog even in een supermarkt en gaan een snackje ( onze Damiaan een 6 pack hamburgers) eten in de Burgerking ( iets anders was er niet echt )Het uur ter plaatse is een uur later, zodat we rond 16.30 Munument Valley inrijden. We volgen daar een 17 miles drive op een onverharde weg door de valley. Echt zoals in de cowvboyfilms! Het is zeer uitgespreid en enorm monumentaal!!! Ook hier schieten woorden tekort, het is precies niet echt. We blijven er tot omstreeks 19 uur en gaan dan ricthing hotel. In de buurt is eigenlijk niets en we slapen in Gouldings , wat vlakbij is, in een cabin. Ja vandaag is het eigenlijk kamperen.De cabin is wel klein maar valt eigenlijk goed mee, er zijn 2 stapelbedden, een dubbelbed, nog slaapplaats op zolder, een volledig ingerichte keuken en badkamer met douche, Vanop ons balkon hebben we in de verte zicht op Monument Valley. Het is inderdaad iets anders dan een hotel maar het zicht is onbetaalbaar. We hebben hier een privé BBQ en 's avonds grillen we wat kippenvleugels, een steak, met sla, patatosalad en maiskolven. Hier zijn er ook wasmachines en droogkasten zodat ik van de gelegenheid gebruik maak de was te doen. We hebben weer een drukke maar weeral zeer geslaagde dag gehad. Morgen rijden we nog iets verder naar Moab voor het Arches National Park. Ik weet wel niet of we morgen internet zullen hebben, zoniet zal het volgende bericht wel wat later verschijnen.
Iedereen heeft relatief vrij lang geslapen, maar dat is maar schijn wantdat komt omdat het hier 1 uur later is. Vandaag staat Arches National Park op het programma. We vertrekken rond 9.45 in Monument valley richting Moab, ongeveer een 3 uur rijden. Bij het vertrek hebben we achter ons nogmaals een ongelooflijk prachtig zicht op Monument Valley. Iets verder rijden we voorbij The Valley of the Gods. Dit heeft zeker zijn naam niet gestolen en is zo uitgestrekt, wijds, zooo mooi....Het rijden hier is eigenlijk steeds een belevenis op zich, het landschap verandert snel, en is altijd adembenemend. Tegen 13 uur zijn we in Moab en rijden direct naar het Arches National Park, waar we eerst lunchen. Ik dacht dat dit een park was waar slechts een paar bogen in de rotsen zouden te zien zijn, maar dit park was zelfs nog mooier dan Monument Valley. Ook overal enorme rotsformaties, in verschillende kleuren en ook het landschap op zich in dit park is zeer verscheiden. Ook de bogen ( arches) zijn prachtig, deze zijn enorm groot en wanneer we er vlak bij staan voelen we ons maar nietig. Elke dag opnieuw beleven we hier de pracht van de natuur, die hier enorm groots is. We wanen ons soms bij de Flinstones, dan weer in een irreëele droom en dan weer op de cover van National Geographic..Tegen een uur of half vijf rijden we het park uit en gaan we op zoek naar ons motel het Apache motel in Moab. Dit is een vrij oud charmant Amerikaans motel waar destijds John Wayne heeft verbleven toen hij een of andere film in de buurt aan het opnemen was. Onze kamer is vrij groot en heeft weerom alle confort. We liggen nog wat aan het zwembad en gaan dan het stadje in.Er zijn volgens amerikaanse normen vrij veel winkeltjes.Uiteindelijk komen we terecht in een Italiaans restaurant waar we heerlijk hebben gegeten, en ook hier waren de proties buiten proportie.Op de dag werd wel iet of wat een domper gezet toen we het bericht kregen dat onze Jonathan ( die thuis gebleven is) een dubbele breuk in zijn pols had. Hij was drie weken geleden op scoutskamp gevallen, doch toen had de dokter gezegd dat dit maar wat ontstoken was. Toen we vertrokken had hij ook geen pijn meer. Thans bleek dit toch een serieuze breuk te zijn en moet hij 6 à8 weken in het gips. ...
Vandaag dienen we wel wat te rijden. Het ontbijt in ons motel bestaat uit een soort van voorverpakte koffiekoeken en slappe graanrepen, we hebben al beter gegeten. Rond 9 uur staan we vertrekkensklaar. We rijden eerst een stuk terug tot in Blanding en van daaruit nemen we de Bicentennial Highway ( scenic route) tot in Torrey.Deze route is weerom adembenemend. Onderweg stoppen we in Natural Bridges National Monument en doen daar de scenic drive. Ook hier zeer knap en zien een aantal natuurlijke bruggen. Verderop ter hoogte van Hite dienen we het Lake Powell nog eens over te steken . Het panorama dat we hier hebben is adembenemend. Rechts van ons witte canyons, links van ons prachtige rode rotsen en beneden een blauw meer... Spijtig van het weer vandaag, het is bewolkt en hebben zelf af en toe een regendruppel. Verder wordt het landschap alleen maar mooier, het is moeilijk te beschrijven, zelfs de foto's geven de uitgestrektheid en de sfeer moeilijk weer. Tegen een uur of 3 rijden we het Capitol Reef NP in. Dit is een kleiner park dan de anderen, en ook minder bekend, maar zeker niet minder mooi. Ook hier enorme rotsformaties, in verschillende kleuren.. We doen enkel korte wandelingen, zien hertjes en rijden de scenic drive. Tot in 1941 woonden hier zelfs een 10-tal mormoonse families, volledig van alles afgelegen, zonder enig confort, met een eigen schooltje enz.We bekijken hun huisje, schuur enz, dit doet wat Bokrijkachtig aan Ondertussen is het toch al flink beginnen regenen en het is ook al frisser geworden.Het is al een dikke 6 uur als we het park uitrijden. Ons hotel ligt maar enkel miles verderop in Torrey, het Chuckwagon Hotel. Het hotel doet wat Canadees aan, we hebben een ruime kamer, er is een groot zwembad met jacuzzi, die met dit frisser weer succes heeft.Deze avond hebben schitterend gegeten. In Café Diablo, in de gids aangeschreven als het beste restaurant van Utah, wat we zeker beamen. Het eten was van de beste kwaliteit, haute cuisine en prachtig gepresenteerd. Ook de dessert waren zeer lekker en speciaal vb. de carot cake met dronken monkey ijs en voor de Jean-Louis uiteraard the Bomb, een soort van geconcentreerde chocolademousse eveneens met... dronken monkey ijs. Dit adres is echt een aanrader. Morgen gaan we verder naar de Bryce Canyon.
Deze morgen wilden de kinderen eens decadent doen en als ontbijt gewoon elk een pot ijs van Ben&Jerry's eten. Het is vakantie voor iets dus.....Alleen is dit blijkbaar toch geen aanrader op de nuchtere maag, want zij hebben toch wel wat last gehad. Ik denk dat het lang zal duren voor ze dit nog eens willen. Rond 10 uur zijn we deze morgen vertrokken richting Bryce Canyon. Dit is niet zo ver ( ongeveer een kleine 3 uur rijden) en weeral via een prachtige scenical route.Het landschap is in het begin weer totaal anders, we zitten precies in de Canadese bossen en alles in vrij groen.iets later verandert dit weer en op zeker ogenblik rijden we gewoon precies op de richel tussen twee canyons door. Niet echt iets voor mensen met hoogtevrees..Tegen 13 uur zijn wel al in ons hotel voor deze nacht, de Bryce view Lodge en we kunnen reeds inchecken. Opvallend wordt nu toch wel dat eigenlijk elke kamer, of het nu hotel of motel is, goedkoop of duurder, allemaal identiek dezelfde inrichting hebben, zelfs identiek dezelfde lampen, wekkerradio's haardrogers, telefoons enz.We laden de auto uit en gaan in de plaatselijke winkel iets kopen voor de lunch. Tegen een uur of drie rijden we de Bryce Canyon in. Weeral een totaal ander natuurpark en we zijn nogmaals onder de indruk.We doen de scenic drive, doen enkele korte wandelingen en zien zelfs condors vlakbij vliegen. Op zeker ogenblik zegt de Jean_louis: oei ik ben mijn portefeuille kwijt Wij dachten allemaal dat deze gepikt was uit zijn broek... Gelukkig vond onze Damiaan even later de portefeuille gewoon in de auto terug.We blijven tot ongeveer een uur of 6 in het park en gaan dan terug richting hotel. We gaan langs de plaatselijke winkeltjes, die evenwel niet zo veel voorstellen.Ook qua eten is er waar we zitten niet zo veel keuze,er is slechts 1 restaurant en een fastfoodketen. We nemen het buffet in het restaurant en het verbaast ons toch wel dat het ijs er blijkbaar toch terug ingaat, en dit wel verschillende keren. Tegen 9 uur zijn we terug, kijjken nog wat tv en gaan slapen. En ja....kijk goed hieronder op algemeen verzoek een foto van......
Vandaag heeft iedereen toch wel wat langer geslapen zodat we maar rond 10.15 zijn vertrokken richting Zion national Park. Dit is maar een twee-tal uurtjes rijden.Het land^schap onderweg is minder spectaculair dan de andere dagen, maar toch ook mooi en vrij groen. Tegen 12.30 rijden we het park al in.We mogen in het park niet met de auto rijden en moeten alles met een shuttle doen, doch dit is zeer goed georganiseerd. We parkeren onze auto in Springdale aan ons hotel en nemen de shuttle naar het park.In het park doen we enkele trails, zoals ze dat hier noemen, maar rechtuit gezegd is dit park het minste van wat we tot nu toe gezien hebben. Het is wel mooi, maar buiten de rotsen die hoger zijn, kunnen we bij ons in de Ardennen eigenlijk hetzelfde soort wandelingen doen.We doen een wandeling lans de Virgin River, doch daar is heel veel volk. Onderweg zien we uiteraard weer de inmiddels vertrouwde eekhoorntjes.We doen ook een trail naar de lower emerald lake, doch dit was eigenlijk de inspanning niet waard, een klein plasje water dat eigenlijk niet veel soeps is.Enfin tegen een uur of 5 hebben we het meeste van het park gezien en nemen we de shuttle terug en checken in in ons hotel het Best Western Zion Park inn. Het is een mooi hotel, zeer verzorgd en niets op aan te merken.'s avonds eten we in het restaurant van het hotel, een mooi restaurant en wel lekker eten. We hadden in ons programa eigenlijk 3 dagen voorzien om de Bryce en het Zion NP te bezoeken, maar zijn al in twee dagen rond. We hadden morgen een overnachting voorzien in St George, doch dit is slechts een uurtje van hier zodat we het hotel daar afbellen en van plan zijn ineens door te rijden naar Las Vegas. We moeten daar nog wel een hotel zoeken, want we hebben daar pas vanaf overmorgen geboekt, we zien wel ofwel in hetzelfde ofwel nemen we een ander. Zo blijft het wat spannend....Voorwe gaan slapen zitten we nog wat op een terras met prachtig zicht op de bergen.
