vrijdag 28 augustus 2009 Marina Del Rey-Venice Beach
Vandaag onze laatste dag. Het ontbijt in het hotel is een van de betere, en we doen ons dan ook te goed aan wafels met siroop, cake, croissants, cornflakes, fruit enz. Het is dan ook al rond half elf als we het hotel verlaten terug richting Los Angeles. We moeten maar een 150 km rijden. Onderweg zien we plots een gigantisch premium outletcenter, waar we niet voorbij kunnen rijden. We gaan hier nogmaals shoppen en moeten ons toch wel wat inhouden, zo goedkoop dat het hier is. We kopen hier bottines van Timberland , en nog twee paar ander schoenen van Timberland voor in totaal maar een 90 EURO. Bij ons betaal je al veel meer voor de bottines alleen.Ook bij Tomy Hilfiger kunnen we ons niet inhouden en kopen nog wat hemden, een polo en broeken , dit voor maar ongeveer 20 EURO het stuk. We krijgen alles amper nog bij in de koffer van de auto. Mar we moeten toch wel verder en komen rond half drie aan in Marina Del Rey waar ons hotel ligt, het Marina International. Een mooi hotel vlak aan een enorme jachthaven en vlakbij Venice .Beach.Op onze kamer herschikken we eerst onze bagage en proberen we al het gekochte erbij te krijgen, zodat we toch geen overgewicht hebben. Daarna wandelen we richting Venice Beach. Dit is eigenlijk maar een gewoon strand met een pier, waar zelfs niets op staat en eigenlijk maar 1 straat met wat winkels en restaurants. Ook op de dijk is niets te zien en de huizen zijn eigenlijk tot vlak op het strand gebouwd. We wandelen nog wat verder in de buurt en komen toch wel mooie huizen tegen, die gelegen zijn tussen een soort van kanalen. Terug richting ons hotel maar onderweg doen we nog een terrasje aan de jachthaven. Deze jachthaven is enorm groot maar eigenlijk niet zo gezellig als bij ons, het is meer gewoon een enorme parkeerplaats voor boten met steeds een soort van pier ertussen. Voor het avondeten gaan we terug naar Venice beach . Onderweg zien we nog twee verschillende locaties waar ze een film aan het opnemen zijn met iets verder een hoop papparazi, we kunnen alleen niet zien voor wie die er staan. We stappen een Italiaan binnen. Het is meer een open koer, met fonteinen, vol tafels met wit-rode tafelkleden en op de muur wat italiaanse taferelen geschilderd. Het is best wel gezellig. We krijgen weer enorme porties. We stellen ons wel de vraag of er iets mis is met ons want iedereen gaat hier buiten met en doggybag en wij eten gewoon alles op en bestellen zelfs nog een dessert. Plots tijdens het eten komt men ook de tekst uitdelen van het liedje that's amore en iets later schelt dit door de luidsprekers, iedereen zingt mee en alle garçon's komen met een glas aan iedere tafel klinken.We hebben weeral lekker gegeten. Gaan terug naar het hotel en kijken nog wat tv. Morgen willen we alleszins nog eens bij Denny's gaan ontbijten, voor we tegen de middag onze auto terug in dienen te leveren.
Vandaag is het de laatste dag dat we een lange rit voor de boeg hebben. We vertrekken dan ook vrij vroeg( 9.15 uur) en volgen de Highway 1 langs de kust.Dit is en prachtige weg, het ene uitzicht is al mooier dan het andere en we hebben vandaag geluk want er is totaal geen mist, enkel een stralende zon. Het water is prachtig gekleurd, ongelooflijke rotsen.... Eerst rijden we lang Big Sur, dit is de kuststrook die het wildst is, er zijn ook totaal geen voorzieningen enkel puur natuur. Iets voor San Simeon ligt de kust plots vol zeeolifanten. Op het eerste gezicht hadden we deze zelfs niet opgemerkt, het waren precies grote rotsen die op het strand lagen, maar het waren echte zeeolifanten. Iets verder zien we er enorm grote op het strand liggen en als we goed zien, merken we dat ook de zee vol zit, we kunnen ze gewoon zien zwemmen.Dit zijn ongelooflijke beesten, en we kunnen er dan ook niet genoeg van krijgen.Iets verder langs de kustweg wordt deze al meer bewoond en passeren we verschillende meer toeristische dorpen. Tegen een uur of drie bereiken we Santa Barbara waar we inchecken in het Ramada Hotel. Dit is iets buiten het centrum gelegen, maar we hebben een kamer met balkon dat uitgeeft op de tuin met vijver en zwembad. Dit is toch wel een van de mooiere hotels die we hebben gehad. Na een korte verfrissing gaan de naar het centrum van Santa Barbara. Dit is eigenlijk een heel mooie stad, met prachtige straten, nog mooiere winkels en uiteraard een pier. Alles doet hier een beetje Mexicaans aan, ook de bouwstijl.Bij Abercrombie en Fitch kopen we toch nog vlug een pull voor de thuisblijver en belanden uiteindelijk in een Mexicaan restaurant, waar we fajitas eten.Het is hier ook gelukkig terug een pak warmer dan de voorbije dagen, overal grote palmbomen en stranden.Na het eten rijden we terug naar ons hotel waar we nog wat op ons terras zitten, terwijl de blog wordt aangemaakt. Morgen is onze allerlaatste volle dag hier, we moeten nog maar een 2 uurtjes rijden naar ons eindpunt: Marina Del Rey, waar we slapen temidden in de jachthaven.
Vandaag laten we ons hart in San Francisco en rijden we verder richting Monterey. Dit is niet zo ver en tegen de middag parkeren we aan Fishermann's wharf in Monterey. De bedoeling is hier aan whalewatching te gaan doen. We doen een korte vergelijkende studie tussen de verschillende aanbieders en kunnen een prijsje afspreken bij Chris Whalewatching. De boot vertrekt om half twee, zodat we nog even tijd hebben om iets kleins te eten en nog een bijkomende pull te kopen, want ook hier is het vrij fris, om niet te zeggen koud.We schepen in en eens we in volle oceaan zien zien we al direct enkele dolfijnen voor de boot uitzwemmen. Als we iets verder kijken zien we plots MASSA'S dolfijnen. Dit hebben we nog nooit gezien, zo veel en zo dichtbij. Amazing!En dit is nog maar het begin, het ernstige werk moet nog komen. Een flink eind verder varen, zien we plots 2 grote blauwe vinvissen, de grootste dieren die ooit op aarde hebben bestaan!. We zien ze eerst in de verte opduiken om adem te nemen, om dan minuten onder te duiken en dan weer te verschijnen. Dit gebeurt zo enkele keren en steeds dichterbij. Deze dieren zijn enorm. Dit is gewoon geweldig. Het is wel moeilijk hiervan goede foto's te nemen, de boot wiggelt en het is onvoorspelbaar wanneer en waar ze zullen opduiken. Hieronder toch een poging iets weer te geven.Hierna varen we nog iets verder en daar zien we bultruggen, deze duiken dieper en zien steeds de staart onder water verdwijnen. Ook deze kunnen we vrij dicht naderen. Onderweg zien we nog massa's aalscholvers, zeehonden, een albatros, en veel pelikanen. Dit is echt een unieke ervaring. Als we terug in de haven zijn, krioelt het, als toemaatje, van de pelikanen, die we zelfs vrij dicht kunnen benaderen.Tegen half vijf zoeken we ons motel op, het Cypress Garden Inn in Mongterey waar de kinderen wat zwemmen en een jaccuzieke doen.De kamer die we hier hebbe"n is heel groot en weeral alle comfort, microgolf, koffiezet, strijkplank enz.Tegen de avond rijden we nog even verder naar Carmel. Dit is een vrij mondain oord, met veel kunstgallerijen, juweliers, antiekwinkels...Voor het avondeten terug naar Monterey waar we toch wel even hebben moeten zoeken om iets naar onze zin te vinden. We komen terecht in een amerikaans restaurant, waar we weer enorme porties krijgen voorgeschoteld, wel lekker.Morgen rijden we de kustweg af naar Santa Barbara.
Vandaag weeral een zeer geslaagde dag. Deze morgen moesten we vroeg vertrekken want om half tien dienden we reeds in te schepen voor de trip naar Alcatraz. Op een kwartiertje waren we met de boot ter plaatse. Eerst volgen we een speciale trip met uitleg door en ranger over de ontsnappingspogingen en daarna doen we de audiotour door de cellenblokken. Deze audiotour was enorm interessant, we werden door de gehele gevangenis geleid met uitleg in voortreffelijk Nederlands. We konden alle cellen zien, in sommige cellen ingaan, de wandeling, de eetzaal, de bezoekresruimte, de douches enz.enz. Dit was allemaal enorm leerrijk.Vanop Alcatraz hadden we ook een prachtig zicht op de stad zelf. Tijdens de boottrip terug zien we verscheidene pelikanen, onze Quinten is er vast van overtuigd dat hij ook een dolfijn heeft gezien, doch wij denken eerder aan een zeeleeuw in het water.Het is al half drie als we terug op het vasteland zijn . We bestellen onze auto bij de valet en rijden richting Golden Gat ebrug. Spijtig maar deze ligt toch wel deels in de wolken. We rijden er over en stoppen aan en vieuwpoint waar we alles beter kunnen bezien. Er is wel veel wind en toch wel koud. We rijden nog iets verder naar Sausalito, vroeger was dit een klein artistiek haventje , nu is dit meer en mondain oord geworden.Op de terugweg rijden we uiteraard nog even door Lombardstreet, het kronkelenste straatje .We gaan nog even terassen en voor het avondeten trekken we terug ricthing Fisherman's Wharf. We eten in Market Pier op pier 39, weeral een voortreffelijk adres. We krijgen een tafel met zicht op de zeeleeuwen. Het eten is heel lekker doch we hebben wel bij sommige dingen een aantal bedenkingen. Zo kreeg ik bij de oesters als voorgerecht in het midden gewoon een potje ketchup.... Ook de Irish Coffee was zeer speciaal. Deze was al volledig door elkaar geroerd en op de slagroom was gewoon een tots muntsiroop gespoten..... Verder wel voortreffelijk gegeten met veel zeevruchten, zeer vers en overheerlijk..San Francisco is wel een heel mooie en vooral heel gezellige stad met verschillende wijken die elk hun apartheid hebben.Morgen verlaten we San Francisco en gaan we richting Monterey.
Deze morgen waren we al vrij vroeg op pad ( 9 uur) Eerst fisherman's wharf verder verkend, de verschillende pieren enz. Het is hier enorm gezellig, ook wel een beetje disneylandachtig, met vele winkeltjes, mooie uitzichtpunten en veel restaurants.Van ver zien we de Golden Gate Bridge liggen, doch deze ligt, zoals verwacht, volledig in de mist.Een eerste hoogtepunt was pier 39 daar lag het gewoon overvol zeeleeuwen. Er lagen er honderden op vlotters maar ook gewoon tussen de aldaar liggende jachten. Zij maken een hels lawaai, stinken maar het is gewoon prachtig!We wandelen verder naar de coit tower( de ronde toren die men op de foto's over SF ziet)Het is een vreselijke klim maar eens daar aangekomen loont het de moeite. We hebben een ongelooflijk zicht op gans San Francisco, de verschillende bruggen en kunnen van daaruit het stratenpatroon ook zeer goed zien. Verder naar de financiële- zakenbuurt, met moderne hoge gebouwen. Onderweg stoppen we even in het Wells Fargo museum. ( van de postkoetsen)We belanden terug in China Town waar we lunchen in een plaatselijke chinees. Daarna verder richting Union Square en Market street, waar vele en prachtige winkels zijn. We gaan een shoppingcentre binnen van 9 verdiepingen waar er bij Abercrombie and Fitch weer een pull wordt afgeluisd.We kopen ook nog jeans en boxershorts.Dan de hele weg terug naar het hotel waar we pas rond half zeven aankomen. De kinderen trekken richting zwembad en ik ga nog vlug een was insteken.Het avondeten was weerel een topper. We komen terecht in the Stinking Rose een lookrestaurant. Zij maken reclame met " we season our garlic met food". Een zeer typisch en gezellig restaurant. We beginnen met Garlic Bagna, een panvol met gegrilde lookteentjes in olie om op een broodje te smeren. Heerlijk! One hoofdgerechten waren eveneens overheerlijk en very garlish. Als aflsuiter bestellen we een super sundae, die we ,alhoewel tegen onze principes, maar zoals alle amerikanen, sharen.Dit restaurant is echt een aanrader. We zullen vanacht slapen als een " stinking" roos.
Deze morgen toen we opstonden was het aan het gieten. We hebben geluk dat dit gisteren niet het geval was om Yosemite te verkennen Tegen een uur of half tien zijn we klaar om te vertrekken richting San Francisco. Na en goed uurtje rijden zijn de wolken verdwenen en is er terug zon. De weg vordert goed en tegen een uur of 1 naderen we SF al. Aan de Baybridge is het wel aanschuiven. Plots voelen we een tik achteraan de auto, inderdaad... we werden gewoon aangereden door de auto achter ons. De Jean-Louis stapte uit en de madam achter ons zei gewoon oh I'm sorry'.Gelukkig was er totaal niets aan de wagen te zien, want we zouden eigenlijk niet direct weten wat te doen, blijkbaar bestaat er hier toch niet zoiets als een aanrijdingsformulier.. We rijden richting hotel het Hyatt hotel in Fisherman's Wharf, wat eigenlijk een vrij whique hotel is, met groot zwembad, jaccuzi, fitnesszaal, valetparking enz..We kunnnen al inchecken en direct hierna gaan we al de buurt wat verkennen. We komen eerst terecht in Fisherman's wharf, waar we een late lunch nemen. We eten Clams chowder met zuurdesembrood bij Boudin.Dit is gewoon heerlijk, eigenlijk een uitgehold brood gevuld met een dikke clams soup. Achteraf vernemen we dat dit De specialiteit is en dat niet in SF bent geweest als je dit niet hebt gegeten.We wandelen verder en onderweg zien we eigenlijk wel mooie woningen, de bouwstijl hier mogen we wel. Uiteindelijk komen we terecht in Chinatown, met veel chinese brol winkeltjes maar wel gezellig. In SF is het wel vrij koud en heel veel wind. We hebben allemaal onze pull aan maar een winterjas zou eigenlijk ook wel welkom zijn. Hierna terug naar het hotel waar de kinderen zich opwarmen in de jacuzzi.. Voor het avondeten besluiten we terug richting Fishermans wharf te trekken. Er zijn hier massas restaurant, wat de keuze er niet makkelijker op maakt. Uiteinlijk bleek dat we en goede keuze hebben gemaakt, we eten heerlijk, eerst krab op drie verschillende wijze gevolgd door een mooi stuk heilbot in kruidenkorst met parmezan, en limoensaus.. Na het avondeten gaan de kinderen kun calorieën verbranden in de fitnesszaal, maar aan de oudjes is dit niet besteed..
Deze morgen toch wat langer geslapen, tot kwart na acht. Dan naar de lobby om te internetten en de blog on site te zetten en vooral om kontakt op te nemen met onze Jonathan. Het inloggen op de site met betaling wil maar niet lukken.... Dus ik ben in alle staten want kan ook niet telefoneren naar huis en wil toch wel nieuws hebben Ook deze avond slapen we in dit hotel, dus straks zijn de problemen niet opgelost. Ik vind dit allesbehalve!!!Dan maar de kinderen gaan wakker maken, het is inmiddels reeds half tien. Terug op weg naar Yosemite. We rijden eerst naar de Mariposa Groove, waar sequoia bomen staan. We doen er een trail van in totaal 4,2 mijl, alleen is de eerste helft vrij erg klimmen zodat we hierop toch 3 uur doen. De bomen zijn immens,er is er zelfs een waar we gewoon onderdoor kunnen lopen. In het bos zijn ook veel omgekapte of omgevallen sequoia's en deze geven eigenlijk nog beter de immense grootte weer. Na de Mariposa Groove rijden we terug naar het Glacier Point, het uitzicht dat we hier hebben is ENORM. Het is overweldigend, spijtig alleen dat vandaag de zon niet schijnt en het wat overtrokken is. Het is ruim half zeven als we terug zijn in ons hotel. Nog steeds geen GSM verbinding.Na onze aperitief terug eten in het enige restaurant in de buurt. Na het eten ga ik toch nog eens in de lobby van het hotel het internet proberen en na ruim één uur is dit gelukt....Dus de blog van de voorbije dagen bijwerken, mailtje naar het thuisfront en dan dodo gaan doen.
Deze morgen zee vroeg opgestaan om nieuws te hebben van onze Jonathan. Er was reeds een mailtje binnen en alles was prima verlopen. Toch al een hele geruststelling. Dit alles maakt dat we deze morgen wel op tijd zijn vertrokken richting Yosemithe National Park. Eerts een half uurtje terug rijden en dan naderen we via de Tioga Pass het Yosemite NP. Ook dit is totaal anders dan alle andere nationale parken die we al gezien hebben. Het is heel groen, met veel water, prachtige meren en vele rivieren en kreken. Direct in het park zien we gewoon langs de weg reeds drie herten, waaronder een met een prachtig gewei. Iets verder zien we een marmot naast de weg zitten. Overal worden we gewaarschuwd voor beren, we mogen zeker niets van eten of zo in de auto laten liggen. Onderweg zien we ook een 5-tal borden naast de weg die aanduiden dat er op die plaats onlangs een beer is aangereden door een auto. We hopen alleszins een beer te zien, zij het vannacht één die aan onze auto op de parking van het hotel komt snuffelen.... We rijden de hele Tioga pass af tot in Yosemithe Village, en daar doen we wat inkopen voor een picknick . Iets verder vinden we een prachtig plaatsje aan de rivier, met een privé keienstrandje . De jongens amuseren zich nog wat in het water met het bouwen van een dam en het vangen van kleine vissen en dan rijden we verder.Uiteindelijk rijden we richting El Portal waar ook ons hotel gelegen is is de Cedar Lodge, waar we al tegen en uur of drie inchecken. Het is een mooi hotel, zeer ruime kamer en badkamer en mooi uitzicht. Alleen is er hier enkel in de lobby internet beschikbaar en dan nog tegen betaling Ook hebben we hier weer geen GSM verbinding!We gaan naar het buitenzwembad, liggen wat in de zon tot onze rust verstoord wordt door troepen jongeren die het zwembad gaan ownen.Nog even langs de winkel van het hotel, douchen, aperitiefje op ons terras ...en aar het restaurant van het hotel , dit is het enige in de buurt .Na het het eten zoeken we buiten een tafeltje op in dee tuin, flesje wijn erbij en hebben we nog zitten kleurenwiezen.
donderdag 20 augustus 2009 Mono lake en Bodie Ghosttown
Deze nacht toch niet goed geslapen in de historische en veel te smalle bedden.We hadden wel een prachtig uitzicht vanuit de kamer op de nog besneeuwde bergtoppen van de Mount Witney.Rond half tien vertrekken we richting Mono Lake. Onderweg stoppen we bij een historische site Manzanar, een concentratiekamp voor Japanners en ook amerikaanse staatsburgers van Japanse afkomst. Het is hier zeer raar, overal staan gewoon bordjes wat er ooit stond, maar voor de rest is er eigenlijk totaal niets te zien enkel nog en klein kerkhof. Verder naar Mono lake. Dit is buitengewoon prachtig. Er staan overal tufa's, een soort van kalkophopingen die zijn ontstaan doordat het zoete water opborrelt in het zoute meer. Dit is een onwezenlijk zicht, we bevinden ons precies midden in een SF film.De grond aan de waterrand was pekzwart en wanneer men hier op liep vlogen miljoenen kleine vliegjes op, zeer speciaal. We rijden zo goed als heel het meer af, het is buitengewoon, echt een aanrader. Ondertussen hebben we toch wel wat honger gekregen en rijden iets verder naar Bridgeport, waar we vanavond ook zullen slapen. Zoals bij ons om het uur de klokken van de kerk luiden, speelt hier om het uur het Amerikaans volkslied. Na onze lunch rijden we iets terug naar Bodie, een ghosttown. Dit is een oud goudzoekersstadje, dat meer dan 100 jaar geleden zelfs de tweede grootste nederzetting van de staat was na San Francisco. Het is inderdaad een volledig stadje met allemaal verlaten huizen, kerkjes, scholen, auto's die staan te roesten, een hele goudmijn enz. Ook binnen in de huizen kunnen we nog kijken, we zien het behangpapier afbladderen en de café's , school en sommige huizen zijn zelfs nog volledig ingericht. Het is zeer leuk om te zien en er hangt een speciale sfeer.Tegen een uur of half zes gaan we terug richting ons motel, het redwoodmotel. Dit is ook wel heeeel speciaal. Aan de inkom staat een draaiend paard met koeievlekken op, een geschilderde stier, een varken enz. Het is vreselijk kitcherig.De kamer is echter keurig. Alleen stel ik plots vast dat we hier totaal geen GSM verbinding hebben, wat toch een lichte bui van paniek doet ontstaan daar ik onze Jonathan heb gezegd dat hij mij onmiddellijk na zijn ingreep moet telefoneren( hier is het dan midden in de nacht) We rijden verder het dorp in doch ook daar totaal geen GSM verbinding..... Ik ben dus in alle staten ... Vanavond zijn we gaan eten in een weeral typisch Amerikaans restaurant. Het was daar zeer gezellig, vrij groot , met een grote bar, allemaal tafels met ruiten tafelkleden, enkele biljards, en uiteraard een TV waarop een of andere basebaal match wordt uitgezonden. We bestellen hier pizza, die vreselijk groot is, maar we laten ons niet kennen en...eten alles op.Terug naar ons hotel ( gelukkig is er wel internetverbinding) waar we toch nog even moeten wachten ( op een menselijk uur in België)om dan via Skype onze Jonathan te verwittigen dat hij ons niet kan bellen, anders maakt hij zich daar ook maar zorgen over. Het zal dus wachten worden tot morgenvroeg een uur of 7 dan is het in België 4 uur in de hoop dat onze Jonathan dan al terug thuis is, en we toch iets kunnen vernemen. Ik hoop dat ik toch wat kan slapen....
woensdag 19 augustus 2009 door Death Valley naar Lone Pine
Toch wel een vrij bewogen nacht en morgen gehad.Om 3 uur deze nacht opgestaan om even met onze Jonathan te chatten daar die dan terug was van de kliniek voor nieuwe platen van zijn pols en nieuwe plaaster. Hij zei toen dat er waarschijnlijk een bout in zijn pols diende gezet te worden, maar men hier nog overleg diende te plegen en men hem zou terugbellen. Om half 6 's morgens werden we wakker gebeld door de kliniek met de mededeling dat hij vrijdagmorgen geopereerd zou worden en er best niet te lang mee gewacht wordt. Wij zijn dan in gang geschoten om onze reisverzekering te contacteren om vervroegd terug te keren. Vermits onze Jonathan meerderjarig is en geen 5 dagen in de kliniek dient opgenomen te worden komt de verzekering niet tussen. Wat wel mogelijk was was onze tickets wijzigen naar een vroegere datum, mits een opleg. Probleem was dan dat we onmogelijk tijdig ( voor vrijdagmorgen) in België konden geraken. Dan maar met de dokter gebeld en die stelde ons wat gerust, hij zei dat het maar een kleine ingreep onder plaatselijke verdoving was, en hij erna waarschijnlijk niet veel last zou hebben. De dokter zei dat we zeker niet moesten terugkeren. Wij zijn nu toch wel wat gerustgesteld doch dit werpt wel wat een schaduw op alles. Enfin, dit maakt dat we eigenlijk vrij laat uit Las Vegas zijn vertrokken( zo rond half elf). Het was een lange dag rijden door Death Valley, maar weer oh zo mooi.... Weer een totaal ander landschap, een dat we zelfs nog niet zijn tegengekomen.... Prachtige bergen, maar ook enorme vlaktes die volledig wit zien van het zout, bergen met allerhande kleuren, rose, groen, grijs, geel enz, zelfs gewoon zandduinen. We passeren Badwater, het diepste punt van de USA ( 85,5 m onder zeeniveau) Wel is het daar enorm heet, we hebben 48 ° gemeten en er blaast een verschrikkelijk hete wind. het was een lange maar prachtige rit. Onderweg hebben we zeer veel testauto's gezien die volledig ingepakt waren omdat deze modellen nog niet uit waren. Alles wat maar enigszins nieuw aan de wagen was, of kon verwijzen naar het merk, zelf de binnenkant van de wagens was als het ware ingepakt. Doch door de speurzin van de kinderen, die in het geheim aan de velg zijn gaan voelen, weten we dat het o.a. om nieuwe Hyundai's gaat. Het is toch al half zes wanneer we in Lone Pine aankomen waar we inchecken in het Dow Villa hotel. Dit is een motel en een historisch hotel. Wij slapen in dit laatste. Er wordt prad op gegaan dat ook hier Johan Wayne altijd in kamer nr. 20 sliep. ( je zou bijna zeggen dat wij op reis zijn met de fanclub van John Wayn daar we in Moab ook al in zo een motel sliepen)Alles hangt hier dan ook vol foto's van filmsterren en onze kamer is eigenlijk ook vrij "historisch" maar wel proper. We gaan nog even zwemmen en in de jacuzzi en zoeken iets om te eten. Schuin over de deur komen we terecht in een echt typisch Amerikaans restaurant. Ook daar hangt alles vol met foto's en prularia van filmhelden uit vervlogen tijd. Het restaurant maakte zich bekend als " the best burgers in town" zodat we besloten deze te proberen. Ze waren inderdaad heel lekker. Ik hoop deze nacht alleszins beter te slapen en morgen gaan we verder richting Monolake en Bodie (ghosttown)
Deze morgen toch wel iets langer geslapen maar we waren toch reeds rond half tien op pad. Vandaag wandelen we richting het zuiden van de Strip. Een heel mooi hotel is Paris Las Vegas. Er staat niet alleen de Eiffeltoren die langs binnen doorloopt maar ook zijn er gezellige Parijse straten nagebouwd. We lopen precies buiten in Parijs.Van hetzelfde laken een broek in New York New York,alleen loopt hier nog een rollercoaster voor . We passeren ook de Coca-Cola shop en de 4 verdiepingen tellende M&M's shop. Het is ondertussen meer dan 40 ° en tegen een uur of half drie zijn we terug in ons hotel. We gaan iets drinken aan het zwembad en krijgen voor 3 medium cola's en 1 large beer een rekening van 42 dollar gepresenteerd!!Afzetters zijn het hier. We bestellen gewoon iets voor te drinken en dan brengen ze dit in een soort van souvenirbeker die uiteraard ook betaald moet worden. Bij de boeking van het hotel was er een promotie dat we 4 gratis tickets kregen voor de Dolphin Habitat en de Secret Garden, dus wij daar heen. Al goed dat dit gratis was want het was zeker de moeite niet. Gewoon enkele dolfijnen die in een bad rondzwemmen en een mini dierentuin met wat witte tijgers en leeuwen. Normaal moet men daar dan nog 15 dollar per persoon inkom voor betalen. Enfin we houden het daar voor bekeken en vragen aan de " valet" onze auto terug en rijden naar het Las Vegas outlet centre. Alles is hier ongelooflijk goedkoop, vb. Tommy Hilfigger is 1/4 van de prijs van bij ons en Converse 1/3. WE kopen eigenlijk vrij veel en zullen de lege valies die we bijhebben nu toch wel moeten aanspreken. We lopen er rond tot bijna 7 uur. Op de terugweg rijden we even naar Fremontstreet, wat er ook wel heel gezellig uitziet, doch hier hebben we eigenlijk geen tijd meer voor. Onderweg zien we ook tal van weddingchapels die op de strip toch wel misten. Terug aan het hotel geven we de auto terug aan de valet en gaan we terug naar het buffet van de eerste dag. We gaan niet meer zo dikwijls als de eerste keer aanschuiven, maar toch nog behoorlijk wat.... Morgen moeten we een ganse dag door Death Valley rijden en slapen morgenavond in een antiek hotel in Lone Pine. Hopelijk hebben we daar internet anders wordt het een dag wachten...
Deze nacht zeer goed geslapen, het zijn echt goede bedden en kussens. Tegen een uur of half elf waren we allemaal klaar en zijn we richting het Noorden van de Strip gewandeld. We zijn weer enkele grote shoppingcentra tegengekomen waar we toch wel wat kleren gekocht hebben, alle is hier toch merkelijk goedkoper. Vandaag hebben we ook de Frappuchino van Starbucks geproefd..... ongelooflijk lekker, vanaf nu gaan we er elke dag ( minstens) een drinken.Verder zijn we ook in circus circus binnen geweest, wat wel speciaal op kinderen is afgesteld en uiteraard ook de andere casino's die op onze weg lagen. In het Sahara hebben we zelf een Burrito wedstrijd gezien mannen die probeerden een burrito van 3 kg binnen te spelen...Vanaf ons hotel het noorden van de strip afwandelen en terug heeft ons toch zo een 6 uur bezig gehouden.( en dit in een hitte van bijna 40°)Eens terug in het hotel hebben we toch een klein gokje gewaagd aan enkele slotmachines. We wisten wel niet goed hoe dit juist werkte en het duurde wel even voor we dit door hadden. In totaal hebben we 2 dollar verspeeld maar we hebben ons hiervoor wel een klein uurtje geamuseerd. Voor het avondeten waren we van plan om naar het Bellagio Hotel te gaan naar het buffet, daar dit wel het best blijkt te zijn van allen. Daar aangkomen was er echter zo een file dat we besloten niet te wachten. Zo zijn we in de Flamingo terechtgekomen, waar we ook, doch minder lang moesten wachten ( 30 minuten) Ook hier was het buffet weer uitstekend, zij het qua keuze toch wel wat minder dan gisteren. Na het eten zijn we het fonteinenballet voor de Bellagio gaan bekijken, wat zeker ook de moeite was.Elk hotel heeft hier ook zijn eigen winkelcentrum en ook dit van de Belaagio is de moeite,enkel de grootste merken vindt men hiet. 's avonds zijn we toch wel heel nmoei en rond half twaalf liggen we weerom in bed.
Las Vegas here we come! Vandaag een enkele uurtjes rijden richting Las Vegas. Het is al kwart voor elf als we weg zijn en om half een zijn we reeds in het oord des verderf. Het is wel zo dat hethier terug een uur vroeger is. Bij het binnenrijden van Las Vegas zien we eerst en vooral de Stratosphere Tower met bovenop een achtbaan en andere attracties die heel hoog boven de grond zijn. We rijden met de auto eerst de strip af om toch al een idee te krijgen. We weten u al niet waar eerst kijken en herkennen Venetië, Parijs met de eifeltoren, New York, delen van Rome enz... We hadden inmiddels een mail gekregen van ons hotel The Mirage dat we de deze nacht aan een gunstprijs zouden kunnen overnachten. Aan The Mirage aankomen dienen we onze bagage aan de ingang uit te laden en onze auto gewoon achter te laten, deze wordt door een valet voor ons geparkeerd. We gaan inchecken, doch er staat reeds een massa volk aan de desk. Wanneer het onze beurt is krijgen we een veel hogere prijs dan in de mail doch na zeer lang discussieren,krijgen we toch het gunsttarief. Onze kamer ( met stripview) is evenwel nog niet klaar , dit zou nog enkele uurtjes duren. Geen probleem we leveren onze bagage af, die later op eenvoudig verzoek naar onze kamer zal worden gebracht en gaan het hotel eerst wat verkennen. Dit is gewoon een fabriek, er zijn meer dan 3.000 kamers en er is een bezettingsgraad van 98%. Het is wel een zeer mooi hotel met een prachtige binnentuin, massa's restaurants, bars, winkels en uiteraard een enorm groot casino. Deze casino's zijn gewoon immens, duizenden slotmachines, van allerlei aard, honderden pokertafels, tafels voor Baccarat, Black Jack, roulette enz, enz. er zijn zelfs enorme delen voorzien om op sportwedstrijden te wedden, waar men alles op grote schermen kan volgen. We gaan eerst het zwembad van het hotel bekijken. Ook dit is in verhouding, dus... immens! Er zijn massa's ligstoelen, een mooi zwembad en er lopen hostessen in bikini rond om iedereen van drank te voorzien. Verder de strip op.We komen eerst terecht in The Flamingo, ook daar enorme gokvelden en een massa volk. We zien ook veel mensen die rondlopen met enorme bekers met drank, we zien zelfs iemand met een gitaar rond de nek die gevuld is met drank...We lopen verder wat op de strip komen uiteindelijk aan Caesar's Palace en de Forum Shops. Dit is een prachtig shoppingcenter, de ene winkel al wat mooier dan de andere en op zeker ogenblik komt men precies in Romeinse straten terecht. Er is een blauwe lucht met wolken op het plafond geschilderd, de vloer is geplaveid zoals een echte straat, af en toe komen we vb. de Trevi Fontein tegen, Romeinse beelden, zelf het paard Van Troje en daartussen allemaal prachtige winkels. Dit is gewoon niet echt..... ( dit is het ook niet)Uiteindelijk is het toch tijd om verder in te checken in ons hotel. We hebben een kamer op de 21e verdieping met een prachtig uitzicht op The Venetian en op de vulkaan van het hotel, die om het uur uitbarst. Alleen is de kamer blijkbaar toch niet volledig opgemaakt, de kussen liggen lukraak op de bedden zonder kussenslopen. We bellen housekeeping en dit wordt in orde gebracht. Doch voor een hotel van deze prijsklasse is dit wel vrij slordig. Ook hier dienen we voor de eerste maal te betalen willen we gebruik kunnen maken van draadloos internet ( 15 dollar per 24 uur)In de minibar zitten zelfs sexspeeltjes, maar we moeten wel oppassen om iets uit de bar te nemen om verder te bekijken, want vanaf dat men iets opneemt gaat dit automatisch van de rekening. Tegen een uur of zeven besluiten we te gaan eten in Cravings, dit is een buffet restaurant van ons hotel waarvoor we 40 dollar credit hebben gekregen als promotie. Wat we daar zien is eens te meer ongelooflijk. Noem het op en men kan het daar krijgen,: sushi, dimsum, bouillabaise, allerlei salades, grote kingkrabpoten, enorme schrimps,allerlei vissoorten, verschillende wokgerechten, ossobucco, gebraden, kip, kalkoen, ribbetjes, enchilladas, andere mexicaanse gerechten, italiaanse gerechten, latijns-amerikaanse gerechten, allerlei BBQ gerechten,enorme stukken rosbief, allerlei groenten, bijgerechten, sauzen, , om dan nog te zwijgen over de desserts.....Zo'n buffet hebben we nog nooit gezien en onze Damiaan is gemakkelijk een keer of 12 terug geweest ( wij toch enkele keren minder) En dit alles voor nog geen 25 dollar per persoon en zelfs de frisdranken zijn hierin onbeperkt begrepen.Na het eten zijn er enkele onder ons toch iet of wat ongemakkelijk dus moeten we wat gaan stappen. We gaan eerst de uitbarsting van de vulkaan voor ons hotel bekijken en wandelen vervolgens wat verder op de strip. Er is hier een massa volk, nog meer dan overdag. We komen terecht in the Venetian, een van de duurste hotels ter wereld. Ook hier wanen we ons op zeker ogenblik buiten in een straat in Venetië, alhoewel we ons op de eerste verdieping bevinden. Er is een blauwe lucht geschilderd met geplaveide straten,weer prachtige winkels, terrasjes, restaurants, bruggetjes ( o.a. de Rialtobrug)Wie komt op het idee om zoiets te maken? Intussen zijn we allen stikkapot, gaan nog iets drinken in ons hotel en gaan voor de eerste keer deze vakantie toch vrij laat slapen ( 11.30h) Morgen verkennen we Vegas verder, we zijn nu al benieuwd.
Vandaag heeft iedereen toch wel wat langer geslapen zodat we maar rond 10.15 zijn vertrokken richting Zion national Park. Dit is maar een twee-tal uurtjes rijden.Het land^schap onderweg is minder spectaculair dan de andere dagen, maar toch ook mooi en vrij groen. Tegen 12.30 rijden we het park al in.We mogen in het park niet met de auto rijden en moeten alles met een shuttle doen, doch dit is zeer goed georganiseerd. We parkeren onze auto in Springdale aan ons hotel en nemen de shuttle naar het park.In het park doen we enkele trails, zoals ze dat hier noemen, maar rechtuit gezegd is dit park het minste van wat we tot nu toe gezien hebben. Het is wel mooi, maar buiten de rotsen die hoger zijn, kunnen we bij ons in de Ardennen eigenlijk hetzelfde soort wandelingen doen.We doen een wandeling lans de Virgin River, doch daar is heel veel volk. Onderweg zien we uiteraard weer de inmiddels vertrouwde eekhoorntjes.We doen ook een trail naar de lower emerald lake, doch dit was eigenlijk de inspanning niet waard, een klein plasje water dat eigenlijk niet veel soeps is.Enfin tegen een uur of 5 hebben we het meeste van het park gezien en nemen we de shuttle terug en checken in in ons hotel het Best Western Zion Park inn. Het is een mooi hotel, zeer verzorgd en niets op aan te merken.'s avonds eten we in het restaurant van het hotel, een mooi restaurant en wel lekker eten. We hadden in ons programa eigenlijk 3 dagen voorzien om de Bryce en het Zion NP te bezoeken, maar zijn al in twee dagen rond. We hadden morgen een overnachting voorzien in St George, doch dit is slechts een uurtje van hier zodat we het hotel daar afbellen en van plan zijn ineens door te rijden naar Las Vegas. We moeten daar nog wel een hotel zoeken, want we hebben daar pas vanaf overmorgen geboekt, we zien wel ofwel in hetzelfde ofwel nemen we een ander. Zo blijft het wat spannend....Voorwe gaan slapen zitten we nog wat op een terras met prachtig zicht op de bergen.
Deze morgen wilden de kinderen eens decadent doen en als ontbijt gewoon elk een pot ijs van Ben&Jerry's eten. Het is vakantie voor iets dus.....Alleen is dit blijkbaar toch geen aanrader op de nuchtere maag, want zij hebben toch wel wat last gehad. Ik denk dat het lang zal duren voor ze dit nog eens willen. Rond 10 uur zijn we deze morgen vertrokken richting Bryce Canyon. Dit is niet zo ver ( ongeveer een kleine 3 uur rijden) en weeral via een prachtige scenical route.Het landschap is in het begin weer totaal anders, we zitten precies in de Canadese bossen en alles in vrij groen.iets later verandert dit weer en op zeker ogenblik rijden we gewoon precies op de richel tussen twee canyons door. Niet echt iets voor mensen met hoogtevrees..Tegen 13 uur zijn wel al in ons hotel voor deze nacht, de Bryce view Lodge en we kunnen reeds inchecken. Opvallend wordt nu toch wel dat eigenlijk elke kamer, of het nu hotel of motel is, goedkoop of duurder, allemaal identiek dezelfde inrichting hebben, zelfs identiek dezelfde lampen, wekkerradio's haardrogers, telefoons enz.We laden de auto uit en gaan in de plaatselijke winkel iets kopen voor de lunch. Tegen een uur of drie rijden we de Bryce Canyon in. Weeral een totaal ander natuurpark en we zijn nogmaals onder de indruk.We doen de scenic drive, doen enkele korte wandelingen en zien zelfs condors vlakbij vliegen. Op zeker ogenblik zegt de Jean_louis: oei ik ben mijn portefeuille kwijt Wij dachten allemaal dat deze gepikt was uit zijn broek... Gelukkig vond onze Damiaan even later de portefeuille gewoon in de auto terug.We blijven tot ongeveer een uur of 6 in het park en gaan dan terug richting hotel. We gaan langs de plaatselijke winkeltjes, die evenwel niet zo veel voorstellen.Ook qua eten is er waar we zitten niet zo veel keuze,er is slechts 1 restaurant en een fastfoodketen. We nemen het buffet in het restaurant en het verbaast ons toch wel dat het ijs er blijkbaar toch terug ingaat, en dit wel verschillende keren. Tegen 9 uur zijn we terug, kijjken nog wat tv en gaan slapen. En ja....kijk goed hieronder op algemeen verzoek een foto van......
Vandaag dienen we wel wat te rijden. Het ontbijt in ons motel bestaat uit een soort van voorverpakte koffiekoeken en slappe graanrepen, we hebben al beter gegeten. Rond 9 uur staan we vertrekkensklaar. We rijden eerst een stuk terug tot in Blanding en van daaruit nemen we de Bicentennial Highway ( scenic route) tot in Torrey.Deze route is weerom adembenemend. Onderweg stoppen we in Natural Bridges National Monument en doen daar de scenic drive. Ook hier zeer knap en zien een aantal natuurlijke bruggen. Verderop ter hoogte van Hite dienen we het Lake Powell nog eens over te steken . Het panorama dat we hier hebben is adembenemend. Rechts van ons witte canyons, links van ons prachtige rode rotsen en beneden een blauw meer... Spijtig van het weer vandaag, het is bewolkt en hebben zelf af en toe een regendruppel. Verder wordt het landschap alleen maar mooier, het is moeilijk te beschrijven, zelfs de foto's geven de uitgestrektheid en de sfeer moeilijk weer. Tegen een uur of 3 rijden we het Capitol Reef NP in. Dit is een kleiner park dan de anderen, en ook minder bekend, maar zeker niet minder mooi. Ook hier enorme rotsformaties, in verschillende kleuren.. We doen enkel korte wandelingen, zien hertjes en rijden de scenic drive. Tot in 1941 woonden hier zelfs een 10-tal mormoonse families, volledig van alles afgelegen, zonder enig confort, met een eigen schooltje enz.We bekijken hun huisje, schuur enz, dit doet wat Bokrijkachtig aan Ondertussen is het toch al flink beginnen regenen en het is ook al frisser geworden.Het is al een dikke 6 uur als we het park uitrijden. Ons hotel ligt maar enkel miles verderop in Torrey, het Chuckwagon Hotel. Het hotel doet wat Canadees aan, we hebben een ruime kamer, er is een groot zwembad met jacuzzi, die met dit frisser weer succes heeft.Deze avond hebben schitterend gegeten. In Café Diablo, in de gids aangeschreven als het beste restaurant van Utah, wat we zeker beamen. Het eten was van de beste kwaliteit, haute cuisine en prachtig gepresenteerd. Ook de dessert waren zeer lekker en speciaal vb. de carot cake met dronken monkey ijs en voor de Jean-Louis uiteraard the Bomb, een soort van geconcentreerde chocolademousse eveneens met... dronken monkey ijs. Dit adres is echt een aanrader. Morgen gaan we verder naar de Bryce Canyon.
Iedereen heeft relatief vrij lang geslapen, maar dat is maar schijn wantdat komt omdat het hier 1 uur later is. Vandaag staat Arches National Park op het programma. We vertrekken rond 9.45 in Monument valley richting Moab, ongeveer een 3 uur rijden. Bij het vertrek hebben we achter ons nogmaals een ongelooflijk prachtig zicht op Monument Valley. Iets verder rijden we voorbij The Valley of the Gods. Dit heeft zeker zijn naam niet gestolen en is zo uitgestrekt, wijds, zooo mooi....Het rijden hier is eigenlijk steeds een belevenis op zich, het landschap verandert snel, en is altijd adembenemend. Tegen 13 uur zijn we in Moab en rijden direct naar het Arches National Park, waar we eerst lunchen. Ik dacht dat dit een park was waar slechts een paar bogen in de rotsen zouden te zien zijn, maar dit park was zelfs nog mooier dan Monument Valley. Ook overal enorme rotsformaties, in verschillende kleuren en ook het landschap op zich in dit park is zeer verscheiden. Ook de bogen ( arches) zijn prachtig, deze zijn enorm groot en wanneer we er vlak bij staan voelen we ons maar nietig. Elke dag opnieuw beleven we hier de pracht van de natuur, die hier enorm groots is. We wanen ons soms bij de Flinstones, dan weer in een irreëele droom en dan weer op de cover van National Geographic..Tegen een uur of half vijf rijden we het park uit en gaan we op zoek naar ons motel het Apache motel in Moab. Dit is een vrij oud charmant Amerikaans motel waar destijds John Wayne heeft verbleven toen hij een of andere film in de buurt aan het opnemen was. Onze kamer is vrij groot en heeft weerom alle confort. We liggen nog wat aan het zwembad en gaan dan het stadje in.Er zijn volgens amerikaanse normen vrij veel winkeltjes.Uiteindelijk komen we terecht in een Italiaans restaurant waar we heerlijk hebben gegeten, en ook hier waren de proties buiten proportie.Op de dag werd wel iet of wat een domper gezet toen we het bericht kregen dat onze Jonathan ( die thuis gebleven is) een dubbele breuk in zijn pols had. Hij was drie weken geleden op scoutskamp gevallen, doch toen had de dokter gezegd dat dit maar wat ontstoken was. Toen we vertrokken had hij ook geen pijn meer. Thans bleek dit toch een serieuze breuk te zijn en moet hij 6 à8 weken in het gips. ...
dinsdag 11 augustus 2009 Antelope canyon en Monument Valley
Vandaag iets langer geslapen ( 7 uur en de kinderen 8 uur) . Na het ontbijt in ons motel vertrokken naar de Antelope Canyon, wat maar een tien minuutjes rijden was. Daar aangekomen moesten we eerst en vooral 6 dollar per persoon betalen om het land van de Navajo's te betreden en dan nog eens 25 dollar per persoon voor de tour. De indianen zijn wel commercanten! We waren er rond 9.15 uur doch de tour vertrok pas om 10 uur, dan maar in de auto met airco gewacht, want buiten en was het veel te warm. Om 10 uur werden we in trucks geladen en reden een 2 à3 miles door mul zand tot aan de ingang van de canyon. De antelope canyon is een slot canyon, dus eigenlijk een soort van kloof in een rots die van binnenuit helemaal door erosie is uitgehold. Daarbinnen was het prachtig! Deze canyon was ongeveer 1/4 mile lang . Door de verschillende lichtinvallen van buitenuit op de diverse plaatsen is het eigenlijk een onwerkelijk geheel. Wij blijven ongeveer een uur binnen , het is er druk maar kunnen toch goed foto's nemen en filmen. Daarna met de truck terug naar de auto. Verder richting Monument valley wat nog ongeveer een 3 uur rijden is. Onderweg in Kayenta stoppen we nog even in een supermarkt en gaan een snackje ( onze Damiaan een 6 pack hamburgers) eten in de Burgerking ( iets anders was er niet echt )Het uur ter plaatse is een uur later, zodat we rond 16.30 Munument Valley inrijden. We volgen daar een 17 miles drive op een onverharde weg door de valley. Echt zoals in de cowvboyfilms! Het is zeer uitgespreid en enorm monumentaal!!! Ook hier schieten woorden tekort, het is precies niet echt. We blijven er tot omstreeks 19 uur en gaan dan ricthing hotel. In de buurt is eigenlijk niets en we slapen in Gouldings , wat vlakbij is, in een cabin. Ja vandaag is het eigenlijk kamperen.De cabin is wel klein maar valt eigenlijk goed mee, er zijn 2 stapelbedden, een dubbelbed, nog slaapplaats op zolder, een volledig ingerichte keuken en badkamer met douche, Vanop ons balkon hebben we in de verte zicht op Monument Valley. Het is inderdaad iets anders dan een hotel maar het zicht is onbetaalbaar. We hebben hier een privé BBQ en 's avonds grillen we wat kippenvleugels, een steak, met sla, patatosalad en maiskolven. Hier zijn er ook wasmachines en droogkasten zodat ik van de gelegenheid gebruik maak de was te doen. We hebben weer een drukke maar weeral zeer geslaagde dag gehad. Morgen rijden we nog iets verder naar Moab voor het Arches National Park. Ik weet wel niet of we morgen internet zullen hebben, zoniet zal het volgende bericht wel wat later verschijnen.
Vandaag was het vrij vroeg opstaan ( maar dat is uiteraard geen probleem)want om 8 uur dienden we in te checken voor onze helicoptervlucht boven de Grand Canyon Eerst een lekker ontbijt in ons hotel en om kwart voor 8 waren we ter plaatse. Eerst dienden we een video te bekijken voor de veiligheid en omstreeks 8.30 mochten we opstijgen.Niemand van ons had ooit met een helicopter gevlogen, dus het was wel wat spannend, maar oh zo tof! We kregen een koptelfoon met muziek en uitleg ( in het Nederlands). We vlogen eerst boven bossen en plots was hij daar de Grand Canyon! Ongelooflijk! We vlogen tot aan de North Rim en terug, gewoon niet te beschrijven...dit is iets wat je gewoon moet beleven. We vlogen overal tussen en konden alleen maar heel veel respect hebben voor deze prachtige natuur. Na een half uurtje zat het erop. Terug naar het hotel om uit te checken en onze weg verder te zetten. We vertrokken verder nog langs de Grand Canyon richting Page. We rijden door de little painted dessert. Het wordt afgezaagd maar ....het is weerom prachtig! Een woestijn met verschillende kleuren: geel, grijs, bruin, rose, rood enz... We rijden midden door het indianenreservaat. De indianen wonen meestal in een soort van barakken of veredelde stacaravans.Onderweg komen we zelfs nog verschillende andere canyons tegen, en we stoppen waar we maar kunnen om foto's te nemen.Iets voor Page stoppen we bij de horse shoe bend, een meander in de Colorado rivier.We dienen 0,75 mijl te stappen tot aan de horse shoe bend in de hitte en in een zeer apart landschap. Dan zien we de bend recht voor ons, zonder enige afrastering of wat dan ook. We dienen vrij dicht bij de afgrond te komen om een volledig zicht te hebben, de Jean-Louis gaat zelfs op zijn buik aan de rand liggen om toch maar goede foto's te kunnen pakken. Het is niet te geloven dat zoiets in de natuuur bestaat!Ook de rotsen er rond zijn zeer mooi.Op de terugweg dienen we te klimmen in het mulle zand, maar met onze sportieve instelling is dit uiteraard geen probleem!!Iets verder komen we aan het Lake Powel en de Glenn Canyon dam. We verkennen het meer. We dachten dat we al het moois van de dag reeds gezien hadden, maar ook dit is onbeschrijflijk. Het water is blauw uit een boekje en dit te midden in de prachtige rotsen. Daarna zoeken we ons motel op het Page Boy motel, ook dit is een voltreffer. We hebben een zeer ruime kamer met alles op en aan, een terras dat uitgeeft aan de tuin met vlak voor onze deur een tafel met BBQ.De jongens opperen het idee om vanavond gewoon te bbqen op ons terras.We zoeken de Wal Markt op en doen hiervoor inkopen ( ook voor onze apero)Terug in ons motel , nog wat zwemmen , aperitieven met margarita('s) en treffen voorbereidignen voor onze BBQ. Grote amerikaanse steak met een salade.We maken het zeer gezellig, een flesje wijn erbij en genieten maar.....
Vandaag gaan we verder richting Grand Canyon.doch we doen nog eerst een stuk van the historical route 66tussen Needles en Kingman en dit via Oatman.Deze weg is onbeschrijflijk mooi, eigenlijk een kleine weg met vrij veel bochten maar met onbeschrijflijke vergezichten.Na een 45 tal minuten rijden komen we in Oatman ,een zeer oud soort van cowboy dorp waar normalerwijze overal wilde ezels rondlopen, doch wij hebben geen enkele ezel gezien. We maken een wandeling door het dorp ,het is er wel vrij gezellig met allemaal winkeltjes met gadgets e;d. Van de route 66. Dan verder richting Kingman, langs een nog mooiere weg.In Kingman rijden we de autostrade op en dienen nog een 3-tal uur te rijden richting Grand Canyon.Het gaat vrij goed vooruit en rond 14 komen we aan in ons hotel te Tusyan, het Canyon Plaza resort Quality inn. We kunnen reeds inchecken. Het is een mooi hotel met buitenzwembad en binnen een spa en wintertuin. We laden onze bagage uit de auto en rijden iets verder het nationaal park van de Grand Canyon in. Dit is hier onmogelijk te beschrijven dit moet je gewoon zien en ervaren. Het is overweldigend, groots...Wel hangt er iet of wat mist boven de canyon zodat de kleuren minder tot zijn recht komen, maar dit verandert wel in de loop van de namiddag.We maken een grote wandeling lans de south rim van de canyon, zien onderweg talloze eekhoorntjes, roofvogels en op de terugweg zien we zelf van heel dichtbij een hert. Tegen 18.30 zijn we terug in het hotel en de kinderen gaan nog even in de jacuzzi.s' Avonds eten we gewoon in het hotel, buffet à volonté. Niet grandioos maar otoch ook niet slecht en de kinderen doen zich vooral tegoed aan het dessertbuffet. Weer vroeg gaan slapen ( 9.30) want morgen moeten we vrij vroeg op het vliegveld zijn voor een helicoptervlucht.
