Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Wereldgeschiedenis
Model figurines
01-08-2015
Voorstelling
Modelbouw... Ik heb het hier nu niet over treintjes, autos', vliegtuigen, maar we maken een reis door de geschiedenis aan de hand van gemodelleerde miniatuur figuren (al dan niet in plastic, resine of lood) en dito taferelen (diorama's).
Ook wordt er uitgebreid aandacht besteed aan diverse gebeurtenissen en belangrijke personaliteiten.
Modelbouw... . Ik verkeerde een beetje in de dualiteit tussen: "hoe modelbouw ik het mooist", en "hoe modelbouw ik het liefst".
Zelf heb ik - zoals vele anderen - ook stilgestaan bij deze vraag.
Het heeft toen wat tijd gekost om mezelf te positioneren in deze tweestrijd.
Mijn mening is dat figuur-modelbouw onafhankelijk is van de techniek, technologie of gebruikt materiaal, zolang het model reëel is, en niet virtueel blijft als een ongrijpbaar computerontwerp.
Het moet tastbaar zijn, een fysieke creatie. Hoe men tot het resultaat komt is in feite eender.
Tegenwoordig kan met hulp van computer en/of fotografie (etsen, laseren, 3D-printen,...) veel fijnere en mooiere dingen maken dan met de hand, vooral wanneer het erg klein en fijn werken wordt.
En ik bewonder de modelbouwers die deze techniek onder de knie krijgen en dit gebruiken om tot hun creaties te komen.
Maar ik hou het voorlopig op gezellig vingerwerk. Daar vind ik nog het meeste plezier in.
Ik haal nooit de kwaliteit van boven aangehaalde technieken, maar dat stoort me niet echt.
Ik zoek om met traditionele technieken de impressie, indruk en uitstraling weer te geven van het kleinere model, door veel in detail te gaan.
Wat ik hier breng is zonder meer modelbouw van hoog niveau.
Deze blog is tot stand gekomen dank zij onderstaande kunstenaars :
Anders Heinz, Artist prservation, Bob Sarnowski, Calvin Tan, John Long, Keith Rocco, Kreston Peckham, Lou Masses, Maurizio Brunno, Pete Culos, Pete herrerra, Rick Reeves, Stephen Mallia,
Military Miniature Society of Illinois, Patrick Kirk, Marion & Alan Ball,
Third Reich in Ruins, Official Oktoberfes, Rick Steves, The Travel Channel, The Artist Preservation Group
Ben Jakobsen, Bob Letterman, Dani Serrano, Detlev Kaczmarec, Diego Jos Jiménez Molina, Ernesto Reyes, Federico Sangregorio, Fernando Ruiz, Galeria de Autor, Gary Dombrowski - Historical Paintings,
Garie Sim, Glenn Bartolotti, Jaume Ortiz, Jim Johnston, Jose Luis Muñoz Bataller, Julian Yap, Kim Man Jin, Krisztián Bódi, Laurent Borget, Lee Sang Eon, Luc Klinkers, Marcin Skrzypek,
Marijn Van Gils, Markus Lack, Matt Springer, Matt Wellhouser, Matt Yate, Pablo Roig, Pepa Saavedra, Pepe Gallardo, Pete Herrer, Pongsatorn Kanthaboon, Radosław Pituch, Richard Knorrek, Rick Lawler,
Robert Doepp, Roman Navarro, Rubén González, Samuel Pérez, Scott Caple , Sheperd Pain , Terry Ashley, Young Won Jin, Guy Vandendriessche.
De modelbouwdozen zijn van :
Herpa, Hasegawa, Academy, BBurago, Protech, Faller, Preiser, Trix, Proxon, Artesania, Latina, Minichamps, Badger, Scalextric, Mehano, Dub City, Jada Toys,
Ixomodels, BB Guns, Hät, Maisto, Corgi, Align, Dragon Models, Futaba, Kyosho, Nikko, Revell, Tamiya, Traxxas , Carrera, Fleischmann, Italeri, Märklin, Reely, Robbe, Team C Racing
De modelbouwers hebben dit bereikt met koppig doorzetten, fijnzinnig gevoel voor detail en de wil om grenzen te verzetten om aan hun eigen hoge eisen te voldoen.
Resultaat : figurine- en diorama-modelbouw van de hoogste plank.
Tyrannosaurus behoort tot de groep van de Tyrannosauridae en leefde ongeveer zeventig tot vijfenzestig miljoen jaar geleden, tijdens het late Krijt, in het westelijk deel van het huidige Noord-Amerika.
Het eerste fossiel van Tyrannosaurus werd ontdekt in 1874. In 1905 werd de typesoort van het geslacht benoemd : Tyrannosaurus rex, de "koning van de tiransauriërs".
Er zijn later nog andere soorten binnen het geslacht benoemd, maar meestal wordt T. rex als de enige echte soort gezien.
De laatste jaren zijn tientallen skeletten van T. rex gevonden, zodat wetenschappers een goed beeld kregen van hoe het dier er uitzag.
Tyrannosaurus was een reusachtige vleeseter, die tot veertien meter lang en acht ton zwaar kon worden.
Hij liep op sterke, hoge achterpoten waarbij de horizontale, brede romp in evenwicht gehouden werd door een korte, zware staart. De voorpoten waren heel klein.
De prooi werd aangevallen met de grote, zwaargebouwde kop. Uitgerust met lange tanden en zware spieren konden de kaken een enorme bijtkracht uitoefenen.
Tyrannosaurus joeg op grote plantenetende dinosauriërs, waarvan sommige, zoals Triceratops en Ankylosaurus, zich goed wisten te verdedigen zodat ze snel met enkele krachtige beten uitgeschakeld moesten worden.
T. rex was warmbloedig en ademde met behulp van luchtzakken die voortdurend verse lucht in één richting door de longen persten.
Hoewel de volwassen dieren schubben hadden, bezaten de jongen waarschijnlijk een primitief verenkleed om warm te blijven.
Tyrannosaurus kon vrij snel stappen, maar de geleerden zijn het er niet over eens of hij gezien zijn hoge gewicht ook kon rennen.
De meesten denken dat hij wel een echt roofdier was en geen aaseter, zoals soms wordt gesteld.
Tyrannosaurus is de bekendste van alle dinosauriërs geworden doordat hij in boeken werd voorgesteld als het grootste landroofdier uit de wereldgeschiedenis.
De in 1915 ontdekte Spinosaurus uit Egypte is echter aanzienlijk groter.
In 1889 kreeg het geslacht van de beroemde professor Othniel Charles Marsh zijn naam, die "driehoorngezicht" betekent.
De eerstbenoemde typesoort is Triceratops horridus. Later werden er veel meer fossielen van opgegraven die allemaal een beetje in vorm verschilden.
Marsh en andere geleerden zouden daarvoor nog eens zestien soorten benoemen. Tegenwoordig denken de wetenschappers dat het bij de meeste hiervan niet om aparte soorten gaat.
Misschien is alleen T. horridus echt. Het kan zijn dat er nog een tweede soort was: T. prorsus.
Door de vele vondsten is de bouw van het dier goed bekend. Triceratops was erg groot. Hij kon negen meter lang, drie meter hoog en dertien ton zwaar worden.
Hij had een enorme kop, een korte stevige nek, een gedrongen smalle romp en een korte staart die een beetje afhing maar niet over de grond sleepte.
De huid was bedekt met schubben waarvan de kleur onbekend is. Het lichaam rustte op vier poten die zeer zwaar gespierd waren.
De stand van de achterpoten was recht. De voorpoten stonden meer gespreid met de ellebogen iets naar buiten gericht. De binnenste vingers en tenen droegen kleine hoefvormige nagels.
De kop was langwerpig. Op de achterkant van de schedel groeide een breed beenschild dat tot over de nek en schouders liep.
Boven de ogen stonden twee lange hoorns. Een derde, kortere, hoorn was op de neus geplaatst. De smalle snuit droeg een scherpe hoornsnavel.
Daarmee rukte Triceratops struiken uit de grond die door scherpe rijen kleine tanden in stukken geknipt werden. Die werden meteen doorgeslikt en in de grote buikholte verder verteerd.
De geleerden zijn het er niet over eens waartoe het nekschild en de hoorns dienden.
Ze kunnen gebruikt zijn om zich te verdedigen tegen de gigantische Tyrannosaurus rex, het belangrijkste roofdier dat in het leefgebied van Triceratops voorkwam.
Die mogelijkheid heeft Triceratops tot een van de bekendste dinosauriërs bij het grote publiek gemaakt.
Maar sommige wetenschappers denken dat er alleen onderling mee gevochten werd, om te bepalen wie het sterkst was.
Anderen geloven dat ze slechts bedoeld waren om mee te pronken of om de verschillende soorten uit elkaar te houden.
In het gebied in Noord-Amerika waar hij leefde, behoorde Triceratops tot de talrijkste gewervelde planteneters.
Hij werd vermoedelijk 66 miljoen jaar geleden aan het eind van het Krijt uitgeroeid door de inslag van een grote meteoriet.
Daarmee was Triceratops een van de laatste grote dinosauriërs.
Stegosaurus leefde 150 miljoen jaar geleden tijdens het Late Jura in Noord-Amerika en is met negen meter lengte de grootste bekende stegosauriër.
Het eerste fossiel van Stegosaurus werd ontdekt in 1877. Het geslacht kreeg datzelfde jaar van de beroemde professor Marsh zijn naam, die "daksauriër" betekent.
Er werden later nog veel meer fossielen van Stegosaurus gevonden. Vaak werden die als aparte soorten gezien, ook als hun skelet maar weinig anders was.
In totaal zijn er zo veertien soorten benoemd binnen het geslacht. Welke soorten daarvan echt zijn, is erg omstreden.
Tegenwoordig wordt geen enkele door alle wetenschappers als geldig beschouwd, zelfs niet de typesoortStegosaurus armatus.
Stegosaurus is een van de bekendste dinosauriërs wegens zijn opvallende uiterlijk. Hij had lange rechte achterpoten en korte sterke voorpoten.
Door de rechte benen was hij niet in staat te rennen. Anders dan oude afbeeldingen laten zien, hield hij zijn staart hoog in de lucht.
Aan het uiteinde van die staart stonden twee paar lange stekels. Daarmee kon hij zich verdedigen tegen roofdieren, waar hij niet voor kon weglopen.
Hij werd extra beschermd door kleine beenplaatjes op zijn hals. Op zijn rug stond een rij van zeventien grote puntige beenplaten die om en om geplaatst waren tot het einde van de staart.
De geleerden zijn het er niet over eens waartoe die platen dienden. Misschien beschermden ze de rug tegen een aanval maar het kan ook zijn dat ze door het dier gebruikt werden om af te koelen of om indruk mee te maken op roofdieren en soortgenoten.
Stegosaurus had een kleine langgerekte kop met een snavel en kleine tanden aan het einde van een slanke nek.
Daarmee rukte hij stukken plant af die ongekauwd werden ingeslikt om in de enorme buikholte door bacteriën verteerd te worden.
Omdat de nek niet zo heel lang was, ging het dier wellicht soms op zijn achterpoten staan om hogere takken of zaden te bereiken.
Maar volgens de meeste wetenschappers at hij meestal de lage planten die verspreid in het droge landschap stonden waar hij leefde.
huidige Noord-Amerika. Hij was meer in het bijzonder een lid van de groep van de Hadrosauridae, die tegenwoordig als een klade geïnterpreteerd wordt, ondanks een uitgang die naar de taxonomische rang van familie verwijst.
Hij kon acht tot tien meter lang worden en 3500 tot 4000 kilo wegen. Het was een herbivoor en er wordt verondersteld dat hij in kuddes, op vlaktes in de buurt van water leefde.
Deze laatste soorten zijn gevonden in New Mexico en Utah. P. cyrtocristatus is wellicht slechts de juveniele vorm van P. tubicen.
Kam
Schedel van Parasaurolophus
Een tijd werd verondersteld dat de grote gekromde kam die hij op zijn kop draagt, een soort snorkel was, en dat het dier ook in het water geleefd zou hebben.
Van deze theorie is men echter afgestapt. De kam had immers geen neusgaten op de top, en analyse van de inhoud van gefossiliseerde magen toonde aan dat deze voornamelijk landplanten bevatten.
Nu wordt wel aangenomen dat de holle kam van maximaal 1,80 meter lang, die een verlenging van de luchtwegen bevat, diende om een kenmerkend geluid voort te brengen ten behoeve van de communicatie, waardoor het mogelijk een geluid als een
Ik ben Guy
Ik ben een man en woon in Izegem () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: geschiedenis, uniformen, modelbouw.
Jarenlang aan 'plastic modeling' gedaan : figurines, helikopters, oorlogstaferelen in diorama,...
