Tien jaar geleden startte Jos Paridaen een opleiding aan de KUMA te Maldegem. Hij had toen net een proces van beginnend herstel van een herseninfarct achter de rug en een terugkeer naar zijn vroegere job als leraar zat er niet meer in.

Hij koos voor schilderkunst, omdat die richting hem het meeste aansprak. Zijn zeer bezielende leermeester Piet Hoens moedigde hem aan om zich in een fantasiewereld met acryl en olieverf uit te leven.

Hij startte aan de kunstacademie Maldegem op 1 september 2008. Algemene beeldvorming, schilderen en kunstgeschiedenis met als eindwerk een beschrijving over het leven en het werk van de bekende schilder Fernando Botero. Momenteel volgt Jos Paridaen 4e jaar tekenkunsten. Al doende leert men, maar voor hem was en blijft het geen eenvoudige klus te tekenen met verf en gelukkig kon hij terugvallen op deskundige begeleiding. Je moet met heel wat aspecten rekening houden. De vorm, richting, negatieve ruimte, grootte enz. Dan heb je nog de keuze van het materiaal waarmee gewerkt wordt. Naast potlood met diverse hardheid gaat een wereld open met krijtsoorten, inkt, verf enz. Het is de ultieme uitdaging om vorm en kleur in de juiste verhouding neer te zetten en daar met tevredenheid op terug te kijken. Dit laatste valt zo nu en dan best zwaar, want op de vraag wat perfectie is kan men moeilijk antwoord geven. Iedereen ziet dat met eigen ogen en als je je in de deskundige tekenwereld verdiept blijkt ook daar een golflijn van waardering en bewondering te bespeuren.

Op zijn WAKtafel ligt ook een tekenboek waarbij hij de bezoeker uitnodigt ook eens het potlood te nemen en in zijn tekenboek een tekening te maken. Jos Paridaen hoopt, dat velen gebruik zullen maken van deze uitnodiging. Mensen met verborgen talenten zullen gestimuleerd worden ook eens een tekenpotlood of verfkwast te nemen en ontdekken, dat ook zij vaak verborgen talenten hebben.

Jos Paridaen en Dominik Hasekamp stellen tentoon in het Gemeentehuis en in de etalage van Huis Hans Dobbelaere in de Noordstraat. De schaars geklede dames en heren laten zich graag verwarmen door de vele kachels met als thema: ‘Hier vinden we noodzakelijke en deskundige warmte’.

Na een tragische gebeurtenis in 2011, kon Dominik Hasenkamp zich verliezen in de tekenkunst. Dankbaarheid, levensmoed en liefde inspireerden hem zijn emoties tot uitdrukking te brengen. Hij brengt fantasie, het bovennatuurlijke op een boeiende manier in beeld. Elfen, draken, engelen, feeën, dromen en wensen worden een grijpbaar geheel. De meeste tekeningen zijn gemaakt met Faber Castell potloden en pastel krijt van Schmincke,  heel zachte en felle kleuren. Het creëert een effect alsof het geschilderd is. De kracht, de schoonheid en tegelijkertijd de sierlijkheid van vrouwelijke wezens brengt hij naar voor.

Verwoord door Marianne Posman.