Greta Faelens is fulltime leerkracht in het derde leerjaar en toch kan zij drie keer per week drieënhalf uur schilderen in de KUMA. Haar vriend vraagt zich af wat haar drijft om dit te doen.

In de eerste plaats natuurlijk, omdat zij graag creatief bezig is. Alhoewel zij soms wel moe is, komt zij tot rust tijdens het schilderen, zodat zij helemaal ontspannen naar huis gaat. In de academie krijgt zij de stimulans om zich schilderend te ontwikkelen en beter te worden, met de vrijheid zichzelf te blijven en haar persoonlijkheid in de werken te steken. Genieten!

In 2008 is zij gestart in de KUMA met drie jaar opleiding middelbare graad en zij vervolgde in 2011 die scholing schilderkunst in de hogere graad. Nu zit zij ondertussen in het vijfde jaar.

In het tweede jaar hogere graad heeft zij ook kunstgeschiedenis gevolgd. De lessen hebben een tipje van de kunstsluier opgelicht en haar nieuwsgierig gemaakt naar meer... Ze leerde op een andere manier kijken naar kunst, gerichter, met veel respect en een open blik. Een heel  verrijkende ervaring!  Dit bracht haar bij Sam Dillemans, een bijzondere schilder, die haar respect en bewondering verdient om zijn brute, expressieve en emotionele manier van schilderen. Greta Faelens bezocht de tentoonstelling “Authors” in Gaasbeek in 2013. Zo groeide de idee om haar eindwerk te maken over deze authentieke schilder.

Daardoor bezoekt zij nu ook meer tentoonstellingen, zoekt zij in boeken en geniet zij van het werk van allerlei kunstenaars: van Patrick Ysebaert tot Michaël Borremans, Berlinde De Bruyckere, Jan De Vliegher, Lucian Freud, Piet Mondriaan, Roger Raveel, enz…

In het begin van het jaar schilderde zij enkele stillevens. Zo verplicht zij zich om goed te kijken naar vorm, structuur, kleurtinten en schaduwen. Hoe langer je kijkt, hoe meer kleurverschillen je ontdekt in de dingen.

Daarna vertrekt zij van foto’s die haar aanspreken, die zij vindt in de krant, een magazine, op internet enz. Soms schildert zij portretten van mensen die zij kent of verwerkt zij hun foto’s in een werk.

Greta vindt het een uitdaging om emoties, gevoelens, actie of juist rust te kunnen weergeven. Soms vindt zij een werk niet goed en overschildert dan gevoelsmatig met andere kleuren totdat zij het wel mooi vindt. Zij bekijkt ook werken van andere schilders (in de KUMA een bib vol) en vraagt zich af: hoe schilderen zij bepaalde dingen, wat interesseert mij en wat wil ik ook proberen?

Haar laatste stuk vertrekt van een collage met fotoshop gemaakt, waarbij stukken van foto’s en silhouetten in elkaar overvloeien. Het is verrassend om al schilderend, een waas bovenop een vorm te leggen waarbij de onderlaag door schemert.  

Zij begint altijd met een schets in houtskool, daarna schildert zij een eerste laag met vooral nadruk op schaduwen om zo vorm te geven en diepte te creëren. Daarop komen dan verschillende lagen om er meer leven in te steken. Zij schildert liefst met olieverf, omdat je de kleuren in elkaar kunt laten lopen.

Haar werk wordt gedurfder, vrijer, onderzoekender. Die zoektocht blijft duren want er zijn zoveel boeiende uitdagingen en elke keer is zij benieuwd  naar het resultaat.

Sedert vorig jaar zette zij haar werken met mondjesmaat op facebook en de opmerkingen van vrienden zijn heel bemoedigend. Die reacties stimuleerden haar om uiteindelijk deel te nemen aan de  WAK.

Sommige van haar werken hangen bij haar thuis, geeft zij aan familie of vrienden of verkoopt zij aan geïnteresseerden.

Het is haar bedoeling om volgend jaar af te studeren, jammer genoeg laat het kunstonderwijs niet toe om nog langer verder te schilderen in de academie. Maar zij wil zich zeker graag verder bekwamen want er is nog heel veel te ontdekken!

Ondertussen probeert zij haar passie beetje bij beetje over te brengen bij de kinderen in de klas, zodat ook zij op hun manier durven creatief zijn en kunst leren waarderen.

Tijdens de WAK exposeert Greta in de Sint-Barbarakerk en het gemeentehuis.