We verlieten Astorga en de Irago-pas stond vandaag op het programma. Het landschap veranderde sterk: het monotone maakte plaats voor groen, schapenkudden, bos en kleine dorpen.
De weg naar de Irago-pas is 28 km klimmen vanuit Astorga ( h = 870 m ) door een groen landschap en rode aarde naar de pashoogte op 1510 m. Een hoogteverschil van 640 m diende vandaag overwonnen te worden.
Vanaf Castrillo de los Polvazares begon een gestage klim langs Rabanal naar Foncebadon. Het berglandschap werd veel kaler met heidestruiken. Een geweldig panorama en immense stilte !
Na 28 km bereikten we het hoogste punt met Cruz de Ferro, eenvoudig monument met bijzondere symbolische en spirituele waarde.
De internationaal steeds weerkerende pelgrimsgroep en solidariteit van brazilianen, duitsers, zuid-afrikanen, canadezen, nederlanders, italianen wordt steeds groter. " Ha, la ragazza " horen we dan bij een korte stop.
In onze wegbeschrijving staat : " Nu volgt een spectaculaire, lange en steile afdaling van 19 km met voorbij Acebo uitzicht op de vallei van El Bierzo met de stad Ponferrada.Op de achtergrond doemen de bergen van Cebreiro op, die nog voor de boeg liggen. " Gelukkig vandaag heel zonnig weer en hebben we ook kunnen genieten van de prachtige uitzichten !
Een bezoek ' s avonds aan de oude Tempeliersburcht met kanteeltorens en toegangsbrug was de moeite waard.
Op zaterdagmorgen was het rustig fietsen om Leon te verlaten. Verder op onze weg elk kerkje met minstens 1 tot 3 grote ooievaarsnesten op de toren.
Onze fietsbanden werden vandaag serieus op de proef gesteld door een grindpad van 6 km met losse keien.
Na 38 km reden we over de bekende romeinse brug in Hospital de Orbigo. Ze is uniek vanwege haar lengte met 18 stenen bogen en onregelmatige vormen. Kort na de middag voor Astorga bemerkten we de contouren van de Montes de Leon, waar we morgen overheen moeten.
Via de Puerta del Sol, steil omhoog kwamen we in het historische centrum van Astorga. In het voormalige bisschoppelijke paleis, schepping van Gaudi is het museo de los Caminos gehuisvest. De romeinse poort en stadsmuren zijn herinneringen aan de romeinse tijd en bevinden zich in de nabijheid van de kathedraal.
Vertrokken zonder ontbijt, want dat was pas vanaf 9 uur voorzien. Dan maar onderweg een koffiestop met cake.
Even voor Leon in de voormiddag was het opletten voor het drukke verkeer en liepen we al vlug met de fiets aan de hand. Langs de voormalige arena kwamen we de oude stad binnen, waar we een verblijf zochten voor 2 dagen.
We merkten al vlug de Casa de Botines, een opvallende schepping van de jugendstil - architect Gaudi. Vanwege de bijzondere schoonheid en talloze kunstschatten trekt deze stad veel bezoekers.
We nemen de tijd om de sfeer op te snuiven en vanaf een terrasje aan de Plaza Regla luisteren we naar een zarzuela gebracht door een lokale muziekvereniging.
DAG 40 CARRION DE LOS CONDES ----- MANSILLA DE LAS MULAS 82 KM
woensdag 9 september 2009
Vanaf onze startplaats strekt de Tierra de Campos zich verder uit. We volgden 40 km de N 120, tot Sahagun, welke niet druk is na aanleg van de snelweg. Onderweg werd het gebied weer afwisselender en meer glooiend , maar is nog steeds dor en droog !
We ontmoetten een schaapherder met 100 schapen ( zijn kudde telt er 300 ) en 3 honden. De vriendelijke man knoopte graag een gesprekje aan en de spaanse woordenschat van Jose bleek erg doeltreffend.
's Middags smaakte een bocadillo met versgebakken ei en spek ons bijzonder goed. In de albergue genoten stappers en fietsers van een rustpauze. Ook de 2 braziliaanse dames op de fiets rustten hier even. Ze vinden het spijtig dat men in Spanje " hun Portugees " niet begrijpt !
Intussen zien we ook regelmatig weerkerend 3 spaanse moutainbikers uit Murcia, die ons " amigos de Belgica " noemen. En weer blijkt die spaanse woordenschat leuk en doeltreffend !
Onze route zette zich verder langs middeleeuwse dorpjes met duiventorens en lemen huizen. En.... steeds langsheen onze fietsweg het grindpad voor de stappers met de kilometerslange bomenrij platanen als schaduwzone voor de pelgrims. De stappers dekken hoofd en benen extra af voor de brandende zon en hevige wind.
Aangekomen in de hostal om 18 uur, kwamen er 2 dames toe , doodop want ze hadden zich vandaag overschat en 44 km gestapt en waren van 's morgens 5 uur reeds op weg. Wat zouden ze eens " baaie " graag zuid-afrikaans met ons spreken, toen ze hoorden dat wij Vlamingen zijn !
Na het ontbijt namen we afscheid van Stijn en Waiyan. Ze vertrokken naar vrienden richting Bilbao. Dankjewel Anton en Annelies voor jullie gastvrijheid en onze beste groeten vanop de Camino !
Met enkele hellingen klom onze fietsroute tot op de glooiende hoogvlakte van Spanje, de Meseta, waar het 's zomers behoorlijk warm kan zijn. Dat hebben we gevoeld : een brandende zon en geen schaduw !
Het landschap veranderde sterk met eindeloze graanvelden en dorre vlakten tot aan de horizon. Dit gebied wordt Tierra de Campos genoemd. De fietser is in deze uitgestrektheid een nietig stipje dat langzaam vordert langs bijna uitgestorven dorpjes.
Langs San Anton en Castrojeriz op de heuvel bereikten we na Fromista een van de meest vlakke delen van de route over de vrijwel schaduwloze Tierra de Campos.
Aangekomen in Carrion, bezochten we de Santiagokerk, een belangrijk kunstwek en San Zoilo , monasterio.
N.B. Wat is het toch geweldig om nieuws van jullie te horen Renaat , Martine , Andries en Johanna van over de plas. Geniet ook ten volle samen van deze uitzonderlijke reis ! Hartelijke groeten.
DAG 36 SANTO DOMINGO DE LA CALZADA ----- BURGOS 92 KM...
zaterdag 5 september 2009
Een koude morgen met maar 14 º c. Na 30 km kwamen we in Belorado en weer zagen we de ooievaarsnest op de kerktoren ( d.i. sinds Logrono - Rioja typisch ! )
Vanaf Belorado zijn we in Castilla y Leon en verlaten de Rioja. Dan 5 km op de drukke N 120 tot Tosantos, maar geen vrachtwagens vandaag want het was zaterdag !
Vanaf een hoogte van 638 m loopt de route nu door de Montes de Oca tot 1000 m met middeleeuwse dorpjes als Villabos, Hiniestra met een vervallen kerk en enkele huizen. Het was een eenzame weg met 1 rijstrook en zo goed als geen verkeer tussen desolate heuvels. Een heel apart decor ! En steeds de onophoudelijke noordenwind.
Na 89 km fietsten we langs een aangenme kant Burgos binnen langs de rivier Rio Arlanzon.
Het was een frisse, lange fietsdag door een bijzonder mooi landschap.
DAG 35 NAJERA ---- SANTO DOMINGO DE LA CALZADA 38 KM
vrijdag 4 september 2009
Vandaag niet veel kilometers op het programma. Vanuit Najera maakten we een zijsprongetje naar het museum van San Millan de la Cogolle met Suso en Yuso, beiden op de Unesco lijst van werelderfgoed.
Dorpjes onderweg zijn maar klein zoals Berceo en Badaran. En altijd die vriendelijke groet van jong en oud : " buen viaje " of "buen camino ".
De smalle rusige wegen slingerden echter nog verder de bergen in door nauwe groene dalen met op de achtergrond pieken van de San Lorenzo ( 2262 m ) die tot in de zomer met sneeuw bedekt zijn.
In de namiddag vlooooogen we met de wind in de rug en een lange afdaling ( 7 km ) naar onze dagbestemming.
In de kathedraal (1019 ) houdt een levende kip en een haan in een hok een van de meest legendarische en bekende vertellingen langs de camino in ere. Het oorpronkelijke pelgrimshospitaal en het convent van de Franciscanen zijn nu ingericht als Paradores.
Nogmaals onze hartelijke dank voor zoveel sympathie van het thuisfront. Het doet ons deugd !!!
Al vroeg op pad om 7.30 u, vertrokken we langs Viana en kwamen we vanaf hier in de Rioja-streek , het bekendste Spaanse wijnbouwgebied. Om het drukke verkeer in en rond Logrono te vermijden reden we door kleine , oude dorpen op en neer doorheen enorm grote wijngaarden.
Het landschap verschilt erg veel met dat van de Franse wijnstreken : het is veel weidser en ruwer.
In de late namiddag kwamen we in het gezellige Najera aan, waar we het gekende 15º E. klooster van St. Maria la Real bezochten.
We verlieten Puenta la Reina via de beroemde 900 jaar oude boogbrug over de Rio Arga met een stevige klim van 3 km. Een stappend koppel uit Quebec ging langs de hoofdweg wegens knieproblemen. Het landschap bleef voorlopig heuvelachtig met wijngaarden, olijfbomen en dorre akkers.
We reden via middeleeuwse dorpjes als Cirauqui , Lorca en het stadje Estella.Vanuit de stad bleef de weg stijgen en na 22 km bereikten we het 12º E Monasterio de Irache na weer een flinke klim. Irache ligt sinds jaren 90 verscholen achter een groot wijnbedrijf.Ter compensatie kan de fietser aan de achterzijde hiervan langs het pelgrimspad gratis water en ..... wijn tappen. ( zie www.irache.com)
Na 43 km bereikten we Los Arcos, waar vrijwilligers van het Vlaams Genootschap van Santiago een refugio bedienen met 70 slaapplaatsen voor pelgrims van alle nationaliteiten ( vooral jonge mensen ! ) Dit jaar bijna geen fietsende Belgen ! Een jong Nederlands koppel met de fiets kwam even langs.
Onze slaapplaats is een klein hotelletje op het dorpsplein. Spijtig dat het avondmaal in Spanje slechts na 21 u wordt opgediend. Maar....., we genieten nog steeds van elke dag !
Vanop het schilderachtige dorpsplein van Urroz vertrokken we tussen de heuvels van de Sierra de Alaiz doorheen de vruchtbare vallei met wijngaarden, bestemd voor de krachtige Navarra wijnen.
Na Campanas merkten we de Ermita de Eunate op tussen de graanvelden op een bijzondere plaats aan de Aragon-route. De schoonheid en rust, die deze 12 º E. romaanse kapel uitstraalt is moeilijk te beschrijven. Vele stappers maken ook hier een halte.
5 km verder komen we in Puenta la Reina, het plaatsje waar de routes via Somport-pas en via Ibaneta-pas samenkomen. Vanaf hier vormen ze samen 1 route: de camino Frances tot in Santiago.
Het is hier het verzamelpunt van talrijke stappers en fietsers ( en zelfs een pelgrim met een beladen ezel ).
Om 7.20 u vertrokken ( want dan was het licht ! ) we over de D 933 waarop licht regionaal vrachtverkeer met bomen en stro voorkomt. De weg naar de pashoogte Ibenata was 27 km klimmen door een groen landschap met weiden en donkere bossen. We moesten een hoogteverschil van 894 m overwinnen.
Bij Arneguy na 8 km volgde een eerste kort steil stuk en bereikten we de Spaanse grens. Na 11 km : Valcarlos , een korte koffiestop. Na Valcarlos bleef het stug omhoog gaan met uiteindelijk een aantal scherpe haarspeldbochten. Een hete strakke wind hield niet op .
Na 27 km bereikten we de pashoogte van 1057 m ! We waren er samen met een zwitserse en spaanse fietser. De werkelijkheid moest wel tot ons doordringen! De gedachte dat zovelen ons hier voorgegaan zijn en de geschiedenis hierrond teruggaat tot 778 ( Karel de Grote en Roelandspas ) is indrukwekkend. Na enkele foto·s daalden we af naar Roncevalles, eveneens verbonden met geschiedenis uit de 12º E. We zouden overnachten in Burguete na 33 km , doch we vonden het nog te vroeg. We reden verder, Navarra binnen, tot Urroz langs de rustige mooie Errovallei.
Onze eerste dag in Spanje werd een snikhete dag met 38 º c.
DAG 29 NAVARRENX - -- SAINT JEAN PIED DE PORT 58 KM
zaterdag 29 augustus 2009
Er waren vandaag 2 mogelijkheden: 60 km de D 933 = grote baan of 30 km D 115 = kleinere baan en 30 km D 933.
We kozen voor de tweede optie. De hotelier, zelf moutainbiker vond dit zeker de beste oplossing.
Inderdaad, 30 km tot St. Palais was een rustige baan met weinig verkeer. De D 933 van St. Palais tot onze bestemming is " la porte d'Espagne " zoals men hier zegt en gaat verder naar Pamplona...
Het is een brede baan met een fietsstrook en de enige mogelijkheid om onze bestemming te bereiken,maar we hadden vandaag geluk want het was zaterdag en dus geen vrachtwagens !
De rit verliep vlot zodat we kort na de middag aankwamen.We passeerden de " mecanicien de vélo " en een grondig nazicht van remmen ( remblokjes, dérailleur en banden ) werd uitgevoerd. Hij verwacht een postkaartje vanuit Compostela van "les petits Belges "
Onze aanloop naar de Pyreneeen eindigde in St.J.P.D.P, een fraai en authentiek vestingstadje in Frans Baskenland.
De dag begon na het ontbijt met een druilerige, frisse morgen. Regenjas aan en regenjas uit en het werd maar 21 ° C.
De aanloop naar de Pyreneeen verloopt via de Béarn-streek over beboste bergruggen en door dalen waar landbouw en veeteelt bedreven wordt. Wat is er hier nog ruimte !!!
Er was heel weinig verkeer en de markering van de zeer oude dorpen was soms onduidelijk. Onze route verliep via Pimbo, Arzac, Morlanne, Arthéz-de-Béarn, Maslacq naar Navarrenx.
De rit was zwaarder dan we verwacht hadden. Wij sluiten onze 4° fietsweek af met 457 km en in totaal 1599 km en 4 rustdagen.
Na het " frans ontbijt " haalden we onze fiets op en namen afscheid van de lieve oude mensen. Ze zaten reeds klaar aan de ontbijttafel om ons " bonne route " toe te wensen en uit te wuiven.
Onze route begon op de drukkere D 931 met vrachtwagens in de dichte mist en ons fluovestje en fietslichten boden geen oplossing. Na 3 km hielden we het voor bekeken wegens té gevaarlijk.
Via de kleinere wegen , welke soms samenliepen met de Gr - paden kwamen we na 9 km aan in Nogaro. Kleine weggetjes, even zoeken en navragen, maar de mensen zijn zo vriendelijk dat ze zelfs voorstelden of we graag even uitrustten. Nu de weg af en toe samenging met de Gr. , kwamen we ook geregeld voetgangers tegen ,elk met zijn of haar verhaal..... De vermoeidheid was heel dikwijls van hun gezicht af te lezen . En toch .......
In de weiden, waar we voorbij fietsten, geen koeien maar zaten ontzettend grote groepen ganzen of eenden in de zon te luieren. En, wanneer de rust verstoord werd begon een geweldig gekwetter. Zoiets maken we niet vaak mee. Een foto waard !
Na 39 km aangekomen in een klein stadje Aire-sur-l'Adour, aten we een lekker pakje frieten met mayonaise aan een frietkraam. En of het ons smaakte !! Vanaf hier zijn we in het departement Landes. Daarna verder richting Géaune langs kleinere wegen om Miramont-Sensac, 5 km voor Pimbo, in de late namiddag te bereiken. Onze voorziene overnachtingsplaats Pimbo was "complet ".
