Na het ontbijt namen we afscheid van Stijn en Waiyan. Ze vertrokken naar vrienden richting Bilbao. Dankjewel Anton en Annelies voor jullie gastvrijheid en onze beste groeten vanop de Camino !
Met enkele hellingen klom onze fietsroute tot op de glooiende hoogvlakte van Spanje, de Meseta, waar het 's zomers behoorlijk warm kan zijn. Dat hebben we gevoeld : een brandende zon en geen schaduw !
Het landschap veranderde sterk met eindeloze graanvelden en dorre vlakten tot aan de horizon. Dit gebied wordt Tierra de Campos genoemd. De fietser is in deze uitgestrektheid een nietig stipje dat langzaam vordert langs bijna uitgestorven dorpjes.
Langs San Anton en Castrojeriz op de heuvel bereikten we na Fromista een van de meest vlakke delen van de route over de vrijwel schaduwloze Tierra de Campos.
Aangekomen in Carrion, bezochten we de Santiagokerk, een belangrijk kunstwek en San Zoilo , monasterio.
N.B. Wat is het toch geweldig om nieuws van jullie te horen Renaat , Martine , Andries en Johanna van over de plas. Geniet ook ten volle samen van deze uitzonderlijke reis ! Hartelijke groeten.
DAG 40 CARRION DE LOS CONDES ----- MANSILLA DE LAS MULAS 82 KM
woensdag 9 september 2009
Vanaf onze startplaats strekt de Tierra de Campos zich verder uit. We volgden 40 km de N 120, tot Sahagun, welke niet druk is na aanleg van de snelweg. Onderweg werd het gebied weer afwisselender en meer glooiend , maar is nog steeds dor en droog !
We ontmoetten een schaapherder met 100 schapen ( zijn kudde telt er 300 ) en 3 honden. De vriendelijke man knoopte graag een gesprekje aan en de spaanse woordenschat van Jose bleek erg doeltreffend.
's Middags smaakte een bocadillo met versgebakken ei en spek ons bijzonder goed. In de albergue genoten stappers en fietsers van een rustpauze. Ook de 2 braziliaanse dames op de fiets rustten hier even. Ze vinden het spijtig dat men in Spanje " hun Portugees " niet begrijpt !
Intussen zien we ook regelmatig weerkerend 3 spaanse moutainbikers uit Murcia, die ons " amigos de Belgica " noemen. En weer blijkt die spaanse woordenschat leuk en doeltreffend !
Onze route zette zich verder langs middeleeuwse dorpjes met duiventorens en lemen huizen. En.... steeds langsheen onze fietsweg het grindpad voor de stappers met de kilometerslange bomenrij platanen als schaduwzone voor de pelgrims. De stappers dekken hoofd en benen extra af voor de brandende zon en hevige wind.
Aangekomen in de hostal om 18 uur, kwamen er 2 dames toe , doodop want ze hadden zich vandaag overschat en 44 km gestapt en waren van 's morgens 5 uur reeds op weg. Wat zouden ze eens " baaie " graag zuid-afrikaans met ons spreken, toen ze hoorden dat wij Vlamingen zijn !
Vertrokken zonder ontbijt, want dat was pas vanaf 9 uur voorzien. Dan maar onderweg een koffiestop met cake.
Even voor Leon in de voormiddag was het opletten voor het drukke verkeer en liepen we al vlug met de fiets aan de hand. Langs de voormalige arena kwamen we de oude stad binnen, waar we een verblijf zochten voor 2 dagen.
We merkten al vlug de Casa de Botines, een opvallende schepping van de jugendstil - architect Gaudi. Vanwege de bijzondere schoonheid en talloze kunstschatten trekt deze stad veel bezoekers.
We nemen de tijd om de sfeer op te snuiven en vanaf een terrasje aan de Plaza Regla luisteren we naar een zarzuela gebracht door een lokale muziekvereniging.
Op zaterdagmorgen was het rustig fietsen om Leon te verlaten. Verder op onze weg elk kerkje met minstens 1 tot 3 grote ooievaarsnesten op de toren.
Onze fietsbanden werden vandaag serieus op de proef gesteld door een grindpad van 6 km met losse keien.
Na 38 km reden we over de bekende romeinse brug in Hospital de Orbigo. Ze is uniek vanwege haar lengte met 18 stenen bogen en onregelmatige vormen. Kort na de middag voor Astorga bemerkten we de contouren van de Montes de Leon, waar we morgen overheen moeten.
Via de Puerta del Sol, steil omhoog kwamen we in het historische centrum van Astorga. In het voormalige bisschoppelijke paleis, schepping van Gaudi is het museo de los Caminos gehuisvest. De romeinse poort en stadsmuren zijn herinneringen aan de romeinse tijd en bevinden zich in de nabijheid van de kathedraal.
We verlieten Astorga en de Irago-pas stond vandaag op het programma. Het landschap veranderde sterk: het monotone maakte plaats voor groen, schapenkudden, bos en kleine dorpen.
De weg naar de Irago-pas is 28 km klimmen vanuit Astorga ( h = 870 m ) door een groen landschap en rode aarde naar de pashoogte op 1510 m. Een hoogteverschil van 640 m diende vandaag overwonnen te worden.
Vanaf Castrillo de los Polvazares begon een gestage klim langs Rabanal naar Foncebadon. Het berglandschap werd veel kaler met heidestruiken. Een geweldig panorama en immense stilte !
Na 28 km bereikten we het hoogste punt met Cruz de Ferro, eenvoudig monument met bijzondere symbolische en spirituele waarde.
De internationaal steeds weerkerende pelgrimsgroep en solidariteit van brazilianen, duitsers, zuid-afrikanen, canadezen, nederlanders, italianen wordt steeds groter. " Ha, la ragazza " horen we dan bij een korte stop.
In onze wegbeschrijving staat : " Nu volgt een spectaculaire, lange en steile afdaling van 19 km met voorbij Acebo uitzicht op de vallei van El Bierzo met de stad Ponferrada.Op de achtergrond doemen de bergen van Cebreiro op, die nog voor de boeg liggen. " Gelukkig vandaag heel zonnig weer en hebben we ook kunnen genieten van de prachtige uitzichten !
Een bezoek ' s avonds aan de oude Tempeliersburcht met kanteeltorens en toegangsbrug was de moeite waard.
