vandaag, omdat het maandag was, een seance gehad by de philip goldface, in zyn buitenverblyf in borsbeek, in de hoop daar iets van de geest van kolonel olcott te mogen vernemen.
hier zie je zyn home - zyn wel geen échte lama's, is een kunstwerk van een vriend van de goldface die er woont, een zekere lander...
we zyn URENLANG aan het werk geweest, aten veel spek en dronken veel water. het is nu twee uur snachts en ik ben nog maar juist terug thuis
aanwezigen waren de goldface, den charles maria nelson, de vilvis en zijn nieuwe lief "sharon", luv en lot, het luipaard en nog een vriend van den charles maria nelson, een zekere lander.
zoals jullie kunnen zien: deze lander had succes - na een uur of twee... we dachten hy valt in slaap maar nu dit
op ene ogenblik hoorden we een zéér eigenaardig geluid - onbeschryfelyk - yzingwekkend - - - philip goldface heeft toen juist op dat ogenblik deze picture kunnen maken, vlak boven die lander z'n kop...
was het misschien iemand zn koffietas...
lot schreef in een andere kant van de kamer letterlyk uit wat de verschyning ons te vertellen had - inderdaad: we kregen kolonel olcott op bezoek - zie hieronder!!
de rode kamer -
een ruimte die jullie je niet kunnen indenken.
je snakt hier naar adem en frisse lucht!
geen vensters zyn er, geen meubelen.
geef eens aan...
die zogenaamde cut ups van jullie - een slecht idee,
die hebben my geïoniseerd.
hoe het ook zy, ik kom uit indië
om myn sabel
te planten in de grond van de vilvis,
waar die voornamelyk bestemd is te bloeien.
tegen
de maatschappelyke toestanden van dit land.
het rode behangpapier
weigert mijn stille silhouet
van stof en as - ik ga weer.
het rode plafond schreeuwt:"gevaar!"
laat de vilvis weer wakker worden.
op de rode tapyten, de waterpyp van den charles maria nelson
op de albasten schouw.
we nemen het allerlaatste vitaya-boekenfilmpje op, met ditkeer aza declerq, die zeer hypnotisch is...
woensdag staat er in myn agenda "studio" maar ik weet van niks, iemand een idee (jummy??) donderdag zie ik lady angelina en guido belcanto in den hopper (rond acht uur) voor een vergadering.
zaterdag speel ik met tinus wolf vitalski intiem in de warande in turnhout, maar dat is uitverkocht. er is een grote kans dat we diezelfde avond een soort na-gig doen in jeugdhuis de wollewei met de oranje houtzagery...
zondag een repetitie met oa christophe vekeman en die kerel van abatopir fermé voor "bulderboeken" volgende maand.
het blyft echter rustig - i love januari!!!
een uiterst succesvol live interview by irene de hertogin, een hoogtepunt in bloglife doordat dick turpin en els crauwels er waren - twee hardcore vitalski bloggers.
het is krankzinnig hoe goed die weten waarmee ik helemaal bezig ben... ze snappen het beter dan ikzelf...
zaterdag de hele nacht lang met mario de munck en de vilvis in een nagebouwd decor - alsof je by my thuis was!- geprobeerd om geesten op te roepen en dan zelfs ze te filmen. de resultaten waren uitnodigend - volgend jaar doen we dit nog eens!
zondag rond halfzes smorgens verscheen de geest van kolonel olcott op het achterbalkon van myn woonst; op zyn aanzoek diende het vierde gedeelte van de olcott-septalogie te worden verbrand. pas rond pasen, zo bleek, mogen we van hem één herschryfpoging ondernemen (wel volgt morgen op deze blog het vyfde gedeelte alvast...
ben speciaal nieuwe supermanboekjes gaan halen...
zondagochtend zeer vroeg voor één etmaal naar escales vertrokken, net over de grens, waar ik nu net van terug ben, in het gezelschap van de philip goldface, de vilvis, kleine jowanneke en den charles maria nelson (kortom iedereen van de geur van nat haar...)
urenlang gewandeld en af en toe opnieuw in contact geweest met de geest van kolonel olcott. in wissant veel spek gegeten en water gedronken. nog meer geesten opgeroepen in de zoldering op het restaurant
met klein jowanneke een wedstryd achteruitwandelen - ik ben gewonnen. hy wandelde twee uur lang achteruit en ik meer dan vier uur. we liepen in uiteengaande richtingen, dus bleef en bleef ik maar voortwandelen doordat ik niet wist dat hy allang weer was opgehouden.
dan reden we terug naar huis, niet zonder een pitsop by de pa en ma van het luipaard in sint-idesbald...
(onderweg nog tydens het achteruitwandelen: telefoon van karl vdbroeck vd knack: om zich te excuseren - voor dat ding in photo knack... "kon er geen photo by???"
een uiterst succesvol live interview by irene de hertogin, een hoogtepunt in bloglife doordat dick turpin en els crauwels er waren - twee hardcore vitalski bloggers.
het is krankzinnig hoe goed die weten waarmee ik helemaal bezig ben... ze snappen het beter dan ikzelf...
