De laatste dag… we hebben veel kilometers gedaan. Veel gezien en genoten. En vooral ook winkeltjes. Het bezoek aan de basiliek was letterlijk de kroon. We zijn dan ook tot helemaal boven geweest en deze wereldstad lag aan onze voeten. Budapest is een mooie stad. En het was alsof de zon wist dat we toch ietwat bedroefd waren. Ze was minder uitdrukkelijk aanwezig en toch was het warm. Van achter de wolken werden wij vertroeteld, ze wist dat wij nog tientallen keren zouden spreken over de mensen die in Ipolytölgyes zijn. Ze laten ons niet los. Wij kunnen alleen maar dankbaar zijn dat we gezond zijn, dat we aan deze leerlingen les mogen geven. Drie generaties Virgo-mensen, het is ontroerend mooi. Ik heb genoten van deze week. Deze week geeft energie en vertrouwen: de spirit van “de” Virgo was voelbaar. 1000 X 1000 merci: Leïla, Tatiana, Stefanie, Tessa, Sara, Taisa, Jessica, An, Elodie, Nancy, Chris, Marian.  Een blog kan vergaan, maar de herinneringen in het hart niet. Viszontlatasra. Tot in de Virgo!
DVH

17-05-2013 om 20:06 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Donderdag, 16/05/2013.

We zijn gisterenavond weer vertroeteld: een feestmaal, gezellig bijpraten met de mensen die ons in België bezocht hebben en daarna nog eens afzakken bij de buren. Het doet raar… de laatste keer de mensen verzorgen, wassen, eten geven en beseffen dat het dan voor ons gedaan is. Zij blijven hier, dag in, dag uit, heel het jaar rond. Dit is de leefwereld voor deze mensen, rolstoel, bed, therapie en als het goed meegaat en als het kan wat werken in het atelier. Weinig personeel, weinig materiaal, weinig gespecialiseerd personeel, weinig afwisseling, maar er leeft hier iets dat vele bezoekers al hebben mogen ervaren: warmte, liefde, genegenheid en gewoon gelukkig zijn met kleine dingen. Zo een weekje hier is duidelijk “bijscholing” en “herbronning” J. En we kregen nog de kans om te herbronnen: samen met de bewoners een eucharistie bijwonen. Ik verstond er geen woord van. We hoorden verschillende keren het woord “Belgen”. We herkenden onze voornamen, het was emotioneel. En dan kwam het moment om terug in de busjes te stappen. Ipolytölgyes achterlaten, een zeer rare ervaring. Eén maal hier geweest kan je dit niet achterlaten. Het was stil in de busjes. Iedereen was moe. Of zat met zijn gedachten bij: Roth Karoly, Naday Nicolette, Erdelyi Jotsi, Majer Richie, Nagy Roland, Kiss Feri, Benko Andrea en ook Talpas Erika, Gabor Erszi, Hajdu Henrietta en Talpas Erika, Kristian Schein, Gina Bak  en Kocsis Balazs, Juhasz Kristi, Horvath Lazslo, Horvath Roland, Jeszenak Lenke, Kenez Reka, Fekete Lilla, Erdelyi Jotsi, Czeher Jozsef, Vigyikan Peti , Schein Kristian, Roth en zovele anderen. We zullen missen, maar we komen terug!  En we kwamen  van de ene wereld in de andere: Budapest. Stralende zon en een eerste kennismaking met een lange wandeling langs de Donau. Budapest by night, genieten en toch steeds denken aan hen die hier een 70km vandaan leven in Ipolytölgyes. Het was gezellig. En morgen gaan we verder “afkicken”. Onze gasten van 7 TBZ hebben het verdiend. Ze mogen één dag  toerist zijn. 

16-05-2013 om 00:00 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Woensdag, 15/05/2013.

Nog meer zon buiten en binnen. We hebben gisteren nog zeer gezellig kunnen nabespreken. Ervaringen uitwisselen, plezier maken, deugd beleven aan elkaar, teambuilding noemt men dat. Vandaag was het al de laatste volledige dag. Onze leerlingen kunnen al terugvallen op een zekere routine. Deze voormiddag hebben ze meegedraaid met het personeel. De namiddag stond in het teken van feesten! We hebben met veel fierheid een berg geschenken kunnen afgeven en dank zij de inspanningen van de leerlingen was er voor “ons huis” nog een extra centje… de zomervakantie voor deze kinderen is verzekerd: dank u 7 TBZ. Onze leerlingen hebben zoveel contacten gelegd dat we nog voor einde juni een extra “transport” naar Ipolytölgyes kunnen organiseren. Met zeer oprechte dank aan de vele milde schenkers. En in contacten leggen zijn ze straf. We waren het bijna vergeten te melden: gisterenavond waren we weer op pad en werden we weer ontvangen door gewone mensen. Zelfgemaakte pizza, à volonté, samen met enkele bewoners. De pizza heeft gesmaakt, de sfeer en de ervaring blijft nasmaken. Kort voor de middag was er weer een sessie “basale stimulatie”. En het lokaal was onmiddellijk ingericht. Een cameraploeg van de nationale zender kwam filmen. De lenzen draaiden, de gasten stonden letterlijk in de spots. De directrice was fier, de collega’s waren fier, de leerlingen waren fier. En vooral de verbazing van de mensen van de cameraploeg. Achteraf hoorde ik van de regisseur: “we hebben al veel samen gefilmd, dikwijls rampen, ongevallen, … maar dit (en de man moest slikken). How is it possible?” Ja, ik wou dat ik op die vraag kon antwoorden, dan zou ik het ook “weten”. Maar dit is geen kwestie van “weten”. Er is zoveel meer dan “weten”. Het werd een hele uitdaging om slechts 9 foto’s te selecteren voor deze blog. (Ondertussen is er beslist om een Hongaarse avond te geven - vermoedelijk vrijdag 7 juni). En de televisie bleef maar filmen. Het dansje van leerkrachten en leerlingen moest er zeker bij. (En wij gelukkig dat het  “slechts” om een nationale uitzending gaat. En daarna? Geen foto, geen film of tekst kan het weergeven. Veel emoties, heel veel emoties … En de dag was nog niet voorbij. Deze keer moesten wij ondergaan: zumba, feest. Maar het is nog niet gedaan! We hebben morgen nog een halve dag en daarna Budapest. En we komen zeker terug met een valies … ongelofelijke ervaringen. Wie gaat dat tegenhouden?

15-05-2013 om 17:36 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Dinsdag, 14/05/2013.

De zon is wat meer aanwezig. Vandaag staat het woord “creatief” centraal. Je moet hier creatief zijn om een weg af te leggen met deze mensen. We kunnen er wat van leren. ’s Morgens beginnen met een gym, eenvoudige oefeningen en plezierige muziek: geweldige start gegarandeerd. Creatief betekent ook “scheppen” en zo schep je een hoop solidariteit bijeen. Onze gasten slaan al hun creativiteit uit de mouw en zo kunnen de mensen hier ook wat “scheppen”: kunstwerkjes, zich uitleven, de dagelijkse sleur wat doorbreken. Creativiteit doet “wonderen”. Eenvoudige technieken, spitsvondigheid, en vooral engelengeduld en je bereikt met iedereen een geweldig niveau: juwelen, schilderijen, kunstwerkjes, … En vooral het personeel hier wat ademruimte geven. Men ziet “de Belgen” hier nog steeds graag komen. Er zijn doorheen de jaren banden geschapen. De Virgo doet goed mee. Wij hebben gedaantewisselingen gezien, mensen werden dieren. Leerlingen en leerkrachten werden “vrienden”. Bewoners, begeleiders, gasten, één grote “familie”. En wij zagen dat het goed was. Geweldig!

15-05-2013 om 00:00 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Maandag, 13/05/13.

Veel wind… en dan beweegt er wat! De buitentemperaturen zijn ondermaats, maar binnen in huis lijkt het tropisch. Negen jonge mensen brengen hier afwisseling, ze doen hier even een nieuwe wind waaien. Men kent deze Sirocco… ze worden er niet onmiddellijk voor opgeleid en toch hebben ze een aantal gasten via PowerPoint en achtergrondmuziek laten genieten van de rust en de stilte van de zee. Met allerlei hulpmiddelen (basale stimulatie) krijgen mensen hier ontspanning. Il  faut le faire… en wat ons opvalt: flexibiliteit is een troef. Steeds op je pootjes vallen, je plan leren trekken met één doel voor de ogen. Het welzijn van deze mensen. En als leerkrachten weten wij dat een mens meer is dan grijze hersencellen… tasten, voelen, proeven, ruiken, … er zijn zo veel domeinen. We zetten slechts enkele foto’s op deze blog. De rest van het foto- en filmmateriaal krijgen jullie zeker te zien. Andermaal zijn wij fier over de kwaliteit van onze leerlingen. Ze hebben dit goed voorbereid en ik gooi zeer graag van hieruit een dankbare knipoog (of kus) aan alle collega’s die dit project mee hebben voorbereid. ’s Avonds was er terug wat ontspanning. We zijn gaan gezellig gaan eten in een naburig dorpje en  genieten van de zonsondergang aan de boorden van een meer.  Weer werden we op een Koninklijke wijze ontvangen, weer konden we genieten van de gastvrijheid, de vriendschap, … SAMEN werken met en aan een zelfde doel verzet bergen. En wie heeft dat ooit gezegd? Ge-love-n kan bergen verzetten?

14-05-2013 om 08:50 geschreven door Virgoteam Hongarije  

13-05-2013 om 09:16 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Zondag, 12/05/13.

Internet werkt nog steeds niet goed. Bij ons zou men al één of ander rampenplan afgekondigd hebben. Hier trekt men zijn plan. Relativeren noemt men dit. En dat is het woord dat vandaag hier en nu telt. Het is zondag, er is weinig activiteit in het huis. Maar ons leerlingen hebben de kans om te tonen hoe bekwaam ze zijn met verzorgen, vertroetelen, kennis maken (ondanks het taalprobleem). En wonder boven wonder, er wordt gecommuniceerd. Wanneer alleen de fundamentele dingen overblijven tussen mensen, dan verstaat iedereen iedereen. De begeleiding kan hier alleen maar genieten van de gasten hier en van onze leerlingen. Zowel de gasten als de leerlingen stelen ons hart. ’s Avonds waren we uitgenodigd bij “vrienden” uit het dorp. Wij zijn met dertien en we werden met dertien ontvangen als koningen en koninginnen. Geen barrières, geen (taal)grenzen. Wij kijken al uit naar maandag. Wij weten dat het huis zal gonzen van bedrijvigheid. Tot morgen.

13-05-2013 om 00:00 geschreven door Virgoteam Hongarije