30° en meer en een bekoorlijk Budapest. Wij hebben genoten aan 100%. Tram,  metro en vooral te voet. Onze dames hebben hun hartje kunnen ophalen, shoppen, terrasje… het mag. Het moet zelfs… en toch regelmatig even terug denken aan hen die dit niet kunnen. Zij die ginder zijn. Regelmatig hebben we gehoord: hier komen we terug. En hier was meer dan Budapest. Wij hebben “respect” voor deze jonge mensen. Zij hebben het gedaan. Tijdens ervaringen als deze kan men de essentie van (w)onderwijs ervaren en je blijft zeer graag je energie investeren in het belangrijkste: opvoeden vanuit een inspiratie en naar een zelfde richting. Ik heb genoten. Deze avond sluiten we af… Morgen schrijven we nog een klein slot vanuit België. Dank U wel 7TBZ. Dank U wel collega’s. Zeer graag dragen we jullie pakjes (letterlijk en figuurlijk) zeer graag verdragen we elkaars kleine kantjes, zeer graag gaan we dezelfde weg. Merci.

22-05-2014 om 18:04 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen en verpakken in de goede gedachte van de herinnering… en die herinnering is voor velen een bron om tegen de stroom door te gaan en zich concreet in te zetten voor deze mensen. Waarom? Gewoon omdat ze er zijn, gewoon omdat ook zij recht hebben op leven, gewoon omdat wij niet anders kunnen dan door te gaan.

Het zijn steeds emotionele momenten. Ik schrijf er liever niet over. Laat iedereen zijn eigen ervaring maar opschrijven in het geheugen van het hart. Ik weet dat de draad met Ipolytölgyes niet zal door geknipt worden.

Na de middag trokken we richting Budapest, een andere wereld. Een totaal andere wereld. Het is goed om daar even af te kicken, even samen op adem komen. Langs de oevers van de Donau… langsheen de schoenen van vergeten mensen. Of toch niet. Ook dat mag nooit vergeten worden en mag verpakt worden in de goede gedachte van de herinnering.

21-05-2014 om 22:48 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Elfjes … ze bestaan. En dan mogen ontwaken samen met de ooievaars.

We zijn ondertussen aan de laatste “volledige” dag in Ipolytölgyes. Het was amper acht uur dertig en enkele bewoners stonden al klaar voor “het” feest van deze namiddag. Voor hen een hoogdag. De dag stond ook in het teken van de routine (wassen, eten, verzorgen) en oefenen voor het feest. ’s Morgens was er “Chinese bezinning”. Wat dit juist betekent? Vraag het aan mijn vrouwelijke collega’s. Ondanks dat de vermoeidheid zich laat voelen, blijven we ervoor gaan. Het zal en moet een mooi feest worden! 7 TBZ met zijn elfjes zullen het doen lukken.

En we hadden gelijk: ze hebben het gedaan. Honderden foto’s kunnen het niet weergeven! Enkele uren waren er alleen mensen samen die plezier hadden, deugd. Geen onderscheid tussen taal, rassen, beperkingen, intelligentie, zelfs niet tussen godsdiensten. Gewone mensen samen die voor elkaar opkomen en met elkaar begaan zijn. Geen opdeling tussen goeden en anderen, tussen mensen met beperkingen en “normale” mensen. Campagnemakers voor de komende verkiezingen zouden hier hun inspiratie moeten komen halen. Het was super.

20-05-2014 om 18:18 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Vandaag  is het drukker in het huis. het is maandag en alles draait op volle toeren. Om vijf uur werden we al gewekt door een stralende zon. De dagen beginnen hier veel vroeger. Je moet je biologische klok kunnen aanpassen. Aanpassen is dan ook het juiste woord: je aanpassen aan een totaal andere context, flexibel zijn… even alles omdraaien en je de vraag stellen: wat kan ik (wat kunnen wij) voor jullie doen. Want het is die “jullie” die belangrijk is, het gaat niet om ons.

Je zou denken dat onze leerlingen hier al weken werken. Ondertussen moeten wij oefenen: danspasjes leren. Niet elke leeftijd is even snel. De man heeft het moeilijk om die snelle dames te volgen. “Help” maar er is geen alternatief: doorgaan!

Na de middag basale stimulatie: communiceren zonder woorden. Een enorme uitdaging, maar ze zijn er (weer) in geslaagd. Proficiat. En dan met drie busjes naar het “zigeunerdorpje”.  Voor de bewoners een feestelijke uitstap. Feest is het wat onze leerlingen hier brengen. De mensen hier hebben er recht op. Het was een mooie dag.

19-05-2014 om 19:12 geschreven door Virgoteam Hongarije  

De pluimen maken de man…

Het is ondertussen de derde dag. De leerlingen vinden zeer goed hun draai. Bewoners wassen, eten geven, een spelletje spelen, … het personeel heeft het wat minder druk. Iedereen doet zijn best om verbaal en non-verbaal met elkaar te communiceren. Mij zal het niet meer lukken om deze taal te beheersen. Het verbaast mij zeer aangenaam dat de jonge generatie toch communiceert.

Als de voormiddag bijna volledig in teken staat van verzorgen, staat de namiddag in teken van “ontspanning brengen bij de bewoners”. Met de nodige creativiteit zorgde 7 TBZ voor verschillende workshops: knutselen, balspelen, schminken, maskers maken … voor een zondagnamiddag een hele afwisseling voor velen in dit huis. De bezoekers op deze zondagnamiddag konden hun ogen bijna niet geloven. Met de nodige omzichtigheid en tederheid was er haartooi, werden nagels gekleurd.

Zo zie ik mensen veranderen, het volk stroomt binnen…

Mooi om te zien, nog mooier om het mee te maken. Dag drie is voorbij gevlogen.

18-05-2014 om 16:39 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Ik weet dat deze generatie leerlingen er lang heeft naar uit gekeken. Naar iets verlangen met geduld maakt achteraf de ervaring veel rijker en rijper. Ik ben verbaasd hoe ze in enkele uren hier “thuis” zijn. Het ijs was onmiddellijk gebroken. Met de glimlach zijn ze deze morgen naar de verschillende groepen gegaan. Ik herinner me toen ik hier de eerste keer binnen kwam, dat was anders. Het vergroot alleen mijn respect voor deze jonge mensen en zij die hen de voorbije jaren begeleid hebben. Iedereen voelt zich al echt thuis, humor, lachen, knuffelen, het zijn dingen die gratis zijn en het doet wonderen. Er wordt prachtig werk geleverd.

Het (voorlopige) mindere weer kan de pret niet bederven. De zon blijft hier in huis schijnen. Het kan ook niet anders met dit jeugdig enthousiasme. Onze meiden doen hun werk zeer goed. Rond 16.30 uur hebben we er de riem  af gelegd. Ontspanning mag ook. Het is zaterdag!  We hebben ontspannen in een gezellig restaurantje… één grote familie. Wat moet er nog meer zijn?

17-05-2014 om 21:20 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Hoog boven de wolken… tussen hemel en aarde: daar zijn we beginnen schrijven. De sfeer is super. Iedereen kijkt er naar uit: Ipolytölgyes. De naam van een onnoemelijk klein dorpje ergens in het noorden van Hongarije. Enkele straten, een kerkje en het  Szent Erszebetinstituut. Wie had het ooit durven denken? Bijna 30 jaar geleden waren er slechts enkele landgenoten die hiervan gehoord hebben. Vandaag is er een heel netwerk. Tientallen adoptieouders, scholen, bedrijven, vrijwilligers, … Samen maken ze waar wat Mahtma Ghandi gezegd heeft: “wees de verandering die ge in de wereld wil zien gebeuren”. Vanuit onze visie kunnen we daar kleine en zeer concrete stapjes zetten, een “voetafdruk” nalaten. Onze “gasten” van 7 TBZ zullen er voor gaan. Ik ben daar zeer gerust in. Het zijn prachtige meiden. En dan mag ik zeker de twee oud-leerlingen niet vergeten! Ondanks het late uur hebben we toch een rondleiding gekregen. Geen woorden, geen beelden kunnen dit weerzien weergeven. Onze “gasten” waren direct thuis. Herkennen en herkend worden, warmte, liefde, … het was een super start. Mijn oud-collega en ik genieten van deze Virgo-geest. Wij kijken uit naar morgen!

16-05-2014 om 21:57 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Voor de derde maal trekken wij met de Virgo richting Ipolytölgyes. Elf enthousiaste leerlingen, twee oud-leerlingen, drie leerkrachten en een oud-leerkracht. Het doet deugd te  mogen vaststellen dat vandaag solidariteit, oog hebben voor de zwakken en de kleinsten, zich belangeloos inzetten nog attitudes van de “jeugd van tegenwoordig” zijn. Met de steun van hun leerkrachten hebben ze 50 kg spirelli, 60kg tomaten, 50 kg gehakt en 50 kg groenten verwerkt.  Veel kruiden maakte het allemaal zeer lekker, zeker wanneer het met oprechte liefde gemaakt wordt. Proficiat 7TBZ. Met de opbrengst van deze spirelli-dag kunnen we weer enkele stappen vooruit zetten.

29-04-2014 om 21:37 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Graag wil ik jullie een update geven over ‘het leven zoals het is’ in het Szent-Erszebet Instituut in Ipolytölgyes Hongarije. Tijdens de eerste week van april heb ik daar samen met onze decaan een kort bezoek gebracht aan onze adoptiekinderen. Zo konden we samen met de directrice en het personeel een update maken van het voorbije jaar.  We blijven continu met elkaar in contact via Skype en mail maar om het jaarverslag op te maken, ga ik zoals jullie weten graag zelf ter plekke kijken.  

Ik spreek nog steeds van adoptie-‘kinderen’ ook al worden ze stilletjes aan ouder. Maar aangezien ik al gedurende 27 jaar dit project ondersteun en in mijn hart draag, blijven het, denk ik, voor altijd een beetje ‘onze kinderen’. Ik hoop dat ik jullie met dit verslag opnieuw kan overtuigen om voor hen in de bres te springen en een centje over te schrijven op de rekening van Ipolytölgyes met de melding van de naam van jouw kind/jongere/volwassene.

Jammer genoeg moet ik starten met de  harde realiteit die echt niet rooskleurig is, integendeel.

Het jaar 2013 was een heel erg moeilijk jaar voor de bewoners en het personeel van het  Instituut. Door grote financiële problemen is er personeel moeten afvloeien in twee fasen. In totaal heeft men 11.5 voltijdse personeelsleden moeten afdanken. Hiervan waren er 10 als begeleider actief in de leefgroepen! Daardoor werd de planning die opgemaakt was voor het volledige jaar volledig doorkruist. Al de voornemens en actieplannen dienden aangepast te worden. Hierdoor moest er zwaar na gedacht worden over de vraag: welke mogelijkheden hebben we nog en welke prioriteiten willen we stellen?

Samen met de directrice heb ik de huidige problemen maar ook de uitdagingen voor de toekomst besproken. Ondanks alle moeilijkheden hebben ze heel veel inspanningen geleverd om toch ook in 2013 aan de bewoners een heel gevarieerd en kleurrijk programma aan te bieden. En dit zowel in het Instituut zelf als daarbuiten. Op die manier hebben ze geprobeerd om de bewoners zoveel mogelijk te vrijwaren  van de druk en spanning veroorzaakt door deze zware problemen.

Hieronder vinden jullie het verslag van onze besprekingen.

Misschien voor nieuwe sponsors nog even een korte schets van de oorzaak van de problemen:

In 2011 werden plots de subsidies door het Ministerie zwaar terug geschroefd, nl. met 47%.  Met als gevolg dat men toen reeds 10 personen moest ontslaan.  Ook vorig jaar was het budget niet meer toereikend om het personeel te betalen.  Een harde winter in 2012 zorgde ervoor dat de energiekosten de hoogte ingingen.  Weer werden 11 mensen ontslaan of niet vervangen bij pensionering.

Dit jaar zijn de subsidies opnieuw gestegen met 9% wat uiteraard een verbetering is, maar nog steeds blijft er een verschil van 38% met de situatie voor 2011.  Er zijn geen afdankingen meer gebeurd.  Het budget is onder controle maar...!   Er zijn nog steeds twee ateliers, nl. het keramiekatelier en het schilderatelier, gesloten.  Zsusza, de directrice, heeft me bijna gesmeekt of ik twee ‘mecenassen’ kan vinden die bereid zijn om het loon van de atelierwerkers te betalen.  Dat wil zeggen: per atelier 10.000 € bruto per jaar...  Waar ga ik die vinden? Ik zou al heel blij zijn als het keramiekatelier terug zou open gaan.  Hier werden meerdere jongens met gedrags- en emotionele stoornissen aan het werk gezet.  Ze waren fier op hun schitterende vazen, paddenstoelen, bloempotjes,…   Nu leidt verveling bij deze jongens tot agressie, zelfverwondend gedrag,…

Als je door de leefgroepen wandelt, merk je dat het personeel haastig in de weer is om iedereen eten te geven, pampers te verversen, te wassen en te verzorgen.  De bewondering die ik voor deze mensen voel, die voor een minimum loon  deze zware arbeid verrichten, kan ik met geen woorden beschrijven. In de leefgroepen is het echt werken op minimale krachten; eigenlijk minder dan minimum. Eén van de werkers verwoordde het als volgt: dagelijks moet ik ‘2 ton’ heffen... Het klinkt cru maar het is de rauwe werkelijkheid.  In zijn leefgroep verblijven een 15 tal jongens/mannen. Zij moeten minstens 2 x per dag een andere pamper krijgen, gewassen worden... En telkens uit de rolstoel, op het bed om te verschonen en/of te wassen.  Met één stalen verpleegster voor een Instituut van 150 kinderen, jongeren en vooral volwassenen, begrijp je de ruwe realiteit van '2 ton'.

De meeste bewoners hebben veel hulp en ondersteuning nodig.  Tijd om activiteiten te doen met hen blijft er weinig over. En nochtans, in de weinige tijd die er rest, vinden de meeste werkers nog energie om toch lief en aandachtig te zijn voor deze bewoners.  De meesten zorgen voor hen alsof het hun eigen kinderen zijn.  Er werken 1 à 2 noem het ‘werkers’/opvoeders/begeleiders per 15 bewoners. Op lange termijn kan dit niet blijven duren. Iemand zei: “We try to survive” en dat is wat er nu gebeurd.  Ik heb de situatie nog nooit zo hopeloos aangevoeld.   Bewoners zijn verplicht van in hun bed te blijven liggen want er heeft niemand tijd om met hen te gaan wandelen of een spelletje te spelen. En toch probeert men de bewoners zo weinig mogelijk te laten merken van deze problemen. Enkele weken geleden was het carnaval. Het is al jaren een traditie dat elke leefgroep zich verkleedt volgens een bepaald thema. Een jury samengesteld uit oud-personeelsleden deelt de prijzen uit: de origineelste, de leukste, de spiritueelste, beste thema, enz...  Dat zijn de hoogdagen voor de bewoners want hoe zwaar beperkt ze ook zijn,  ze worden allemaal betrokken bij dit gebeuren. Hun rolwagen of zitschelp wordt versierd en ze rijden mee in de carnavalstoet. Zelfs in deze moeilijke periode… chapeau!

In de paviljoenen zijn nog slechts 2 teamleiders in  de plaats van vroeger 5 en dus 1 per paviljoen.  Zij maken de werkroosters op van de personeelsleden, leggen de contacten met overheidsinstanties, organiseren activiteiten, regelen afspraken met dokters, en zo kan ik nog lang doorgaan met dit lijstje.

Er zijn geen speciale nachtdiensten meer.  Iedereen moet 2 à 3 nachten per maand werken.

In de wasserij werken nog 3 personen i.p.v. 5. Dagelijks moeten zij de kleren en het beddengoed van 150 bewoners wassen.  Er staan in de wasserij letterlijk 'bergen' was.  Gelukkig hebben ze industriële wasmachines – deze zijn echter 11jaar oud en dringend aan vervanging toe.  Waarschijnlijk zullen ze dit met een project ingediend bij de EU kunnen financieren.  Al die was moet gedroogd, gestreken en opgevouwd worden.  Een vijftal bewoners van het project ‘begeleid wonen’ helpen hier mee en krijgen daar wat extra zakgeld voor of maken een klein uitstapje naar de pizzeria in een naburig dorp.  Ze worden ook aanzien als echte werkers wat dan ook weer ten goede komt aan hun zelfbeeld.    

Er zijn nog drie (i.p.v. 6) werkmannen die instaan voor alle klusjes in en rond het Instituut: de tuin, de elektriciteit, de schrijnwerkerij, chauffeur zijn om de bewoners naar het hospitaal te voeren, of om materiaal te halen, of de uitstapjes te organiseren...

Ook de kuisploeg is gehalveerd; nog 4 personen voor het hele Instituut; dubbel zo hard werken voor hetzelfde geld.   Blij zijn dat je werk hebt... In de streek is weinig werk te vinden.  

Ondertussen zijn er organisaties uit België, Nederland en Hongarije zelf die ook de handen uit de mouwen steken en naast vrijwilligerswerk ook zorgen voor giften en sponsoring zodat de bewoners naast hun dagdagelijkse bestaan toch ervaringen kunnen opdoen die hun beperkte leven verrijken.

Heel veel bewondering en dankbaarheid maar vooral heel veel vreugde werd gerealiseerd door het initiëren van de methodiek van ‘basale stimulatie’. Kristel Callebaut, een oud-studente en expert in basale stimulatie, wou haar kennis delen en na wat overleg en een bezoek van Kristel aan het Instituut, werden concrete plannen gesmeed. Kristel diende een project in bij de provincie Oost-Vlaanderen en samen met de ondersteuning van onze Hogeschool Gent, was een nieuw project geboren!  We zouden studenten van de Hogeschool Gent, Bachelor in de Orthopedagogie, enthousiasmeren om zich te verdiepen in de kennis van basale stimulatie en maar liefst 50 studenten van het tweede jaar Bachelor in de Orthopedagogie waren in dit aanbod geïnteresseerd! Zij volgden in de paasvakantie van 2013 een driedaagse cursus en eind juni vertrokken zij met 26 naar Ipolytölgyes voor een week praktijk,  samen met Kristel Callebaut en drie ander collega's van het Vlaams Samenwerkingsverband voor Basale Stimulatie.

Kristel en één van haar collega's gaven de cursus basale stimulatie aan 13 werknemers van het Instituut. Zij hadden er vrijwillig voor gekozen om deze cursus te volgen.  Zij waren gemotiveerd om zichzelf bij te scholen in functie van een betere omgang met de bewoners met een ernstig mentale beperking.  Gedurende 4 dagen werden zij ondergedompeld in een toch wel totaal nieuwe methodiek voor hen. De andere twee experten zetten ondertussen de theorie om in praktijk samen met 26 studenten. Zij verspreidden zich over alle leefgroepen en zij bezorgden de bewoners heerlijke relaxerende intense momenten. Elke bewoner nam hieraan deel. Het was een fantastische ervaring voor zowel de bewoners als het personeel.

De opvoeders die de cursus volgden, kregen ook een certificaat, wat voor hen heel belangrijk is.  Voor sommigen is dit het eerste 'diploma' dat zij in hun loopbaan bekomen.  Met dit initiatief hopen de medewerkers van het Vlaams Samenwerkingsverband Basale Stimulatie een andere kijk te bieden op personen met een ernstige beperking.  Op die manier worden er kleine stappen vooruit gezet; op korte termijn zal dit niet echt veel veranderen maar op lange termijn hoopt men dat er echt een mentaliteitswijziging komt in de omgang met deze bewoners.   Uiteraard zal het tekort aan personeel hier steeds blijven meespelen.   

Na het vertrek van deze groep heeft de directrice samen met het personeel nagedacht over hoe ze deze kennis en ervaring kunnen implementeren in het dagelijks functioneren voor de bewoners. Ondertussen is er reeds een tweede groep studenten van de Hogeschool tijdens deze paasvakantie klaargestoomd om ook naar Ipolytölgyes te vertrekken. Kristel gaat deze keer twee keer voor een week naar ginder, telkens met 30 studenten. Zoals jullie merken, jonge mensen zijn nog steeds bereid om een stukje van hun vakantie te investeren in vrijwilligerswerk! Hiermee sluiten we aan bij de visie van Hogent: maatschappelijk geëngageerd zijn!  We zijn fier op deze studenten!

Ook de leerlingen van het 7^de jaar Personenzorg van het Virgo Sapiens Instituut van Londerzeel kwamen de handen uit de mouwen steken.  Zeer binnenkort, 16 mei vertrekken er weer 13 leerlingen en 4 leerkrachten.  Ook zij engageren zich voor de derde maal om een week het beste van zichzelf te geven en het personeel en bewoners een riem onder het hart te steken!  Zij zetten reeds meerdere acties op touw, o.a. pralinenverkoop, spaghettizwier,… om geld in het laatje te krijgen voor de vakantie van de bewoners van het Instituut!

Zoals reeds gezegd, ondanks alle financiële problemen is men er toch in geslaagd om in het voorbije jaar 53 activiteiten aan te bieden aan de bewoners.  Vijftien ervan vonden plaats in het Instituut zelf waardoor ALLE bewoners konden genieten van het gebeuren. 38 activiteiten werden georganiseerd buiten het Instituut. Inclusie is ook voor de directrice geen loos begrip. Zij weet heel goed hoe belangrijk het is voor de bewoners om zich gelijkwaardig te voelen. Ook zij willen graag net zoals wij een stapje in de wereld zetten. Bij meerdere activiteiten werden er zoveel mogelijk bewoners aangespoord om mee te doen zodat voor zoveel mogelijk mensen het gewone leven een stapje dichterbij kwam. In vele gevallen kon dit gebeuren dankzij de hulp van heel veel vrijwilligers: Belgen, Nederlanders en Hongaren, groepen en individuele personen die het leven van de bewoners wat kleurrijker wilden maken.

Financieel werd het zomerprogramma mogelijk gemaakt door de hulp van velen: een deel van het geld van de adoptieouders (nog steeds zijn er 98 van de 150 bewoners geadopteerd door vrienden, kennissen,...), een gift van Rotary club Gent-Zuid, Roparunners Londerzeel,  Lions Club Lokeren en ook enkele particuliere giften. Langs deze weg willen we dan ook nogmaals hartelijk dank zeggen!

Hieronder  vind je een overzicht van het volledige jaarprogramma.  Telkens wordt vermeld welke bewoners mee gedaan hebben.  Je zal merken dat sommige namen veel meer voorkomen.  Dit zijn de bewoners van ‘begeleid wonen’ die uiteraard nog zeer mobiel zijn en die ook gebruik kunnen maken samen met hun begeleiders van het openbaar vervoer. De bewoners die niet uit hun bed kunnen, kunnen enkel deelnemen aan de activiteiten die in het Instituut zelf doorgaan.   De bewoners in rolwagens worden zoveel mogelijk meegenomen met de minibusjes.  Dankzij de giften kan men soms een autocar huren met lift voor rolwagens waardoor ook de minder mobiele bewoners toch kunnen deelnemen aan bijvoorbeeld een concert of circusoptreden.

Veel individuele aandacht gaat uit naar de bewoners die niet mobiel zijn of niet kunnen horen en/of zien.  Zij worden door de 4 pedagogen die aanwezig zijn in het Instituut in een individueel programma begeleid: Vigyikan Peti, Meth Peter, Redecsi Zusza, Varga Theodora, Talpas Erika, Gyenge Zsolt en Gyenge Richie, Bognar Gabi, Benko Andrea, Toth Istvan, Vas Gabor, Bognar Gabor, Dobai Istvan, Borzseki Zsolty ,  Rapolti Janni, Julcsi Bulissa, Balazs Gabor, Barabas Dora, Csolak Brigitta, Czeher Jozsef, Fekete Lilla, Gabor Erzsi, Hajdu Henrietta, Hende Szilou, Horvath Laszlo, Jeszenak Lenke, Kovacs Gergö, Krupanszky Istvan, Majer Richie, Major Gabor, Markos Emil, Nagy Agi, Naday Nicolette, Nemeth Szabi, Oravecz Gergö, Osvat Tommi, Percze Gergely, Somodi Norbi, Tolani Gabor, Toth Istvan, Varga Andras, Vill Zsuzsa, Vona Bea.

Een overzicht van de 53 activiteiten:

Januari 2013

• Filmnamiddag in het Instituut – iedereen kwam kijken!

Februari 2013

• Alle bewoners namen deel aan het carnaval en iedereen viel in de prijzen.

• Filmnamiddag in het Instituut – iedereen kwam kijken!

April 2013

• Lakei Erzsie, Bak Gina, Kupan Arpi, Hegyes Agi en Juhasz Csilla zijn naar de Zoo in Budapest geweest.

• Schein Kristian, Sikentancz Ivett, Kocsis Balazs, Talpas Erika, Presics Noemi, Dobai Istvan, Borszeki Zoltan en Kappel Melinda reden naar Kismaros, een stadje op 30 km en gingen daar met het koningstreintje een tocht maken door het bos.

Mei 2013

• In het Instituut werd een folk music show georganiseerd.  Er werden muzikanten en dansers uitgenodigd en iedereen nam deel aan de show.   Rolwagens, zitschelpen, ... de feestzaal van het Instituut zit bomvol.  Ieder geniet op zijn manier en de beelden spraken boekdelen.  

• Verko is naar het vuurwerk geweest in Budapest.

• Pizzafestival in Nagyborzsny, een naburig dorp.  Een gepensioneerde dame die vroeger in de keuken van het Instituut werkte, organiseerde in haar tuin een pizza festijn.  Vers gebakken pizza's uit de oven in een zon overgoten tuin.  Halasz Reka, Toth Ildiko, Orosz Bea, Kovessy Zsolty, Botka Zsolty, Torma Tamas, Brennerpas Helga, Klimo Àndrea, Jakab Gaby, Kappel Melinda en Bauer Hennie konden hiervan genieten.

• Zeven mannen trainden elke week met Robie, hun opvoeder, voor de voetbalcompetitie tussen 6 Instituten.  En ze gingen er voor!  Dat bewijst de serie medailles en bekers die in het Instituut tentoongesteld zijn.  Boszik Jani, Bekering Jani, Bogya Peter, Lebo Feri, Nagy Pedro, Fabian Istvan en Nagy Jani namen hieraan deel.   

• Neumaeyer Zsuzsa, Halasz Reka, Grosz Vicky, Lacki Erzsie, Olah Erzsi, Otvos Judith, Bak Gina, Kupan Arpi, Nagy Roland, Kocsis Balazs en Pandur Atilla hebben genoten van lekkere gebakjes en cup cakes in de patisserie van Veroce, een mooi dorpje 20 km verder.

• Holland op bezoek.  Al jaren komt er een equipe uit de gemeente Oldenbroek voor een week werken in het Instituut.  Zij hebben o.a. de schommels, de bbq's, en het tuinterras gezet.  Bij hun vertrek was iedereen van de partij voor een Hongaars-Hollandse party.

• Neumayer Zsuzsa, Grosz Viktoria en Roth Karoly gingen naar een concert in Budapest.

• Opnieuw pizzafestival in Nagyborzsny en deze keer voor Henger Zolty, Grosz Viktoria, Lajko Balazs, Lebo Feri, Bekesi Jani, Kucko Robi, Fabian Istvan, Farago Bernadett, Kraznai Pali, Kurko Andras, Nagy Pedro, Bogya Peter, Boszik Jani, Toth Andi, Pisch Veronika, Simoga Csaba, Stefanek Magdi en Perger Ildiko.

• Virgo Sapiens Londerzeel voor een week op bezoek en voor iedereen een afscheidsshow!

• Grozs Victoria en Roth Karoly gingen naar het vormingsproject van de katholieke kerk in Budapest.

• Olah Erzsi, Nagy Roland, Kappel Melinda, Sodar Tibor, Pap Laszlo, Szabo Anita, Lebo Feri, Kiss Feri, Orosz Bea, Otvös Judith, Bak Gina, Bauer Hennie, Kurko Andras, Nagy Pedro, Psch Veronika en Toth Andi gaan naar Nagymaros waar een zangfestival plaats vond.

• De Rotary club van Budapest organiseren een golf evenement met optredens en kermisattracties.  Bak Gina, Bauer Hennie, Pisch Veronika, Toth Andi, Kurko Andras, Olah Eszi, Torma Tamas, Bogya Peter, Farago Bernadett, Laki Erszi en Grosz Viktoria namen hieraan deel.

Juni 2013

• Verko ging naar een concert in Budapest.

   

   

• Voetbalcompetitie in de voorziening in Göd: Bozsik Jani stond in het doel, Bogya Peter, Nagy Pedro, Fabian Istvan, Bekesi Jani, Lebo Feri, Nagy Jani, Klimo Andrea, Horvath Eszter, Kucko Robi, Stefanek Magdi en Virag Piroska gingen er naartoe - de meisjes om te supporteren natuurlijk.

• Uitstap naar het Matragebergte voor Bogya Peter, Farago Bernadett, Bozsik Jani, Pisch Veronika, Toth Andrea, Kurko Andras, Pap Laszlo, Kucko Robi, Stefanek Magdi, Virag Piroska, Bak Gina, Kappel Melinda, Bauer Hennie, Fabian Istvan, Simoga Csaba, Nagy Peter en Krasznai Pali.

Familiedag voor iedereen met optredens, kraampjes, attracties.  Iedereen nam hieraan deel. Zoals jullie weten, hebben 98 bewoners geen familie meer of althans geen contact meer met hun familie.   Voor de andere 52 bewoners was het natuurlijk dubbel feest!  Maar deze families kennen ook alle andere bewoners en zij verspreidden hun aandacht zodat niemand zich alleen hoefde te voelen.  De vriendschap en de gastvrijheid was heel groot tijdens dit feest!

27-04-2014 om 22:21 geschreven door Virgoteam Hongarije  

• In Ipolytölgyes zelf was er een dorpsfeest georganiseerd door de burgemeester waar bijna alle bewoners aan deelnamen.  Enkel de bewoners die in hun bed liggen, konden niet deelnemen.

Juli 2013

• Een hele week ‘Project Basale Stimulatie’ met de studenten van Hogent. Iedereen nam deel.

• Voor 6 dagen op verlof naar het Balatonmeer: Halasz Reka, Hodosi Kriszti, Laki Erszi, Olah Erszi, Otvös Judith, Bak Gina, Kupan Arpi, Kappel Melinda, Talpas Erika, Kocsis Balazs, Pandur Atilla, Henger Zolty, Nagy Jani, Pap Laszlo, Levai Atilla, Kövessy Zsolty

• Spelattracties in Vicegrad waar het kasteel van de eerste koning van Hongarije staat: Juhasz Kristi, Nagy Pedro, Hegyes Agi, Orosz Bea.

• Film namiddag in open lucht in Budapest: Acs Andrea, Horvath Roland, Majer Richie, Naday Nicolette, Erdelyi Jozsef.

• Pizzafestival in Nagybörzsöny samen met Marie-Rose en haar vrienden uit België: Toth Ildiko, Kocsis Balazs, Bak Gina, Fajd Atilla, Botka Miklos, Markos Emil, Lajko Balazs, Ugrics Csaba, Juhasz Kriszti, Schein Kristian, Sikentancs Ivett, Jakab Gabi, Botka Zsolt.

Augustus 2013

• Met het toeristentreintje mee in Nagybörzsöny: Acs Andrea, Barabas Dori, Bauer Hennie, Czeher Jozszef, Gabor Erszi, Horvath Renata, Markos Emil, Pazonyi Agi, Pazonyi Vicky, Kiss Gabi, Schmidt Agi, Veingertner Tomi, Laszlo Eva, Malits Viktoria, Kenez Reka, Dohany Gyöngyi, Kiss Feri, Rapolti Jani, Nagy Jani, en Kappel Melinda.

• Party voorbereid door de Belgische vrienden en een groep vrijwilligers uit Pannonhalma: iedereen genoot van het spektakel.

• Met het toeristentreintje mee in Nagybörzsöny: deze keer met heel het blauwe paviljoen, Acsadi Irenke, Botka Miklos, Botka Zsolt, Botlik Erika, Brenner Helga, Csolak Brigi, Dobai Istvan, Gyenge Zsolt, Gajdos Csilla, Hegyes Agi, Horvai Gabor, Horvath Annamaria, Horvath Eszter, Jakab Gabi, Kurilla Zsuzsa, Lajko Balazs, Leidenfrost Eva, Lovasz Feri, Nemeth Csilla, Peresztegi Krisztina, Petro Emese, Presics Noemi, Sikentancz Ivett, Juhasz Csilla, Ugrics Csaba, Horvath Zsuzsa

• Pizza in de pizzeria in Kemence, mooie trip door de heuvels: Peresztegi Kriszti, Kurilla Zsusza, Brenner Helga, Ugrics Csaba, Horvath Zsuzsa,

• Uitstap met het busje en met de trein naar Nagymaros-Vicegrad: Jakab Gabi, Kappel Melinda, Horvath Eszter, Acsadi Irenka, Horvath Annamaria

• Met het toeristentreintje mee in Nagybörzsöny: Acs Andrea, Horvath Renata, Pazonyi Victoria, Szarka Margit, Takacs Orsika, Erdelyi Josi, Leidenfrost Eva, Horvath Zsusza, Fekete Lilla.  

September 2013

• Zangfestival in Budapest: Farago Bernadett, Toth Andi, Grozs Victoria, Krasznai Pali, Bak Gina, Pisch Veronika, Nagy Jani

• Herfstfestival in een naburig dorp, Letkés: Farago Bernadett, Toth Andi, Grosz Viktoria, Bak Gina, Kurko Andras, Fabian Istvan, Virag Piroska

• Katholieke vormings- en creadagen: Bak Gina, Farago Bernadet, Fabian Istvan, Grosz Viktoria, Kappel Melinda, Toth Andi, Kurko Andras, Takacs Orsika, Pisch Veronika, Virag Piroska, Acs Andrea, Erdelyi Jozsef, Pazonyi Viktoria, Juhasz Csilla

• Bezoek aan het tropicarium in Budapest: Acsadi Irenke, Botka Miklos, Botka Zsolt, Botlik Erika, Brenner Helga, Gordos Szabina, Hegyes Agi, Horvath Annamaria, Horvath Ezster, Horvath Zsuzsa, Vill-Rostasi Zsuzsi, Fajd Atilla, Klimo Andrea, Kuralli Zsusza, Lajko Balazs, Lovasz Feri, Nemeth Csilla, Peresztegi Kriszti, Petro Emese, Siketancz Ivett, Jakab Gabi, Juhasz Csilla, Torma Tamas, Ugrics Csaba

• Lecso muziek festival: Bozsik Jani, Nagy Pedro, Bogya Peter, Kuczko Robi, Bekesi Jani, Lebo Feri

• Concert in Budapest voor Verko.

Oktober 2013

• Voetbalcompetitie in Ipolytölgyes: iedereen supportert voor het team van Ipolytölgyes.

• Nagymaros – creatieve dagen: Bak Gina, Otvös Judith, Kappel Melinda, Szabo Anita, Pap Laszlo, Lebo Feri, Olah Erzsi, Bauer Hennie, Orozs Bea, Grosz Viktoria, Kurko Andras, Toth Andi, Nagy Peter, Pisch Veronika

• Folklore ‘vintage’ festival in het Instituut: alle leefgroepen werden versierd zoals ‘in de tijd van toen’.  Iedereen deed mee.

• Bezoek aan het staatscircus van Budapest: Olah Erszi, Bekesi Jani, Kocsis Balazs, Talpas Erika, Juhasz Kriszti, Szabo Anita, Halazs Reka, Nagy Roland, Levai Atilla, Pap Laszlo, Henger Zolti, Schellinger Zolti, Kupan Arpi, Toth Ildiko, Lak Erszi, Dobra Marta, Acs Andrea, Bauer Hennie, Csikesz Zsolt, Nagy Janos, Lebo Feri, Kappel Melinda, Sodar Tibi, Varga Andras, Kiss Gabi, Toldi Sandor, Schein Kristian, Eerdelyi Joci, Bak Gina.

• Optreden op muziekfestival met de muziektherapeute: Takacs Orsika, Pazonyi Viktoria, Acs Andrea, Juhasz Csilla, Toth Ildiko

November 2013

• Feest van de H.Elisabeth met talrijke optredens: iedereen nam deel.

December 2013

• Feest van Sinterklaas: iedereen deed mee.

• Concert in Budapest: Kappel Melinda, Csikes Zsolt, Bekesi Janos, Nagy Jani, Lak Erszi, Schein Kristian, Juhasz Csilla, Bauer Hennie, Grosz Viktoria, Otvös Judith, Toldi Sandor

• Disconamiddag met dj Dominique: iedereen feestte mee!

• Circus in Nagymaros: Bogya Peter, Farago Bernadett, Bozsik Jani, Pisch Veronika, Toth Andi, Kurko Andras, Fabian Istvan, Kucko Robi, Nagy Pedro, Dobra Marta, Virag Piroska, Stefanek Magdi, Simoga Csaba, Perger Ildiko, Szabo Anita, Krasznai Pali

• Zangontmoeting in de gevangenis van Marianostra: In Marianostra, een naburig dorp, bevindt zich een gevangenis.  180 gevangenen zitten er hun straf uit.  Kormos Enikö die vroeger in het Instituut werkte als sociaal assistente, werkt nu in de gevangenis.   Rond Kerstmis organiseerde zij een muzikaal treffen tussen een 10 tal bewoners van het Instituut en de gevangenen.  Er werd door beide partijen muziek gemaakt en er werden geschenken uitgewisseld.  De bewoners gaven geschenken die zij zelf in de ateliers gemaakt hadden en de gevangenen hadden van hun karige zakgeld samen gelegd om voor de bewoners snoepjes en kleurstiften te kopen. Een project dat voor herhaling vatbaar is: voor de gevangenen die door de spontaniteit van de bewoners zich niet bekeken voelden als misdadigers en voor de bewoners die leerden dat ook al heeft men strafbare feiten gepleegd, men toch ook mens blijft... Farago Bernadett, Pisch Veronika, Nagy Pedro, Bak Gina, Schellinger Zoli, Kurko Andras, Kappel Melinda, Grosz Viktoria, Fabian Istvan, Virag Piroska namen hieraan deel.

• Toneel door de bewoners en het personeel ‘Kerstmis’: iedereen kwam kijken!

• Tweede ontmoeting met de gevangenen van Marianostra - Optreden van een muziekbandje van de gevangenis van Marianostra in het Instituut: iedereen genoot!

• Kerstfeest voor iedereen.

• Concert in Nagybörzsöny: Bogya Peter, Farago Bernadett, Boszik Jani, Pisch Veronika, Toth Andi, Kurko Andras, Fabian Istvan, Kucko Robi, Nagy Pedro, Dobra Marta, Virag Piroska, Stefanek Magdi, Simoga Csaba, Perger Ildiko, Szabo Anita, Krasznai Pali, Bauer Hennie.

• Kerstnamiddag met geschenkjesfestival: iedereen natuurlijk!

De plannen voor 2014

De directrice heeft samen met het personeel het jaaractieplan aangepast en doelen voorop gesteld. Ondanks de minimale personeelsbezetting wil men voor elke bewoner een zo compleet mogelijke socio-therapeutische zorg garanderen. Daarvoor heeft men de 150 bewoners verdeeld in groepen waarvoor telkens 4 opvoeders/begeleiders, 4 verzorgenden en 1 fysiotherapeute verantwoordelijk zijn. Elk van deze begeleiders is actief in uurroosters van 4 of 6 uur. Op die manier moet uiteraard elke begeleider met grotere groepen werken waardoor er niet zoveel individuele aandacht kan gegeven worden aan elke bewoner.  Maar zo wordt niemand vergeten.  Elke begeleider/verzorgende/fysiotherapeute heeft zijn rooster waarop duidelijke taken weergegeven zijn gekoppeld aan haar/zijn aandachtsbewoner.

Voor de 5 jongens met een chronisch psychiatrische problematiek heeft men ook voor een speciale oplossing moeten zoeken.  Ze worden onder leiding van de meest ervaren pedagoge individueel begeleid.  Samen met de aandachtsbegeleider probeert men kleine stappen vooruit te maken zodat ook zij in de toekomst aan groepsactiviteiten zouden kunnen deelnemen. Maar hier is nog een lange weg te gaan.  Het is constant zoeken naar mogelijkheden om hun aandacht te houden en hen een zinvolle individuele activiteit aan te bieden.

In het blauwe paviljoen waar volwassen meisjes verblijven is men recent gestart met een model waarbij elke bewoner een bepaalde taak leert waarbij ze onafhankelijker, zelfstandiger worden.  In elke groep is ook een activiteitenhoekje geïnstalleerd, maar de aanwezigheid van de begeleider is hier dikwijls noodzakelijk.  Luca, de muziektherapeute, werkt ook nauw samen met dit paviljoen.  Zij begeleidt activiteiten, werkt met haar koor en de jonge mensen die geïnteresseerd zijn in muziektherapie.  Het is opvallend hoe zeer zwakke bewoners hier toch gepassioneerd kunnen mee bezig zijn.

De situatie is voor de begeleiders niet eenvoudig.  Zij overleven met de middelen die ze hebben en gelukkig is er veel overleg en communicatie met de directrice zodat de sfeer in de groepen toch positief blijft.  Elke verrassing die wij of andere sponsors aanbrengen, zorgt voor veel vreugde bij de bewoners maar evenzeer bij het personeel.

Uiteraard missen ze de aanwezigheid van 2 atelierwerkers.  Er zijn nu slechts 4 ateliers actief: het kralenatelier, het keukenatelier, het crea-atelier en het houtatelier. Op dit moment moet elke atelierbegeleider werken met ongeveer 15 bewoners. Ze moeten veel geduld hebben want de bewoners zijn niet altijd genoeg gemotiveerd om in die nieuwe structuur te functioneren. Ondertussen zien ze dat ze echt genieten van die crea ateliers. Hun dagen zijn gestructureerd. Zij doen zinvolle en nuttige activiteiten die door de begeleiders voorbereid worden. Ze ontmoeten ook bewoners van andere paviljoenen en maken leuke contacten. Nieuwe vriendschappen ontplooien zich.

Sinds vorig jaar organiseert men ‘s morgens een gymoefening waaraan iedereen kan deelnemen. Op ritmische muziek worden armen en benen los gegooid. Zij die vroeger graag lang in bed bleven liggen, komen samen met de anderen een kwartiertje bewegen en genieten van dit samenzijn. Dit is een heel grote vooruitgang!

Andere plannen voor de toekomst!

Om de elektriciteit te vernieuwen is er 61.000.000 forint nodig; dit is ongeveer 203.000€.  

De ouders van één van de kinderen hebben een project ingediend bij een bank.  Ook de Rotary club Hongarije en de Ipoly fabriek van Ipolytolgyes zal hier de financiering volledig helpen dragen.

Wat het LIFTPROJECT betreft, eerst een korte toelichting voor nieuwe sponsors.  Drie organisaties uit het Gentse die ons project een heel warm hart toedragen (NV Volksvermogen, VDK spaarbank NV en VZW De Kaap) hebben samen voor 32.000 € gezorgd om een lift te installeren in het Instituut.  Deze lift zou zowel aan de bewoners als aan het personeel ten goede komen.  De bewoners kunnen gemakkelijk naar beneden komen en naar buiten trekken. Het personeel dat nu tientallen keren per dag én de was én het eten van de groepen naar boven doet, zou heel wat arbeid uitsparen.  32.000 € staan klaar op de wachtrekening van de lift.   Maar om de lift te plaatsen zijn er veel bijkomende werken noodzakelijk o.a. versteviging van het gebouw, uitbouw van het dak, enz... Hiervoor is nog 100.000€ extra nodig.   We zijn in onderhandeling hierover met een Europese organisatie.  Indien dit niet lukt binnen een paar maand, gaan we voor een eenvoudiger constructie die minder zal kosten.  Men zou dan een gewone traplift plaatsen en een speciale koker voor transport van de was en de voeding naar het eerste verdiep.   De lift zou natuurlijk veel comfortabeler zijn en zou ook kunnen doorgetrokken worden naar de 2^e verdieping zodat men ook daar meer gebruik van deze extra mobiliteit zou kunnen maken.   Bovendien zou men ook indien nodig een bewoner gemakkelijk kunnen evacueren.  Maar voorlopig wachten we op de reactie van een Europese organisatie… we duimen! 

Dankzij de tussenkomst van de vader van een leerling van het Virgo Sapiens Instituut Londerzeel is een afgevaardigde van British Telecom Hungary op bezoek geweest in het Instituut.  Deze firma stimuleert vrijwilligerswerk bij hun personeelsleden.  Enkele personeelsleden van dit bedrijf hebben zelf een kindje met een beperking waardoor ze nog meer open staan voor dergelijke projecten.   Na een gesprek met de afgevaardigde werd  er een lijst opgemaakt van materiaal dat zou kunnen gebruikt worden in de ateliers.  Midden april mag de directrice bij deze firma de materialen gaan ophalen.  Weer een stapje verder!

Ook voor deze zomer worden nieuwe plannen gesmeed.  Eén van onze stageplaatsen, het psychiatrisch ziekenhuis Sint-Lucia uit Sint-Niklaas, organiseerde op vraag van 5 oud-studenten (waarvan sommigen in 1988 in Ipolytölgyes geweest zijn of waarvan sommigen een bewoner geadopteerd hebben) hun vastenproject voor Hongarije. De patiënten konden inschrijven voor een Hongaarse maaltijd en ze verkochten paaseitjes voor de bewoners van het Szent Eszebet Instituut.   Met de opbrengst van dit project zullen er weer daguitstappen kunnen georganiseerd worden en het blauwe en gele paviljoen zullen zelfs voor een aantal dagen op vakantie kunnen.   

Met het feest van de H. Elisabeth op 15 november 2014 staan er ook grote festiviteiten op stapel.  In Szob, een naburig dorp, gaat een grote tentoonstelling georganiseerd worden over de regio van het Börszöny gebergte.  Ipolytölgyes ligt tussen het Börszöny en het Pillisgebergte.  De tentoonstelling gaat door in het museum van de stad.  Ook kunstschilders uit de omgeving zullen hun werken daar tentoon stellen en de bewoners van Ipolytölgyes zullen ook meedoen! Wie al in Ipolytölgyes geweest is, weet dat er zeer mooie schilderwerken van de bewoners omhoog hangen, ook poëzie geschreven door sommige bewoners.   Vanaf 15 november zullen sommige werken in het museum in Szob kunnen bewonderd worden.  Bij de opening zullen hoogwaardigheidsbekleders en journalisten aanwezig zijn én onze bewoners ook, wat weer een stapje verder kan betekenen voor het Instituut.

Zo, dit is een kleine update van het verhaal van Ipolytölgyes, het verhaal van 150 bewoners.  98 van deze bewoners zijn door jullie geadopteerd en we hopen uiteraard dat jullie dit project blijven steunen. We gaan dit jaar het bedrag van  60 € niet verhogen, maar wie iets meer wil toesteken aan zijn/haar adoptiekind, kan dat natuurlijk altijd doen.  Er wordt met dit geld zo “emancipatorisch” mogelijk omgesprongen.  Waar mogelijk krijgen de bewoners inspraak voor het kerst/verjaardagsgeschenk dat ze willen.  Tijdens hun vakantie en uitstapjes mogen ze zelf kiezen of ze een ijsje, een pizza, een snack,… willen; voor ons evident, voor hen niet.

We hebben alle adoptiekinderen, -jongeren, -volwassenen ontmoet; het was weer ontroerend te zien hoe het personeel met de weinige financiële middelen die er zijn en met het karige loon dat hen uitbetaald wordt, toch probeert om deze bewoners een zinvol, actief, comfortabel leven aan te bieden.   We blijven hen hierbij zeker ondersteunen en we hopen dat jullie via bijgevoegde overschrijving ook weer dat noodzakelijke duwtje in de rug geven aan jullie adoptiekind!

HEEL BELANGRIJK: er zijn nog een aantal bewoners waarvoor ik geen ‘adoptieouder’ meer heb of nog niet heb.  Wie in zijn vriendenkring iemand kent die een bewoner wil adopteren, laat het dan alsjeblieft weten!   Een attest voor de fiscus kan ik niet bezorgen aangezien het niet over een vzw gaat. Maar dat je geld goed besteed wordt, daar sta ik wel garant voor.

In het verleden hebben wij heel veel materiaal verstuurd omdat het vroeger  gemakkelijker was om materiaal ‘voor het goede doel’ te bekomen.  Ondertussen geraakt men in Ipolytölgyes door de voorraad heen. Wie tips heeft over firma’s die bereid zijn om materiaal voor de bewoners van Ipolytölgyes te schenken, graag een seintje.  Voor het ophalen, kosten van het transport naar ginder, zorg ik zelf.  Ik wil wel benadrukken dat ik enkel nieuw materiaal doorstuur.  Graag tips voor: sokken, ondergoed, pyjama’s, T-shirts, vrijetijdsbroeken, platte sandalen, slippers, dekbedovertrekken voor één persoon, kussenslopen, en badhanddoeken.

Bovendien zoek ik nog steeds een zeer milde schenker die jaarlijks indien mogelijk 10.000€ wil schenken. Met dit geld kan een  atelierwerker weer aan de slag en kan het keramiekatelier opnieuw geopend worden.  Wie kent of wie is zo’n milde schenker?

Indien je een feestje geeft, iets te vieren hebt en je wil i.p.v. cadeautjes een centje aan  een goed doel schenken; ik ben steeds bereid te komen vertellen over het project en/of foto’s en informatie door te sturen.  Het rekening nummer van Ipolytölgyes is nog steeds: 068-2072502-27   (Steenhuffelstraat 50, Malderen)

Virgoteam Hongarije  

Het begint te kriebelen… in mei vertrekken we voor de derde maal naar Ipolytölgyes. Leerlingen en collega’s zijn zeer gemotiveerd! De voorbereidingswerken zijn volop bezig. We schrijven daar binnenkort wel iets over. Jullie krijgen volgende maand ook een actuele nieuwsbrief. Enkele sfeerbeelden van de Kerstmarkt in Londerzeel...

Ondertussen gaan we door! En ons recept is zeer eenvoudig: graag zien J.

Bijlagen:
f00000480-1 (640x467).jpg (255.4 KB)   

De laatste dag… we hebben veel kilometers gedaan. Veel gezien en genoten. En vooral ook winkeltjes. Het bezoek aan de basiliek was letterlijk de kroon. We zijn dan ook tot helemaal boven geweest en deze wereldstad lag aan onze voeten. Budapest is een mooie stad. En het was alsof de zon wist dat we toch ietwat bedroefd waren. Ze was minder uitdrukkelijk aanwezig en toch was het warm. Van achter de wolken werden wij vertroeteld, ze wist dat wij nog tientallen keren zouden spreken over de mensen die in Ipolytölgyes zijn. Ze laten ons niet los. Wij kunnen alleen maar dankbaar zijn dat we gezond zijn, dat we aan deze leerlingen les mogen geven. Drie generaties Virgo-mensen, het is ontroerend mooi. Ik heb genoten van deze week. Deze week geeft energie en vertrouwen: de spirit van “de” Virgo was voelbaar. 1000 X 1000 merci: Leïla, Tatiana, Stefanie, Tessa, Sara, Taisa, Jessica, An, Elodie, Nancy, Chris, Marian.  Een blog kan vergaan, maar de herinneringen in het hart niet. Viszontlatasra. Tot in de Virgo!
DVH

17-05-2013 om 20:06 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Donderdag, 16/05/2013.

We zijn gisterenavond weer vertroeteld: een feestmaal, gezellig bijpraten met de mensen die ons in België bezocht hebben en daarna nog eens afzakken bij de buren. Het doet raar… de laatste keer de mensen verzorgen, wassen, eten geven en beseffen dat het dan voor ons gedaan is. Zij blijven hier, dag in, dag uit, heel het jaar rond. Dit is de leefwereld voor deze mensen, rolstoel, bed, therapie en als het goed meegaat en als het kan wat werken in het atelier. Weinig personeel, weinig materiaal, weinig gespecialiseerd personeel, weinig afwisseling, maar er leeft hier iets dat vele bezoekers al hebben mogen ervaren: warmte, liefde, genegenheid en gewoon gelukkig zijn met kleine dingen. Zo een weekje hier is duidelijk “bijscholing” en “herbronning” J. En we kregen nog de kans om te herbronnen: samen met de bewoners een eucharistie bijwonen. Ik verstond er geen woord van. We hoorden verschillende keren het woord “Belgen”. We herkenden onze voornamen, het was emotioneel. En dan kwam het moment om terug in de busjes te stappen. Ipolytölgyes achterlaten, een zeer rare ervaring. Eén maal hier geweest kan je dit niet achterlaten. Het was stil in de busjes. Iedereen was moe. Of zat met zijn gedachten bij: Roth Karoly, Naday Nicolette, Erdelyi Jotsi, Majer Richie, Nagy Roland, Kiss Feri, Benko Andrea en ook Talpas Erika, Gabor Erszi, Hajdu Henrietta en Talpas Erika, Kristian Schein, Gina Bak  en Kocsis Balazs, Juhasz Kristi, Horvath Lazslo, Horvath Roland, Jeszenak Lenke, Kenez Reka, Fekete Lilla, Erdelyi Jotsi, Czeher Jozsef, Vigyikan Peti , Schein Kristian, Roth en zovele anderen. We zullen missen, maar we komen terug!  En we kwamen  van de ene wereld in de andere: Budapest. Stralende zon en een eerste kennismaking met een lange wandeling langs de Donau. Budapest by night, genieten en toch steeds denken aan hen die hier een 70km vandaan leven in Ipolytölgyes. Het was gezellig. En morgen gaan we verder “afkicken”. Onze gasten van 7 TBZ hebben het verdiend. Ze mogen één dag  toerist zijn. 

16-05-2013 om 00:00 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Woensdag, 15/05/2013.

Nog meer zon buiten en binnen. We hebben gisteren nog zeer gezellig kunnen nabespreken. Ervaringen uitwisselen, plezier maken, deugd beleven aan elkaar, teambuilding noemt men dat. Vandaag was het al de laatste volledige dag. Onze leerlingen kunnen al terugvallen op een zekere routine. Deze voormiddag hebben ze meegedraaid met het personeel. De namiddag stond in het teken van feesten! We hebben met veel fierheid een berg geschenken kunnen afgeven en dank zij de inspanningen van de leerlingen was er voor “ons huis” nog een extra centje… de zomervakantie voor deze kinderen is verzekerd: dank u 7 TBZ. Onze leerlingen hebben zoveel contacten gelegd dat we nog voor einde juni een extra “transport” naar Ipolytölgyes kunnen organiseren. Met zeer oprechte dank aan de vele milde schenkers. En in contacten leggen zijn ze straf. We waren het bijna vergeten te melden: gisterenavond waren we weer op pad en werden we weer ontvangen door gewone mensen. Zelfgemaakte pizza, à volonté, samen met enkele bewoners. De pizza heeft gesmaakt, de sfeer en de ervaring blijft nasmaken. Kort voor de middag was er weer een sessie “basale stimulatie”. En het lokaal was onmiddellijk ingericht. Een cameraploeg van de nationale zender kwam filmen. De lenzen draaiden, de gasten stonden letterlijk in de spots. De directrice was fier, de collega’s waren fier, de leerlingen waren fier. En vooral de verbazing van de mensen van de cameraploeg. Achteraf hoorde ik van de regisseur: “we hebben al veel samen gefilmd, dikwijls rampen, ongevallen, … maar dit (en de man moest slikken). How is it possible?” Ja, ik wou dat ik op die vraag kon antwoorden, dan zou ik het ook “weten”. Maar dit is geen kwestie van “weten”. Er is zoveel meer dan “weten”. Het werd een hele uitdaging om slechts 9 foto’s te selecteren voor deze blog. (Ondertussen is er beslist om een Hongaarse avond te geven - vermoedelijk vrijdag 7 juni). En de televisie bleef maar filmen. Het dansje van leerkrachten en leerlingen moest er zeker bij. (En wij gelukkig dat het  “slechts” om een nationale uitzending gaat. En daarna? Geen foto, geen film of tekst kan het weergeven. Veel emoties, heel veel emoties … En de dag was nog niet voorbij. Deze keer moesten wij ondergaan: zumba, feest. Maar het is nog niet gedaan! We hebben morgen nog een halve dag en daarna Budapest. En we komen zeker terug met een valies … ongelofelijke ervaringen. Wie gaat dat tegenhouden?

15-05-2013 om 17:36 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Dinsdag, 14/05/2013.

De zon is wat meer aanwezig. Vandaag staat het woord “creatief” centraal. Je moet hier creatief zijn om een weg af te leggen met deze mensen. We kunnen er wat van leren. ’s Morgens beginnen met een gym, eenvoudige oefeningen en plezierige muziek: geweldige start gegarandeerd. Creatief betekent ook “scheppen” en zo schep je een hoop solidariteit bijeen. Onze gasten slaan al hun creativiteit uit de mouw en zo kunnen de mensen hier ook wat “scheppen”: kunstwerkjes, zich uitleven, de dagelijkse sleur wat doorbreken. Creativiteit doet “wonderen”. Eenvoudige technieken, spitsvondigheid, en vooral engelengeduld en je bereikt met iedereen een geweldig niveau: juwelen, schilderijen, kunstwerkjes, … En vooral het personeel hier wat ademruimte geven. Men ziet “de Belgen” hier nog steeds graag komen. Er zijn doorheen de jaren banden geschapen. De Virgo doet goed mee. Wij hebben gedaantewisselingen gezien, mensen werden dieren. Leerlingen en leerkrachten werden “vrienden”. Bewoners, begeleiders, gasten, één grote “familie”. En wij zagen dat het goed was. Geweldig!

15-05-2013 om 00:00 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Maandag, 13/05/13.

Veel wind… en dan beweegt er wat! De buitentemperaturen zijn ondermaats, maar binnen in huis lijkt het tropisch. Negen jonge mensen brengen hier afwisseling, ze doen hier even een nieuwe wind waaien. Men kent deze Sirocco… ze worden er niet onmiddellijk voor opgeleid en toch hebben ze een aantal gasten via PowerPoint en achtergrondmuziek laten genieten van de rust en de stilte van de zee. Met allerlei hulpmiddelen (basale stimulatie) krijgen mensen hier ontspanning. Il  faut le faire… en wat ons opvalt: flexibiliteit is een troef. Steeds op je pootjes vallen, je plan leren trekken met één doel voor de ogen. Het welzijn van deze mensen. En als leerkrachten weten wij dat een mens meer is dan grijze hersencellen… tasten, voelen, proeven, ruiken, … er zijn zo veel domeinen. We zetten slechts enkele foto’s op deze blog. De rest van het foto- en filmmateriaal krijgen jullie zeker te zien. Andermaal zijn wij fier over de kwaliteit van onze leerlingen. Ze hebben dit goed voorbereid en ik gooi zeer graag van hieruit een dankbare knipoog (of kus) aan alle collega’s die dit project mee hebben voorbereid. ’s Avonds was er terug wat ontspanning. We zijn gaan gezellig gaan eten in een naburig dorpje en  genieten van de zonsondergang aan de boorden van een meer.  Weer werden we op een Koninklijke wijze ontvangen, weer konden we genieten van de gastvrijheid, de vriendschap, … SAMEN werken met en aan een zelfde doel verzet bergen. En wie heeft dat ooit gezegd? Ge-love-n kan bergen verzetten?

14-05-2013 om 08:50 geschreven door Virgoteam Hongarije  

13-05-2013 om 09:16 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Zondag, 12/05/13.

Internet werkt nog steeds niet goed. Bij ons zou men al één of ander rampenplan afgekondigd hebben. Hier trekt men zijn plan. Relativeren noemt men dit. En dat is het woord dat vandaag hier en nu telt. Het is zondag, er is weinig activiteit in het huis. Maar ons leerlingen hebben de kans om te tonen hoe bekwaam ze zijn met verzorgen, vertroetelen, kennis maken (ondanks het taalprobleem). En wonder boven wonder, er wordt gecommuniceerd. Wanneer alleen de fundamentele dingen overblijven tussen mensen, dan verstaat iedereen iedereen. De begeleiding kan hier alleen maar genieten van de gasten hier en van onze leerlingen. Zowel de gasten als de leerlingen stelen ons hart. ’s Avonds waren we uitgenodigd bij “vrienden” uit het dorp. Wij zijn met dertien en we werden met dertien ontvangen als koningen en koninginnen. Geen barrières, geen (taal)grenzen. Wij kijken al uit naar maandag. Wij weten dat het huis zal gonzen van bedrijvigheid. Tot morgen.

13-05-2013 om 00:00 geschreven door Virgoteam Hongarije  

Met een beetje vertraging het verslag van de eerste dag. Maar eerst dit:

Jona pot mindenki.

Het was gisteren een lange dag. Drie generaties Virgo-Mensen,  en het Virgo-hart dat klopt aan 150%. Je moet er bij zijn om het te voelen. De heenreis is verlopen zoals gepland! Niet vanzelfsprekend voor deze cultuur. Voor sommige leerlingen was het de eerste keer kennis maken met een vliegtuig. Maar met een goede sfeer los je veel op. Blijkbaar hadden we de Belgische weergoden mee… een hevig onweer heeft het internet verstoord. Momenteel werkt er bijna nergens internet. Wij hebben toevallig een klein plekje ontdekt. Vandaar het verslag van die eerste dag met wat vertraging.

Letterlijk met open armen zijn we hier ontvangen, het ijs was onmiddellijk gebroken. Onze leerlingen hebben zich zeer snel ingeleefd in deze specifieke situatie. Daarvoor alleen al verdienen ze een zeer dikke pluim!  Men heeft ons heel het huis getoond, met al zijn bewoners… en we wisten onmiddellijk wat het geheim is om met deze mensen (en feitelijk alle mensen) op weg te gaan: graag zien – punt – zonder vooroordelen.

Onze gasten hebben een goed gevulde agenda. Het werk start om 7 uur! Om 8 uur hebben ze even de tijd voor een ontbijt, want rond 8.20 uur start de gym. En dan is het doorwerken tot 12.15 uur. Pas dan is er een half uurtje om te eten. Om 17 uur mogen we werkdag afsluiten. Elke avond is er voor een activiteit gezorgd. Iedereen wenst deze groep Belgen te ontvangen, overal zijn we hier welkom. Gisteren zijn we ’s avonds nog gaan wandelen, het is Hongarije proeven. Zelfs het kerkhof straalt iets anders uit dan bij ons. En vandaag zondag is het de eerste “werkdag” … de jeugd van tegenwoordig? Ze kan nog veel.

12-05-2013 om 10:52 geschreven door Virgoteam Hongarije  

06-05-2013 om 21:57 geschreven door Virgoteam Hongarije