Sri Lanka het land van de olifantjes, curry en zoveel meer!
07-05-2019
Sri Lanka 02/05/19 Weligata
Donderdag 02/05/19
Na een heel warme nacht van min 28° en een ventilator die veel lawaai maakte hebben wij toch goed geslapen.
Het ontbijt was een stuk minder dan gisteren, ze hadden ons daar ook ferm verwend.
In de voormiddag verkenden we de kuststreek tot in Ambalantota 25km verder westwaarts.
In Hambantota zagen we veel zoutvelden die lagen te drogen en buiten de vissershaven was er precies weinig te beleven.
Tevergeefs probeerden we een verlaten strandplekje te vinden en reden dan naar Ambalantota om verder te zoeken.
En dit lukte, een klein wegetje leidde ons naar het strand waar er het laatste stuk door het losse zand mocht gecrost worden.
De zee was enorm woest en de golven beukten op het strand neer, buiten 2 vissers was er in de verste verte niemand te bespeuren.
In het dorp was een locale markt bezig die we eens bezochten met heel veel groenten, fruit welriekende vis en leuke stofkes.
Veronique was in haar nopjes en kocht er enkele.
Hier gingen we ook langs in een eethuisje voor wat speciaal gebak en een koffie, de smaak was niet slecht de koffie heel wat minder.
Rond de middag keerden we terug naar ons verblijf om wat te rusten maar haalden nog wat geld uit de muur.
Wij namen de stofjes uit de rugzak om bij de bankkaarten te komen en er kroop een ferme kakkerlak uit de stofjeszak.
Om 14u30 mochten wij instappen in de jeep om een safari tocht te maken in het naastgelegen nationaal park Bundala dat grotendeels uit vogels bestaat.
We waren nog maar net het pad ingereden of er kroop al snel een varaantje opzij.
Aan de ingang kwam er nog een gids bij ons zitten voor de nodige uitleg.
De jeep reed voorbij het punt waar wij gisteren halt hielden tussen 2 meren en Veronique even rustte op een laag muurtje langs het water.
De safari kon starten en het was heel aangenaam en mooi een mangoest rende over de weg en zagen een grote olifant een veld oversteken.
Zoet en zoutwaterkrokodillen waren er genoeg te zien en heel veel vogels zoals de maraboe, bijeneter, zeearend, lepelaars en verschillende reiger types.
Verder zagen we Makaken en de Getufte Grijze langur apen, herten, schildpadden en waterbuffels.
We kregen ook een kijk op het hele reservaat langs de kust met de nog steeds beukende golven.
Sommige delen zagen terracotta rood andere waren wit wat zorgde voor een speciaal effect.
Bij het huiswaarts rijden kwamen we terug aan het rustpunt van gisteren met enig verschil dat er nu een ferme krokodil lag te wachten!
Veronique slikte toch even.
We konden weerom terugblikken op een geslaagde dag.
Na het avondmaal terug wat chatten en de volgende locatie boeken in Merissa bij Wood Pallace 100km verder.
Terug uitgeteld kropen we om 22u in bed.
Woensdag 01/05/19
Deze morgen weeral heel goed verwend aan het ontbijt en namen afscheid van de gastvrouw.
We mochten terug inpakken om de volgende verplaatsing te maken naar de Lagoon Inn.
Terwijl we naar beneden kwamen om de scooter te laden was deze reeds gewassen, van een service gesproken!
Bij het verlaten van Ella werd nogmaals duidelijk hoe mooi het hier is, de bergflanken lijken wel fluweel.
Een 10tal km verder kwamen we voorbij de Ravana waterval langs de A23 en zag er fraai uit.
Hier kregen wij elk 2 kwarts ertsen toegestopt in onze handen.
Wat de bedoeling daarvan was moet ik waarschijnlijk niet meer vertellen.
De weg ging verder door de bergen met mooie zichten en leuke wegen.
Het was snikheet maar er was redelijk veel wind en dat deed enorm deugd.
Vandaag moesten we ook 20km rijden door het Lunugamavehera Nationaal Park via de B35.
De kans op olifanten was heel groot en zo gebeurde het ook er stond één op de weg een durum te eten.
Wij stopten natuurlijk direct om te kijken, naast mij lag er nog een durum op de grond en smeet hem voor mij 10m verder.
Hierop kwam hij vlot naar ons toe gestapt, Veronique was wat in paniek en wij gingen wat achteruit.
Daarna reden wij hem op enkele meters afstand voorbij, dit was een leuke ervaring,
Even verder passeerden we 2 groepjes herten en een groep badende waterbuffels.
Aan het Detagamuwa meer in Kataragama stonden nog huisjes opgebouwd uit leem, deze zie je hier niet zo veel meer.
Wat mij ondertussen is opgevallen dat er in Sri Lanka nog heel veel asbest golfplaten worden gebruik op de daken.
In India worden deze nog volop geproduceerd zag ik een paar maand geleden op tv met alle gevolgen van dien.
Hoe meer de kust naderde hoe harder dat de warme wind waaide, dit voelden we goed
aan de scooter.
Bij de Lagoon Inn mochten we direct naar de kamer doorrijden en bestelden ons enkele pintjes.
Na wat uit te rusten en napraten over de rit maakten wij nog een wandeling naar het reservaat.
Er lagen veel waterbuffels te baden in de plassen met enkele Maraboe vogels en een groep Getufte Grijze langur apen, leuke beestjes.
Bij het terug wandelen maakte Veronique er een vriendje bij, ze gaf een hondje enkele koekjes en hij bleef haar volgen tot aan ons verblijf.
Een vissertje meerde zijn bootje aan en we mochten zijn vangst bekijken, wow een grote isomo bak vol.
Hierna konden we aanschuiven bij een pastasalade.
Niet veel later lagen we doodop in bed.
Dinsdag 30/04/19
Wouw wat goed geslapen.
Een fantastisch ontbijt gekregen met de echte hoppers een soort pannenkoekje met cocos crème, maar goed!
En dit van een super gastvrouw van rond de 30 ze zou alles voor je doen om het naar je zin te maken.
Vandaag verkennen we te voet Ella en maken we een wandeling van hieruit naar Little Adams Peak op 1140m hoogte.
We konden ook nog Ella Rock beklimmen maar de gastvrouw zei dat deze heel zwaar is en niet altijd een pad heeft dat uitgepijld is had ik gelezen.
Het traject was toch redelijk zwaar omdat wij vertrokken uit een dal.
Het echte pad begon aan het Flower Garden Resort vandaar konden we volop genieten van de vele theeplantages en het berglandschap
Halfweg waren oudere mensen zogezegd thee aan het plukken met de bedoeling dat zij dan tegen een vergoeding gefotografeerd zouden worden, enkele bedelaars kwamen we daar ook tegen.
Bijna aan de top was er een zipline uitgebouwd 20 voor 20 nogal kostelijk vind ik.
Om de top te bereiken moesten er nog 200 trappen gedaan worden, nog efkes zweten want het was warm en heel vochtig.
Eenmaal boven hadden wij een prachtig zicht op de vele plantages.
Hierna weken we af van het pad om tot een theefabriek te komen en dat lukte aardig, alleen jammer dat er geen bezoek mogelijk was.
We daalden dan verder af terug naar Ella en onderweg kwamen we eucalyptus tegen, een heel speciale zeer hoge boomsoort.
Na al die theeplanten te zien mochten wij er wel eentje proeven en natuurlijk een hapje eten want het was ondertussen 14u.
Bij de terugweg waren de regendruppels terug aan het vallen maar kwamen gelukkig toch droog thuis na een wandeling van 4u30.
De gastvrouw kwam al meteen vragen hoe het was geweest en of we zijn hadden in juice, we vroegen of er nog koffie was en kregen prompt een hele kan met koekjes.
We vroegen of ze voor ons kon koken savonds ook dat was geen probleem, om 19u mochten we aanschuiven.
Een hele rijsttafel schotelde zij ons voor echt lekker maar veel te veel en toen kwam er nog een fruit dessertje aan.
We rolden bijna naar onze kamer terug en boekten onze volgende overnachting bij Lagoon Inn.
Dit paalt aan het Bandala nationaal vogelreservaat, dit is de zuidkust van het eiland 130 km hiervandaan.
Sri Lanka 29/04/19
We werden wakker in ons muffe hok maar toch goed geslapen na redelijk wat avond lawaai bij de buren dat eindigde met luidop zingen.
Ontbijt hadden en wilden we hier ook niet en gingen terug naar het Kinkini hotel van gisteren waar we welkom waren.
Het smaakte maar de koffie was muf en echt niet te drinken.
Vandaag deden we terug een verplaatsing naar Ella het beloofde een mooie rit te worden.
We verlieten Bibile en zullen het ook nooit vergeten denk ik vooral de weg ernaar toe.
Van toerisme is er hier zeker nog geen sprake we waren waarschijnlijk de enige blanken in het dorp.
We namen beter de b57 en b36 naar Badulla vertelde men ons anders hadden we terug een heel deel werken op ons pad.
Dit was duidelijk een goeie keuze algauw reden we door mooie stukken natuur en weeral een groot reservoir, water hebben ze op Sri Lanka wel genoeg!
Nogmaals werden we tegengehouden aan een checkpoint voor controle van mijn bagage en de paspoorten.
In Badulla passeerden we de grootste waterval van het eiland en bezochten hem hier kwamen we de eerste westerlingen tegen sinds we aan de oostkust vertrokken.
Via een lang pad met veel trappen, rotsstenen en geanimeerd door wilde apen kwamen we eindelijk ter plaatse, het was een mooie waterval.
Voor we de tocht verderzetten aten we nog elk een gesneden mango die een verkoper aanbod en ook onze scooters en bagage bewaarde, kostprijs 2,5.
Van hieraf reden we langzaam meer de bergen in want Ella ligt op 1100m hoogte en dit voelden we aan de temperaturen.
Eens Ella bereikt zochten we ons volgende verblijf en dat was niet simpel want we zaten op een verkeerd traject.
Terwijl wij de weg vroegen begon het enorm te regenen het viel met bakken uit de lucht, gelukkig konden we daar schuilen.
Iemand belde voor ons naar de locatie om de juiste weg instructies en eens de regen voorbij zetten we ons pad verder.
We kwamen toen op 500m en vonden het nog niet, daar heeft er terug iemand voor ons gebeld naar de locatie om de volgende instructies.
Het padje naar boven konden we moeilijk zien want er stond een vrachtwagen in de weg hiermee dit probleem.
Zelfs hierna reden we nog eens vast bij een huisje die ons verder op weg zette en eindelijk aankwamen, van een moeilijke bevalling gesproken!
We hadden hier heel.goede recensies over gelezen en alles klopte, wat een toplocatie de beste die we ondertussen hadden geboekt voor amper 17/n met ontbijt.
In Ella (aan toeristen geen gebrek) hebben we nog een restaurantje bezocht, Veronique at een lekkere pasta en ik Tonijn filet we dronken elk een lekkere cocktail, bestelden een flesje wijn en betaalden 30 en dit in een heel toeristische plaats.
Hierna keken we samen eens naar thuis op de tablet want er was goede wifi verbinding.
Morgen zitten we halfweg onze vakantie en hebben reeds 850km rondgesnord en heel veel mooie dingen gezien en er komen er nog veel aan!
Zondag 28/04/19
Heel goed geslapen, Veronique ietsje minder de onrustige situatie speelt hierin mee en slapen op een gemetst bed is natuurlijk ook niet echt comfortabel.
En gisterenavond voor het slapengaan kwam de eigenaar nog langs we moesten minder lawaai maken anders kon de wachtpost wel eens binnenkomen.
Je kan al eens verschieten als je naar het toilet gaat en er een kikker uit springt!
Eindelijk eens bananenpannenkoeken op het menu hiervan heb ik er steeds te weinig van.
Vandaag een tripje van 90km naar Bibile via de A5 een grote weg dus ook een goede verbinding.
Eens we van de kust wegreden konden we snel genieten van de vele rijstvelden soms al mooi groen, andere onder water en sommige droog ze kunnen de oogst hier goed regelen blijkbaar.
In het landschap en eigenlijk ook langs de kust stonden nog verschillende restanten van bunkers, het Duitse leger had in WOII aan de oostkust een marine basis.
We reden langs het Rukam waterreservoir waar veel vissersbootjes lagen te wachten en een heel grote kudde buffels liep.
Even verder mocht er gestopt worden aan een volgende checkpoint, geen identificatie controle wel de bagage eraf en openen, ik maakte hem duidelijk no problem safety first!
Van hier af werden de controleposten geleidelijk aan minder, de grootste problemen situeerden zich momenteel in de oost provincie.
Vrijdagnacht hadden er terug enkele terroristen zichzelf opgeblazen in de omgeving van Batticaloa tijdens een politie inval met 15 doden tot gevolg.
Het Maduru Oya nationaal park moesten we een deel passeren de grote mesthopen in de berm wezen op de aanwezigheid van olifanten maar zagen er geen.
We hadden nog 60 km af te leggen en van die hoofdweg was er op de duur niets meer te merken het leek meer op een heeeel lange bouwwerf.
Op de meeste momenten bijna niet sneller berijdbaar dan 20 km/h een hele beproeving vooral voor de rug van Veronique.
Tijdig stoppen was de boodschap, zo stopten we aan een bushokje om wat te rusten.
Een kindje van 5 á 6j kwam ons iets vragen maar begrepen het niet, even later kwam het terug met een briefje met de vraag waar we vandaan kwamen en zeiden prompt België.
Het probeerde nog wat te vragen maar wij begrepen het terug niet zo goed.
Na een paar pogingen kwamen we eruit en vroeg ze wat geld en liep weg,
Dat is toch aangrijpend, we wilden wat geven ook al was dat niet de echte oplossing.
We hobbelden wat verder tot een volgende stop aan een kraampje met oa verse kokosnoten.
We dronken er elk één leeg en aten die op met kokosbloem honing, dat was lekker en de boer content.
Ondanks dat het zondag was werd er toch ferm gewerkt aan die weg met heel veel volk zelfs vrouwen waren druk bezig soms met hark en schoffel.
In Bibile aangekomen zochten we een verblijf dat we niet vonden, we waren ter plaatse maar zagen niets wat er op leek?
Op het kruispunt stonden 2 agenten die ons de locatie van een winkel aanwezen, in die winkel werden we doorverwezen naar een hotel.
Dat zag er nogal chick uit hiervoor stond een groep jongeren die we dan maar aanspraken, ook zei wisten van niets. Een van hen reed met ons naar het gekende adres en zei zoals we al wisten hier is er niets.
Hij ging het zelf nog ergens navragen en blijkbaar zou het niet meer bestaan leve booking.com!
Zo belanden wij dan in een echt Aziatisch hotelletje boven een plaatselijk restaurant heel basic maar meer hadden we niet nodig.
Voor de avond moest er nog wat worden gegeten en gingen op pad niets was er te vinden in het dorp.
Veronique was een beetje vies van het restaurant waar we sliepen want ze zaten daar te eten met hun vingers.
Zo belanden we toch nog in het eerdere chick hotel we vroegen of we wat konden eten en mochten direct gaan zitten.
We aten lekker met een drankje voor alles samen 10.
Hierna snel naar de kamer want we wilden wel voor donker terug zijn.
Dan nog wat chatten, schrijven en een volgende slaapplaats boeken want morgen rijden we 90km verder naar Ella.
Zaterdag 27/04/19
Vandaag om 7u aan het ontbijt voor een Engels ontbijt: omelet, toast, confituur en een banaan.
De eigenaar kwam ons tussendoor nog meedelen dat er in Baticaloa deze nacht 7 mensen werden vermoord door religieuze verschillen.
Vandaag reden we naar een dorp 30km noordelijker van Baticaloa mn kalkudah om te overnachten.
De temperatuur zou vandaag redelijk verdraagzaam moeten zijn want de voorspellingen gaven een bewolkte dag, ideaal voor mij om een dagje korte broek en tshirt.
Het eerste deel was heel mooi want wij reden dan langs een kustweg, soms trok de zee een heel eind het binnenland in en vormde lagunes met mangrove.
We zagen heel veel vissers lange netten het strand op sleuren om hun visvangst binnen te halen, hard labeur lijkt me.
Hier lagen tafels vol met vers gekuiste vis te drogen in de zon, niet zon smakelijk zicht!
Het grootste deel van de rit was iets meer het binnenland in, de drooget was hier enorm.
Even later werden we voor de eerste keer staande gehouden bij een checkpoint, meer dan de identiteit en de plaats waar we heen gingen moesten zij niet weten en konden snel terug op weg.
Onderweg werden we nog eens opgehouden door een kudde buffels die de weg overstaken.
Ondanks de bewolking mocht er toch zonnecreme gesmeerd worden het velleke begon te kleuren.
Zo reden we langs een beetje saaie weg met heel weinig verkeer 60km verder, het enige wat enorm stoorde was al het vuil langs de weg, niet te doen!
10km voor ons verblijfplaats werden wij een 2de maal gestopt nu was er ook de kleine bagage controle maar er waren verder geen problemen.
Bij het binnenkomen van het dorp merkten we al direct verschillende origines op, reden verder door en draaiden af naar het strand een 5 tal km verder.
Een domein blijkbaar in volle ontwikkeling, een aantal zandwegen lagen er al voorzien met verlichting maar meer niet.
Na het inchecken gingen we door naar de hutten echt basic met een openlucht badkamer en een betonnen bed met matras.
De deur van de badzone moesten we steeds sluiten want er zaten apen in de buurt vertelde men.
Natuurlijk verkenden we eerst de baai en het strand daar stond een herdenkingsmonument van de tsunamie in december 2004 met 41000 doden op Sri Lanka.
Hier moesten ook de scooters gestald worden kostprijs 0,30.
Het strand lag er proper bij want enkele strandverblijven resortswaren hier langs gelegen.
We zochten een winkeltje op om iets te kunnen eten en drinken ook een ijsje ontbrak niet.
Bij het openen ervan kwakte het grootste stuk al tegen de grond Veronique gierde van het lachen, van een ijsje gesproken!
Een mooi plaatsje zochten we ergens aan de zee wat niet gemakkelijk was maar na enkele zandwegen vonden we toch een leuk plekje.
Niet veel later kwamen plots 4 jongeren opgedaagd en we namen toch maar de biezen en reden een stukje verder.
Echt een heel mooi plaatsje zolang je maar naar de zee keek, de landstrook was bijna een stort.
We volgden verder het pad en kwamen ongeveer uit aan ons verblijf, we gaven de opdracht om iets klaar te maken tot 19u, een vegetarisch gerechtje.
Tijdens onze maaltijd zetten ze voor ons deur een patrouille militairen uit die de buurt onder controle namen wat een veiliggevoel!
Sinds zondag was alle sociale media hier platgelegd maar van onze duikinstructeur en een Zweed die vorige nacht bij ons logeerde kon dat omzeild worden door WPN te installeren.
Terwijl ik bezig was met schrijven heeft Veronique dat op de gsms geïnstalleerd met succes.
Vanaf nu kunnen we ook via deze weg sociale media hergebruiken en het thuisfront beter en sneller informeren.
Na dit allemaal te zijn gebeurd en wat pintjes achterover gekapt te hebben zijn we toch maar gaan slapen want morgen is er een nieuwe verplaatsing naar Bibile 90 km landinwaarts.
Vrijdag 26/04/19
Het plaatselijke ontbijt viel vandaag niet zo goed mee, niet slecht maar het kon beter.
Zoals gisteren vermeld gingen we vandaag duiken, om 8u30 melden we ons aan bij het duikcenter.
De gebruikelijke papieren in orde brengen het materiaal passen, samensteken en na een briefing konden we ons begeven naar de boot vanop het strand.
Niet ver uit kust lag een wrak de SS AVAR op amper max 10m diepte, vervoerde medicijnen en is gekelderd tijdens de oorlog met de Tamil Krijgers.
Het was heel erg toegetakeld en was in verschillende stukken gebroken de schroef was nog intact en een deel van de motor lag bloot.
Buiten een murene en het normale koraal leven was het verder een heel ontspannen duik.
Hierna keerden we terug naar het centrum om volle flessen voor de 2de duik.
Die bestond uit een rots koraal formatie met hier heel wat meer leven oa 2 enorme azuurblauwe zeesterren met zwarte tentakeltjes, het zou een doornenkroon zijn met giftige stekels.
Hier ook een heel fijne rustige duik gedaan met een watertemperatuur van 31°.
Na het duiken in een strandhut wat gegeten want we hadden ferme honger en dorst een flesje wijn kon er ook wel bij.
We hadden daarna nog wat tijd en verkenden het stadje Trincomalee deze staat bij de top wat grootste natuurlijke zeehavens betreft.
De weg ernaartoe was enorm vervuild en slalommend moesten we een weg banen tussen koeien,geiten en loslopende honden op de baan.
Onderweg stopten wij nog aan een lagoon waar er enkele plaatselijken zaten te vissen.
Het stadje zelf zou heel erg Indisch zijn lazen we achteraf en het was er aan te merken, de geur van de vismijn verschrikkelijk.
Halfweg de stad waren geen koeien meer te zien maar nu liepen er alleen maar herten en reeën in de weg raar maar waar.
We reden verder door een domein met verschillende kazernes nog altijd tussen de herten en kwamen uit bij een hindoeïstische tempel (Koneswaram Kovil) op een klif die dan ook bezocht werd en heel fraai was.
Op de terugweg doorkruisten wij nog het stadje en kwamen aan nog een veel grotere hindoeïstische tempel (Bagavathi Sri Pathrakali Amman Kovil) met een dienst die bezig was en heel mooi om zien.
Voor we huiswaarts reden stopten we nog aan winkeltje voor gingerbeer (frisdrank op basis van gember en kruiden) en aten een verfrissend ijsje.
Ondertussen was het donker en de weg was gevaarlijk en bijna niet verlicht neem daarbij de loslopende dieren en niet verlichte fietsers, ja hallo.
Veronique reed bijna een hond zijn achterwerk aan diggelen, maar kwamen toch heelhuids thuis.
Die avond namen we rust en genoten van het frisdrankje terwijl we de overnachting boekten voor morgen bij: Inn On The Beach Guesthouse te Pasikudah 125km verder.
Donderdag 25/04/19
Deze morgen nogmaals genoten van een plaatselijk ontbijtje.
Het beloofde een hete dag te worden, volgens de weersvoorspelling tot plaatselijk 38°.
Vandaag terug een verplaatsing naar Nilaveli daar boekten we een kamer bij Oceanic White House voor 2 nachten op 200m van het strand.
Een verblijf aan de oostkust van het eiland 120km hiervandaan.
Dit was vroeger ook het gebied van de Tamil Tijgers die jarenlang in burgeroorlog waren met de rest van het land maar 10j geleden hebben ze gelukkig de wapens neergelegd.
Oorspronkelijk waren we van plan om naar Batticaloa te trekken maar omdat er daar ook een bomaanslag was op Pasen hebben wij dat maar vermeden.
Het traject liep bijna volledig langs de A6 een van de grote en weinige wegen daarnaartoe.
Het eerste stuk liep door het nationaal park, hier konden we nog olifanten op de weg tegenkomen.
En zo gebeurde het ook een ferm exemplaar stond te grazen langs de kant, even nog van genoten een fotootje en rustig er voorbij.
Even verder liep er een mangoest langs de weg een roofdier lijkend op een nerts maar 10 keer zo groot.
En het ging zo verder met een goudjakhals en een witbuikarend op geringe hoogte.
De wegen waren hier heel veel minder druk en dat zal te maken hebben met het feit dat we naar een bijna niet toeristische plaats trokken.
Halfweg reden wij de oostelijke provincie binnen en vanaf hier waren er enorm veel controleposten opgesteld van politie en leger.
We passeerden een heel groot waterreservoir in Agbopura waar we op een dijk reden en een mooi panorama hadden op oa de rijstvelden.
Even verder hielden wij even halt tegenover een militaire basis een ideaal plaatsje in de schaduw met een bank.
Heel lang mocht het niet duren want we kregen bezoek van een militair met de melding dat er geen gemotoriseerde voertuigen mochten stoppen voor de basis, dit uit voorzorgsmaatregelen.
Snor snor terug op weg.
De warmte was hier om te smelten zelfs tijdens het rijden zat je te zweten.
Bij het naderen van de oostkust merkte je op dat het hier nog heel veel achterstand had op de westkust en het binnenland.
De wegen werden slechter overal liepen dieren op straat, koeien, kippen, honden, geiten...ook het vuil zag je overal liggen. het deed ons denken aan Indonesië.
Bij het naderen van onze bestemming reden we 3 maal voorbij ondanks dat er een bord stond.
Inchecken gebeurde vlot en het zag er heel goed uit voor 25.
We verkenden de omgeving tankten onze brommer vol en haalden wat geld af.
50 m verder stond een bord van een duikcenter met een pijl, een ideale gelegenheid om eens te gaan informeren het bleek een Padi 5* ;-)
Voor morgen stond er een wrakduik en een rots koraalduik op het programma, leuk.
We vertelden hun wat er wel en niet mogelijk was voor ons en dit moest lukken.
Dus morgenvroeg trekken we met de boot naar de duikstek!
Vandaag moest er ook nog wat gegeten worden want het was van smorgens geleden, ditmaal in een vistent en het was redelijk.
Hierna een strandwandelingetje langs het azuurblauwe water en rustig op ons terras genieten van een pintje.
Woensdag 24/04/19
Om 6u40 uit de veren en genieten van een lekker Sri Lankaans ontbijt.
We beklimmen vandaag de Pidurangala rots het broertje van de meer gekende Leeuwenrots.
Waarom niet de Leeuwenrots de prijs hiervoor is 35p/p wij betaalden 2.5 p/p het uitzicht is idem, er zijn bij beiden muurschilderingen en een tempel enkel de poten van de leeuw moesten we echt missen.
Dit weetje hebben we opgestoken van andere backpacker blog.
De laatste 2km ernaartoe moesten we een zandpad nemen en was het uitkijken voor evt olifanten want die zijn daar soms op pad, dat kon je zien aan de enorme drollen die er lagen.
Voor de beklimming moesten we deels door een tempel dus schoenen uit hoedje af en sjaaltje rond de vrouwenbenen.
Eenmaal erdoor begon de echte klim een trap gemaakt van rotsblokken en dus erg lastig stappen neem daarbij 32° en een hoge luchtvochtigheid maw het zweet druipt je af.
Op 3/4 van de tocht kwamen we bij restanten van een oude tempel en een heel grote liggende boeddha in een grot.
Het laatste stuk werd het klauteren over grote rotsblokken niet zonder risico maar eenmaal boven meer dan de moeite waard.
Een prachtig panorama over de streek meren, wouden, het nationaal park..... we verbleven hier dan ook een halfuurtje om ervan te genieten.
De terugtocht was iets vlotter en eens beneden bezochte we de tempel en de heel oude muurschilderingen, hier rechtover lag er ook een grote vijver bijna volgroeid met lelies in bloei.
Voorzichtig de zandweg terug maar geen olifanten tegengekomen bijna reden we nog een lange slang overhoop die de straat overstak.
Rond 11u30 terug thuis verfrissen en de dorst laven, honger hadden we nog niet.
Om 13u30 hadden we een jeep geregeld die met ons een tocht maakte door het nationaal Minneriya olifanten reservaat.
Eerst stopten we nog bij een kruidentuin voor een rondleiding die eindigde in een verkoopsruimte natuurlijk, we hadden moeten beter weten!
De tocht ging verder het park in en even later was de eerste gezien die kwam gestaag door het hoge gras naar de auto toe, de chauffeur maakte hier toch wat ruimte vrij.
Gelukkig remde de olifant af en ging naar een kudde toe van 8 exemplaren.
Van toen af aan kwamen we nog verschillende kuddes tegen soms heel dicht bij, het parcours was heel heftig met diepe putten en gleuven.
In totaal denken wij toch 50 - 60 olifanten te hebben gezien zelfs op de terugweg liepen zij langs de weg in het hoge gras en sommigen al aan de overkant.
Wat ons opviel was dat die dieren wel stinken je ruikt ze eigenlijk van op afstand.
We stopten nog even om 2 neushoorn vogels te spotten, ook speciaal om zien.
Eens terug thuis vroegen we om iets klaar te maken want het was reeds 17u en hadden nu wel een beetje honger.
Hier vlogen voor het donker ook een 10tal neushoornvogels over, ik stond versteld van hun omvang.
Na de maaltijd nog wat lezen, schrijven en de volgende 2 overnachtingen boeken.
Veronique merkte op ons vliegenraam (2/3 van ons verblijf) lichtgevende vliegjes op, heel raar precies een klein lichtje die knipperde.
We hadden in onze kamer nog een speciale bezoeker, een klein kikkertje zat op ons stopcontact.
We wensten hem goeie nacht en gingen vroeg slapen want morgen verplaatsen wij ons terug.
Dinsdag 23/04/19
Na enkele dagen slechte wifi terug in de ether!
Terug een soortgelijk ontbijt, super!
Vandaag inpakken en wegwezen, we maken de verplaatsing naar Sigiriya 110km verderop.
Daar hebben we een echte paalwoning geboekt bij Chena Huts Eco Resort.
We verlieten het drukke Kandy al duurde het wel 20 km eer we merkten dat het echt wat rustiger was.
Het eerste deel niet zo spectaculair we reden tussen de bergen en hierdoor kregen wij toch enkele mooie plaatjes.
Algauw zagen we de eerste olifant hij was onder begeleiding en bedoeld om fotos mee te nemen, meer een circus attractie en niet echt wat we wilden.
In Dambulla passeerden wij de tempel van de Gouden Boeddha hier zitten veel pottekes goudverf in verwerkt hoor.
Heel mooi om zien, enkele plaatjes gemaakt en verder het binnenland in eindelijk weg van de drukte.
We kwamen nog langs het Kandalama waterreservoir met daarachter de bergen, fraai zicht.
Een olifant met toeristen op stal nog de show evenals verschillende apen.
De eindbestemming kwam eraan maar het laatste stuk was een mengeling van zand, beton en steengruis, heel slecht dus.
Er stonden slecht 2 hutten dus het beloofde rustig te worden.
Binnenin zag het er proper uit al was het een open hut dus veel beestjes die in en uit konden, maar een muskietennet was aanwezig.
Het eten zou hier lekker zijn dus dat deden we dan maar want het was ondertussen al 14u.
Daarna verkenden we de buurt nog even toen plots Veronique riep waaa heb over een slang gereden, ze kwam er met de schrik vanaf (Veronique en de slang).
Toevallig stapten wij via een pad naar een groot meer.
Daar waren mensen zich aan het wassen en zagen we ook onze eerste krokodil die gelukkig uit de buurt bleef.
We volgden nog een pad en kwamen bij een ander meer met prachtig zicht op de leeuwenberg.
De donderwolken vormden zich snel maar gelukkig waren we juist gepast terug.
We gingen tijdig naar bed want morgen vroeg uit de veren voor een actieve dag!
Maandag 22/04/19
Vandaag een goede start zeker wat het ontbijt betreft een paar euro meer geeft een groot verschil.
Verse ananasshake, mango, meloen lekker echt lekker..
De eigenaar wist ons ook te vertellen dat het uitgangsverbod opgegeven was om 6u.
We hadden vandaag een bezoek gepland aan de botanische tuin in Peradeniya, Kandy iets wat we toch moesten gezien hebben.
Het was terug heel warm en vochtig en hoopten op wat schaduw.
Voor de ingang zag het er niet zo veel belovend uit, maar eenmaal we binnen waren amaai.
Wat daar staat is niet te beschrijven joekels van bomen in alle vormen en grillen daterend van 14de eeuw.
Sommigen begroeid met bloemen of vruchten, lanen met metershoge palmen echt wonderbaarlijk.
Bamboe dikker dan een lantaarnpaal tot 40m hoog!
Zaterdag zagen we een groep vliegende honden ik denk dat er daar wel duizend rondvlogen of in de bomen hingen, een enorm spektakel.
Er was ook een hangbrug over een rivier waar een krokodil in zwom, maar bij het naderen zagen we dat het een hele grote varaan was, wat een beest.
Op ons pad hadden we ook nog het bezoek van aapjes, hele kleine eekhoorntjes en veel mooie vogels.
Verschillende serres met planten, cactussen, orchideeën.... te veel om op te noemen.
Een aanrader voor wie in de buurt is.
Na de middag reden we richting Kandy om het centrum te verkennen en een blik op te vangen van de Tempel van de tand.
Eerst aten we een Thais gerechtje dat ietwat pikant uitviel.
Hier ook wat kleine steegjes doorgewandeld, Veronique kocht toch enkele leuke stofjes.
Had het aan de verkoper gelegen hij stopte onze rugzak vol 🤪.
We reden nog even rond het meertje en keerden terug naar ons verblijf, gelukkig want bij aankomst viel de regen weeral met bakken uit de lucht.
Hier gaan we duidelijk moeten rekening mee houden.
We sloten onze dag af met rusten, lezen, het eten van wat verse vruchten en het boeken van de volgende 2 overnachtingen in Sigiriya 100km verder.
Vandaag onze eerste verplaatsing van de reis richting Kandy een 140km hiervandaan.
Gisteren boekten we 2 nachten in Jack Tree Lodge, de fotos zagen er veelbelovend uit!
Het was terug wennen aan het verkeer en het linkse rijgedrag maar al snel waren we mee met de stroom.
Ondanks dat we de B wegen hadden uitgestippeld was het toch nog heel druk, brommers tuctucs en razende bussen.
Omdat het Pasen was was het rond de kerken enorm druk door de vele vieringen af en toe stopten we voor een snelle blik.
Bij de eerste stop voor enkele fotos en wat drinken stak er nu toch wel een varaan van +/- 1m de baan over zeker, de max!
Het eerste olifanten reservaat passeerden we ook al maar met pak en zak toch voorbij gereden.
Geleidelijk kwamen we in het hoogland en het gebergte aan, hier was de temperatuur al wat milder maar nog altijd warm en heel vochtig.
Opmerkelijk vind ik dat het toch wat properder is dan onze vorige reizen in Indonesië, of zou je dat gewoon worden?
Het laatste stuk naar ons verblijf was slecht meer dan 30km/u was niet te doen ook al was het tarmac.
Aangekomen kreeg ik het ene bericht na het andere, ook de ambassade had me bericht.
Blijkbaar verschillende aanslagen ook in Negombo waar we deze morgen waren vertrokken.
Hiervan hadden we niets opgemerkt onderweg.
Bij een welkomstdrankje vlug de thuishaven gerustgesteld en bericht over onze goede toestand.
De uitbater deelde ons mee dat alle buitenlanders na 18u in hun hotel moesten verblijven om veiligheidsredenen.
We hadden toen nog 2u om iets te gaan eten ideaal dus, een goeie stek vonden we in de honey pot op een 4tal km.
Bij de terugweg konden wij nog genieten van een ferme onweersbui.
De avond sloten we dan af in alle rust
Sri Lanka het land van de olifantjes, curry en zoveel meer.
Vrijdag 19/04/2019
Met de trein vertrokken we om 6u terug op pad nu richting Sri Lanka.
In het station weinig volk waarschijnlijk door de Paasvakantie.
Op de trein kregen we gezelschap van mijn broer Ronny wat ons aangenaam verraste, voor hem een dagelijkse woonwerk verplaatsing.
De vlucht om 8u55 met Qatar Airways vanuit Zaventem had 30 vertraging niets om ons druk over te maken.
Alles verliep heel goed met na 6u vliegen een tussenstop in Doha waar ik opmerkte dat mijn sweater op het vliegtuig is blijven liggen, jammer hij was nieuw!
De aansluiting verliep vlekkeloos en na 90 hingen wij terug in de lucht voor nog eens 5u.
De service tijdens de vlucht was terug heel goed niets op te merken prijs kwaliteit staat de maatschappij hoog genoteerd.
Om 1u15 landen op Sri Lanka in Colombo hier nog wat aanschuiven aan de douane, geld inwisselen en een nieuwe simkaart voor ons mobieltje kopen. Aan taxis blijkbaar hier ook geen gebrek en zo waren we op weg naar het Flip Flop Hostel in Negombo op 15 rijden.
Dit ligt gelegen langs een steegje van amper 3m breed en in heel erbarmelijke staat, de hostel leek wel ok maar het was donker.....
Ondertussen was het al 2u30 en een lange dag voorbij.
Snel nog onder de douche en bedje binnen want het ontbijt loopt ten einde om 9u.
Zaterdag 20/04/2019
Na een korte nacht begaven we ons naar het ontbijt, veel stelt het niet voor toast, confituur en een ei met koffie.
Er was éen grote tafel om plaats te nemen waar ook nog ik vermoed een surfer zat.
Na het ontbijt eerst nog wat rusten op de kamer al was het rap 13u.
Snel de kleren aan en een eerste verkenning naar de zee, nou ja het was eerder een zeemeer.
We hadden op voorhand al eens bekeken waar we een scooter konden huren en stapten op weg, tijdelijk toch want even later zaten we reeds in een tuctuc.
Ondanks dat het amper 4km verder was moest ik de chauffeur toch begeleiden met google maps.
Shanetours was het verhuurbedrijf een adres dat we doorkregen van Windy en Tomas.
Alle papieren daar in orde gebracht en na een onderhouds controle mochten we deze later afhalen.
Ondertussen was het tijd om iets te eten en kennis te maken met de plaatselijke keuken en een frisse pint.
In het binnenland zagen we de bui reeds hangen en weldra zaten we in een tropische plensbui.
Gelukkig konden we er droog van genieten.
Met de brommer verkenden we nog even Negombo en reden door enkele overdekte marktgebouwen, de vismarkt kon je duidelijk herkennen.
Savonds nog een korte wandeling gemaakt en een supermarktje bezocht voor een hapje en een drankje want in het hostel was weinig te verkrijgen.
Op dat moment kwam er net een groep vliegende honden over ons gevlogen waauw wat een beesten!
Deze zouden overdag aan de zee verblijven om dan in de nacht op jacht te gaan.
Eenmaal terug sloten we in alle rust de avond af.
De laatste voetstappen op Indonesisch grondgebied komen er stilaan aan.
Gisterenavond nog lang geprobeerd om de vlucht online in te checken maar het lukte niet, een foutmelding over onjuiste namen was de vermelding.
Na het ontbijt gingen we dan eerst naar de luchthaven om hierover wat info te verkrijgen en blijkbaar was dit geen probleem, raar vond ik.
Terug bij het hotel nog een douchke om voor de laatste keer alles in te pakken, niet zo leuk eigenlijk.
Na 5 stappen waren we al bij de terminal en het inchecken was inderdaad geen probleem.
We legden onze laatste roepies bijeen en keken wat we er nog konden mee eten juist gepast een kippenhamburger met een pintje.
Ik probeerde wat ketchup uit de fles te krijgen maar lukte niet direct waarop de ober prompt die fles van me nam en zei zo moet je dat doen meneer en er vloog een kwak op mijn bord.
Bij de rekening was geen taks gerekend dus mocht ik toch nog met de kaart betalen en heb dus nog wat roepies over .
Bij de transit zone mochten we nog eens 30 extra wachten voor aan boord te gaan.
Op een paar keer stevige turbulentie tijdens het eten dan nog was de vlucht heel goed verlopen.
In Hong Kong hadden we 3u tijd om over te stappen, het is wel een heel grote luchthaven we zagen gate nummers van 500.
Met een metro stelletje werden we naar de juiste gate gebracht en hier was het wachten voor de laatste vlucht van 12u.
Ook deze is goed verlopen en van Pacific Airlines zeker geen klachten.
Na de landing in Brussel dronken we nog een goeie op de afgelopen reis en konden we dan de trein terug nemen naar Aalter.
Happy end!
3u45 de moskee in het dal begint eraan voor 30 gelukkig de slaap kunnen hervatten tot 7u.
Vandaag was onze laatste dag voor de terugreis en s morgens waagde ik me aan een echt Indonesisch ontbijt bakso noemt dat.
Een hele reeks gefrituurde producten, vraag me niet wat het is maar het was lekker.
De laatste rit was terug naar de luchthaven in Surabaja daar kwam de brommer verhuurder alles terug ophalen.
Maar eerst nog een tochtje van 60km, het eerste deel nog mooi en geleidelijk kwamen we terug in het drukke verkeer terecht.
De temperatuur was reeds opgelopen tot 34°, heet dus!
De gps stuurde ons blijkbaar via een tolweg naar de luchthaven en mits we daar met de brommer niet op mochten konden we een heel eind omrijden.
Op de luchthaven moesten we nog een ticket kopen naar Denpassar in Bali en dachten dat te kunnen doen aan een loket zoals we deden in Manado op Sulawesi.
Blijkbaar kon dat niet, enkel online zei men ons.
Gelukkig lukte het nu, eerder op reis op Flores hadden we problemen met online betalen en ging het niet.
Bij de check in zei men dat het Business was en wij keken hiervan raar op, we mochten een dame van de maatschappij volgen.
Een eind verder mochten we een aparte ruimte binnen met een heel buffet we moesten maar nemen.
Daar stonden we in korte broek al redelijk gezweet van op de brommer en met de rugzak tussen oa piloten en stewardessen, we snapten het nog altijd niet.
We lieten ons volledig gaan en genoten ervan.
Voor we aan boord gingen keek ik toch noch een naar de boeking van de vlucht en zag dat business aangevinkt stond, vandaar ..
We hadden 15 meer betaald voor de vlucht maar hiervoor goed gegeten ook aan boord mochten we de beste plaats innemen en kregen nog 2 maal iets te drinken met 4 gebakjes.
Op Bali aangekomen deden we niet veel moeite om te overnachten en boekten een kamer in het Novotel op de luchthaven.
Onze rondrit van 370km in het oosten van Java was heel geslaagd, eens de drukte van de steden weg is en je de bergstreken inrijd is het hier fantastisch mooi!
Nog even het hotel verkennen en een pintje drinken om de dag af te sluiten voor het slapen gaan.
Deze nacht wat last gehad van het wel heel kruidig avondmaal, zelfs bij het verlaten van het lichaam stond het in vuur en vlam.
De locatie was ook hier heel goed en het ontbijt een beetje westers getint.
Vandaag reden we verder door naar Belik een rit van 70km daar hadden we hotel Grand Whiz voorzien om te overnachting.
Onderweg wilden we nog een waterval meepikken de Coban Rondo op 12km rijden.
De tank mocht bijgevuld worden en stopten aan een flessen tankstation, daar wipte een jonge gast recht met een been raar zicht was dat.
De gps leide ons naar een heel uitzonderlijke weg een klein baantje tussen de velden met heel mooie vergezichten.
Het ging geleidelijk over in een keien pad, een bos pad met holle wegen tot het bijna niet meer bereidbaar was.
Maar de gps zat nog steeds goed dus probeerden we verder te gaan ook kwamen we soms nog een landbouwer tegen op de brommer.
Die moesten wij ook nog proberen passeren meestal waren die volgeladen met bamboebladeren.
We naderden de eindbestemming en ook het einde van het pad, hier zagen we de waterval alleen stonden we een honderd meter hoger en lag er een diepe ravijn tussen.
Een uniek uitzicht we waren ervan overtuigd dat weinig toeristen dit zagen, er zat maar een ding op proberen omkeren en 5km terug naar beneden hobbelen.
Toen kwamen we een boertje tegen en probeerden hem uit te leggen dat we op zoek waren naar de waterval.
Ik toonde hem de naam op gps maar waarschijnlijk kon hij niet lezen, het scherm was reeds zwart en hij bleef ermaar naar staren.
Terug bij de weg gekomen probeerden we een andere weg maar dit was verloren moeite, een meisje heeft ons dan voorgereden tot de ingang.
De waterval was heel mooi het debiet was niet zo groot de hoogte wel, leuk voor enkele kiekjes.
Dat vonden velen ook, terug waren we een extra atractie en mochten met velen op de foto.
Hier hebben we toch even goed gelachen met een gesluierde vrouw die ons passeerde met los bovenop een grote baseballpet, wat een gek zicht
Deze plaats lokten vele aapjes makaken, deze liepen door het volk altijd op zoek naar eten, ze likten ook drankbekers af dat was grappig om zien.
Van hieraf moesten we nog 45 km rijden tot de eindbestemming het eerste stuk bij het verlaten van Batu was druk en niet zo leuk, heel opvallend waren de vele winkels en kraampjes die massa's bloemen en planten verkochten.
Eenmaal hierbuiten en bij het naderen van het vulkanisch gebergte begon alles enorm te veranderen een gehele gedaante verwisseling.
Het aanbod van groenten was hier nog veel uitgebreider dan voorheen en ook de verkoop van appeltjes kwam men overal tegen.
Dit deed ons zin krijgen in een appeltje en kochten er een kilo in twee soorten, een zoete en een zure.
Verschillende boomgaarden en bloemkwekerijen kleurden het landschap fantastisch mooi.
We reden verder langs kronkelende wegen echt prachtig men noemt dit ook het klein Zwitserland las ik.
Langs de weg stond er iemand een vat te vullen met water, plots vloog de heel dikke darm uit het vat en een het water gutste eruit.
Op dat moment passeerde Veronique en kreeg de volle laag grappig om zien waarschijnlijk vloog die darm eruit omdat hij keek naar Veronique.
Onderweg passeerden we nog wat watervallen, dichtbegroeide wouden soms met dikke lianen.
De bergen eigenlijk stratovulkanen waren tot 3300m hoog en weinig begroeid, de laatste activiteit zou van 1952 dateren.
Eens we hierdoor waren was het constant dalen en de hitte nam hevig toe.
Ons hotel lag een eind verwijderd van het dichtste dorp een groot domein afgebakend met slagboom en met meerdere verblijfplaatsen.
Het zag er echt goed en iets te chique uit voor 2 backpackers.
Alvlug inchecken en hup het zwembad in, wat een verademing.
Ook het zicht hier was prachtig achter ons een stratovulkaan van 3300m en nog 2 voor ons met een mooi dal.
Na de verfrissing tijd voor een pintje want dat was toch al even geleden, het grootse gedeelte van de bevolking is Islam dus alcohol heeeeel moeilijk verkrijgbaar.
Iets bestellen was hier ook niet simpel vanwege hun gebrekkig Engels, het mijne is verre van goed maar als ze je niet begrijpen wanneer je gewoon een pintje vraagt tja....dan is het moeilijk.
Het avondeten verliep iets vlotter het was maar met de vinger aanwijzen, gelukkig maar.
Het eten was lekker en genoten verder van de avond met nog een drankje terwijl we leuke reis herinneringen bovenhaalden.
Zaterdag 20/04/2019
Na een korte nacht begaven we ons naar het ontbijt, veel stelt het niet voor toast, confituur en een ei met koffie.
Er was éen grote tafel om plaats te nemen waar ook nog ik vermoed een surfer zat.
Na het ontbijt eerst nog wat rusten op de kamer al was het rap 13u.
Snel de kleren aan en een eerste verkenning naar de zee, nou ja het was eerder een zeemeer.
We hadden op voorhand al eens bekeken waar we een scooter konden huren en stapten op weg, tijdelijk toch want even later zaten we reeds in een tuctuc.
Ondanks dat het amper 4km verder was moest ik de chauffeur toch begeleiden met google maps.
Shanetours was het verhuurbedrijf een adres dat we doorkregen van Windy en Tomas.
Alle papieren daar in orde gebracht en na een onderhouds controle mochten we deze later afhalen.
Ondertussen was het tijd om iets te eten en kennis te maken met de plaatselijke keuken en een frisse pint.
In het binnenland zagen we de bui reeds hangen en weldra zaten we in een tropische plensbui.
Gelukkig konden we er droog van genieten.
Met de brommer verkenden we nog even Negombo en reden door enkele overdekte marktgebouwen, de vismarkt kon je duidelijk herkennen.
Savonds nog een korte wandeling gemaakt en een supermarktje bezocht voor een hapje en een drankje want in het hostel was weinig te verkrijgen.
Op dat moment kwam er net een groep vliegende honden over ons gevlogen waauw wat een beesten!
Deze zouden overdag aan de zee verblijven om dan in de nacht op jacht te gaan.
Eenmaal terug sloten we in alle rust de avond af.
