Sri Lanka het land van de olifantjes, curry en zoveel meer!
02-05-2019
Sri lanka 30/04/19 Ella
Dinsdag 30/04/19
Wouw wat goed geslapen.
Een fantastisch ontbijt gekregen met de echte hoppers een soort pannenkoekje met cocos crème, maar goed!
En dit van een super gastvrouw van rond de 30 ze zou alles voor je doen om het naar je zin te maken.
Vandaag verkennen we te voet Ella en maken we een wandeling van hieruit naar Little Adams Peak op 1140m hoogte.
We konden ook nog Ella Rock beklimmen maar de gastvrouw zei dat deze heel zwaar is en niet altijd een pad heeft dat uitgepijld is had ik gelezen.
Het traject was toch redelijk zwaar omdat wij vertrokken uit een dal.
Het echte pad begon aan het Flower Garden Resort vandaar konden we volop genieten van de vele theeplantages en het berglandschap
Halfweg waren oudere mensen zogezegd thee aan het plukken met de bedoeling dat zij dan tegen een vergoeding gefotografeerd zouden worden, enkele bedelaars kwamen we daar ook tegen.
Bijna aan de top was er een zipline uitgebouwd 20 voor 20 nogal kostelijk vind ik.
Om de top te bereiken moesten er nog 200 trappen gedaan worden, nog efkes zweten want het was warm en heel vochtig.
Eenmaal boven hadden wij een prachtig zicht op de vele plantages.
Hierna weken we af van het pad om tot een theefabriek te komen en dat lukte aardig, alleen jammer dat er geen bezoek mogelijk was.
We daalden dan verder af terug naar Ella en onderweg kwamen we eucalyptus tegen, een heel speciale zeer hoge boomsoort.
Na al die theeplanten te zien mochten wij er wel eentje proeven en natuurlijk een hapje eten want het was ondertussen 14u.
Bij de terugweg waren de regendruppels terug aan het vallen maar kwamen gelukkig toch droog thuis na een wandeling van 4u30.
De gastvrouw kwam al meteen vragen hoe het was geweest en of we zijn hadden in juice, we vroegen of er nog koffie was en kregen prompt een hele kan met koekjes.
We vroegen of ze voor ons kon koken savonds ook dat was geen probleem, om 19u mochten we aanschuiven.
Een hele rijsttafel schotelde zij ons voor echt lekker maar veel te veel en toen kwam er nog een fruit dessertje aan.
We rolden bijna naar onze kamer terug en boekten onze volgende overnachting bij Lagoon Inn.
Dit paalt aan het Bandala nationaal vogelreservaat, dit is de zuidkust van het eiland 130 km hiervandaan.
Sri Lanka 29/04/19
We werden wakker in ons muffe hok maar toch goed geslapen na redelijk wat avond lawaai bij de buren dat eindigde met luidop zingen.
Ontbijt hadden en wilden we hier ook niet en gingen terug naar het Kinkini hotel van gisteren waar we welkom waren.
Het smaakte maar de koffie was muf en echt niet te drinken.
Vandaag deden we terug een verplaatsing naar Ella het beloofde een mooie rit te worden.
We verlieten Bibile en zullen het ook nooit vergeten denk ik vooral de weg ernaar toe.
Van toerisme is er hier zeker nog geen sprake we waren waarschijnlijk de enige blanken in het dorp.
We namen beter de b57 en b36 naar Badulla vertelde men ons anders hadden we terug een heel deel werken op ons pad.
Dit was duidelijk een goeie keuze algauw reden we door mooie stukken natuur en weeral een groot reservoir, water hebben ze op Sri Lanka wel genoeg!
Nogmaals werden we tegengehouden aan een checkpoint voor controle van mijn bagage en de paspoorten.
In Badulla passeerden we de grootste waterval van het eiland en bezochten hem hier kwamen we de eerste westerlingen tegen sinds we aan de oostkust vertrokken.
Via een lang pad met veel trappen, rotsstenen en geanimeerd door wilde apen kwamen we eindelijk ter plaatse, het was een mooie waterval.
Voor we de tocht verderzetten aten we nog elk een gesneden mango die een verkoper aanbod en ook onze scooters en bagage bewaarde, kostprijs 2,5.
Van hieraf reden we langzaam meer de bergen in want Ella ligt op 1100m hoogte en dit voelden we aan de temperaturen.
Eens Ella bereikt zochten we ons volgende verblijf en dat was niet simpel want we zaten op een verkeerd traject.
Terwijl wij de weg vroegen begon het enorm te regenen het viel met bakken uit de lucht, gelukkig konden we daar schuilen.
Iemand belde voor ons naar de locatie om de juiste weg instructies en eens de regen voorbij zetten we ons pad verder.
We kwamen toen op 500m en vonden het nog niet, daar heeft er terug iemand voor ons gebeld naar de locatie om de volgende instructies.
Het padje naar boven konden we moeilijk zien want er stond een vrachtwagen in de weg hiermee dit probleem.
Zelfs hierna reden we nog eens vast bij een huisje die ons verder op weg zette en eindelijk aankwamen, van een moeilijke bevalling gesproken!
We hadden hier heel.goede recensies over gelezen en alles klopte, wat een toplocatie de beste die we ondertussen hadden geboekt voor amper 17/n met ontbijt.
In Ella (aan toeristen geen gebrek) hebben we nog een restaurantje bezocht, Veronique at een lekkere pasta en ik Tonijn filet we dronken elk een lekkere cocktail, bestelden een flesje wijn en betaalden 30 en dit in een heel toeristische plaats.
Hierna keken we samen eens naar thuis op de tablet want er was goede wifi verbinding.
Morgen zitten we halfweg onze vakantie en hebben reeds 850km rondgesnord en heel veel mooie dingen gezien en er komen er nog veel aan!
Zondag 28/04/19
Heel goed geslapen, Veronique ietsje minder de onrustige situatie speelt hierin mee en slapen op een gemetst bed is natuurlijk ook niet echt comfortabel.
En gisterenavond voor het slapengaan kwam de eigenaar nog langs we moesten minder lawaai maken anders kon de wachtpost wel eens binnenkomen.
Je kan al eens verschieten als je naar het toilet gaat en er een kikker uit springt!
Eindelijk eens bananenpannenkoeken op het menu hiervan heb ik er steeds te weinig van.
Vandaag een tripje van 90km naar Bibile via de A5 een grote weg dus ook een goede verbinding.
Eens we van de kust wegreden konden we snel genieten van de vele rijstvelden soms al mooi groen, andere onder water en sommige droog ze kunnen de oogst hier goed regelen blijkbaar.
In het landschap en eigenlijk ook langs de kust stonden nog verschillende restanten van bunkers, het Duitse leger had in WOII aan de oostkust een marine basis.
We reden langs het Rukam waterreservoir waar veel vissersbootjes lagen te wachten en een heel grote kudde buffels liep.
Even verder mocht er gestopt worden aan een volgende checkpoint, geen identificatie controle wel de bagage eraf en openen, ik maakte hem duidelijk no problem safety first!
Van hier af werden de controleposten geleidelijk aan minder, de grootste problemen situeerden zich momenteel in de oost provincie.
Vrijdagnacht hadden er terug enkele terroristen zichzelf opgeblazen in de omgeving van Batticaloa tijdens een politie inval met 15 doden tot gevolg.
Het Maduru Oya nationaal park moesten we een deel passeren de grote mesthopen in de berm wezen op de aanwezigheid van olifanten maar zagen er geen.
We hadden nog 60 km af te leggen en van die hoofdweg was er op de duur niets meer te merken het leek meer op een heeeel lange bouwwerf.
Op de meeste momenten bijna niet sneller berijdbaar dan 20 km/h een hele beproeving vooral voor de rug van Veronique.
Tijdig stoppen was de boodschap, zo stopten we aan een bushokje om wat te rusten.
Een kindje van 5 á 6j kwam ons iets vragen maar begrepen het niet, even later kwam het terug met een briefje met de vraag waar we vandaan kwamen en zeiden prompt België.
Het probeerde nog wat te vragen maar wij begrepen het terug niet zo goed.
Na een paar pogingen kwamen we eruit en vroeg ze wat geld en liep weg,
Dat is toch aangrijpend, we wilden wat geven ook al was dat niet de echte oplossing.
We hobbelden wat verder tot een volgende stop aan een kraampje met oa verse kokosnoten.
We dronken er elk één leeg en aten die op met kokosbloem honing, dat was lekker en de boer content.
Ondanks dat het zondag was werd er toch ferm gewerkt aan die weg met heel veel volk zelfs vrouwen waren druk bezig soms met hark en schoffel.
In Bibile aangekomen zochten we een verblijf dat we niet vonden, we waren ter plaatse maar zagen niets wat er op leek?
Op het kruispunt stonden 2 agenten die ons de locatie van een winkel aanwezen, in die winkel werden we doorverwezen naar een hotel.
Dat zag er nogal chick uit hiervoor stond een groep jongeren die we dan maar aanspraken, ook zei wisten van niets. Een van hen reed met ons naar het gekende adres en zei zoals we al wisten hier is er niets.
Hij ging het zelf nog ergens navragen en blijkbaar zou het niet meer bestaan leve booking.com!
Zo belanden wij dan in een echt Aziatisch hotelletje boven een plaatselijk restaurant heel basic maar meer hadden we niet nodig.
Voor de avond moest er nog wat worden gegeten en gingen op pad niets was er te vinden in het dorp.
Veronique was een beetje vies van het restaurant waar we sliepen want ze zaten daar te eten met hun vingers.
Zo belanden we toch nog in het eerdere chick hotel we vroegen of we wat konden eten en mochten direct gaan zitten.
We aten lekker met een drankje voor alles samen 10.
Hierna snel naar de kamer want we wilden wel voor donker terug zijn.
Dan nog wat chatten, schrijven en een volgende slaapplaats boeken want morgen rijden we 90km verder naar Ella.
