Een vriend van mij is gisteren papa geworden van een zoon! Joepie!!! Ik had speciaal voor hun een speelgoedkist geschilderd. Bas had een aantal maanden terug de kist getimmerd. De kist is 50 x 50 x 50cm.
Eén van de drie schepen waar Bas op vaart is "De Singapore". Ze heeft zojuist een lange reparatietijd in dok achter de rug en is weer klaar om zich in het strijdgewoel van de economische voortgang te begeven! Een elektronische zeekaart (heb ik 10 jaar geleden geopperd, dat dat wel handig zou zijn. Ik wist toen nog niet, dat die al bestond. ) hoort nu ook tot de uitrusting. Ikzelf sta te springen om te zien hoe dit werkt. Wie weet krijg ik nog eens een keer de kans om dat uitgelegd te krijgen van mijn echtgenoot. Van de direkteur kreeg ik de onderstaande foto van het totaal gereviseerde, prachtige schip!
Een paar foto's ter vergelijking:
Spiksplinternieuw nog in dok (www.koopvaardij.web-log.nl)
De onderstaande foto laat stootkussens (zogenaamde 'fenders') zien, die vervoerd worden door een duwboot. Ik moest erg lachen toen ik deze foto tegenkwam op www.koopvaardij.web-log.nl , want het lijkt zo wel, alsof deze boot zichzelf verdedigt tegen aanvaringen! Tja, je kunt varen of je kunt het niet...
De Rotterdam is nu op de hoogte van Port Gentil. Ze wordt geassisteerd door een schip van de franse marine, de Tonnerre. Dit schip is een vrij nieuwe helikoptercarrier, die wordt ingezet voor de bestrijding van het internationale terrorisme. De marine is tegelijkertijd oefeningen aan het doen. De bemanningsleden oefenen het enteren op een varend schip (de sleep) en het zoeken naar piraten. Oefenen kan nooit kwaad!
Vandaag is mijn vader jarig! Dat vieren we natuurlijk! Heerlijk om op de eerste dag van de lente jarig te zijn! Bas belt altijd op zulke dagen, dus dat is nòg een gelukje! Een echt feestweekend wordt het!
Gepubliceerd: vrijdag 20 maart 2009 15:46 UTC (bij de wereldomroep)
Manama - In de Straat van Hormuz bij Iran is een Amerikaanse kernonderzeeër op een Amerikaanse marineschip gebotst. Vijftien bemanningsleden van de duikboot zijn gewond geraakt maar de kernonderzeeër zelf is onbeschadigd.
Het andere marineschip heeft een kapotte olietank. Bijna honderdduizend liter olie lekte de zee in. De Amerikaanse marine zegt dat beide schepen in de regio bezig waren veiligheidsoperaties uit te voeren. Hoe het ongeluk heeft kunnen gebeuren wordt nog onderzocht.
"Gelukkig" een ongeluk tussen schepen van hetzelfde land...... Nu weer zien die olieravage te beperken....
De ankers zijn gelicht en eindelijk kan er aan de reis begonnen worden! Hehe, een pak van het hart. De tijd schiet niet op als er niet gevaren wordt. Alles verliep voorspoedig. Hopelijk gaat het vervolg van de reis ook zo! Het gevaarte ziet er zo uit:
Het weer werkt mee! En dan gaan mijn handen jeuken om de tuin in te duiken. Gisteren heb ik dus heerlijk buiten gewerkt. Dat zijn de kleine verwennerijen van het leven! Bas is geen tuinman. Hij helpt me wel eens, maar ik moet dan wel heel goed omschrijven wat hij moet doen. Een keer had hij 'onkruid' verwijderd. De paardenbloemen had hij laten staan, dat waren namelijk zulke mooie bloemen, dat kòn geen onkruid zijn! Op dit moment heeft de Rotterdam de FPSO vast en is een andere boot van het samenwerkingsverband COESS de ankers aan het loskoppelen. Het idee is, om 1 anker per dag te kunnen verwerken. Aangezien het mobiele platform een stuk of 10 ankers heeft, zijn ze nog wel even bezig. Bas zal blij zijn als het achter de rug is, want helemaal veilig is het daar niet.
Vandaag is het precies 1 jaar geleden, dat een van de beroemste Kapiteins op 86 jarige leeftijd overleed. Ik heb het hier natuurlijk over Kapitein Iglo (alias John Hewer). Zijn loopbaan als Kapitein duurde van 1967 tot 1998! 31 jaar kapitein.... Waarschijnlijk bekend bij alle kinderen. Visstick is trouwens de enige vissoort die Bas lust.
Als het economisch minder goed gaat in Nederland en er meer werkeloosheid ontstaat, komt het beroep van 'Zeeman' weer in de picture. Het grappige vind ik, dat dàn de weegschaal blijkbaar door kan slaan naar de positieve kant van het beroep. Op dit moment is men een campagne gestart om de zee weer onder de aandacht van de jeugd te brengen . In klassen van de lagere school worden door vrijwilligers spreekbeurten gehouden om de leerlingen een reëel èn opwindend beeld van het varen te geven. Helaas is het voor het middelbaar onderwijs nog een ondergeschoven kindje. Natuurlijk hebben deze leerlingen een andere kijk op een beroep en zijn glorie-verhalen wat minder van invloed, maar zij zijn wel degene die echt (binnenkort) hun loopbaan gaan plannen. Als zij nu ook een reëel beeld voorgeschoteld zouden krijgen, zou er misschien vaker voor de zee worden gekozen. Noodzaak is wel, dat het goede voorlichting is. Kreten als "Dan zie je nog eens wat van de wereld!" en "Je bent helemaal vrij", zijn niet echt up to date, aangezien de schepen zo kort mogelijk in de haven liggen en meestal op plekken ver van de bewoonde wereld en er gewoon hard gewerkt moet worden.. Dat men een eigen dagindeling heeft aan boord, behoorlijk veel vrijheid, nooit in de file staat, verantwoordelijk is voor veiligheid en een enorm kapitaal onder de kont heeft, zijn betere argumenten.
Eén van de negatieve kanten is het minder makkelijk lopen van een gezinsleven. Niet iedereen kan met een zeevarende partner samenleven, maar er zitten toch wel veel voordelen aan. Ik noem maar even, dat je zelf bijvoorbeeld je eigen dag kunt indelen, niet alle sociale contacten in een weekend hoeft te plakken, lange tijd samen hebt (Bas is bijvoorbeeld 4 maanden per jaar dag en nacht thuis!) en je meer aan jezelf toekomt dan iemand met een partner aan de wal.
De tijd dat iemand gemiddeld vaart, is 6 jaar. Dat moet langer worden! Een argument om te stoppen met varen is vaak, dat er kinderen komen. Uit ervaring weet ik, dat dat goed te combineren valt! Natuurlijk komt de opvoeding voor het grootste gedeelte op de schouders van de niet-varende, maar is dat anders met een walbaan? Wat wel belangrijk is, is dat de zeevarende beseft, dat hij-zij niet alle touwtjes in handen kàn houden. Misschien dat er binnenkort een (tijdelijke) kantoorfunctie (toerbeurt?) is, waar zeelieden aanspraak op kunnen maken, als het gezin dat nodig heeft, zodat er bij mindere urgentie weer gevaren zou kunnen worden. Ik denk, dat het hebben van deze mogelijkheid, een bepaald gevoel van zekerheid geeft, die ervoor zorgt, dat men blijft varen.
Bas vaart al ongeveer 20 jaar en wil pas stoppen met varen als hij met pensioen kan! Ik vind dat een goede zaak!
VERONA - Romantici kunnen vanaf volgende maand trouwen op het balkon waar Romeo en Julia elkaar in het verhaal van William Shakespeare de liefde betuigden. De gemeente Verona, waar het verhaal zich afspeelt, rekent duizend euro voor een trouwpartij, meldde de BBC zaterdag.
Dit stond bij www.nu.nl. Verona is een prachtige stad. Een aantal jaren geleden zijn we er geweest en hebben natuurlijk ook het balkonnetje bekeken. Het is piepklein en ligt op een binnenplaatsje midden in het centrum. De toegang naar het balkon gaat via een klein tunneltje waar allemaal liefdesbriefjes in verschillende talen opgehangen zijn! Of het nu zo handig is, om dit balkon voor je huwelijk af te huren, is maar de vraag. "Romeo en Julliet" eindigt tenslotte in een liefdesdrama....
TERNEUZEN - De twee grote sleep- en bergingsbedrijven in het Westerscheldegebied treffen de nodige maatregelen om de aanhoudende daling van het aantal zeeschepen van en naar de Zeeuwse en Vlaamse havens het hoofd te kunnen bieden.De afgelopen maanden is het aanbod van schepen, die sleepbootassistentie nodig hebben, met ruim twintig procent gedaald. De directie van de Unie van Redding- en Sleepdienst (URS) in Antwerpen heeft een pakket maatregelen afgekondigd, die nu nog geen gevolgen hebben voor de ruim tweehonderdvijftig Nederlandse en Belgische bemanningsleden van de meer dan dertig sleepboten in Antwerpen, Terneuzen, Zeebrugge en Vlissingen. Maar houdt de crisis aan, dan wordt gevreesd voor 'ingrijpender maatregelen'. Multraship in Terneuzen (acht slepers, ruim vijftig bemanningsleden) zet waar mogelijk de tering naar de nering.
Noot van mij: eventueel opgelegd worden is geen pretje, weet ik uit ervaring! Hopelijk hoeft het niet zover te komen!
(de hele vis is 17 milimeter kort! ) (Vóórdat u er slecht van gaat dromen.. )
Er is een nieuwe vissoort ontdekt in het noorden van Myanmar, de danionella dracula, zo genoemd omdat hij vreemde lange voortanden heeft. De vis is slechts 17 mm lang en behoort tot de Cypriniform groep van karperachtigen. De vis is al eerder gevonden, in 2007, maar pas nu officieel beschreven. Zoöloog van het museum Natural History in Londen, Ralf Britz, beschrijft het doorzichtige dier als 'buitengewoon'. "De tanden van de Danionella dracula zijn verrassend want geen enkele andere vissoort in de Cypriniform groep heeft tanden in de kaken. Eigenlijk raakten ze deze vijftig miljoen jaar geleden al kwijt." (anp/mvl)
Noot van mij: misschien heeft deze ENORME vis zijn tanden altijd prima verzorgd!?
Bas ligt 'vlakbij' het eiland 'Ilse de Bioko'. Het eiland ligt op 32 km van de kust van Kameroen en hoort bij Equatorial Guinea. Het bestaat vooral uit ongerept oerwoud. Het is een van de mooiste plekjes op de wereldbol en biologische zeer belangrijk. Er leven veel beschermde aapsoorten en meer dan 50 unieke soorten planten. In het droge seizoen (van november tot februari) verzamelen vlinders zich in het oerwoud en komen zeeschildpadden aan land om hun eieren te leggen op het zwarte strand. Daaraan kun je overigens zien, dat het een vulkanisch eiland is. Er zijn er op Bioko 3! Van oudsher was het een Spaanse kolonie op de weg naar het Verre Oosten. Er wordt nog steeds Spaans gesproken. (de Portugezen en de Engelsen waren er natuurlijk ook geweest. )
Vandaag komen de twee schepen op de plek waar de FPSO ligt. Het echte werk begint daarom pas vandaag. Gisteren kwamen de twee schepen elkaar tegen en werden er wat spullen over en weer gegeven. Dat is altijd spannend, omdat de deining voor twee onafhankelijk bewegende objecten zorgt. Dan krijg je een beetje het gevoel van een cake-walk op de kermis en dan ook nog eentje die géén vast ritme heeft. Al met al is het gelukt.
Smit CEO sluit strategische samenwerking met Boskalis niet uit
Smit Internationale nv sluit een strategische samenwerking met Koninklijke Boskalis nv niet uit, al zijn er op dit moment geen gesprekken over een dergelijke samenwerking gaande tussen beide partijen.
Dit zegt de bestuursvoorzitter van Smit, Ben Vree. "Wanneer Boskalis met een voorstel tot samenwerking op een bepaald gebied zou komen zullen we dit overwegen", zegt Vree.
De topman geeft verder aan dat alle opties, met uitzondering van het opsplitsen van Smit, bespreekbaar zijn. "Ook een bod op de onderneming als geheel is bespreekbaar", aldus Vree.
Noot van mij: Dit las ik vandaag op http://koopvaardij.web-log.nl/. Ik meen, dat Boskalis de verkeerde mentaliteit had? Dat waren tenminste de woorden van dezelfde Ben Vree.... Natuurlijk heeft Smit het ook zwaar met het stilleggen van vrachtschepen. Dat is tenslotte direkt minder werk voor deze maatschappij. Ik ben benieuwd of de aandelen Smit nu ook direkt kelderen. Waar ik ook benieuwd naar ben, is de reactie van de werknemers. Er is toch wel een bepaalde negatieve stemmingmakerij geweest het afgelopen half jaar. Ik houd het in de gaten.
De wens van onze minister-president Balkenende, een tweetal jaren geleden, komt uit: we moeten terug naar de VOC-mentaliteit! Wel door een andere oorzaak dan dat hij zal hebben bedoeld:
Steeds meer schepen mijden Suezkanaal
De lage olieprijzen en de groeiende overcapaciteit maken het steeds aantrekkelijker het Suezkanaal met zijn hoge tolgelden (de passage van een groot containerschip door het Suezkanaal kost circa 600.000 dollar en het nodige aan ergernis, wachttijden en 'omkoopgoederen' zoals flessen drank en sloffen sigaretten) te omzeilen en te kiezen voor de langere route rond Kaap de Goede Hoop. Om Zuid-Afrika varen kost zeven dagen vaartijd extra. Het ontwijken van de piraten in de Golf van Aden en het uitsparen van de daardoor erg hoge verzekeringspremies, speelt daarbij ook nog een rol. Diverse containervaartrederijen besluiten daarom haar tussen Europa en Azië varende containerschepen (Asia-Europe Lion service) op het oostwaartse traject via Kaap de Goede Hoop te laten varen. Voor het in stand houden van de wekelijkse afvaarten hebben de lijndiensten dan precies één extra schip nodig en met de huidige overcapaciteit is zo'n schip wel voorhanden bij de meeste rederijen.
De kok heeft zijn koffer niet terug! Arme man. Dat wordt afzien als je heel lang niet in een haven komt. Gabon en koffers.... niet een goede combinatie. Op dit moment dobbert de Rotterdam en wacht op de De Hong, die ook in het samenwerkingsverband zit, zodat ze samen naar de oude FPSO kunnen gaan. Met die letters van zo'n FPSO loop ik altijd te stoeien: VSOP en FPSO worden vrolijk door elkaar gehaald, maar de eerste betekent: Very Superior Old Pale en dat is een term die hoort bij cognac die minstens 4 jaar heeft gerijpt! Misschien is dat ook wel een soort brandstof!
Energie is een wonderlijk ding. Soms vraag ik me af of de sportscholen niet wat kunnen doen met de bewegende mens.... Even afwachten wat hier de ontwikkelingen van zullen zijn.
) hoort nu ook tot de uitrusting. Ikzelf sta te springen om te zien hoe dit werkt. Wie weet krijg ik nog eens een keer de kans om dat uitgelegd te krijgen van mijn echtgenoot.
(de hele vis is 17 milimeter kort! )
