Alles loopt rustig door. Bas ligt nog in Schiedam en vandaag gaat de boot weer uit het dok het water in. Er is hard gewerkt door de crew en de mensen van de werf.
Hier thuis is er ook weer wat groot onderhoud gedaan: de compost is over de voortuin verdeeld en het gat in de schuur heb ik zojuist gemaakt. Dat waren de klusjes die de ouwe eigenlijk zelf nog had willen doen, maar gelukkig heeft hij hier thuis ook een crewlid. ;). Hij is in ieder geval blij, dat dit klusje klaar is.
Vandaag heb ik een feestje. Helaas kan de kapitein niet mee. Hij mist wel een heerlijk stuk appeltaart en natuurlijk de gezelligheid van bij elkaar zijn. Wel jammer, vooral nu hij zo dicht in de buurt is.
Voor wie zin heeft in een leerzame en gezellige workshop van 1 dag ( 55,- p.p.):
De Fairmount Glacier ligt in droogdok voor onderhoud. Ik was op tijd aan boord om mee te maken, dat dit schip het dok in gebracht werd. Dat was natuurlijk erg leuk. Een duwboot en een slepertje zorgden voor de externe aandrijving.
Wel een bijzondere buitenboordmotor, zo'n duwboot:
Eindelijk, na een vol jaar, heb ik dan gezien waar Bas woont, eet, slaapt en werkt. Het was een openbaring om de groene boot van binnen te bekijken: afgelopen zaterdag kwam ze binnen in Schiedam en een half uur daarna arriveerde ik ter plekke.
Het meest opmerkelijke was wel, dat er op de brug een grote tafel staat, waar tijdens pikheet (pauze) koffie gedronken wordt. Op de oude zeeslepers van Svitzer Ocean Towage (en Smit) werd dat in de messroom gedaan en was degene die de wacht liep op de brug. Nu zijn de officieren die pauze kunnen houden, verzameld op de brug. De appeltaarten werden goed ontvangen en er werd gezellig gebabbeld als daar tijd voor was.
De Fairmount Glacier ligt op dit moment in droogdok voor onderhoud.
Nu, (op dit moment op vrijdag rond 8.00 uur) wordt de sleep afgeleverd. Veel valt er niet te zien, want het is erg mistig. Daarna gaat de losse boot naar Schiedam. Op de Waterweg wordt al naar hem uitgekeken, door vrienden (en oud kapitein van Smit en zijn vrouw) van ons. Daar hangt ook stevast de Smitvlag aan het balkon ter verwelkoming van de sleepboot waar Bas op vaart.
Voor mooie foto's bij aankomst werd de kapitein door kantoor geadviseerd om zijn schoenen te poetsen en ervoor te zorgen, dat zijn haar goed zat. Vooral dat laatste kost véél tijd!
Het is zover: alles staat in de startblokken voor de aankomst van het drietal in Nederland! Morgenochtend wordt de pijpenlegger op de 2e Maasvlakte neergezet. Daarna vaart de Fairmount Glacier naar binnen. Altijd leuk om dat op webcam te zien. Voor de liefhebber: www.maasmondmaritime.com/en/webcam-feed/
Als ze voor de kant liggen, dan moet er natuurlijk vanalles worden gedaan. Van bunkers en stores, tot onderhoud en waarschijnlijk ook enkele veranderingen door de overname door de firma:
Het bijzondere voor mij is zeker, dat ik voor het eerst deze boten aan de binnenkant kan zien!! :) Ik moet wel van de ouwe twee appeltaarten meenemen om de crew een beetje in de watten te leggen. Dat doe ik natuurlijk graag!
In Cuijk wordt op Carnavalsdinsdag de 11-Kroegentocht gehouden. Het aantal deelnemers is maar liefst 20.000 man, ongeveer net zoveel als de inwoners van het hele dorp, maar dan in 4 straten gepropt! Het is een erg leuk feest.
Onze dochter weet er ook de weg ;). Ze miste de begeleiding van haar vader, maar daar was snel een invaller voor gevonden. ;) En de eindstreep werd gehaald!
Geheel in overeenstemming met de Carnaval, gaat dit item over het zwaaien met de Scepter. Van oudsher is deze staf het teken van macht. Degene die hem heeft, bepaalt het beleid.
Met Carnaval wordt het gezag tijdelijk overgedragen van de burgemeester aan Prins Carnaval.
Bij Fairmount is gisteren het stokje overgegeven, waarschijnlijk van wat minder tijdelijke aard: Fairmount is verkocht aan Boskalis!
Het kantoor in Rotterdam sluit en verhuist naar Papendrecht. Voor de rest verandert er niet veel: iedereen is mee over. Met dit bijltje hebben we al eens eerder gehakt, toen Smit de oude zeeslepers verkocht aan Svitzer Ocean Towage. Voor de bemanning maakt het niet veel uit wie er met de scepter zwaait. Er moet gewoon hard doorgewerkt worden! Het is wel een feit, dat de kapitein weer bij zijn eerste werkgever terecht is gekomen, want Smit is een tijd geleden ook opgekocht door Boskalis!
Het Carnavalsweekend staat voor de deur!! Eén van de favoriete feestjes van de ouwe! Helaas wordt het dit jaar niet gevierd door hem. Ik heb nog even gepolst, of er wat geregeld kan worden aan boord, maar dat is toch wel wat lastig. De bemanning bestaat uit 17 mannen, uit Nederland en uit de Filipijnen. Volgens mij wordt er op de Filipijnen niet eens Carnaval gevierd, hoewel de Katholieken ruim vertegenwoordigd zijn in het grote land.
Als schepen in de haven van Nederland liggen, kun je aangeven, dat je bemanningsleden hebt die een mis bij willen wonen. Zij worden dan opgehaald met een busje en naar het Zeemanshuis gebracht, waar ze na de mis (oecumenisch, georganiseerd onder de vlag van The mission to seafarers) gezamenlijk koffie drinken, een spelletje spelen, naar huis bellen of de computer gebruiken. Altijd héél gezellig!
Aan de achterkant van ons huis, is een piepklein tuintje. Dat is weer helemaal klaar voor de start van de zomer gemaakt. Donna, onze Engelse Cocker Spaniel, heeft ook meegeholpen, door de tulpenbollen uit te graven en op te eten... pfff.
De voortuin is pas half af. En nu regent en waait het en dat is geen weer meer om verder in de tuin te werken.
De zeesleper gaat echter door weer en wind. Dadelijk, als men Gibraltar gepasseerd is, komt het zeetje vol op de kop met een deining van 5 meter. Dat is niet prettig varen, maar voor de mannen verder geen probleem. De sleep zelf is er niet zo blij mee, maar de Golf van Biskaje staat in de lente en herfst bekend om zijn streken, dus hier was al rekening mee gehouden!
Aankomende nacht passeert de Glacier met haar sleep Gibraltar. Daar zal een tweede zeesleper toegevoegd worden: eentje van Posh. Deze zal mee gaan trekken aan de logzware pijpenlegger, zodat ze wat sneller gaan.
De bestemming kan ik nu wel bekend maken: Rotterdam!
Dan kan ik eindelijk met een bezoek aan boord gaan kijken hoe een Fairmountboot er van binnen uitziet! Geduld is wel noodzakelijk: doe je er met een vliegtuig ongeveer 3 uur over, gaat het met dit drietal toch zeker 2 weken duren...
De reis gaat midden tussen het Franse vaste land en het Franse eiland Corsica door. Het eiland heeft een prettig klimaat met hete zomers en winters met een gemiddelde temperatuur van 14*C. in januari. Niet verkeerd, lijkt me. Net als in de Nederlanden beleefden de inwoners van het eiland in de 17e eeuw de Gouden Eeuw. Eén van de producten die men leverde was kastanjemeel. Het is vergelijkbaar met maïsmeel en er werd pulenta van gemaakt: een puree van meel en water. Volgens bepaalde wetenschappers een afrodisiac, door de aanwezigheid van het aminozuur triptofaan, wat remmingen weg neemt. Het werk om een goede te maken, zorgt er in mijn ogen voor, dat degene die het maakt moe in een stoel neerploft, want deze (stevige) puree moet gedurende een heel uur stevig geroerd worden ;).
De crisis is nog niet over. In ieder geval hoor ik om me heen nog steeds, dat er bedrijven sluiten of inkrimpen.
In de scheepvaart is het anders: daar kan men niet aan voldoende personeel komen! Voor de mensen die nu van school afkomen, is het een geruststelling, dat ze in ieder geval in het vak dat ze geleerd hebben, aan de bak kunnen! Bij Fairmount is er ook werk. In eerste instantie via het uitzendbureau Redwise, maar als het aan beide zijden goed voelt, dan kan men snel in vaste dienst komen!
Van Bas kreeg ik een foto toegestuurd uit Genua, die me erg bekend voorkwam. Dus ben ik in de fotoalbums gaan zoeken. En ik vond de foto's die ik zocht. Eentje van 26 jaar geleden, toen Bas net terug was van 10 maanden stage en we twee jaar verkering hadden! En wat is er veranderd in al die jaren? In ieder geval aan de leeuw voor de kerk zeer weinig!
De Fairmount Glacier vertrekt dus uit Genua/Genova in westelijke richting!
Genua is de geboortestad van Christoffel Columbus! Een dikke 550 jaar geleden zag hij hier het levenslicht. Hij reisde onder de Spaanse vlag uit, om een nieuwe route naar Indië te ontdekken. Hij ontdekte Amerika, maar was tot aan zijn dood in 1506 in de veronderstelling, dat het Azië was! De beroemdste uitspraak van Dhr. Columbus was: "Iedereen kan wel wat ontdekken, maar het gaat erom, wie dat het eerste doet!"
Wie weet wat de bemanning van de Glacier gaat ontdekken deze reis!? Het lijkt weinig aannemelijk, dat ze zullen denken, dat het Indië is! ;)
Het feest in Genua is ten einde: morgen vertrekt Het IJsje (Fairmount Glacier) uit deze mooie stad. De bemanning heeft haar benen kunnen strekken en een versnapering kunnen halen. Bas klaagde wel over de prijzen die er gevraagd werden: 5,- voor een pilsje is fors!
De sleep is een pijpenlegger! Het is een minder fraai exemplaar, vind ik zelf. Van de firma Posch zal ook een sleepboot meetrekken. Het weer op de Middellandse Zee is niet zo goed. We zullen zien hoe snel het trio gaat! De eindbestemming volgt binnenkort op dit blog!
Hij is 152 meter lang, 70,5 meter breed en kan 3600 ton lading aan dek kwijt!
Oh bah, ik heb de griep te pakken, of eigenlijk heeft de griep mij te pakken. Zolang ik maar dicht genoeg bij de WC blijf, dan gaat het goed.
Een voordeel om alleen in huis te zijn, is dat je ook echt uit kunt zieken. Er hoeft geen eten op tafel gezet te worden bijvoorbeeld en als er niets op gaat, hoeven er ook geen boodschappen gedaan te worden.
Volgens mij ben ik vandaag wel weer beter.
Aan boord ziek zijn, is erger: dan moet een ander jouw werk onmiddellijk overnemen. Dan worden het lange dagen voor die persoon. Er moet dus heel wat gebeuren voordat een zeeman zich zo ziek meldt, dat hij ook geen wachten meer kan lopen.
Doordat het werkgebied een behoorlijk afgeschermd geheel is, worden er maar zelden virussen actief. Alleen bij contact met walmensen of aflossers, dan is het risico groter. Vandaag ligt de Fairmount Glacier in Genua (Genova), in Italië. Een vrachtwagen uit Nederland komt spullen brengen en neemt ook de post mee. Voor Valentijnsdag is er misschien wel wat bij voor de bemanning!
Aan de overkant van Gibraltar ligt Ceuta. Een plaats van 19 km² met ongeveer 83.000 inwoners. Het is officieel Spaans grondgebied.
Zoals Spanje van Gibraltar vindt, dat dit stukje land (6,8 km²) bij Spanje hoort en niet bij Groot-Brittannië, zo vindt Marokko dat Ceuta bezet Marokkaans grondgebied is.
In mijn ogen is het niet wenselijk om beide stukjes land bij één land te laten aansluiten. Op die manier zou er een groot strategisch voordeel zijn voor dit land bij de toegang naar de Middellandse Zee.
Van deze politieke kwestie heeft de Fairmount Glacier totaal geen last en heeft ze in Ceuta de benodigde brandstof kunnen inslaan. De bemanning heeft niet lang kunnen genieten van dit inkoopparadijsje (het dorp hoort wel bij de EU, maar men betaalt geen belasting), want de boot is alweer op weg.
De reis gaat nu verder naar Genua (Italië). Het weer is slecht, maar de Westenwind zorgt voor een duwtje in de rug en zee van achteren. Voor zo'n relatief kort scheepje is dat niet erg.
Ooit leerden wij bij de aardrijkskundeles op de middelbare school de definitie van Erosie: de uitschurende werking van met puin beladen water, ijs of wind. Een voorbeeld van een erosieveroorzaker is een gletsjer.
Fairmount heeft een variant bedacht, die niets met erosie te maken heeft: de Fairmount Glacier, de boot van kapitein Bas voor deze reis. Het liefst doen ze dit:
Op dit moment is ze echter zonder sleep op weg naar een plaats waar ze (brandstof) kunnen bunkeren. Het weer is niet best, maar deze schepen zijn natuurlijk gebouwd op alle weertypes!
