|
Beginners
Klanten dat niet kunnen rijden zijn dubbel,
langs de ene kant is het gemakkelijker om hun behoefte te voorzien omdat ze
alles nog spannend vinden en dus niet steeds naar nieuwe uitdagingen aan het
zoeken zijn. Langs de andere kant moet je constant op je hoede zijn en is het
voor ons niet direct spannend om met deze mensen te gaan rijden omdat je alleen
maar wandelt. Om mijn rit van deze voormiddag toch iets intressanter te maken
heb ik met Tzar de leiding mogen nemen. Hij is nog jong en heeft nog niet
zoveel ervaring met buitenritten, zeker niet als leider. Er waren een paar
dingen die super eng waren maar hij heeft het zeer goed gedaan en zoals iedere
keer als ik hem rijd heb ik direct weer zin om hem te rijden.
Strand
Strandritten
worden zo over gewaardeerd. Bij veel ruiters staat het op
hun verlanglijstje van dingen te doen. Bij mij was het ooit ook zo en het heeft
zeker wel iets een andere locatie dan waar je steeds gaat rijden, eens in de
zee lopen ( als je paard het toelaat) en als het kan eens goed galopperen. Dat laatste
zat er vandaag al zeker niet in. Aangezien onze klant nogal onstabiel in het
zadel zit, zat er niks anders op dan heel het strand te wandelen.
Voor mij was het nu de derde keer dat ik aan
de zee ben gaan rijden ( steeds het zelfde strand) en ik vind het duinpad eigenlijk
veel leuker, dan het strand zelf want dat is steeds hetzelfde, water langs een
kant en duinen langs de andere kant voor zon 3 km. Als je dan ook nog twee
paarden moet beheersen, is het soms meer stressen dan genieten.
Na twee uur (een uur duinen en een uur strand)
kwamen we Lynn tegen die met Harry de toer in de omgekeerde richting aan het
doen was. Daar hebben we dan van rol gewisseld om het laatste uur samen terug te wandelen naar de parking.
Ponysleuren
Als er een
competitie zou bestaan voor het sleuren met ponys heb ik daar heel goed voor geoefend. Het plan was dat ik mee vertrok met Lynn en de klant. Zover
ging alles goed, Aggy volgde goed en chino luisterde nog relatief goed. Echter na
een half uur begonnen haar hoeven pijn te doen en begon ze trager te lopen, Chino
bleef op tempo en zag vertragen niet zo zitten. Na 45 minuten heb ik dan
afscheid genomen van de andere, zij gingen voor een wandeling van 3u30 en wij
gingen terug naar huis. Om daar te geraken, heb ik het grootste deel nog mogen
lopen aangezien ik meer kracht in mijn armen heb als ik met twee voeten op de
grond sta, in plaats van te rijden. Het werd echter een sleur gebeuren. Een pony
die niet vooruit wou en de andere die zo snel mogelijk naar huis wou. Gelukkig kunnen
mijn armen en benen ergens tegen.
|
