Zondag en maandag was ik weer eens lekker thuis. Om uit te slapen ook al is dat er weer niet echt van gekomen. Er valt zo veel te doen op zo weinig tijd, dat ik eens dat ik wakker ben niet gewoon terug in slaap kan vallen.

Ik heb er wel van genoten deze keer. Zondag was het onze jaarlijkse traditie om met de paarden naar de Sint-hubertusweiding te gaan. Het eerste jaar zonder schoolstress en met mooi weer. De paarden zijn  dit jaar dus dubbel geweid dus nu zullen ze zeker een goed jaar te gemoed gaan en de ruiters ook. In de namiddag was mijn pijp uit dus ben ik nog ‘snel’ even mee gaan wandelen met mama en zippy, omdat ik het zelf wou. En daarna ben ik in de zetel geploft voor de tv en heb ik niet meer echt iets nuttigs gedaan.

Maandag was het dan boodschappendag. In kopen gaan doen om de komende weken genoeg te eten te hebben want er gaat nogal wat in J. Deze keer heb ik dan wel een grote wandeling gemaakt met zippy, net waar ik zin in en nood aan had. Voor de rest heb ik vooral genoten van het thuis zijn want ik ben toch graag thuis.

Ik ben altijd blij als ik naar huis mag gaan, dat maakt die werkdag direct een pak dragelijker maar het terug moeten vertrekken is altijd moeilijk. Ik ben dan ook blij dat het de voorlaatste keer was en de volgende keer is het maar voor zes dagen dat ik terug kom. Ik zal toch blij zijn ls ik in december een s wat langer dan 2 dagen achter elkaar kan thuis zijn. Zodat mijn kat mij ook terug wil zien want nu ben ik precies een wild vreemde voor haar, of zo gedraagt ze zich toch.  En ook gewoon omdat ik nu een maal graag thuis ben en dan kan ik misschien eens wat slaap in halen.  Nog 11 dagen en dan mag ik terug naar huis (en is het ook direct mijn verjaardag).

11-11-2014, 00:00 geschreven door anaïs  

We zitten hier weer eens met een klein probleem dat er wel voor zorgt dat heel de planning en organisatie moest worden aangepast. Het hengstenveulen wordt namelijk een echte hengst en probeert het merrieveulen te dekken. Aangezien ze hier geen zin hebben in nog een veulen en omdat het ook niet goed zou komen ( halfzus en –broer + zelf nog veulens) moesten ze dus uiteen gehaald worden. Nu staan de ruinen met de hengst op de piste( de piste is welgeteld 5 dagen ook echt piste geweest) en de merries staan nog op de kudde hun paddock. Het is nu dus een hele organisatie om alle paarden op de juiste plaats te krijgen, in de juiste volgorde. Gelukkig doen de eigenars dat op dit moment nog zelf mar misschien ga ik het ook nog moeten doen. Al zal dat pas het geval zijn als het merrieveulen beter leid.

De eerste dag ging alles goed maar je voelt hem al aankomen, de tweede dag niet meer.  In de namiddag hadden de ruinen beslist dat de omheining van de piste er aan moest geloven en zijn ze uigebroken. Gelukkig zonder veel kwaad aan de paarden en we hebben ze relatief snel terug kunnen vangen. De piste daarentegen was er minder goed aan toe, heel de hoek was kapot dus konden er tijdelijk geen paarden meer los in. Dit was vrijdag gebeurt, zaterdag was het dan academische trainingsdag met gelukkig niet te veel paarden (3). De omheining is dan ook terug opgebouwd zodat er terug paarden in kunnen staan en ze hebben er een draad over gespannen zodat er elektriciteit opgezet kan worden as er paarden in de piste staan. Hopelijk blijven we zo gespaard van verdere ontsnappingen.

10-11-2014, 00:00 geschreven door anaïs  

Ik denk dat ik nooit meer ga klagen over het weer als ik gewoon naar school moet of thuis ben, pas als je hele dagen buiten werk beïnvloed het weer je dag echt. Voor de mensen die op kantoor werken of op school zitten en daarna met de auto (of openbaar vervoer) naar huis gaan zou het weer eigenlijk niet zo veel mogen uitmaken. Ze moeten dan maar eens denken aan de mensen die met dat weer buiten hun werk aan het proberen te doen zijn. Ik moet eerlijk zijn ik ben ook een van die mensen die normaal over het weer klaagt maar na dit jaar zal het niet  (meer zo snel) waar zijn.

Ik heb hier dan ook in de afgelopen dikke 2 maand zowat al het mogelijke weer gezien, behalve echte kou, vorst en sneeuw maar misschien komt dat nog J.  Vorige week woensdag was het precies winter, iedereen liep hier goed ingepakt en dat was ook nodig als je niet te koud wou krijgen. 3 dagen later, op 1 november, was het net weer zomer. Ik heb toen heel de dag in mijn T-shirt kunnen rond lopen. Het weer weet dus niet wat het wil.  Voor mij maakt het niet uit, zo lang het maar droog is. En dat wil nu juist niet lukken.

Gisteren ging ik zoals tegenwoordig altijd om 4 uur aan mijn avondshift beginnen. Ik was nog geen 5 minuten bezig en ik was reeds verzopen. Ik stond namelijk midden op de wei toen de hemelsluizen besloten om alles er eens uit te laten vallen. Het water liep zelfs in mijn regenlaarzen.  Het leukste van al was dan nog, dat ik nog wel wat werk had en dat de regen niet direct gedaan was. Ik kan je een ding zeggen ik was blij dat ik om 6 uur naar binnen kon en een douche mocht nemen. Ik was ook heel blij dat de verwarming goed zijn werk deed zodat ik mijn kleren te drogen kon hangen (echt alles was nat, hier was geen regenkledij tegen beschermt). Ik heb wel nog wat tijd nodig gehad om zelf op te warmen maar lekker warme sokken en een dekentje kunnen al wonderen verrichten. Ik hoop dus dat ik in mijn komende tijd hier niet meer te veel van dat weer heb (ook al voor de paddocks en de stallen want alles is gewoon nat en vies) en als het nog eens wil regenen dat het dan ’s nachts regent dan hebben we er niet zo een last mee!

04-11-2014, 21:08 geschreven door anaïs  

Vorig weekend was ik thuis en mijn tijd was gewijd aan mijn 'eigen' paardje. Letterlijk en figuurlijk gewijd. Zondag zijn we met de paarden van Kampenhout naar Tervuren gereden om daar aan de wijding mee te doen. Ik had er echt wel naar uitgekeken maar het viel uiteindelijk een beetje tegen. De wijding zelf was zeer tof en eens leuk om aan mee te doen maar de weg er naar toe ( en terug) was een kleine ramp. We reden mee met iemand die dat alle jaren doet en hij had gezegd dat we helemaal via kleine banen gingen gaan. Ik weet niet wat hij onder kleine banen verstaat maar blijkbaar niet hetzelfde als wat ik er onder versta. We hebben verschillende drukke banen gedaan waar de auto's 50 en zelfs 70 mochten rijden. het was dus niet de ontspannen rit waar ik op gehoopt had. Verder zijn we ook nog eens alle soorten obstakels die we konden tegen komen tegen gekomen. Gaande van tractoren, vrachtwagens,... tot bruggen over de spoorweg en autostrade, tunnel onder de autostrade en laag vliegende vliegtuigen. Uiteindelijk zijn we allemaal veilig thuis geraakt maar ik denk dat iedereen zowel fysiek als mentaal uitgeput was. Het hoogte punt van de dag was de pick-nick met paarden in het park van Tervuren. We waren daar een echte attractie.

Deze week zijn we er dan weer goed ingevlogen. Het was weer een drukke week maar he was wel de laatste meerdaagse cursus dus vanaf nu is het eigenlijk zeer rustig. We hadden wel weer een logistiek probleem, er waren 13 paarden en maar 7 stallen, 2 paddocks, de round-pen en de piste dus er is heel wat gewisseld door de dagen heen. Ik heb het goed overleefd door de hulp van de cursisten die hielpen met opruimen waar dat ze konden, waren al de cursussen maar zo geweest. Ik ben deze week ingezet als Chinese vrijwilliger, zodat de instructeurs in opleiding hun lesgeef kunsten op mij konden botvieren. ze deden dat over het algemeen al zeer goed, zeker als je weet dat het voor sommige de eerste keer was.

Verder zijn we twee keer naar de old horse lodge geweest, dit is een asiel voor oude en verwaarloosde paarden. De instructeur mochten hier de paarden wat 'manieren' gaan leren. Zodat ze ook eens met andere en (vaak) wat moeilijkere paarden konden werken. Het werk ging van pony's die niet gevangen wouden worden, over voetjes geven naar trailerladen. Ze hebben zeer veel kunnen oefenen en het heeft ook echt iets betekend. Ik vond het ook leuk om eens mee te gaan want zo heb ik het daar ook eens gezien. Plus dat ik ook heb mogen mee doen ( met de gemakkelijkere gevallen).

Dit weekend is ver mijn eerste weekend waarin er geen cursussen is, voor de eigenaars is de 'vakantie' begonnen. Enkel nog wat lesdagen en de gewone lessen.

01-11-2014, 20:12 geschreven door anaïs  

Het is hier de week van de ontsnappingen geweest. Vorige week donderdag, toen ik thuis was, waren de veulens door hun draad gegaan en stonden ze bij de kudde. Het was nog niet zo lang gebeurt als ze het opgemerkt hadden dus er was niks ernstig gebeurt.

Gisterenochtend, woensdag, kwam ik buiten en er stond plots een paard meer bij de paddocks. Het paard dat op stal stond vond dat hij bij de rest buiten mocht staan en had zich op een of andere manier buiten gelaten. Nu doen we de staldeur nog eens extra vast want ik heb geen zin om iedere ochtend op paardenjacht te moeten.

Vandaag bij het uitmesten van de weides had ik dan voor wat ik al 1 keer had kunnen vermijden maar deze keer was ik niet snel genoeg. Als ik naar de veulens moet met de tractor moet ik via de schuilstal gaan waar ook de kudde staat. Er is daar een poort (van draden) gemaakt waar ik met de tractor door kan maar daarnaast is er nog een stuk dat juist breed genoeg is voor een mens of paard om door te lopen. Dus toen ik vandaag terug kwam van de veulens en door de poort reed had een van de paarden beslist dat ze eens door dat gat ging lopen en ik was niet snel genoeg van mijn tractor om ze weg te jagen. Gelukkig was het een van de rustige paarden en ging ze gewoon samen met de veulens grazen. De veulens vonden het ook leuk om eens een vriendje te hebben. Ze hebben nog een uurtje samen mogen lopen en dan hebben we ze toch maar terug uit elkaar gehaald. We hopen binnenkort de veulens bij, een deel, van de kudde te kunnen laten.

Vandaag had ik ook nog eens een rijles. Ik moet zeggen zo een uur privéles is zeer intensief maar ook super leerrijk. De komende maand gaan we vooral nog rijden omdat ik dat in de eerste maand niet heb kunnen doen. Het zal me deugd doen om terug eens wat bij te leren en gecorrigeerd te worden. Want er is nog veel werk aan mijn zit en over het algemeen aan mijn rijden. Na deze drie maanden ga ik een ander soort ruiter zijn maar wel een vele betere.

23-10-2014, 00:00 geschreven door anaïs  

Ik zit weer een paar dagen zonder internet omdat de studio bezet is en ik nog steeds niet draadloos geraak ingelogd. Ik ga dus gewoon weer mijn blogs schrijven en uploaden als ik nog eens internet heb.

Ondertussen zitten we over de helft en ik moet zeggen ik ben er niet rouwig om. Ik vind het hier nog steeds zeer fijn en ik doe het nog graag daar niet van. Maar het begint te wegen en ook tijd te worden voor iets anders. En ik ben gewoon iemand die graag alles in cijfers ziet en zich dus bezighoud met het bijhouden van hoeveel dagen er nog overblijven, geweest zijn, hoe vaak ik dit nog zal moeten doen en dat,…

Woensdag ben ik voor het eerst in bijna 5 maanden nog eens met Mira gaan rijden en het was net alsof ik thuis kwam. Ik voelde me helemaal op mijn gemak op mijn paard en in mijn comfortabel zadel. Ik heb dan ook direct van de gelegenheid gebruik gemaakt om te oefenen met de dingen die ik al in het rijden geleerd heb. Een ding is zeker rijden is meer Mira haar ding dan grondwerk (tot nu toe). De oefeningen gingen, naar mijn gevoel, zeer vlot.

Dit weekend waren het dan de lesdagen van de jaaropleiding. Doordat de paarden die normaal op de paddocks staan nu op stal staan en doordat de lesdagen om 8 uur begonnen waren het voor mij lange dagen. Ik ben twee keer om 6u30 opgestaan zodat ik om 7 uur aan mijn werk kon beginnen, in het donker. De eerste dag begon al goed, de elektriciteit in het gebouwtje waar ik slaap was uitgevallen dus geen licht. Gelukkig was het snel op gelost en kon ik op tijd beginnen met stallen uitmesten enzovoort.

Tegen dat de mensen dan goed en wel waren toegekomen was ik ook klaar met mijn werk en kon ik alles mee volgen. In de namiddag waren het dan privélessen rechtrichten en dan ging ik de weides doen.

De tweede dag was voor mij iets minder fijn, omdat er twee mensen waren die geen eigen (rij)paard mee hadden bleef er voor mij geen paard meer over om mee te rijden dus heb ik minder kunnen mee doen. De dag was wel goed geëindigd met een lekker frietje J.

Deze week is ook weer een drukke week met veel werk, ik heb weer 13 paarden voor mijn verantwoordelijkheid. Daarvan is er eentje dat vrijdag weer weg is maar de rest blijft waarschijnlijk (twee zeker) nog een tijdje staan. Ik hoop alleen dat het weer beslist om mee te vallen zodat ze zo veel mogelijk buiten kunnen lopen, liever twee of drie keer per dag mest moeten scheppen dan zeer vuile stallen uitmesten. Het is wel een interessante week omdat er een mevrouw is die voor het eerst echt met haar jong paard rijd dus dat is ook weer leuk om te zien.

Volgende week word ook een drukke week want dan is het instructeuropleiding maar daarna zou het rustiger worden. Alleen geloof ik het niet meer want dat zeiden ze in september ook over oktober en zie nu J!

21-10-2014, 00:00 geschreven door anaïs  

Vandaag was de eerste dag van het nieuwe regime. Stallen zijn niet mijn beste vrienden maar wat moet dat moet. Ik heb er vandaag anderhalf uur overgedaan om 5 stallen uit te mesten. dat komt overeen met 18 minuten per stal, dit is bijna het dubbele van wat de eigenares er over doet maar beter als wat ik er in het begin over deed, namelijk een half uur. Een ding is wel duidelijk stallen zijn tijdverspilling en een grote knoeiboel maar het doet wel goed aan de benen van de paarden dat ze droog staan. Het grote voordeel van de stallen is dat ik lekker vroeg klaar was vandaag. Tegen vier uur moesten de paarden terug binnen en de benen moesten dan verzorgd worden. Daarna moesten de pistes ( ze staan tijdelijk in de pistes omdat de paddocks te nat en modderig zijn en er toch niemand in de pistes moet werken) terug pistes worden gemaakt en geen mest- en eetparadijzen. Het enige wat dan nog moest gebeuren was de kudde hooi geven en tegen 17u 20 was ik klaar. Ik hoop natuurlijk dat ze zo snel mogelijk terug gewoon buiten kunnen blijven staan maar als ik hoor hoe hard het weer aan het regen is heb ik zo'n vermoeden dat ze nog een tijdje 's nachts binnen zullen staan. Toch zeker tot dat de benen terug in orde zijn.

Woensdag en donderdag ga ik normaal weer twee dagen naar huis. En dan kan ik hopelijk nog eens met Mira rijden, het is bijna 5 maand gelden(met mij) dus ze zal niet weten wat haar overkomt. Volgende weekend zijn het lesdagen van de jaaropleiding dus weer een gezellige drukte en veel bijleren.

12-10-2014, 19:39 geschreven door anaïs  

Ik heb het alleen zijn overleefd en ik moet eerlijk zijn ik ben blij dat ik niet meer de verantwoordelijkheid heb over al de paarden. Zondag ben ik ook een dag alleen maar een dag en vijf dagen is toch een groot verschil. Nu weet ik ten minste dat ze 's avonds thuis komen en als er problemen zijn dat ze niet op 4 uur rijden zitten.

De rest van de week is relatief rustig verlopen. Het weer zat wel niet echt mee en ik heb me dan ook bezig mogen houden met het graven van grachtjes zodat het water uit de paddocks stroomde en niet in de schuilstal maar naast de schuilstal. Door het slechte weer wordt het werk natuurlijk ook zwaarder want een kruiwagen door modder rijden of door zand is toch een groot verschil. Plus dat de mest goed in de modder blijft plakken en de kruiwagens dus snel zwaar zijn. Ik vond het ook wel zeer fijn dat de verwarming aan stond in het leslokaal want dan kon ik 's middags mijn kleren drogen zodat niet alles nat en koud bleef.

Donderdag en vrijdag waren dan gelukkig weer wat mooiere dagen zodat alles terug kon opdrogen (maar vandaag was het terug om zeep). Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om de omgeving eens te gaan verkennen. Nog niet te paard maar met mijn eigen voetjes. Het is hier zeer mooi met nog veel natuur, zeer landelijk dus. Ik wou eigenlijk naar de Schelde wandelen want die ligt niet zover van hier maar ik ben er niet geraakt. Dit omdat ik de weg niet zo goed wist en ik geen zin had om 1 te verdwalen en 2 lang onderweg te zijn. Toch was het wel fijn om eens buiten te komen en eens iets anders te zien dan wat ik al gezien had.

Vandaag, zaterdag, was het een academische rijkunst dag. Dat zijn redelijk rustige dagen omdat er niet zeer veel volk is. Dit zou ook niet kunnen als je weet dat er 's ochtends eerst theorie word gegeven, daarna iedereen een half uur tot drie kwartier les, dan middag eten ( meestal pas tussen 2 en 3) en dan weer iedereen privéles. Omdat ik de stagiaire ben en niet zo moeilijk doe krijg ik als laatste les en dan direct een uur zodat de mensen die betalen voor hun les eerst waar voor hun geld krijgen.

Omdat het vanmorgen weer eens goed gegoten had en de paddocks niet meer op gedroogd geraken hebben we besloten om de paarden er vannacht vanaf te halen zodat ze op stal hun voeten wat kunnen laten drogen. Dit was echt wel nodig want twee van de drie begonnen dikke benen te krijgen en hebben het begin en al verder gevorderde mok. (Voor de mensen die niet weten wat dit is zoek het eens op ) voor mij betekend dit weer eens een aanpassing van mijn werkzaamheden. Nu moet ik ze 's ochtends buiten zetten en voorzien van hooi en water. Het ene paard van wie de benen er niet zo goed uit zien moet ik dan nog verzorgen. Dan de kudde gaan hooi geven. Daarna de stallen uitmesten, mijn favoriete bezigheid. Tegen 4 uur moeten ze dan terug op stal, dan kan ik hun paddocks uitkuisen. Het worden dus terug wat andere dagen maar 'verandering van spijs doet eten'.

Nu ga ik nog genieten van een douche, zeer fijn na zo'n dag werk en ook hard nodig    En daarna ga ik richting dromenland. 

11-10-2014, 20:54 geschreven door anaïs  

Deze week ben ik een week alleen. De eigenaars zijn zelf voor 5 dagen op cursus dus het kot is alleen voor mij. dat betekend wel heel wat extra verantwoordelijkheden. Iedere dag checken of dat alle paarden ( het zijn er gelukkig maar 9) 100% in orde zijn. Ik deed dat natuurlijk altijd al maar nu is er niemand in de buurt om te dubbel checken. Gelukkig komen de eigenaars van de pensionpaarden ook wel eens langs zodat ik bij twijfel hun mening kan vragen. Verder moet ik nu ook de veulens en twee paarden van de kudde eten geven.

Op zich vind ik het niet heel erg om alleen te zijn want zo kan er ook niemand op mijn vingers kijken en ben ik over het algemeen sneller klaar. Het is natuurlijk wel wat spannender want je zou niet graag hebben dat er iets met de paarden (of de infrastructuur) gebeurd als de eigenaars er niet zijn.

We zijn nu dag twee en tot nu toe gaat alles goed. We hebben vandaag al een goede storm over ons heen gekregen. Ik heb bijna al mijn werk in de regen moeten doen en er was heel de dag super veel wind, wat het direct zeer koud maakt. De paarden trokken er zich niet te veel van aan. De kudde heeft het grootste deel van de dag in de schuilstal doorgebracht en in de weide kome ze zelfs niet meer. De paarden van voor hebben zich gewoon goed met hun kont naar de wind gekeerd. Straks ga ik nog een laatste check doen, i het donker. Niet direct mijn favoriete bezigheid maar het is maar voor 5 dagen en dan ben ik weer niet meer alleen.

07-10-2014, 20:00 geschreven door anaïs  

1 dagje terug van thuis en het is weeral zover. De volgende cursus meldt zich aan, deze keer van vrijdag tot zondag. De meeste paarden werden donderdagavond al naar hier gebracht dus het was weer eens druk. Deze keer was het een fijnere groep die meer open stond en minder angstig was.

Ik heb ook een nieuwe tactiek ontdekt om zoveel mogelijk uit de cursus dagen te halen. normaal deed ik al het werk van voor en de weides als het mij uitkwam. Omdat ik zo 's ochtends de theoriesessies kon volgen en dan de weide kon gaan uitmesten als ze iets aan het doen waren dat me minder interesseerde. Nu deed ik gewoon direct alles waardoor ik tegen 11 uur eigenlijk klaar was en dan kon ik de rest van de dag volgen zonder dat ik me lastig moest voelen omdat er nog werk verricht moest worden.

Ik heb voor het eerst ook meegereden omdat ik eindelijk herstelt ben verklaard. Met paprika rijden is hard werken, van vroeger op de manege ben ik gewoon om de snelle paarden te krijgen. Wel paprika zou daar niet hebben bij gehoord :). Ik vind het moeilijker om et een paard te werken dat je ingang moet schoppen omdat ik me daar dan op moet concentreren en dan kan ik me niet meer zo goed concentreren op de andere dingen die belangrijk zijn. ik heb wel al weer veel bijgeleerd over dingen waar ik nog nooit van gehoord had. ik ben blij dat ik hier terecht ben gekomen want mijn  rijkunsten gaan er op vooruit gaan en ik zal super veel hebben bijgeleerd op drie maand tijd. Ik heb dan ook nog op het andere paard gereden dat hier op pension staat, zij is lichter voor de benen maar moeilijker in de handen.

Het was dus een veel fijnere weekend dan vorige week. ik ben ook mee kunnen gaan eten, Italiaan. Het was super lekker, we hebben er alleen wel 1,5 uur op moeten wachten want het was druk. Gelukkig hadden we genoeg gespreksstof. Het was voor mij ook een fijne groep omdat ze allemaal hun stallen mooi hadden achtergelaten zodat ik er maandag niet meer te veel werk aan had. En ze hadden goed geluisterd naar het mesthoop verhaal, dat ze hun mest omhoog moesten scheppen zodat de mesthoop niet te veel gegroeid was in lengte en breedte.

06-10-2014, 00:00 geschreven door anaïs