Ik ben inmiddels vijf maanden oud geworden de voorbije week. Ik heb al lang niets meer geschreven, maar dat wil niet zeggen dat ik al die tijd stil heb gezeten. Met mijn baasjes doe ik nog steeds erg veel leuke dingen. Ik ga minstens twee keer per dag wandelen, ik ga vaak mee naar de voetbalmatch van mijn baasje, ik ga twee keer per week naar de hondenschool, ik train elke dag met mijn bazinneke,... . Kortom, ik heb nog steeds een heel erg goedgevuld leventje. Mijn grootste hobby is trainen en naar de hondenschool gaan. Ik oefen echt dolgraag. Wanneer mijn bazinneke worstjes begint te snijden en de clicker neemt, sta ik al te popelen van ongeduld om aan mijn oefeningen te beginnen. Mijn baasjes zijn dan ook superfier op wat ik al allemaal kan. Ook heb ik natuurlijk al een aantal vriendjes leren kennen op de hondenschool. Dus natuurlijk ga ik daar ook heel graag naartoe. Voor Werelddierendag kreeg ik van mijn baasjes (met de hulp van Wally en Dominique) een tuigje cadeau. Wat is dat voor een raar ding. Ik wandel er maar superbraaf mee, met dat vreemde ding rond mijn schouders. TE braaf volgens mijn bazinneke. Maar ik snap nog niet goed waar het vreemde ding voor dient. Hopelijk wordt het binnenkort wel duidelijk. Verder ben ik druk tandjes aan het wisselen. Die kleine bijtertjes waren echt te klein geworden voor zo'n grote meid als ik. Vooraan heb ik al allemaal nieuwe tandjes en nu zijn mijn kiezen aan de beurt. Ook die vallen nu één voor één uit om plaats te maken voor grote kiezen. Dit is echter niet de grootste verandering in mijn leven. Donderdagnamiddag schrok mijn baasje zich een hoedje toen hij terugkwam van het werk. Ik ben dan nog wel amper VIJF maanden, toch vond ik het al tijd om een grote meid te zijn en loops te worden. Mijn baasjes vonden wel al een tijdje dat ik raar deed tijdens de wandelingen en overal snuffelde waar reutjes geweest waren en om de vijf meter plaste, maar toch kwam dit wel als een verrassing. Ik gedraag mij wel ook echt als een grote meid. Ik doe helemaal niet vervelend, integendeel, ik ben misschien zelfs rustiger en flinker dan anders. Mijn baasjes merken er ook helemaal niets van dat ik loops ben. Gelukkig hadden ze het de eerste dag wel snel gezien, want nu was ik me altijd zo grondig dat er echt niets meer van te merken is. Zo, nu ga ik nog even wandelen en met mijn balletjes en mijn knuffel spelen. Tot binnenkort!
 "Very Happy"){kind=icon}
