Ik ben nu al twee weekjes bij mijn baasje en bazinneke thuis en ik heb al zo veel meegemaakt. Ik voel me echt helemaal thuis. Ik slaap dolgraag met mijn speeltjes op mijn kussen. Ik kijk graag met mijn baasjes naar 'De Zoo' op tv, vooral als er dieren bij zijn die veel lawaai maken. Ik heb ook een zwembadje buiten, maar daar ben ik nog niet zo gek van. Dan moet ik echt al heel warme pootjes hebben vooraleer ik daar zelf instap. Mijn baasjes nemen me ook bijna overal mee naartoe en zo leer ik natuurlijk veel dingen kennen en ontmoet ik veel nieuwe vriendjes. Veel van de buren knuffelen me iedere dag als ik ga wandelen met de baasjes. Ze staan op de uitkijk om mij te kunnen zien. Ik heb ook al een speelbezoekje gehad van een hondenvriendinnetje, Zina. Eerst was ik eigenlijk toch wel bang van zo een uit de kluiten gewassen labrador, maar Zina was een echt moederke (ook al is ze daar nog te jong voor) en was heel voorzichtig met me. Uiteindelijk hebben we dan ook volop samen kunnen ravotten en samen uitgerust in het gras na het spelen. Bij de Tievishoeve in Opglabbeek heb ik ook al heel wat andere dieren leren kennen. De koeien zeggen me niet veel, die liggen daar altijd maar wat en bewegen nauwelijks. Ik durf wel al in de stal bij de ezels en de alpaca. Die komen wel naar mij kijken, maar heel dichtbij durf ik nog niet hoor. Zo een gekke beesten. Ook de geitjes daar ken ik al goed. Verder ben ik gisteren met mijn baasjes naar de Oudsberg in Opglabbeek geweest. Zo een grote zandbak had ik nog nooit gezien. We zijn eerst helemaal naar boven geklommen, toen wat gerust en erna wat gespeeld. In het blogje hieronder vind je hiervan wat foto's en een uitgebreider verslag van dit avontuur.
Gisteren ging ik dus met mijn baasjes naar de Oudsberg in Opglabbeek. Wat was dat een avontuur. De wandeling van de auto tot aan de echte Oudsberg was nog een beetje lang voor mij, dus hebben mijn baasjes mij een klein stukje gedragen. Maar éénmaal aangekomen bij de Oudsberg ging ik meteen op verkenning. Geen dennenappel ontsnapte aan mijn guitige blik. Eerst zijn we naar boven gewandeld waar ik even heb kunnen drinken en lekker heb kunnen rusten met de baasjes op een dekentje. Lekker knuffelen vind ik altijd superleuk. Maar ook gekke bekken trekken doe ik graag (kijk maar naar de foto met mijn bazinneke). Na het rusten en knuffelen hebben we boven nog wat rondgewandeld en gespeeld. En ineens besefte ik dat ik me echt wel midden in de grootste zandbak ter wereld bevond. En hier mocht ik graven van de baasjes. Dat vond ik fantastisch. Ik had in een mum van tijd een put gemaakt van wel 20 cm diep. Daar beneden was het lekker koel en het zand was vochtig. Daar lag ik lekker. Wat was dat daar toch een paradijs! Ik voelde me echt de koningin van de Oudsberg. Uiteindelijk was ik wel weer doodmoe toen we naar huis gingen, maar baasje en bazinneke vonden het niet erg om me opnieuw een stukje te dragen. Ik had me dan ook volledig gegeven tijdens het spelen in het zand. Dit vond ik zeker voor herhaling vatbaar!
