Tot slot moet ik van mijn baasjes nog een laatste blogje toevoegen speciaal voor de mensen die mij en mijn baasjes heel goed hebben geholpen. Wally en Dominique, de baasjes van mijn mama, hadden me dan ook al heel veel geleerd. Dankzij hen loop ik al zo vlot aan het lijntje, ga ik zitten voor ik een snoepje krijg, kom ik als de baasjes mijn naam roepen, doe ik mijn plasjes en hoopjes netjes buiten, ga ik altijd lekker vanzelf in mijn benchke slapen,... Kortom, dankzij hen kan ik alles wat ik nu al kan. Mijn baasjes zijn hen dan ook ontzettend maar dan ook ontzettend dankbaar. Zij hebben waarschijnlijk behoorlijk wat slapeloze of korte nachten gehad om mij dit allemaal te leren en daardoor hebben mijn baasjes het nu zo gemakkelijk! Het zijn en blijven ook mijn grote Hechtelse vrienden! En ik hoop natuurlijk dat ik nog eens bij hen mag gaan spelen en dat zij ook eens naar mij komen. Dus, grote vrienden, bij deze zijn jullie uitgenodigd!!!!
Dikke dikke dikke knuffels, lekken, pootjes, knuffels, lekken, pootjes, ... van mij!!!! (en de baasjes)
Ik wil jullie ook nog vertellen hoe mijn aankomst thuis verlopen is. Nadat ik lekker had geslapen in de auto, heb ik eerst nog over het gras gelopen en een plasje gedaan en dan mocht ik
met de baasjes naar binnen. Daar heb ik eerst een toertje gemaakt door
de keuken en de living. Even mijn omgeving verkennen. Ik herkende meteen
mijn knuffel 'Wubba' en mijn groene balletje. Die hadden de baasjes al
eens meegebracht toen ze op bezoek waren. Ik ben meteen beginnen spelen,
maar al snel was ik doodmoe van de uiterst vermoeiende dag en kroop ik
uit eigen beweging mijn nieuwe bench in bij mijn T-shirt. En mijn
knuffel mocht natuurlijk ook mee.
Mijn baasjes hebben de eerste nacht bijna geen oog dichtgedaan. Maar dat
lag niet aan mij hoor! Ik heb vijf minuutjes mijn wolvenstem laten
horen toen ik ging slapen, maar daarna heb ik zoals 'doornroosje'
geslapen tot half 7. Zelf toen één van mijn baasjes om kwart over 5 op
moest om te gaan werken, keek ik even op, maar knorde dan rustig door. Ook op mijn eerste dagje heb ik eigenlijk zeer veel geslapen in mijn bench. Wisten jullie dat ik al kan apporteren, dat vind ik zelfs superfijn. Ik ga al fijn zitten voor ik een snoepje krijg en als mijn baasjes mijn halsbandje aandoen. Ik heb ook al een heel klein beetje gewandeld, aan mijn bullenpeesje geknabbeld, de tuin verkend, tv gekeken (kijk maar naar de foto waar ik onder het salontafeltje lig), ... Ik speel ook veel met mijn baasjes en voor een snoepje doe ik werkelijk alles! Ik heb het hier goed naar mijn zin. En laat je niet misleiden door de foto's, ik ben niet gevaarlijk maar superlief!
Op dinsdag 10 juli 2012 was het voor mij de grote dag! Ik mocht naar huis samen met mijn baasjes. Ze waren lang op bezoek bij mijn mama en haar baasjes en aan het einde van het bezoekje mocht ik met hen mee naar huis. Volgens mij waren mijn baasjes nog een stuk zenuwachtiger dan ikzelf. Ik heb eerst nog eens goed met mijn mama en zus geravot en geposeerd voor de foto's. Het was nog een heerlijke namiddag. Mama, zus en ik hebben nog goed achter mekaar aan gerend en gespeeld en aan het eind van de middag was ik dan ook doodmoe. Ik ben in de auto dan ook vrijwel meteen in slaap gevallen en heb de hele weg lekker rustig gelegen. Als dat niet flink is!
