Het nieuwe jaar was in aantocht en dus ook nieuwe doelen. Vanaf november ben ik beginnen trainen om het komende zomer beter te doen. Wat stond er op het programma...
Vanaf dan ben ik ook heel veel beginnen opzoeken, lezen en tips gaan vragen aan mensen die al langer en meer ervaring hadden met triatlon. Op die manier kon ik voor mezelf een planning maken van november tot eind juni.
Triatlon is geen goedkope sport heb ik ook gemerkt. Deze winter zou ik serieuze investeringen doen in materiaal. Tot dan had ik voornamelijk materiaal geleend of ergens iets goedkoop gekocht. Nu dat ik wist dat ik hier mee ging doorgaan mocht iets meer zijn. Tacx trainer, trisuit, zwembril, triatlonfiets, peddels, poolbuoy, zwemvliezen, drinkbussen, sportdrank, sportvoeding, drinksysteem voor op de fiets,...
Het triatlonseizoen zat erop dus er zat niets anders op dan de focus terug op het lopen te leggen . Samen met mijn collega Dieter namen we deel aan de halve marathon. De verwachtingen lagen hoog. Met de marathon van rotterdam in het achterhoofd en mijn triatlontrainingen mikte we op een tijd net onder 1u30.
We hadden afgesproken om zo lang mogelijk samen te lopen tot 1 van ons voelde dat hij het tempo niet meer kon volhouden. We zaten tot op 16km op schema maar toen kreeg ik het even moeilijk. Dat heeft een km geduurd en dan vond ik mijn tweede adem. Dieter was zo vriendelijk geweest om toch te blijven wachten en ik probeerde door te zetten. Even later ging het niet meer, ik moest vertragen. Op 18,5km gaf ik nog eens aan dat het niet meer ging en toen zette Dieter door. De laatste 2 km waren zwaar ondanks het vele volk aan de kant die iedereen vooruit schreeuwde.
1u32.29 was mijn eindtijd. Onder 1u30 zat er voor mij eigenlijk nooit in. Dat was iets te hoog gegrepen. Dieter finishte in 1u31 en nog wat. Als hij niet op me had gewacht had hij er zeker dichtbij geweest.
Het was de laatste grote wedstrijd van het jaar. Tijd voor een paar duveltjes.
We hadden besloten om maar ineens door te doen. 1/4 triatlon in Viersel. In de zomer wat tijd genomen om te trainen. Nu ja trainen... Achteraf bekeken was dit eigenlijk onvoldoende om een kwart op een deftige manier te doen.
Ik had me ondertussen een fiets gekocht met opzetstuurtje. Alles was goed om me te helpen bij het fietsen. De weersomstandigheden waren die dag niet ideaal. Veel wind en nu en dan een serieuze regenbui.
Bij de start had ik me wijselijk op de laatste rij gezet. Nog nooit had ik 1500m gezwommen, even afwachten wat dat ging geven. Iets meer dan 31 minuten. Voelde me, in vergelijking met in Antwerpen, een stuk beter toen ik uit het water kwam. De vreugde was helaas van korte duur. Bij het uittrekken van mijn wetsuit, kramp in mijn kuit. Ik kreeg ze eruit maar zodra ik probeerde om mijn schoenen aan te trekken had ik weer prijs. Uiteindelijk lukte het toch en was ik vertrokken voor 40 km fietsen. Onmiddellijk "zoals nen echte" liggend op mijn stuurtje. Iets dat ik toch 2 km kon volhouden voor ik me voor de eerste keer terug recht zetten. Mijn houding was alles behalve goed en ik had hier ook weer onvoldoende voor getraind. Fietsen werd een calvarietocht. Veel wind en ik miste duidelijk uren fietstraining om dit op een goed manier te doen. Ik werd voortdurend ingehaald en kon geen enkel deelnemer in het vizier houden. 1u21, wat net geen gemiddelde van 30km/u is. Uiteindelijk heb ik het overleefd en kon ik aan het lopen beginnen. Daar toch een lichtpuntje. Ik haalde zelfs een aantal deelnemers in en liep 45 min over de 10 km.
2u41 en 134ste van 164 deelnemers. Een beetje gemengde gevoelens... Blij dat ik een 1/4 triatlon had gedaan en het gaf me wel voldoening. Een fantastische sport en duidelijk niet te onderschatten al had ik onmiddellijk daarna iets van... Dit kan beter ;-)
Ik had nog een vriend (Wouter) kunnen overtuigen om eens mee te doen. Dennis nam toen deel aan de 1/4. Hij startte pas in de namiddag. Zoals ik ben, wou ik op tijd daar zijn. Op tijd was in dit geval veel te vroeg. Met een serieuze regenbui en geen plek om te schuilen stonden we daar mooi, met nog ongeveer 20 vroege vogels, een uur te vroeg in wisselzone 1.
250 deelnemers voor de 1/8 en ik was er ene van. Toch een beetje zenuwachtig. Ik had net een 5-tal keer gaan zwemmen en een paar keer met Dennis zijn fiets een tochtje gaan maken. Geen schema, eigenlijk niet wetende wat ik moest doen qua training.
Het zwemmen was overleven. 13 jaar geleden dat ik nog gezwommen had, nog nooit in open water en zeker niet met 249 anderen naast, op en onder mij. Na 500m crawl en schoolslag gezwommen te hebben en slechts langs 1 kant te hebben geademd, kwam ik na 10.21 minuten uit het water. Ik wist even niet waar ik was, was zo duizelig dat ik niet wist wat onder of boven was. Het was ongeveer 200 m lopen tot aan mijn fiets en dat lopen ging echt niet vlot. nog maar te zwijgen over het uittrekken van mijn wetsuit. Buitenadem en nog altijd niet goed van het zwemmen kroop ik op mijn fiets. Ik had de eerste kms nodig om terug op mijn positieve te komen. Ondertussen vlogen de andere atleten mijn voorbij alsof ik stilstond. Er was me gezegd zo snel mogelijk bij een groepje aan te pikken en daar mee samen rijden. Het eerste groepje dat voorbij kwam reed toen nog tevsnel voor mij. Pas bij het tweede groepje kon ik aanpikken. Tijd om even op adem te komen in het wiel van iemand anders.
Iets over 5 km voelde ik me terug wat ok en bleef ik mooi in het groepje meedraaien. Iets over halfweg kruis ik Wout die helemaal alleen rijdt. Meer valt er over het fietsen niet te zeggen. Proberen te volgen en hopelijk met een goed gevoel aan het lopen beginnen.
Net voor de wissel moest ik het groepje laten gaan, probeerde mijn eigen tempo te rijden tot aan het lopen.
De wissel ging een pak vlotter, snel de loopschoenen aan en hoppa... Lopen, mijn beste discipline. Wissel fietsen - lopen, blijkbaar moet je daar ook eens op trainen. Na 500 m kramp in mijn kuit, even halt houden om te stretchen. Hoe is het mogelijk... Ik loop 42,2 km zonder krampen maar na 500 m lopen en 50 min wedstrijd is het zover. 20 seconden stilgestaan en dan terug rustig kunnen vertrekken. Lopen ging voor de rest redelijk ok. 22.30 op 5 km.
Uiteindelijk eindig ik in iets meer dan 1u12 en op een verdienstelijke 38ste plaats. Wout eindigt 5 minuten later en verliest eigenlijk enkel maar tijd tijdens het lopen op mij.
Van toen ik nog voetbalde werd ik al aangetrokken door triatlon. Dit ga ik ooit eens proberen zei ik toen. Tot mijn 31 jaar heb ik gevoetbald en daarna heeft werk het grootste deel van mijn tijd ingenomen. Tot ik in mei 2014 een vroegere ploeggenoot tegenkwam. Dennis begon aan zijn tweede triatlon seizoen. Hij overtuigde me om eens een 1/8 triatlon te doen. Ik mocht zijn trainingsfiets en schoenen lenen en net voor de wedstrijd besloot ik een wetsuit te kopen. Het was de 1/8 van Antwerpen ergens eind mei. Ik had geen zwem- of fietsachtergrond. Zwemmen was geleden van toen ik nog studeerde in 2001 en fietsen heb ik eigenlijk nooit gedaan maar 500 m zwemmen, 20 km fietsen en 5 km lopen ging wel lukken.
13 april 2014 - marathon rotterdam... Het was zo ver. Ik had er 5,5 maand voor getraind en was er zeker van dat ik er klaar voor was.
Om 10u30 werd het startschot gegeven. Mijn doel was de marathon uitlopen en als het even kon in een tijd van 3u20. Dat zag ik als een scherpe maar realistische tijd. In november lag de lat nog iets lager... Uitlopen. Na verloop van tijd begon ik er toch een tijd op te kleven... 4u werd 3u45 en 3u30 om uiteindelijk stiekem op 3u20 uit te komen, al heb ik dit nooit luidop durven zeggen.
Rustig beginnen... Eerste 10km wat aftasten en voelen hoe de benen waren. Op het 10 km punt kwam ik op 48 minuten door. Perfect op schema. Na verloop van tijd liep mijn tempo wat op en het voelde ok. Tot aan 30 km was er geen vuiltje aan de lucht... Goed tempo, benen voelde goed, gellekes op tijd en stond genomen, snelste 5km van de wedstrijd tussen 20 en 25kmpunt en een tussentijd die een eindtijd rond de 3u17-3u18 voorspelde. Kon niet beter.
Maar dan... De man met de hamer...van 30 tot 35 km voelde ik de vermoeidheid opkomen. Het ging nog maar het begon pijn te doen. Iets vertragen maar het komt wel goed. Na 37 km kwam de man met de grote hamer... Pijn in de benen en vooral mijn kuiten die ik nog nooit gevoeld had. Mijn hoofd zei nog wel... Versnel, maar mijn benen weigerde. Het was op... de laatste 5 km waren de langste ooit. Ik was nog steeds aan het lopen, alhoewel, dit kon je moeilijk lopen noemen. Ik dacht bij mezelf... Als je nu begint te wandelen dan loop je geen meter mee. Ik wou dit risico niet nemen. Genieten van de sfeervolle Coolsingel kon ik niet. Ik kon enkel naar de finishlijn zien en 1 meter erna mezelf op een nadar gooien. Pijn pijn en nog eens pijn. Ik klokte af op 3u21 maar echt genoten had ik niet. De eerste uren na de marathon zei ik tegen mezelf en iedereen die in mijn buurt kwam... Dit doe ik nooit meer! Ik strompelde naar de sportzaak waar mijn kleren lagen en ben daar nog een half uur op de grond gaan liggen. Belde naar huis en vertelde dat ik niet wist wanneer ik ging thuis zijn want ik kon verlopig niet met de auto rijden
November 2013 beslis ik om te trainen voor een marathon. Het wordt de marathon van rotterdam in april 2014. Op die moment was het misschien wel een jaar geleden dat ik nog eens meer dan 5 km had gelopen. Daar begon het dus allemaal mee... Eerste training 5 km lopen.
Vanaf dan liep ik gemiddeld 4 keer per week. Een recuperatieloop, een intervaltraining, een lange duurloop en een extensieve duurloop.
Achteraf bekeken was mijn trainingsopbouw niet zoals het hoorde. Te weinig basis, te veel snelheid. Dat ging me tijdens mijn eerste marathon duur te staan komen.
. Samen met mijn collega Dieter namen we deel aan de halve marathon. De verwachtingen lagen hoog. Met de marathon van rotterdam in het achterhoofd en mijn triatlontrainingen mikte we op een tijd net onder 1u30. 
Ik had nog een vriend (Wouter) kunnen overtuigen om eens mee te doen. Dennis nam toen deel aan de 1/4. Hij startte pas in de namiddag. Zoals ik ben, wou ik op tijd daar zijn. Op tijd was in dit geval veel te vroeg. Met een serieuze regenbui en geen plek om te schuilen stonden we daar mooi, met nog ongeveer 20 vroege vogels, een uur te vroeg in wisselzone 1. 
