Een wedstrijd extra om mijn vertrouwen terug wat op te krikken. Mijn triatlonfiets was ondertussen geleverd en had er al een aantal lange training omzitten. Bikefitting laten doen en had een goed gevoel op de fiets.
1000 m zwemmen - 20.15... Niet echt super veel beter qua tijd maar wel met een goed gevoel. Bij de wissel had ik toch weer wat last van krampen. Voor de eerste keer was ik niet helemaal van de kaart toen ik op mijn fiets sprong. Ook al werd ik voorbijgestoken door heel wat deelnemers, ik zat zelf snel in een, voor mijn doen, goed tempo. 1u04 over iets meer dan 38 km. Het lopen zit goed... Ook nu weer een goed tempo kunnen aanhouden en dit tot het einde. 41.20 en een totaal tijd van 2.08.
Ik zag het terug wat minder somber in. Eerste keer dat ik eigenlijk wat heb kunnen genieten van de wedstrijd. Heel constant kunnen rijden en lopen. Ook na de wedstrijd voelde ik me zeker niet helemaal leeg.
3 weken tot aan Luxemburg. We zijn er klaar voor denk ik.
Eerste triatlonwedstrijd van het seizoen. Een hele winter goed kunnen trainen. Geen blessures, niet ziek geweest,... Ik dacht wel dat ik op schema zat voor ironman 70.3 Luxemburg, mijn hoofddoel deze zomer. Had heel wat uren op de fiets doorgebracht en toch 2-3 keer per week gaan zwemmen. Wat ik nog niet had gedaan was in open water trainen.
Ik had niet al te hoge verwachtingen voor deze wedstrijd. Mijn vorige 1/4 was niet echt een succes en ik moest ook een beetje realistisch blijven. Uitdoen met een goed gevoel tijdens de drie sporten was het doel. Al stond ik wel met vertrouwen aan de start.
Er waren nog geen echt warme dagen geweest dus de watertemperatuur bedroeg maar 16 graden. Dit voelde ik onmiddellijk aan mijn spieren bij het in het water gaan. Verkrampt gevoel en dit voorspelde niet veel goeds. Zoals me was gezegd had ik me ergens aan de buitenkant gezet. Hopend om iets meer ruimte te krijgen en het mezelf wat makkelijker te maken. Zwemmen ging niet zoals gehoopt. Nooit echt een gevoel dat ik ontspannen aan het zwemmen was, voor zo ver dat kan natuurlijk. Uit het water na 20.50! Niet echt veel beterschap tov vorig jaar.
Fiets op en opnieuw zo snel mogelijk met een groepje mee. Dit blijft mijn zwakste onderdeel. Al gauw kwamen ze me opnieuw voorbij gereden. Uiteindelijk me bij een groepje kunnen aansluiten en daar in gebleven tot aan de wisselzone. Moet toegeven dat ik daar niet te veel kopwerk heb verricht. Daar voeld ik me niet echt sterk genoeg voor en de kans dat ik er nadien zou afvliegen was dan te groot
De wissel ging vlot en al snel had ik het idee dat ik hier nog wat plaatsen kon goedmaken. Geen dipje, tempo kunnen aanhouden en met 42.30 best tevreden
Al maakte ik me toch wat zorgen over het zwemmen en het fietsen. In Luxemburg is alles dubbel zo lang en ik had nog maar 6 weken. Het vertrouwen was toch wat beschadigd.
Nooit meer had plaatst gemaakt voor... Dit kan beter... Qua tijd en gevoel... Daarom proberen we het nog eens.
Anders getraind... Eerst basis dan pas snelheid...
12 april 2015... Rotterdam marathon. Voornaamste doel was deze keer wel te kunnen genieten van de Coolsingel en stiekem beter te doen dan vorig jaar. Het plan was hetzelfde... Rustig beginnen en zoeken naar een comfortabel tempo. Tot aan de halve marathon liepen de tijden gelijk met die van vorig jaar. Tempo voelde goed aan. Maar dat was het jaar daarvoor ook. Het was nu enkel afwachten tot rond km 35 en kijken waar de man met de hamer zou staan. Km 35...36...37...38... Nog steeds niks, tempo bleef perfect hetzelfde en vermoeidheid bleef uit. 40 km ... Laatste keer wat drinken nemen en dan richting Coolsingel. Ongelofelijk wat voor een sfeer daar hangt! De laatste 100 m keek ik naar de klok aan de aankomst. Ik trok nog een spurtje en eindigde met een tijd van 3u15.04 en een goed gevoel.
Zeer tevreden keerde ik terug naar huis en onderweg nog even de wedstrijd overlopen en me afvragen... Kan dit nog beter, waar loop ik de volgende marathon.
Het nieuwe jaar was in aantocht en dus ook nieuwe doelen. Vanaf november ben ik beginnen trainen om het komende zomer beter te doen. Wat stond er op het programma...
Vanaf dan ben ik ook heel veel beginnen opzoeken, lezen en tips gaan vragen aan mensen die al langer en meer ervaring hadden met triatlon. Op die manier kon ik voor mezelf een planning maken van november tot eind juni.
Triatlon is geen goedkope sport heb ik ook gemerkt. Deze winter zou ik serieuze investeringen doen in materiaal. Tot dan had ik voornamelijk materiaal geleend of ergens iets goedkoop gekocht. Nu dat ik wist dat ik hier mee ging doorgaan mocht iets meer zijn. Tacx trainer, trisuit, zwembril, triatlonfiets, peddels, poolbuoy, zwemvliezen, drinkbussen, sportdrank, sportvoeding, drinksysteem voor op de fiets,...
Het triatlonseizoen zat erop dus er zat niets anders op dan de focus terug op het lopen te leggen . Samen met mijn collega Dieter namen we deel aan de halve marathon. De verwachtingen lagen hoog. Met de marathon van rotterdam in het achterhoofd en mijn triatlontrainingen mikte we op een tijd net onder 1u30.
We hadden afgesproken om zo lang mogelijk samen te lopen tot 1 van ons voelde dat hij het tempo niet meer kon volhouden. We zaten tot op 16km op schema maar toen kreeg ik het even moeilijk. Dat heeft een km geduurd en dan vond ik mijn tweede adem. Dieter was zo vriendelijk geweest om toch te blijven wachten en ik probeerde door te zetten. Even later ging het niet meer, ik moest vertragen. Op 18,5km gaf ik nog eens aan dat het niet meer ging en toen zette Dieter door. De laatste 2 km waren zwaar ondanks het vele volk aan de kant die iedereen vooruit schreeuwde.
1u32.29 was mijn eindtijd. Onder 1u30 zat er voor mij eigenlijk nooit in. Dat was iets te hoog gegrepen. Dieter finishte in 1u31 en nog wat. Als hij niet op me had gewacht had hij er zeker dichtbij geweest.
Het was de laatste grote wedstrijd van het jaar. Tijd voor een paar duveltjes.
We hadden besloten om maar ineens door te doen. 1/4 triatlon in Viersel. In de zomer wat tijd genomen om te trainen. Nu ja trainen... Achteraf bekeken was dit eigenlijk onvoldoende om een kwart op een deftige manier te doen.
Ik had me ondertussen een fiets gekocht met opzetstuurtje. Alles was goed om me te helpen bij het fietsen. De weersomstandigheden waren die dag niet ideaal. Veel wind en nu en dan een serieuze regenbui.
Bij de start had ik me wijselijk op de laatste rij gezet. Nog nooit had ik 1500m gezwommen, even afwachten wat dat ging geven. Iets meer dan 31 minuten. Voelde me, in vergelijking met in Antwerpen, een stuk beter toen ik uit het water kwam. De vreugde was helaas van korte duur. Bij het uittrekken van mijn wetsuit, kramp in mijn kuit. Ik kreeg ze eruit maar zodra ik probeerde om mijn schoenen aan te trekken had ik weer prijs. Uiteindelijk lukte het toch en was ik vertrokken voor 40 km fietsen. Onmiddellijk "zoals nen echte" liggend op mijn stuurtje. Iets dat ik toch 2 km kon volhouden voor ik me voor de eerste keer terug recht zetten. Mijn houding was alles behalve goed en ik had hier ook weer onvoldoende voor getraind. Fietsen werd een calvarietocht. Veel wind en ik miste duidelijk uren fietstraining om dit op een goed manier te doen. Ik werd voortdurend ingehaald en kon geen enkel deelnemer in het vizier houden. 1u21, wat net geen gemiddelde van 30km/u is. Uiteindelijk heb ik het overleefd en kon ik aan het lopen beginnen. Daar toch een lichtpuntje. Ik haalde zelfs een aantal deelnemers in en liep 45 min over de 10 km.
2u41 en 134ste van 164 deelnemers. Een beetje gemengde gevoelens... Blij dat ik een 1/4 triatlon had gedaan en het gaf me wel voldoening. Een fantastische sport en duidelijk niet te onderschatten al had ik onmiddellijk daarna iets van... Dit kan beter ;-)
Ik had nog een vriend (Wouter) kunnen overtuigen om eens mee te doen. Dennis nam toen deel aan de 1/4. Hij startte pas in de namiddag. Zoals ik ben, wou ik op tijd daar zijn. Op tijd was in dit geval veel te vroeg. Met een serieuze regenbui en geen plek om te schuilen stonden we daar mooi, met nog ongeveer 20 vroege vogels, een uur te vroeg in wisselzone 1.
250 deelnemers voor de 1/8 en ik was er ene van. Toch een beetje zenuwachtig. Ik had net een 5-tal keer gaan zwemmen en een paar keer met Dennis zijn fiets een tochtje gaan maken. Geen schema, eigenlijk niet wetende wat ik moest doen qua training.
Het zwemmen was overleven. 13 jaar geleden dat ik nog gezwommen had, nog nooit in open water en zeker niet met 249 anderen naast, op en onder mij. Na 500m crawl en schoolslag gezwommen te hebben en slechts langs 1 kant te hebben geademd, kwam ik na 10.21 minuten uit het water. Ik wist even niet waar ik was, was zo duizelig dat ik niet wist wat onder of boven was. Het was ongeveer 200 m lopen tot aan mijn fiets en dat lopen ging echt niet vlot. nog maar te zwijgen over het uittrekken van mijn wetsuit. Buitenadem en nog altijd niet goed van het zwemmen kroop ik op mijn fiets. Ik had de eerste kms nodig om terug op mijn positieve te komen. Ondertussen vlogen de andere atleten mijn voorbij alsof ik stilstond. Er was me gezegd zo snel mogelijk bij een groepje aan te pikken en daar mee samen rijden. Het eerste groepje dat voorbij kwam reed toen nog tevsnel voor mij. Pas bij het tweede groepje kon ik aanpikken. Tijd om even op adem te komen in het wiel van iemand anders.
Iets over 5 km voelde ik me terug wat ok en bleef ik mooi in het groepje meedraaien. Iets over halfweg kruis ik Wout die helemaal alleen rijdt. Meer valt er over het fietsen niet te zeggen. Proberen te volgen en hopelijk met een goed gevoel aan het lopen beginnen.
Net voor de wissel moest ik het groepje laten gaan, probeerde mijn eigen tempo te rijden tot aan het lopen.
De wissel ging een pak vlotter, snel de loopschoenen aan en hoppa... Lopen, mijn beste discipline. Wissel fietsen - lopen, blijkbaar moet je daar ook eens op trainen. Na 500 m kramp in mijn kuit, even halt houden om te stretchen. Hoe is het mogelijk... Ik loop 42,2 km zonder krampen maar na 500 m lopen en 50 min wedstrijd is het zover. 20 seconden stilgestaan en dan terug rustig kunnen vertrekken. Lopen ging voor de rest redelijk ok. 22.30 op 5 km.
Uiteindelijk eindig ik in iets meer dan 1u12 en op een verdienstelijke 38ste plaats. Wout eindigt 5 minuten later en verliest eigenlijk enkel maar tijd tijdens het lopen op mij.
Van toen ik nog voetbalde werd ik al aangetrokken door triatlon. Dit ga ik ooit eens proberen zei ik toen. Tot mijn 31 jaar heb ik gevoetbald en daarna heeft werk het grootste deel van mijn tijd ingenomen. Tot ik in mei 2014 een vroegere ploeggenoot tegenkwam. Dennis begon aan zijn tweede triatlon seizoen. Hij overtuigde me om eens een 1/8 triatlon te doen. Ik mocht zijn trainingsfiets en schoenen lenen en net voor de wedstrijd besloot ik een wetsuit te kopen. Het was de 1/8 van Antwerpen ergens eind mei. Ik had geen zwem- of fietsachtergrond. Zwemmen was geleden van toen ik nog studeerde in 2001 en fietsen heb ik eigenlijk nooit gedaan maar 500 m zwemmen, 20 km fietsen en 5 km lopen ging wel lukken.
. Samen met mijn collega Dieter namen we deel aan de halve marathon. De verwachtingen lagen hoog. Met de marathon van rotterdam in het achterhoofd en mijn triatlontrainingen mikte we op een tijd net onder 1u30. 
Ik had nog een vriend (Wouter) kunnen overtuigen om eens mee te doen. Dennis nam toen deel aan de 1/4. Hij startte pas in de namiddag. Zoals ik ben, wou ik op tijd daar zijn. Op tijd was in dit geval veel te vroeg. Met een serieuze regenbui en geen plek om te schuilen stonden we daar mooi, met nog ongeveer 20 vroege vogels, een uur te vroeg in wisselzone 1. 
