We hadden besloten om maar ineens door te doen. 1/4 triatlon in Viersel. In de zomer wat tijd genomen om te trainen. Nu ja trainen... Achteraf bekeken was dit eigenlijk onvoldoende om een kwart op een deftige manier te doen.
Ik had me ondertussen een fiets gekocht met opzetstuurtje. Alles was goed om me te helpen bij het fietsen. De weersomstandigheden waren die dag niet ideaal. Veel wind en nu en dan een serieuze regenbui.
Bij de start had ik me wijselijk op de laatste rij gezet. Nog nooit had ik 1500m gezwommen, even afwachten wat dat ging geven. Iets meer dan 31 minuten. Voelde me, in vergelijking met in Antwerpen, een stuk beter toen ik uit het water kwam. De vreugde was helaas van korte duur. Bij het uittrekken van mijn wetsuit, kramp in mijn kuit. Ik kreeg ze eruit maar zodra ik probeerde om mijn schoenen aan te trekken had ik weer prijs. Uiteindelijk lukte het toch en was ik vertrokken voor 40 km fietsen. Onmiddellijk "zoals nen echte" liggend op mijn stuurtje. Iets dat ik toch 2 km kon volhouden voor ik me voor de eerste keer terug recht zetten. Mijn houding was alles behalve goed en ik had hier ook weer onvoldoende voor getraind. Fietsen werd een calvarietocht. Veel wind en ik miste duidelijk uren fietstraining om dit op een goed manier te doen. Ik werd voortdurend ingehaald en kon geen enkel deelnemer in het vizier houden. 1u21, wat net geen gemiddelde van 30km/u is. Uiteindelijk heb ik het overleefd en kon ik aan het lopen beginnen. Daar toch een lichtpuntje. Ik haalde zelfs een aantal deelnemers in en liep 45 min over de 10 km.
2u41 en 134ste van 164 deelnemers. Een beetje gemengde gevoelens... Blij dat ik een 1/4 triatlon had gedaan en het gaf me wel voldoening. Een fantastische sport en duidelijk niet te onderschatten al had ik onmiddellijk daarna iets van... Dit kan beter ;-)
