Ondertussen is Tom al twee maal op controle geweest... Hij is ondertussen van alle medicatie verlost wat een positieve invloed heeft op zijn humeur! Joepi! De energie komt terug in zijn lijfje en dat voelen allemaal , gelukkig maar.
Maar we hebben nog wel een klein na-wee-tje.
Zijn litteken wil niet goed genezen, bizar, hij is ondertussen toch al wel een tijdje "opengesneden".
Het bovenste deel van het litteken blijft nog steeds een korstje vormen, als hij schoenen aan doet is het dik en het blijft sowieso rood en het lastigste van al voor Tom , het blijft pijn doen. Met de dokter over gepraat (verleden week donderdag) en die wist ook niet onmiddellijk een oplossing. Tijdens de raadpleging is hij effe te rade gegaan met een orthopeed. Die stelde voor om een silicone hielkap te laten maken zodat de druk zich kan verspreiden. Daarvoor moesten we naar boven gaan voor de maten. Voor de rest moet Tom nog twee weken kalm zijn en binnen vier weken mag hij terug alles doen zoals voorheen....mag best na drie maanden. Ivm het litteken en genezen is er ook gezegd geweest dat we veel geduld moeten hebben.......... En nu vooral hopen dat de AB zijn werk grondig heeft gedaan. Hij zou terug kunnen hervallen.....als hij nu koorts krijgt en er zijn geen andere aanwijzingen dan zou het wel eens kunnen dat de onnozele bacteriën terug komen....Maar voor het zelfde geld kunnen die binnen en paar maanden terug de kop op steken.....Hij wil niet zeggen dat Tom 100% genezen is , dat zal de tijd uitmaken......
Na de raadpleging op pediatrie zijn we dan naar boven getrokken voor zijn hielkapje. Daar zijn we toch even zoet geweest. De meneer in kwestie was een beetje chaotisch ...wij zaten daar te wachten , en dan steekt er een collega waarvan zijn vriendin pijn had aan haar vinger en naar India moest en die wou nu een spalk.....dus ja......we werden zonder pardon voorbij gestoken..... De "matennemer" wist niet waar hij moest beginnen.....enfin soit...
Tom zijn hiel werd even mooi in een gipsje gestoken voor de maat, zijn voet werd langs alle kanten gemeten. We kregen nog eens een orthopeed over de vloer die naar zijn litteken kwam kijken en stelde voor om eerste met een siliconen strookje te beginnen, is goedkoper. Na de strookjes gekregen te hebben, kregen we een uitleg hoe we die moeten "wassen" en drogen en er werd op het hart gedrukt dat we de tijdsduur van het dragen moeten opbouwen, anders zou de gezonde huid kunnen beginnen te reageren. De strookjes moesten we testen en terug bellen om te zeggen hoe het gaat.
Zijn gezonde huid kan de strookjes goed verdragen maar het bovenste van zijn litteken durft moeilijk doen. Er mag geen silicone op een "open" litteken komen.......maar langs de andere kant is het ook de bedoeling dat die silicone alles doet genezen... Tis een beetje dubbel......
We zijn nu een week verder en het bovenste is nog niet anders van uitzicht.......deze week is Francois op vakantie maar maandag ga ik eens bellen om te zien ivm het bovenste stukje en al dan niet silicone........ even wachten......en voor de rest blijven we zijn voet ontsmetten.....
Ik hoop dat het zwaarste achter de rug is.....al is het vreemd dat als ik nu terug denk aan het ziekenhuis periode, dat ik het nu pas moeilijk heb daarmee......vreemd....
13 maart is onze volgende afspraak en dan gaan Tom én Willem voor een half dagje naar het ziekenhuis! Dat leek ons gezelliger... ;-) Nee, de twee jongste "sjarels" hebben, toen ze nog zeer braaf waren en ons niet tegenspraken, een zeer felle, allergische, reactie gehad op hun inentingen. Na een half uur 40 graden koorts, heel het been gloeiend warm, rood en hard. De huisdokter wou toen geen inentingen meer geven zonder medisch toezicht.....
Ik heb heel de situatie overlopen met Francois en zijn ogen begonnen te blinken....hij stond erop dat hun inentingen afgemaakt worden en hij benadrukte dat sinds toen veel is verandert...... Tom en Willem mochten samen komen en hij gaat Willem sowieso een slotje geven omdat hij een "allergisch" kind is. Hij was, tijdens het gesprek, direkt naar Willem zijn dossier gaan kijken en zag aan zijn bloedwaarden dat de kans op allergische reactie zéér hoog is. Vandaar het slotje, dat ze onmiddellijk kunnen ingrijpen.
Voila......tot zover een update'tje.......... Toen ik zei aan Willem dat hij een slotje zou krijgen was hij blij....."Dan heb ik ook eens één"...ik denk als het zover is dat hij er anders gaat over nadenken!!!!!!!!
