Ommetje in Azie Na onze reis door Zuid-Amerika, ontdekken we nu Azie
08-01-2012
Iguazu
Hey thuisfront!
Hier even een kort berichtje om jullie te laten weten dat we vandaag, na een busrit van 20 uur, zijn aangekomen in Iguazu. Leuk klein stadje, van waaruit we morgen naar de gigantische watervallen trekken. Als we andere reizigers mogen geloven, wordt dit een nieuw hoogtepunt in onze reis. Nog even afwachten... foto's volgen later!
xxx Romy en Tom
08-01-2012 om 23:43
geschreven door Tom en Romy
28-12-2011
Feliz Fiësta's!
Liefste vrienden en vriendinnen, we wensen jullie een vrolijk kerstfeest en een gelukkig 2012!
Dikke kussen
xxx
28-12-2011 om 23:44
geschreven door Tom en Romy
Foto's uit de oude doos: Tupiza, Bolivia
Hier volgen nog enkele foto's uit Tupiza, Bolivia. Aan de grens met Argentinië gingen we paardrijden is een prachtig stukje natuur. Het leek net het wilde westen. En het leuke hieraan was, dat de streek erg rustig is en nog niet bekend bij de meeste toeristen. Ergens te midden van deze verlaten natuur, is er ook nog een oud Incadorpje waar nog steeds mensen leven. We reden langst kliffen, vreemd gevormde rotsen en vele, metershoge cactussen.
1 foto is niet van Tupiza maar van Pumamarca, Argentinië. Deze berg bevast 7 kleuren en schakkeringen. De foto is niet bewerkt! :)
Veel kijkplezier!
28-12-2011 om 23:38
geschreven door Tom en Romy
22-12-2011
Slecht nieuws, maar geen zorgen!
Beste thuisfront.
We hebben de afgelopen dagen de prachtige natuur rond Salta verkend. Dit deden we met 3 vrienden waarmee we samen een auto huurden. We reden door de prachtige natuur en kleine dorpjes. De wegen op het 'platteland' zijn slecht: enkel stenen en grind. Toen ze aan de weg aan het werken waren, lagen er op de weg nog meer losse stenen en begonnen we te slippen. We schoven van links naar rechts en botsten uiteindelijk tegen de berg aan de rand van de weg. Met een snelheid van nog geen 50km/u belandden we op ons dak. We reden niet erg snel en de crash viel dus goed mee, behalve voor de auto dan. Niemand was erg gewond. Romy zat voorin en had enkele schaafwonden aan de knieën. Voor de zekerheid ging ze naar het ziekenhuis om platen te laten nemen, maar alles was in orde! De politie en ziekenwagen waren er binnen de 10 minuten, we waren namelijk gestrand vlak voor een noodpaal.
We belden het agentschap van de huurauto, ze zouden ons en de huurauto midden in de nacht komen oppikken. Wij reden mee in een kleine auto en onze vrienden in de jeep die het krel voorttrok. De rit naar Salta was erg lang en de chauffeur viel tegen de ochtend in slaap. Hij reed met een erg lage snelheid in op de flank van de berg en belandde op zijn kop. Crash nr.2 voor onze vrienden. We stopten, renden uit de auto om te helpen, maar gelukkig was niemand gewond! Met enkele vriendelijke voorbijgangers reden we terug naar Salta. Wat een dag...
Er volgen enkele foto's van het voorval, maar die zien er erger uit dan het was. Dus geen zorgen, we zijn er allemaal goed vanaf gekomen. (Voor de duidelijkheid: een vriend van ons reed tijdens de eerste crash en neemt de rekening op zich.)
22-12-2011 om 04:41
geschreven door Tom en Romy
Salta (foto's deel 2)
Salta en omgeving. Voor de minder prettige foto's-> zie bovenstaand bericht voor meer uitleg.
Vlakbij La Poma zagen we bergtoppen van rond de 6000m met eeuwige sneeuw. Erg bevreemdend als je tussen cactussen loopt met je zonnebril op je neus.
Tijdens de eerste crash, waar we met z'n allen in zaten. Maar geen zorgen, niemand geraakte zwaar gewond! (voor meer info, zie bovenstaand bericht)
De auto die ons wrak verder sleepte crashte ook doordat de chauffeur na een lange nacht in slaap viel en tegen de flank van de berg reedt. Hier waren onze vrienden bij betrokken, wij zagen het voor onze neus gebeuren. Niemand gewond!
Alle mannen hielpen om de jeep terug op de weg te helpen.
Net gezien: de vuilkar in de stad Salta... Te gek voor woorden.
22-12-2011 om 04:20
geschreven door Tom en Romy
Salta (foto's deel 1)
We zijn al enkele dagen in Salta, een grote, gezellige en levendige stad in het noorden van Argentinië. We huurden met enkjele vrienden een auto em verkenden ermee de prachtige natuur rondom de stad.
Kerstsfeer op de plaza. Vrolijk Kerstfeest iedereen!
In Salta valt er steeds iets te beleven. Tijdens de museumnacht bezochten we 2 musea en stond de plaza vol met oldtimers.
De prachtige kathedraal van Salta.
In het museum van hedendaagse kunt.
Op de eerste dag van onze uitstap met de auto, passeerden we Cachi. Een klein, gezellig dorpje in een prachtige omgeving.
De natuur veranderde de hele tijd, tijdens onze trip. Kleine rieviertjes tussen prachtige, rood-groene bergen.
De rustige lagune waar we 's middags lunchten tussen de schapen.
22-12-2011 om 04:12
geschreven door Tom en Romy
09-12-2011
Sucre, de stad waar iedereen langer blijft.
We zijn ondertussen al langer dan 2 wekern in de mooie, gezellige stad Sucre. Dit was de voormalige hoofdstad van Bolivia en werd onlangs uitgeroepen tot werelderfgoed. Sucre wordt ook wel 'de witte stad' genoemd. De plaza heeft knappe, statige en uiteraard witte gebouwen. Ook het grote park is de moeite waard, en niet enkel om de mini-eifeltoren die er staat. We namen hier een weekje spaanse les bij een erg goeie school. Ons spaans wordt beter en beter, wat hier echt nodig is als je iets gedaan wilt krijgen. :) De spaanse school is een non-profit organisatie die de winst aan een bejaardetehuis schenkt. Dit zijn we gaan bezoeken met enkele studenten. De oma's en opa's zitten gescheiden en worden verzorgd door enkele nonnetjes. Ze hebben de hele dag niets te doen en hebben geen familie meer. Met ons gedoneerde geld kochten we taarten, bananen, yoghurt en medicatie. We hielden een minifuif en sommige oudjes 'dansten'. Het was fijn om ze een leuke dag te bezorgen, ondaks de primitieve omstandigheden waarin ze verblijven. Praten ging iets minder vlot, aangezien vele ouderen enkel Quechua praten. Dit vonden ze geen belemmering en ze praatten erop los... met of zonder tanden :)
Ook werden we onlangs een hele dag gevolgd door een lieve wolfachtige straathond. Hij volgde ons tijdens een wandeling door de stad. Koekjes en banaan (het enige wat we bij hadden) luste hij niet, maar ons geaai kon hem wel smaken.
Vanavond zullen we ons vertrek en de regering vieren in een leuke bar in Sucre. Dit weekend zetten we onze reis verder naar het zuiden van Bolivia, naar het dorpje Tupiza.
09-12-2011 om 17:46
geschreven door Tom en Romy
Sucre (foto's deel 2)
De foto's best van beneden naar boven bekijken.
Een zelfgemaakte pin pong tafel siert de tuin van ons chille hostel. Tom raakt er stilaan aan verslaafd. :)
Ook in Tarabuco.
Deze lieve wolfachtige hond volgde ons bijna de hele dag. Koekjes luste hij niet, maar ons gezelschap vond hij wel prettig.
Tom maakte een lange ochtendwandeling naar het uitkijkpunt van Sucre.
Sucre, de witte, gezellige stad van Bolivia.
We bezochten een prachtig, Moors kasteel vlak buiten Sucre.
In Sucre konden we genieten van enkele kmappe exposities.
Op de Plaza.
We bezochten een ouderlingentehuis in Sucre. Hier verblijven de oudjes die geen familie meer hebben, onder primitieve omstandigheden. Onze taarten en mediceinen namen ze met dank aan. Deze oma was erg blij met het praatje, al verstond ik enkel de woorden: moorden, keuken en Duitsland... :)
Tijdens een trekking wandelden we voorbij de grootste verzameling voetafdrukken van Dino's ter wereld.
Ook wandelden we tijdens deze hiking door kleine, primiteve dorpjes vlakbij Sucre.
Tijdens onze lange wandeling kwamen we nauwelijks mensen tegen.
... behalve dan deze landbouwers die op deze manier hun veld bewerken.
We bezochten het dorpje Taeabuco, waar je elke zondag op de grote markt alles kan kopen wat je wilt.
09-12-2011 om 02:17
geschreven door Tom en Romy
21-11-2011
Bolivia
Beste,
bij deze wil ik u bedanken voor uw geduld. We hebben ons even laten meeslepen door het rustig Boliviaanse ritme, om deze reden hebben we de blog even niet bijgevuld. We zijn van nature gewoon lui en konen hier volledig tot ons recht. Behalve onze blanke huid, blond haar, blauwe ogen en ons verschil in lengte ( gem. 50 cm) vallen we nauwelijks op. Toch hebben we in onze 14 dagen afwezigheid al heel wat ondernomen.
In he hoofstad La Paz werden we met 14 op elkaar gepropt en hobbelden door de mist richting corioco. Mag ik er ook op wijzen dat de kleine boliviaan gen rekening houdt met onze grootte, bijgevolg bonkte tom zijn hoofd de hele tijd tegen het dak en liggen zijn voeten al twee maanden over de bedrand, met massas muggenbeten tot gevolg. Ja kinderen, reizen is afzien. Coroico. Een oase van rust. Zeker in vergelijking met La Paz dat wordt gekenmerkt door razend verkeer en bruisende markten. He kleine dorp ligt rustig afgelegen. Vanuit ons hostel hadden we een prachtig zicht op de altijd groene vallei, waar gieren boven onze hoofden zweefden. Ook de zonsondergangen zijn hier prachtig . Het begin van de jungle is ook rijk aan tropische vogels, vlinders en insecten in alle vormen, kleuren en maten. Na 10 dagen rust en niet te vergeten Spaanse les, bussen we via La Paz en Potosi naar Uyuni.
In Uyuni vertrokken we op een 3-daagse jeep-tocht. Vanaf hier zou ik 8 blz kunnen volschrijven over onze tocht (zoals we in ons dagboek deden), toch zal ik me beheersen. De fotos spreken immers voor zich. De eerst dag reden we door de "salars", een immense zoutvlakte. 360graden enkel een witte vlakte rondom je. Drie uur later, waan je jezelf op een andere planeet. We stopten op een eenzaam eiland, tss de 5 meter hoge cactussen picknickten we gezellig. De tweede dag reden we door een kleurrijke maar ruwe woestijn, dus niet zoals je de Sahara voorstelt. Kleurrijke bergen (rood-grijs-groen-geel of een combinatie van dezen) omringden ons een hele dag. Het lijkt surreel, maar het is niet voor niets dat een van de woestijnen naar Dali is venoemd. Op 4800 meter passeerden we een glinsternd kleurrijke lagune met flamingos. Later volgde de gele en prachtig rode lagune, waar ook flamingos in flaneerden. De laatste dag passeerden we geisers, warmwaterbronnen (38graden) en de groene lagune. Stuk voor stuk hoogtepunten van onze reis. De volgende 6uur reden we door de woestijn terug naar Uyuni.
Op dit moment zijn we terug in de historische stad Potosi, de hoogste stad van de wereld. Ja ja, Bolivia heeft enorm veel te bieden. In deze mooie mooie stad met leuke pleintjes en straatjes komen we op onze positieven. Onze volgende halte is Sucre. Vamos chicos! Maar eerst genieten we hier nog van het zonnige weer en de flauwe oostenwind.
"Ik zie u graag morgen weer, voor meer weer." Tom zonder en Romy met snor (grapje)
21-11-2011 om 23:12
geschreven door Tom en Romy
20-11-2011
jeeptour door de Salar de Uyuni en Potosi (foto's deel 3)
De berichten best van oud naar nieuw bekijken. Dit is deel 3. De oudere berichten met foto's staan hieronder.
Tom toont zich van zijn beste kant in de mooie woestijn.
Aan de rand van dit prachtige meer baadden wij in de warmwaterbronnen. Van 5 naar 38 graden, heerlijk.
Tom en Romy in de hotsprings. (Romy hield haar mutsje op :)
Terug in Potosi genieten we van de zon samen met Jaak, de schattige hond. :)
20-11-2011 om 00:00
geschreven door Tom en Romy
jeeptour door de Salar de Uyuni (foto's deel 2)
Tom laat zich gaan op de eindeloze zoutvlakten. Op dit punt is de zoutlaag ongeveer 90 cm dik. De zomerse regen laat 6-hoekige vormen achter in het zout.
's Middags stopten we op het visserseiland om te lunchen. Dit 'eiland' is bestaat uit lavasteen en koralen. Vroeger lag dit eiland in de zee, later werd dit een meer en vervolgens droogde het meer op tot de zoutvlakten. Op het eilandje staan vele gigantische cactussen, sommigen zijn meer dan 500 jaar oud.
Het surreële uitzicht vanuit de jeep. De Dali-woestijn heeft vele verschillende kleuren die ontstonden door lava en mineralen.
Romy geniet van het uitzicht op de groene lagune. Jammer genoeg was de laguna vandaag niet zo groen, door een tekort aan wind.
We passeerden meerdere lagune's vol met duizenden flamigo's. We lunchten met uitzicht op deze prachtige plek.
Deze boomvormige, grote rots ontstaat door de felle wind. Op een dag zal de 'stam' volledig weggesleten zijn en zal de boom omvallen.
Een blik op de prachtige, wilde woestijn. De lichte strepen ontstonden door de lavastromen. De rode plekken door mineralen.
Op dag 2 stopten we aan de rode lagune. Het water was donkerrood gekleurd en witte schuimstroken sierden de kant. Het meer was prachtig en groot. Aan de lant liepen lama's en in het meer stonden vele flamingo's op 1 poot te slapen.
Op dag drie stonden we vroeg op (4u15) en reden we naar de geisers. Uit verschillende gaten spoot een grote, hete damp de lucht in.
20-11-2011 om 00:00
geschreven door Tom en Romy
Coroico - La Paz - zoutvlakten (foto's deel 1)
Weer heel wat nieuwe foto's vanuit het prachtige Bolivia. Commentaar staat onder elke foto.
Het prachtige stadje Coroico ligt op 3 uur rijden van La Paz. Tijdens deze rit daalden we 2300 meter naar het stadje dat aan de voet van de jungle ligt. Prachtige bloemen, vogels, een relaxte sfeer en meestal ook goed weer.
Het uitzicht op de bergketen van Coroico, gezien vanop ons terras.
Het kleurrijke openbare vervoer van La Paz.
Op de heksenmarkt in La Paz verkoopt men lamababy's die stierven bij de geboorte. De Bolivianen kopen ze en stoppen ze in de grond om de Pachamama (Moeder Aarde) te eren.
Op de groenten en fruitmarkt vond plots een groot feest plaats. Twee fanfares zorgden voor sfeer. Iedereen had de traditionele kleding aan en de feestvarkens werden beloond met een hele hoop confetti op hun hoed.
Vanuit Potosi reden we naar Uyuni, om later van daar uit de zoutvlakten te bezoeken. Tijdens onze lange busrit zagen we prachtige landschappen voorbij drijven. Dit is er 1 van.
Tijdens onze 6uur durende busrit stopten we even voor een plas- en eetpauze. In het kleine dorpje waren alle huizen van leem en de rode steen die zich in de bergen bevindt.
Tijdens de eerste dag van de 3daagse jeeptour stopten we in een treinkerkhof. In Europa zouden alle 50jaar oude treinen al lang opgeruimd zijn, maar de luie Bolivianen halen er nu profijt uit.
De zoutvlakten in zuid-west Bolivia zijn prachtig en immens groot. De zomerse regen zorgt ervoor dat er elk jaar nieuw zout bij komt en deze Salars nooit zullen verdwijnen.
20-11-2011 om 00:00
geschreven door Tom en Romy
02-11-2011
Op naar Coroico
Na enkele dagen in de immense stad La Paz, vertrekken we morgen naar het rustige, stadje Coroico. Dit ligt veel lager (1700m) en zal dus hopelijk ook iets warmer zijn. In Coroico nemen we enkele dagen spaanse les. Toch wel een noodzaak hier, en ook altijd leuk om met de lokale vriendelijke opa'tjes te kunnen babbelen. :) Of daar internet of telefoon zal zijn, weten we niet. (Weet je nooit in Bolivia :) Dus geen zorgen maken, thuisfront! ;) Groetjes en tot binnenkort! xxx
02-11-2011 om 16:01
geschreven door Tom en Romy
01-11-2011
Bolivia foto's (deel 2)
Vervolg van de foto's. Je bekijkt best eerst deel 1 in het vorig bericht.
Romy geniet van het prachtige uitzicht op de bergen met eeuwige sneeuw, op de Islas del Sol.
Om 6u 's ochtends staat Tom op om de zonsopgang te fotograferen. Dit is het resultaat.
Een uurtje noordwaards wandelen en je komt een Inca-ruïne tegen.Hier trokken we heen met koekjes en drinken om van de zonsondergang te genieten. (again :)
De zonsondergang, gezien vanuit de ruïnes.
Tom ging een hele dag wandelen: van noord naar zuid en terug. Tegen 5u kwam hij terug met enkele mooie foto's en veel dorst :)
Het zicht op de eeuwige sneeuw, tijdens onze terugtocht naar Copacabana. Nu al heimwee... :(
Een rieten zeilschip dat ons passeerde tijdens onze boottocht naar het vaste land.
Toen we van Copacabana naar La Paz reden, moest de bus even op de boot om een stukje van het Tititkakameer over te steken.
Schattige alpaca's op de rechteroever van het meer. (check de oorpiercing). Achter hen een rieten zetel... denk ik :)
01-11-2011 om 18:02
geschreven door Tom en Romy
Bolivia foto's (deel 1)
Sinds we in Bolivia zijn, hebben we weer enkele prachtige plekken mogen bezoeken. Hieronder enkele foto's. Onder elke foto een korte uitleg.
Tom ging in Cusco (nog Peru) enkele uurtjes paardrijden in de Sacred Valley.
Toen we in Puno (ook nog Peru) aankwamen was er plots een gigantische murga-stoet door de stad. Dit ter ere van het zo-veel-jarig bestaan van de universiteit. Prachtige kostuums!
Ook in de stoet gezien: de grootste panfluiten ooit...
Vanuit Puno maakten we een bootuitstap naar de drijvende, rieten eilanden.
Deze prachtige schepen worden nog dagelijks gebruikt en zijn ook volledig gemaakt van riet.
Zondondergang op de floating islands.... zalig.
Op deze eilanden dragen de inwoners traditionele kledij. Ze leven vooral van de visvangt en van toerisme.
Bij aankomst op de Islas del sol, 1 van de hoogtepunten van onze reis. Een sober en super rustig eiland met meer dieren dan inwoners... Zalig.
Zonsondergang op het eiland. Dit uitzicht hadden we vanuit onze kamer.
01-11-2011 om 17:55
geschreven door Tom en Romy
31-10-2011
La Paz
Sinds gisteren verblijven we in La Paz, een super grote en drukke stad in Bolivia. Een heel verschil met waar we de afgelopen 7 dagen waren. We ontdekten het prachtige Isla del Sol. Vanuit Copacabana namen we de boot naar het noorden van het eiland. Een van de mooiste plaatsen tot nu toe. Hieronder een stukje uit ons dagboek. Laat je mee voeren naar het meest rustige en puurste eiland ooit gezien... (Foto's volgen later. De computer waar ik nu op typ is minstens 15 jaar oud en de letters op de toetsen zijn volledig weggevaagd. :)
"De Islas del Sol liggen aan de Boliviaanse zijde in het Titikakameer. Het is een eiland met een echt leven. De lokalen houden een winkeltje, werken in de 'bouw' of vissen.. en allen hebben ze enkele lapjes grond verspreid over het eiland. Telkens het donker werd zagen we man en vrouw, met hun primitieve werktuigen op de rug (eerder gezien in een museum), terugkeren van hun akker. De school was uit vanaf 12u30. De kinderen dragen water van het meer naar huis en brengen de dieren: varkens, koeien, ezels en schapen van en naar hun vaste plek. Het was er rustig. Oh, zo rustig. Doordat alle dieren gewoon los door het dorp lopen, moesten we onze lunch goed beschermen. Toen we op het strand lagen, hoorde we luid geknor en zagen we een zwijntje langst het water lopen... Met een zakje boterhammen in de bek. Een toerist in onderbroek liep het slungelig achterna. Weg lunch... :)
Langst onze kant van het eiland lagen enkele bootjes aan hun houten steiger aangemeerd. Er straalden enkele locals en dieren langst de kust. (Meer dieren dan mensen... heerlijk) De rust werd rond 10u30 even verstoord, 2 bootjes met toeristen meerden aan. Ze gingen naar de infostand. Het symbool 'i' heeft een enorme aantrekkingskracht op de toerist. Ze aten een broodje kip en wandelden van noord naar zuid, waar ze opgepikt werden voor hun terugkeer naar Copacabana. Daar was het terug, de stilte en rust. Aan de andere zijde van het dorpje lag een groot strand. Er stonden enkele tentjes van kampeerders en er lagen nog geen 4 andere mensen. Het water was fris tot koud, maar bracht verfrissing. De zon bakte een hele dag. Je insmeren was een must, maar het frisse water en het lekkere briesje maakten het aangenaam warm. Het titikakameer ligt op 3800meter. Vanaf ons hostel hadden we zicht op het haventje, heuvelachtige bergen die de baai omarmden en hogere bergtoppen met eeuwige sneeuw die soms in de mist verdwenen."
31-10-2011 om 01:01
geschreven door Tom en Romy
16-10-2011
Foto's jungle trail en Machu Pichu (deel 2)
Vervolg van de foto's. Onder elke foto een korte uitleg.
Het zicht op de eeuwenoude Inca-stad, nooit bereikt door de Spanjaarden. De hoogtste berg is Waynapichu, ook te beklimmen. Zonder hoogtevrees uiteraard... :)
Ook hier grazen lama's.
Bijna 80 percent van de stad staat er nog. Machu Pichu werd exact 100 jaar geleden terugevonden in de jungle. De inwoners waren lang geleden gestorven doordat hun boodschappers in contact gekomen waren met de Spanjaarden en ook de pest.
Machu Pichu wordt verondersteld een oude universiteitsstad, en een rustplek voor de adel te zijn.
Zonsondergang, terug in Cusco.
16-10-2011 om 21:19
geschreven door Tom en Romy
Foto's jungle trail en Machu Pichu (deel 1)
Hallo! Hier volgen weer enkele foto's, de meeste van onze 4daagse jungle trail en bezoek aan Machu Pichu. Onder elke foto een korte uitleg...
Een tip voor wie graag gezonde maar vooral super lekkere vruchtenshakes maakt...
Het uitzicht op de Plaza de Armas in Cusco. Kijk eens hoger in de bergen en je leest wat.
Tom geniet van de prachtige zonsondergang en zicht op de eeuwige sneeuw, in Cusco.
Het vertrek van onze mountainbike-afdaling, boven de 4000 meter, met ons hoofd letterlijk in de wolken.
Na de afdaling. mmm, modder.
Tom tijdens de 2e dag van de jungle trail, een wandeling van bijna 8 uur.
Bananenvrucht.
De warmwaterbronnen deden deugd op dag 2 van de jungle trail.
16-10-2011 om 21:00
geschreven door Tom en Romy
14-10-2011
Machu Picchu
De Machu Picchu ligt ongeveer 40 km van Cuzco. Om onze reis zo avontuurlijk mogelijk te maken, wilden we deze mythische stad zelf bereiken.
Al snel bleek dat dit heel duur en omslachtig was. We boekten een 4-daagse tour.
De eerste dag werden we op een berg van 4500 meter gedropt. Mountainbike in de hand, helm op de kop, knie- en elleboogbeschermers vaststrippen. En gaaan! Wanneer we ons voorwiel over de berghelling staken, zagen we een zigzaggende weg over de berghelling snijden. Vier uur lang enkel dalen. Geen trap gegeven, zo hebben we het graag. Het eerste deel was super koud. We starten in de wolken en het regende. Het uitzicht maaktte veel goed, heel veel. Wolken dreven langs ons, watervalletjes stoomden langs de stijle berflanken, Amazing.
Gedurende de tocht werd het warmer, maar het bleef regenen .De water stroomde hevig van de bergflank, er vormden zich watervalletjes en grote plassen op de weg. Wanneer de asfaltzeg overging in grind , werd het een slijkboel. Op sommige plekken was het vechten om niet vast te zitten in een gigantische modderpoel. Toen we aankwamen gingen we met kleren onder de tuinslang. Hierop waren de Antwerpse uilen niet voorzien, gelukkig kon romy een broek lenen ( tom zou een hele dag met een handdoek rond zijn middel rondlopen).
De tweede dag was het wandelen, wandelen en wandelen. Vier uur lang stapten we op de flanken van de steile vallei, op soms weggetjes van 60cm breed. De foto's spreken voor zich. Na het middag eten en een kort dutje in de hangmat, zetten we de tocht 3 uur verder. We zagen coca plantages, koffie plantages, bananenbomen, ananasplanten en vele grote vlinders . De hele tijd hadden we als doel de warmwaterbronnen. Onze spieren ontspanden en onze magen werden gevuld in Santa Maria. Daar hadden we geluk, het was de 75ste verjaardag van het mini-dorpje. Het werd dikke feest met live-optredens. Er werd stevig gedanst en gedronken door de lokalen en gringo's (die niet kunnen dansen op deze traditionele muziek, lachen dus)
Dag drie was iets minder feest. Romy was tijdens het feest slapjes en ging vroeg naar bed. Wer namen geen risicco, het openbaar vervoer bracht ons naar Aguas Callientes. We lieten een dokter komen. Romy is allegischa aan de jungle. Te veel vochtigheid, te veel planten. Daarbij was haar baterie nog niet volledig verdwenen. Ze werd aan de baxter gelegd, met electronisch water, Que?
De volgende ochtend was ze wonder boven wonder veel beter.We namen de bus naar Machu Picchu. We arriveerden voor de grote kolonie toeristen en werden verwelkomt door een open hemel en een warme zon. Het was er prachtig. Een grote historische stad omringt door groene bergen. De mastodonten leken wel uit de grond geschoten. Woorden schieten tekort, foto's niet. We bleven er 4 uur genieten van de architectuur en de omgeving.
Terug benenden, slurpren we soep, deden we een terraske met de rest van onze leuke groep en namen de trein terug naar huis (ons huis is op dit moment 'El Tuco' in Cuzco).
De foto's best van beneden naar boven bekijken. 
