Ommetje in Azie Na onze reis door Zuid-Amerika, ontdekken we nu Azie
09-12-2011
Sucre, de stad waar iedereen langer blijft.
We zijn ondertussen al langer dan 2 wekern in de mooie, gezellige stad Sucre. Dit was de voormalige hoofdstad van Bolivia en werd onlangs uitgeroepen tot werelderfgoed. Sucre wordt ook wel 'de witte stad' genoemd. De plaza heeft knappe, statige en uiteraard witte gebouwen. Ook het grote park is de moeite waard, en niet enkel om de mini-eifeltoren die er staat. We namen hier een weekje spaanse les bij een erg goeie school. Ons spaans wordt beter en beter, wat hier echt nodig is als je iets gedaan wilt krijgen. :) De spaanse school is een non-profit organisatie die de winst aan een bejaardetehuis schenkt. Dit zijn we gaan bezoeken met enkele studenten. De oma's en opa's zitten gescheiden en worden verzorgd door enkele nonnetjes. Ze hebben de hele dag niets te doen en hebben geen familie meer. Met ons gedoneerde geld kochten we taarten, bananen, yoghurt en medicatie. We hielden een minifuif en sommige oudjes 'dansten'. Het was fijn om ze een leuke dag te bezorgen, ondaks de primitieve omstandigheden waarin ze verblijven. Praten ging iets minder vlot, aangezien vele ouderen enkel Quechua praten. Dit vonden ze geen belemmering en ze praatten erop los... met of zonder tanden :)
Ook werden we onlangs een hele dag gevolgd door een lieve wolfachtige straathond. Hij volgde ons tijdens een wandeling door de stad. Koekjes en banaan (het enige wat we bij hadden) luste hij niet, maar ons geaai kon hem wel smaken.
Vanavond zullen we ons vertrek en de regering vieren in een leuke bar in Sucre. Dit weekend zetten we onze reis verder naar het zuiden van Bolivia, naar het dorpje Tupiza.
09-12-2011 om 17:46
geschreven door Tom en Romy
Sucre (foto's deel 2)
De foto's best van beneden naar boven bekijken.
Een zelfgemaakte pin pong tafel siert de tuin van ons chille hostel. Tom raakt er stilaan aan verslaafd. :)
Ook in Tarabuco.
Deze lieve wolfachtige hond volgde ons bijna de hele dag. Koekjes luste hij niet, maar ons gezelschap vond hij wel prettig.
Tom maakte een lange ochtendwandeling naar het uitkijkpunt van Sucre.
Sucre, de witte, gezellige stad van Bolivia.
We bezochten een prachtig, Moors kasteel vlak buiten Sucre.
In Sucre konden we genieten van enkele kmappe exposities.
Op de Plaza.
We bezochten een ouderlingentehuis in Sucre. Hier verblijven de oudjes die geen familie meer hebben, onder primitieve omstandigheden. Onze taarten en mediceinen namen ze met dank aan. Deze oma was erg blij met het praatje, al verstond ik enkel de woorden: moorden, keuken en Duitsland... :)
Tijdens een trekking wandelden we voorbij de grootste verzameling voetafdrukken van Dino's ter wereld.
Ook wandelden we tijdens deze hiking door kleine, primiteve dorpjes vlakbij Sucre.
Tijdens onze lange wandeling kwamen we nauwelijks mensen tegen.
... behalve dan deze landbouwers die op deze manier hun veld bewerken.
We bezochten het dorpje Taeabuco, waar je elke zondag op de grote markt alles kan kopen wat je wilt.
De foto's best van beneden naar boven bekijken. 
