29-11-2015 om 18:59 geschreven door Tom en Romy  

Reizen als je ziek bent is niet ideaal. Je hebt weinig energie en vooral de lange busritten zijn slopend. Terwijl je normaal van ‘het na hie’ vliegt, moeten we langer en meer recuperen in de hotelkamer. Soms frustrend om naar je plafond (of smartphone) te staren, als je buiten een nieuwe wereld kan ontdekken.  
Voor de reis lagen we samen al een half jaar in bed te stinken (de stank was hoofdzakelijk van Tom ).  Klierkoorts, ontsteking hier, virus daar, te weinig van dit, te veel van dat,… als we dan toch moeten recuperen, dan liever in de zon…  Nog geen moment spijt van deze beslissing.

Hier krijgen we ook onze uitdagingen voorgeschoteld, net zoals thuis. Problemen onderweg, onvoorziene omstandigen ,… je krijgt ze ook op je bord. En dat maakt reizen net zo speciaal. Tijdens een reis van vier maanden heb je prachtige en minder prachtige ervaringen.  Heerlijk, the travelling vibes. 

29-11-2015 om 18:24 geschreven door Tom en Romy  

29-11-2015 om 18:12 geschreven door Tom en Romy  

29-11-2015 om 17:35 geschreven door Tom en Romy  

Op de groene jungle heuvels reed  ik zigzaggend  naar een rustig strandje.  De zee was vandaag erg actief en samen met een handvol toeristen, speelde ik in de zee.  We riepen  en joelden wanneer  er een hoge golf op ons afkwam. We doken erin, peddelden mee  of we lieten ons verpletteren door golven die soms twee meter boven ons uitstaken.
Tien zoutborrels later stapte ik vermoeid terug op de brommer. Ik was maar net vertrokken en zag in het veld naast me een olifant. Een olifant in de natuur zien is verwonderend, maar als er op die olifant een kleine aziaat zit te bellen, frons je helemaal de wenkbrauwen. Met de mond open vroeg ik of een foto mocht nemen. De man wenkte me en vertelde dat hij vanuit Bali (Myanmar) was gevlucht, vergezeld met zijn olifanten.  Hij was de olifanten nu aan het uitlaten.  De man was heel vriendelijk en voor ik het besefte, maakte ik  op de rug van de olifant een ritje door de natuur. De olifant graasde verder alsof ik er niet was en speelde hele struiken en taken naar binnen. 

29-11-2015 om 17:13 geschreven door Tom en Romy  

17-11-2015 om 20:21 geschreven door Tom en Romy  

17-11-2015 om 20:19 geschreven door Tom en Romy  

17-11-2015 om 20:14 geschreven door Tom en Romy  

17-11-2015 om 20:12 geschreven door Tom en Romy  

17-11-2015 om 20:07 geschreven door Tom en Romy  

Architectuur en leuke koffiebars, check in Pucket town. Maar de verborgen schat van dit stadje vind je in geen enkele reisgids. Het poezen café (the pussy bar), don’t need words, check the pictures.

17-11-2015 om 19:52 geschreven door Tom en Romy  

Op de Thaise markt kan je enkel bananen per tros kopen. Ofwel wandel je naar huis met 12 bananen, of wel zonder. Na lang zoeken vond ik een marktkramer die een tros bananen aanbood, waarvan de helft was afgevallen.  Ik was super blij en kocht met een grote glimlach, eindelijk, 6 bananen. De man was zo tevreden met mijn vriendelijkheid, dat hij me er gratis bananen bij gaf.  Specially for you, my friend. Ik wandelde naar huis met 13 bananen.

17-11-2015 om 19:50 geschreven door Tom en Romy  

Ja, opnieuw verliefd. Een prachtig mooi eiland met een lome, rustgevende energie. Jammer genoeg lijkt elke toerist op deze plek verliefd te worden. Na enkele dagen kenden we de rustige plekjes en vonden we een leuke verblijfplek, waar we op ons eigen tempo kunnen genieten. We huurden soms een kajak om naar een strand te peddelen, waar apen langs je wandelden en de vissen bijna in je oren zwommen.  Twee pogingen om dit strand te bereiken mislukten.  Als er onweerswolken komen, dan alle hens aan dek, en als de bliksem terug peddelen.
Door allerlei problemen met ons appartement in Belgie moesten we langer op dit eiland blijven. Er zijn slechtere plekken om vast te zitten. Maar stress is stress, in Belgie of Thailand, dat maakt niet uit. Gelukkig  is alles achter de rug en zijn we klaar om verder te gaan.

17-11-2015 om 19:50 geschreven door Tom en Romy  

De eigenares van het hostel in Bangkok, de mensen van drie verschillende tourist infomations en de buschauffeur  zeiden ons; Prachuap, is no beautyfull. En toch gingen we en we zagen dat het beautifull was. We namen een scooter en reden naar de volgende baai, waar een prachtig strand lag, tussen rijzige, groene bergen die vanuit het niets uit de grond schoten, lagen we in een strandstoel. No beautiful? No aajs in the hed… da zalt zijn.  Op het strand in onze baai, zagen we s’avonds krabben schuilputten maken en vechten met elkaar. Super grappig, die op-zij-wandelende-dieren.

17-11-2015 om 19:49 geschreven door Tom en Romy  

24-10-2015 om 16:45 geschreven door Tom en Romy  

17-10-2015 om 09:32 geschreven door Tom en Romy  

17-10-2015 om 09:27 geschreven door Tom en Romy  

17-10-2015 om 09:22 geschreven door Tom en Romy  

17-10-2015 om 09:15 geschreven door Tom en Romy  

16-10-2015 om 08:43 geschreven door Tom en Romy