Wat er vooraf ging ... vervolg
Met het goede nieuws i.v.m. ons vonnis hebben we zo snel mogelijk een nieuwe afspraak gemaakt bij de adoptiedienst Horizon .Op dat moment was Horizon het enige erkende bureau in Vlaanderen dat met één van de door ons gekozen landen werkte. Namelijk met Rusland.
Maar de ontgoocheling was groot met wat we daar te horen kregen! Jaarlijks werkte Horizon slechts een relatief klein aantal adopties af, waardoor de wachttijd ondertussen was opgelopen tot 2,5 a 3 jaar voor een jongen en tot meer dan 4 jaar voor een meisje. En dit wetende dat het geschiktheidsvonnis slechts een geldigheidsduur heeft van 3 jaar
Daarenboven is de procedure in Rusland zeer omslachtig met 3 maal afreizen en tussen elke afreis zit opnieuw een lange wachttijd.
We hebben er dan nog eens goed over nagedacht en besloten op zoek te gaan naar een andere adoptiedienst. Bij de 3 overige Vlaamse adoptiediensten kon we niet terecht. Maar we vonden wel andere Belgische diensten die met een van de door ons gekozen landen werkte. We werden hartelijk ontvangen bij Larisa, de adoptiedienst uit Luik die met Oekraine werkt en bij de adoptiedienst A la croisée des chemins die eveneens met Rusland werkt. Bij deze Waalse diensten waren de wachttijden heel wat korter, ze hadden het over een aannemelijke 8 à 12 maanden. Alsook de procedure ter plaatse was veel eenvoudiger en korter, vooral dan in Oekraine.
Alleen
nu blijkt in België geen overeenkomst te bestaan tussen Vlaanderen en Wallonië waardoor Vlamingen zich niet mogen inschrijven bij een Waalse dienst en omgekeerd. Daar stonden we dan
! Reeds een hele procedure doorzwommen en nu stonden we met onze rug tegen de muur.
Een zelfstandige adoptie? Hoe moeten we daar aan beginnen? Het zag er alles behalve eenvoudig uit
al die documenten en dan de taal waar we niet zo sterk in zijn
Nee, daar beginnen we niet aan!
vervolg... zie verder
18-09-2007 om 00:00
geschreven door Patsy & Eddy 
|