Het weer is totaal omgeslagen. De hele nacht heeft het geregend en tegen de ochtend zelfs wat gesneeuwd. Buiten lopen is helemaal niet prettig. Het is koud en vochtig. Aangezien onze verkoudheid nog niet helemaal genezen is hebben we dan maar een dagje binnen gebleven om ons te verzorgen.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Na de middag. In het tehuis aangekomen ging ik onze grote jongen ophalen op de eerste verdieping in zijn afdeling. De verzorgster maakte me duidelijk dat ze nog allemaal sliepen. Hun dagprogramma ziet er zowat als volgt uit:
- 7.00u: opstaan en ochtendgym
- 7.30u: ontbijt
- 9.00u tot 9.30u: oefeningen zoals bewegingsleer, zang en dans, opvoeding en spel
- 10u: tijd voor melk en koekje
- 10.30u tot 11.30u: speeltijd buiten
- 12.00u middagmaal (soep, rijst, macaroni, aardappelen, vlees, thee met melk )
- 12.30u tot 15.00u: middagrust
- 15.30u: melk en koekje
- 16.00u tot 16.30u: les en nadien spel
- 19.30u: avondeten
- 20.00u: spelen
- 21.00u: botermelk
- 21.30u à 22.00u: bedtijd
Hij werd snel wakker gemaakt en aangekleed en samen trokken we naar de muziekruimte. Hij zat er maar wat bedeesd bij, duidelijk nog niet wakker. Alleen wat kleuren was het enige dat hij wou doen. Samen met ons in de zaal zijn ook een van de 3 andere Belgische koppels, Annick en Dirk, samen met hun zoontje Yaro , 3 jaar en hun reeds eerder geadopteerde dochtertje van 5, Zeline.
Deze mensen zijn van Dendermonde. Stilletjes aan kwam er wat meer sfeer in de zaal en begonnen de kindjes samen te spelen. Maar het aller belangrijkste is en blijft de vraag waar blijven de banaan, yoghurt, het koekje en het chocolade eitje?
De 2 andere Belgische koppels hebben enkele dagen terug ook elk hun kindje voorgesteld gekregen. Zij zijn de gelukkige ouders geworden van een meisje van 11 maanden, Alima en van een jongen van 7 maanden oud, Michael. Dit is tot nu toe het jongste kindje dat ze hier in Kazachstan aan Belgische ouders hebben toegewezen.





|